เดียว  อยู่เดียวเปลี่ยวอ้างว้างในเอกา ลมฝนโปรยพัดมาแต่หนไหน คอยเวลารุ่งเช้าอยู่ราวไพร รออุ่นไอระวีส่องของตะวัน ก็รู้ตัว....ไม่อาจด้นไปค้นหา เพียงเวลาเฝ้ารอกับเฝ้าฝัน ชีวิตเราต่างกัน...นะตะวัน ได้เห็นกันชั่วเวลาก็อุ่นใจ
กลอนไพเราะดีนะคะ
สั้นๆ ได้ใจความด้วย แวะมาทักทายค่ะ G+1 ให้เป็นของแถมค่ะ อิอิ  โดย: ณ ปลายฉัตร
 วันที่: 4 ตุลาคม 2554 เวลา:18:51:00 น.ไม้งามดอกสวยนี้ดูจัดจ้าน...
หากสะท้านอ่อนใหวยามจับต้อง.. สีสวยสดงามพิศชวนเมียงมอง.. ต่างหมายปองชบาเจ้าเฝ้าเด็ดดม... ใครจะรู้ กลีบเจ้า บอบบางนัก.... บอบช้ำหนัก หากใคร ทำขื่นขม. ไม่ถนอม กลีบบางริ้ว รอยระบม... ชื่นภิรมย์ สมใจ ไร้ราคา.... 555+ แจมด้วย สวยสมใจจริงๆเลย ขอบกุนมากฮับบ คุณโจใจดีจริงๆเรยย โดย: คล้ายดาว
วันที่: 4 ตุลาคม 2554 เวลา:23:30:20 น.แฟนพี่เสื้อสีชมพูจ้า
พอดี2สัปดาห์งานผมยุ่งมาก ผมยังไม่ได้ up blog ใหม่นะครับ อัพเมื่อไหร่เดี๋ยวจะมา ก๊อกๆ โดย: REX-REX
วันที่: 14 ตุลาคม 2554 เวลา:15:54:20 น. หวัดดี
น้องน้ำมาเยี่ยมคุณโจววววววว ยางงงงงเอ่ยยยย โดย: คล้ายดาว
วันที่: 31 ตุลาคม 2554 เวลา:16:47:41 น.ภาพสวย
กลอนเพราะมากค่ะคุณโจ . . . แม้ไม่ได้อยู่เรียงเคียงข้างกาย แต่หัวใจไม่เคยจะแปรผัน ความรู้สึกที่เราส่งถึงกัน เพียงในฝันก็สุขทุกคราวไป ได้แต่เฝ้าคิดถึงคนึงหา ฝากท้องฟ้าฝากสายลมส่งไปให้ ฝากดวงดาวเป็นเพื่อนเธอเมื่อห่างไกล ให้รู้ไว้ใจดวงนี้ยังเหมือนเดิม ป.ล. แต่งกลอนไม่เข้ากับรูป แต่เห็นคุณโจแต่งแล้ว นึกคึกลองแต่งบ้างค่ะ โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท
วันที่: 1 พฤศจิกายน 2554 เวลา:0:18:25 น. |
บทความทั้งหมด |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ไม่รู้เลย..ว่าหัวใจจะอยู่ได้นานเท่าไหร่
ไม่รู้เลย ว่าชีวิตจะเปงอย่างไร
ไม่รู้เลย ว่าใครรักเราจริง
มะรู้ใช้ได้ไหม