ในที่สุดก้ได้งานทำ

อยู่บ้านเฉยๆเบื่อคะ กลายเป็นคน ขี้บ่น ขี้น้อยใจ อะไรที่เป็นขี้ๆ มากันหมด จนบางครั้งทำให้คนข้างๆเขารำคาญ จนทะเลาะกันไปซะงั้นคะ สรุปคือต้องหาอะไรทำ และคนข้างๆเขาก็ต้องเดินทางไปทำงานต่างประเทศบ่อยๆด้วย อาทิตย์หนึ่งมีเวลาอยู่บ้านแค่ คืน หรือ อย่างมาก สองคืน เราก็เหงาสิวันๆก็คิดไปเรื่อยเปื่อย ทำไมไม่โทรมานะ ทำไมไม่ sms มานะ ทำไมไม่ออนไลน์ นะ โอ๊ย น่าเบื่อตัวเองชะมัด คนที่เคยทำงานมาตลอด กลับต้องมานั่งอยู่บ้านเฉยๆ รู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีค่า หดหู่ เหงาแบบไม่รู้ตัว

งานก็ไม่ใช่จะหาได้ง่าย สมัครไปเถอะ มีตอบกลับมาบ้างไม่ถึง 10 % หางานทำแม้กระทั้ง งานแบบไม่รับตังค์ ก็ยังโดนปฏิเสท อิอิ ...ใจแค่อยากหาอะไรทำ แค่ได้ออกนอกบ้าน ไปเจอผู้เจอคนบ้าง ช๊อปปิ้ง จนจะเป็นเพื่อนกับคนขายแล้ว เบื่อๆๆๆ

สรุปได้งาน ร้านอาหารคะ เสริฟ โอย ดีใจพอเขาโทรให้ไปทำงาน ยังกับถูกลอตเตอรี่แน๊ะ รู้สึกว่าตัวเองมีค่าขึ้นเลยล่ะ ค่าแรงที่ได้ไม่ต้องพูดถึงคะ ชนิดอยากทำงานบอกเจ้าของร้านไปเลย พี่เรื่องเงินไม่สำคัญขอแค่ได้ทำงานก็พอ อิอิ ...เป็นใครจะไม่รับล่ะจ๊ะ เจอคนแบบนี้ โอเค ได้งานล่ะ รีบโทรหาคนข้างตัว แต่ไปทำงานอยู่ไกล ถึงฟิลิปปินส์ ที่รักฉันได้งานทำแล้วนะ พ่อเจ้าพระคุณ รีบตอบกลับอย่างรวดรวดชนิดไม่ห่วงประชุม นี่เป็นข่าวดีมากเลย ต่อไปเธอจะไม่เหงาแล้วนะ จ้า ที่รัก ...รีบตอบ อิอิ ...และวันนั้น ก็มีอีเมลจากอิมมิเกรชั่น บอกว่าตอนนี้วีซ่า เปลี่ยนแล้วนะ แต่ต้อง ถือ Temporary สองปี และค่อยเปลี่ยนเป็น Permanent และก็บอกสาเหตุที่ล่าช้า เพราะรอเอกสารของลูกชายที่เมืองไทย ถือว่าเป็นข่าวดีเน๊อะ

นางเสริฟ วันแรก ก็งงๆดีคะ แต่สักพักก็ผ่านไปได้ด้วยดี ทำงานเพลินจนลืมเวลา จบสิ้นไป กลับมาบ้านหลับสบาย แต่ตอนเช้าแทบลุกไม่ขึ้น เดินตลอด6 ชม. แต่มีความสุขนะคะ และพี่เขาก็บอกว่า ให้ช่วยทำในครัว ศุกร์ เสาร์ งานทอดๆ อะไร แบบนั้นคะ

ชีวิตที่กรุงเทพ จบวิศวกร จบบริหารก่อสร้าง ทำงานแบ็งค์ ทำงานบริษัทออกแบบ ทำรับเหมาก่อสร้างของตัวเอง ทำร้านอาหารของตัวเอง แต่พอมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทุกอย่างก็เริ่มจากศูนย์ แต่เราก็ แฮปปี๊ ดีนะคะ คนที่บ้านก็เลี้ยงดู อย่างดี เวลาไปต่างประเทศ ข้าวของ อาหาร การกิน ฉันไม่อยู่กี่วันเธอต้องการอะไร ไปซื้อมา เงินสด บัตรเครดิต รถยนต์ อยากไปไหน ก็ไป จะตีกอล์ฟ ช๊อปปิ้ง แล้วแต่เธอ ขอให้เธอมีความสุขก็พอ แต่สิ่งที่ราต้องการแค่ อยากเป็นคนที่มีค่า อยากเป็นคนที่ไม่อยากอยู่เฉยๆ อยากเป็นคนที่ยังอยากใช้สมองและแรงงานในการทำงานอยู่ ถึงจะ 41 จะ 42 อีกไม่กี่เดือน ก็ยังไม่คิดจะหยุดพัก อยากแค่เป็นคนที่มีคุณค่า ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม งานหนัก งานเบา งานด้อยในสายตาใคร ไม่เคยแคร์ ชีวิตฉัน ฉันรู้ว่า ฉันต้องการอะไร และฉันก็ทำในสิ่งนั้นๆ เพื่อให้ฉันมีความสุขก็พอ

อยากบอกแค่ว่า มีความสุขคะ แต่คิดถึงคนอ้วนๆข้างตัวที่ไม่ทำงานต่างประเทศ ก็เท่านั้นเอง !

Create Date : 18 กันยายน 2552 Last Update : 18 กันยายน 2552 10:45:19 น. Counter : 574 Pageviews.		11 comments
Share Tweet

	กงสุลใหญ่ นครนิวยอร์ก ร่วมสีบสานประเพณีสงกรานต์ ปี 2556/2024 newyorknurse (12 เม.ย. 2567 02:16:06 น.)		ต้นไม้ใบหญ้าเริ่มฟื้นคืนชีพ สวยสุดซอย (12 เม.ย. 2567 14:13:40 น.)
	Tobu Zoo (東武動物公園）ในวันที่ค่าเข้าแล้วแต่จะบริจาคตั้งแต่ 1 เยนขึ้นไป SN_monchan (6 เม.ย. 2567 20:15:04 น.)		ทริปอเมริกา #1 - รีวิวสายการบินฟิลิปปินส์ ไม่แพงมากและดีกว่าที่คิด ฟ้าใสทะเลคราม (6 เม.ย. 2567 13:46:53 น.)