ชอบงานคุณดำรงค์เหมือนกันเลยพี่ ชอบหมง ชอบเฮียอ๊อดใจเรี่ยม ชอบมีนทองฉาน แล้วก็ชอบชาติ โนปิงปอง

  

กรี๊ดดดด...ด เจ๊กลับมาแล้ว งวดนี้วิจารณ์เสียไพเราะภาษาสวย แสดงว่าเพิ่งอ่านนิยายหะรูหะหรา สักเรื่องมาแน่ๆ เลย

งานของดำรงค์ ชอบชุดที่มีเด็กๆ กลุ่มหนึ่งเป็นตัวดำเนินเรื่อง เคยลงในขายหัวเราะน่ะค่ะ

นิยายแกออกสไตล์นักเขียนรุ่นใหญ่ อย่าง ป.อินฯ ที่เขียนสามเกลอ เป็นสไตล์นั้น เรื่องของคนกลุ่มหนึ่งดูเผือนๆ เหมือนไม่มีอะไรมาก ชีวิตประจำวันของคนก๊วนหนึ่ง แต่ว่าในความธรรมดานั่นมันมีความฮาที่ซูกเอาสาระหมกไว้(เกือบมิด)

เป็นงานที่อ่านได้เพลินๆ ไม่มีเบื่อ หยิบมาอ่านซ้ำได้บ่อย ๆค่ะ

  

เคยชอบสมัยก่อนเขียนลงขายหัวเราะ

รุ่น จักรยานแดงในรั้วเขียว และเรื่องสั้น สั้นขนาดยาว ผู้เขียนมีอารมณ์ขันดีค่ะ

  

จำได้ว่า บอกว่าจะให้ยืมมาหลายปี

เค้าจะอาววววววววววอ่ะเจ๊

  

แพนด้ามหาภัย - รู้นะว่าชอบมีน ทองฉาน เพราะอะไร

ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม - นิยายที่มีเด็กกลุ่มหนึ่งเป็นตัวดำเนินเรื่อง ถ้าเป็นเด็กเล็กหน่อย ก็น่าจะเรื่อง บ้านนี้มีงาน แต่ถ้าเด็กโต น่าจะชุดเด็กสาธิต เกษตรฯ (จำชื่อเรื่องไม่ได้)

~:พุดน้ำบุศย์:~ - ช่วงหลังงานคุณดำรงค์จะหนักขึ้น ไม่หรรษาเมื่อสมัยก่อน คงเป็นเพราะผู้เขียนอายุมากขึ้น วัยเปลี่ยน ประสบการณ์เปลี่ยน เลยไม่เหมือนเดิม

piccy - มามะ มาเอาเองที่บ้านเจ๊ม่ะ

  

เคยอ่านชุดนักบิดของคุณดำรงค์ เธอค่ะ อ่านตอนเด็กๆ สมัยลงพวกขายหัวเราะน่ะแหละค่ะ

ชอบสำนวนอารมณ์ดีแกนะคะ แต่เรื่องนี้ยังไม่เคยอ่านแฮะ

แต่อ่านแล้วนี่ เรียกว่าเป็นการทบทวนเหตุการณ์หลายๆ เรื่องที่เคยเกิดขึ้นกลายๆ เลยนะคะนี่

  

^
ใช่แล้วค่ะ อ่านแล้วเราก็จะคิดตามว่าเออ ช่วงนั้นมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง อย่างชุดนักบิดนี่ ก็เห็นได้ชัดเลยค่ะ เพราะพวกนักบิดทั้งหลายมักจะไปข้องเกี่ยวกับเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในสมัยนั้น

  

ชอบอ่านตั้งแต่ลงเรื่องสั้นประจำในขายหัวเราะอ่ะค่ะ ตอนเด็กๆจะอ่านแต่การ์ตูน ไม่ค่อยอ่านเรื่องสั้น (ตามประสาเด็กชอบการ์ตูนน่ะ)พอมาเจอชื่อเรื่อง กอดลมไว้อย่าให้หงอย เฮ้ย มันโดนอ่ะ เลยอ่านเรื่องสั้นมาตั้งแต่นั้นเลย ชอบมากค่ะ หลังๆ เปิดขายหัวเราะ มหาสนุก ก็จะเปิดอ่านเรื่องสั้นก่อนเลย อิอิ

  

ไม่รีวิวละครนิมิตมารบ้างเหรอคะ เห็นคุณผสมย.ไปแจมกระทู้สดนี่คะ :)

  

ละครนิมิตมาร รออีกนิดค่ะ ค่อยเขียน

  

"อธิษฐานเลยสิจ๊ะ" ก็มีเด็กดำเนินเรื่องน้า ^^

  

วันนี้มีโอกาสได้หลงเข้ามาในบล็อคของคุณผู้สาวเมืองยศ

ถูกใจมากมายค่ะ คุณกับเรา อ่านหนังสือแนวเดียวกันเลย มีหลายเรื่องเชียว ที่เราอ่านตรงกันเป๊ะๆ

มีเท่าไหร่ให้หมดเลย เป็นเล่มที่เราชอบมากที่สุดเหมือนกัน ค่าที่ทั้งกัดทั้งเหน็บ แต่สนุก เป็นหนังสือที่เวลาหดหู่จากการงานก็จะหยิบมาอ่าน (เพิ่มรอยยิ้มกันหน่อย)

ปัจจุบันฝนอยู่ในเวบบอร์ดของพี่ปุ้ยเหมือนกันค่ะ แล้วจะแวะเข้ามาอ่านคอมเม้นท์หนังสือเรื่อยๆนะคะ

ขอบคุณที่มีบล็อคดีๆให้เราได้อ่าน

  

เก็บไว้หลายเล่มอยู่
แต่หนังสือไม่ได้อยู่กับตัว
มีเรื่องไรอีกน๊า..
" เอ๊ะน้องอะไรแว๊บๆ "
ด้วยป่ะค่ะ

  

อ่านหนังสือคุณดำรงค์เยอะเหมือนกันตอนวัยรุ่น แล้วก็ชอบนะพี่
แต่ตอนนี้ลืมไปแล้วว่าอ่านอะไรบ้าง(บ่งบอกถึงวัยได้เป็นอย่างดี ๗

  

ชอบพี่จังเลยค่ะ

  

คิดถึงเรื่องที่มีเด็กๆ อยู่ในควนดินแดง
ลิเก ลิง ชายใหญ่?

"มีเท่าไหร่ให้หมดเลย"
กลัวหายเหมือนเล่มข้างบน เลยเก็บอย่างดี