200 วันกับบ้านหลังแรกจริงๆ หากคุณเป็นคนที่รักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ ว่างเป็นไม่ได้ ต้องออกล่าตลอดจนพ่อกะแม่ใจอ่อนและอ่อนใจ และยอมรับสภาพไปในที่สุด แล้ววันหนึ่งก็มีเหตุอันเกิดจากการไปเที่ยวนี่แหละ ที่ทำให้ต้องอยู่กับบ้าน ไม่สามารถออกนอกเขตจังหวัดเล็กๆธรรมดาแห่งหนึ่งไปไหนได้เป็นเวลา 200 วัน คุณจะทำยังไง.........(โอ้แม่เจ้า นั้นมันตั้งเกือบปีเลยนะนั้น) ก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากทำใจ แต่ว่าไอ้คนที่ไม่ค่อยชอบอยู่นิ่งๆ นานๆ บ้าพลังเล็กน้อย จะให้อยู่เฉยๆ มันก็ผิดวิสัย ตอนนี้แหละข้าพเจ้าจะพลิกวิกฤตเป็นโอกาส ไหนๆก็ว่างตั้ง 200 วันแล้ว ต้องขุดเอาโครงการที่เคยอยู่ในหัวมานาน มาทำให้หายฟุ้งซ่านซะหน่อย โครงการที่ว่า...ได้แก่...แถ้นๆๆๆ.......บ้านดินในฝัน.......555555 แล้วมันทำยังไงล่ะเนี้ย????? เคยเห็นแต่ในเวป ของจริงก็เคยเห็นเมื่อ 7-8ปีก่อนได้ละมั้ง แต่ไม่เป็นไรของแบบนี้มันไม่ยากเกินนิ้วจิ่มหรอก ว่าแล้วก็ต้องบอกท่านพ่อกะท่านแม่ก่อน หาไม่แล้วอาจไม่ได้แรงสนับสนุน(หมายถึงแรงจริงๆ แรงกายจ้า...) เมื่อโครงการผ่านฉลุย(พ่อกะแม่คงรู้แหละว่าถ้าไม่ให้มัน ทำมันต้องบ้าแน่ๆ) ก็เตรียมหาข้อมูลบ้านดินได้ ต้องขอบคุณ google กับหนังสือบ้านดินที่ได้รับความอนุเคราะห์มาจากหมอฮั้ว ที่เป็นแหล่งความรู้ที่สำคัญ ก็เห็นเค้าบอกว่า บ้านดิน นั้นทำไม่ยาก ใครๆก็ทำได้ ผู้หญิง เด็กๆก็ทำได้และแล้วคนที่ไม่เคยไปอบรมทำบ้านดินเลยซักที เห็นของจริงเรอะก็นานมากแล้ว เรียกได้ว่าไม่เคยจะดีกว่า มีแต่แรงของคนที่เข้าสู่วัยที่เป็นป้าคนได้แล้ว กะความตั้งใจจริง (จริงๆแล้วเป็นความบ้ามากกว่า) ก็ตัดสินใจเริ่มต้นสร้างบ้านหลังแรกในชีวิตที่ทำเองซะที ต้นเดือนธันวาคม 2552 พ่อกะแม่ก็เริ่มต้นเล็งที่ในบ้านละว่า จะยัดบ้านดินที่ว่านี้ไว้ตรงใหนดี 18 ธันวาคม 2552 เราสั่งดินมา 2 ลำ ฮ่า! จะได้เริ่มทำแล้วตื่นเต้นจริงๆ 19 ธันวาคม 2552 ย่ำดินครั้งแรก ทักทายตอนเย็นคร้า^^
โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว วันที่: 17 เมษายน 2553 เวลา:18:19:51 น.
สวัสดีจ้ะ หลังจากห้าปีแล้ว บ้านดินเป็นไงบ้างคะ อัพเดทให้ทราบกันบ้าง มีคนสนใจบ้างดินรออยู่นะ ขอบคุณค่ะ
โดย: สมาชิกหมายเลข 3002895 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา:20:45:12 น.
|