เหมือนตอนไปสั่งกาแฟกินเลย
วันนั้น เข้าไปในร้านตะโกนถามเด็กเสิฟร์ไปว่า
"น้องมีกาแฟร้อนไหม"
เด็กในร้านหันมาบอก " มีแต่ กาลาโต้"
เราได้ยินก็นึกว่าชื่อพันธ์กาแฟ บอกไปว่า " เอามาๆ"
นั่งรอตั้งนานสองนาน กาแฟก็ยังไม่มา ชักยั่วเลยตะโกนถามน้องเค้า "น้อง กาแฟที่สั่งน่ะ ได้ยัง นานแล้วนะ"
น้องก็หันมาตอบ "เอ๊ะ! ก็บอกแล้วไงว่ามีแต่ กาลาโต้ๆ"
"น่านแหละ กาลาโต้ กาลาเต้ อะไรก็เอามาเหอะ กินทั้งนั้นแล้ว" เราตะโกนสวนไป ... ซักพักเจ้าของร้านเข้ามากระซิบข้างหู
"พี่ๆ ที่น้องเค้าพูดว่า กาลาโต้น่ะ ที่จริงแล้วน้องเค้าจะพูดว่า น้ำกำลังต้ม อยู่น่ะครับ"

  

คุณนิ้งทำเอาพู่กรามค้างอยู่หน้าคอมเลย

  

แถวบ้านที่ต่างจังหวัดของผมมีกระเหรี่ยงเยอะเหมือนกันครับ คนกระเหรี่ยงเวลาพูดภาษาไทยมักจะพูดไม่ค่อยชัด พูดเหมือนไม่มีตัวสะกดน่ะครับ

ตอนเด็ก ๆ ที่บ้านผมปลูกแตงโม ก็มีกระเหรี่ยงเดินเข้ามาซื้อแตงโม เดินเข้ามาถึงก็บอกว่า
"อาแตโมลู่เละ ๆ"---(เอาแตงโมลูกเล็ก ๆ)

ผมก็เลยบอกว่า "ไม่มีขายหรอกครับลูกเละ ๆ มีแต่ลูกดี ๆ"

ตอนนั้นกระเหรี่ยงคนนี้ย้ายถิ่นฐานมาทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ แถว ๆ บ้าน ปัจจุบันก็ยังอยู่แถวบ้านผมนั่นเอง และกลายเป็นเพื่อนแม่ผมไปแล้วครับ

  

เพื่อนเราคนนึงไปทำงานอยู่แถวชายแดนทางเหนือๆตอนนี้
มีวันนึง คนไข้มาหา เป็นผู้หญิงเอาลูกมาด้วย ก็พุดไม่ชัดตามภาษาเขาละนะ เพื่อนเราก็เพิ่งไปอยู่ ก็คุยกันไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ สักพัก เจ้าลูกน้อยก็สะกิดแม่แล้วถามว่า - แม่ะ แม่ะ ทำมะหมอพู่ม่ะชัดเลย- เพื่อนเราก็แบบว่า...เฮ้ยยย เมิงน่ะแหละที่พูดไม่ชาดด

  

เมืองที่เราอยู่ก็มีคนกระเหรี่ยงอยู่เยอะค่ะ เค้าน่ารักดีนะคะ บางคนพอรู้ว่าเราเป็นคนไทยก็คุยใหญ่เลยค่ะ เวลาไปทานข้าร้านเค้า เค้าก็จะแถมให้ด้วย น่ารักค่ะ เค้ามักบอกว่ารักเมืองไทย อยากอยู่เมืองไทยมากกว่า แต่เมืองไทยไม่ยอมให้เค้าเป็นอิสระมากเหมือนเมกา เค้าเลยต้องอยู่ทั้งๆที่เค้ารักเมืองไทยมากกว่า