หลายๆเรื่อง อ่า สวัสดีค่ะ.. ^^ เมื่อวานร้อนมากๆเลย แดดสวีเดนนี่แรงได้ใจจริงๆ แต่ถึงจะร้อนแค่ไหน มิวก็ยังสามารถเป็นหวัดเจ็บคอน้ำมูกไหลและเป็นไข้ได้.. ฮะฮ่าา เก่งใช่มั้ยล่า ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยย บ่อยแบบม๊ากกกมากก ดูสิ เมื่อวานร้อนแดดออก วันนี้ฟ้าครึ้มและหนาววมากกกก.. อะไรของเธอเนี่ยยย โว๊วว ก็เลยนั่นแหละค่ะ เป็นหวัดกันไปตามระเบียบนะฮ๊าฟฟ แต่คาดว่าส่วนนึงในการเป็นหวัดครั้งนี้น่าจะมาจากที่เมื่อวันศุกร์มิวไปเดินท้าลมท้าฝนและความหนาวมา 8 ชม. แต่อาการมันก็ไม่ได้ออกทีเดียวนะ มันมาเริ่มเป็นเมื่อคืนวันจันทร์นี่แหละ.. มาถึงก็ไข้ขึ้นเจ็บคอเลยนะยะ 555 พูดถึงไข้ เมื่อวานตอนเย็นๆไข้ขึ้นปรี๊ดๆกันเลยทีเดียว ไม่มีอารมณ์แม้แต่จะทำอะไร นอนขดใต้ผ้าห่มบนโซฟา และดูทีวีกับน้อง เพราะมันหนาวว แต่น้องกลับว่ามันร้อนม๊ากกกก ทั้งๆที่น้องใส่เสื้อยืด ไม่ได้ขดในผ้าห่มแบบมิว และมีการเปิดประตูระเบียงแล้วไปนั่งต่อเลโก้ตรงหน้าประตู!! น้องของมิวชื่อเมย เอ.. ไม่รู้เคยแนะนำไปรึยัง เมยจะครบ 12 ปี วันที่ 29 ที่จะถึงนี้แหละค่ะ อ่าา มิวดีใจ ที่น้องมิวยังเป็นเด็ก.. คือ ก็ยังทำตัวเป็นเด็ก เป็นน้องสาวที่น่ารัก ไม่สร้างปัญหาให้ครอบครัว ไม่ทำให้พ่อแม่พี่หนักใจ.. แต่สักวันนึงน้องก็ต้องโต เป็นผู้ใหญ่ไปเผชิญโลกกว้าง ถึงวันนั้น ยังไงมิวก็ยังคงมองน้องว่าเด็กอยู่ดี และคงเป็นห่วงมากๆ และหวงมากด้วย 555 มิวกำลังคิดเอาไว้ว่า ถ้าวันไหนน้องมีแฟนขึ้นมา มิวจะตามไปจัดการแฟนน้องและขังน้องไว้ในบ้านไม่ให้ออกไปไหน!! มิวยังไม่พร้อมเท่าไหร่ที่จะเห็นน้องมีแฟน.. ถึงน้องจะโตมากแค่ไหนก็ตาม เชื่อว่าใครๆที่มีน้องก็คงรู้สึกเหมือนๆกัน.. วันนี้จริงๆมิวจะต้องไปติวฟิสิกส์กับเพื่อนแหละ.. แต่เนื่องจากวันนี้เป็นวันแดงนะฮ๊าฟฟฟ เพราะว่าวันนี้เป็นวันเสด็จขึ้นสวรรค์ของพระเยซู ลอยยยขึ้นไป ล๊าาาา ก็เลย กลายเป็นวันแดงซะงั้น รถไม่มีฮ่าา และม๊าก็นะ ไปแข่งยิงปืน เมื่อวานนัดกับเพื่อน ลืมนึกไปเลย นึกว่าม๊าจะอยู่บ้าน.. เง้อ แล้วช้านจะไปเยี่ยงไรรรร แต่ไม่เป็นไร เราติวเองอยู่ที่บ้านก็ด๊ายยยยย ไม่ง้อหรอกเชอะ ไว้ค่อยนัดกันวันอื่น อืมม ปัญหาของมิวตอนนี้ก็เคลียร์ไปแล้วแหละ.. ต้องขอบคุณมุจิ๊อีกครั้งที่อยู่ข้างๆกันมาตลอด และก็ ใครอีกหลายๆคน(มั้ง) 555 เมื่อวันจันทร์ตอนที่ปัญหาหนักๆ แบบไม่ไหวแล้ว.. โทรไปหามุจิ แค่มุจิถามว่าเป็นอะไร เกือบร้องไห้แน่ะ น้ำตาคลอเบ้า ถ้าถามอีกคำเดียวนี่ไหลเลยนะ 55 บ้ามากก แต่แล้วก็กลายเป็นมุจิเองที่ร้อง 555 มิวโดนด่าอีกต่างหาก เพราะโทรไปตอนที่เค้ากำลังอารมณ์อ่อนไหว.. นั่งคิดเรื่องอะไรอยู่ก็ไม่รู้ มีการบอกอีกนะว่า นั่งคิดมาเองตั้งสองชั่วโมงไม่ร้องไห้ พอมิวโทรไปก็ร้องไห้เลย อ่าววว มิวไม่เกี่ยววววว เง้อออ กล่าวหาชัดๆ >.< มุจิพูดเหมือนกับว่า มิวเป็นคนเดียวที่อยู่ข้างๆมุจิตอนที่ไม่มีใครซะงั้นแหละ บอกว่าตอนมิวโทรไป ทำให้เหมือนรู้สึกว่ายังมีคนสนใจ ไม่ได้อยู่คนเดียว.. เธอก็เหมือนกันแหละ ในวันที่เค้าไม่มีใคร ไม่มีคนสนใจ เธอก็ยังสนใจเค้าเลยนี่.. :) อืมม พูดถึงเรื่องเพื่อน.. มันทำให้มิวนึกถึงหลายๆคนในชีวิต คนที่เข้ามา คนที่ออกไป คนที่มิวยังจำ หรือคนที่มิวลืมไปแล้ว บางทีก็ทำให้คิด ว่าทำไม บางคนถึงไม่เข้ามาในชีวิตให้เร็วกว่านี้ และทำไมบางคน ไม่ยอมออกไปจากชีวิตสักที จริงๆแล้ว เพื่อน เป็นปัจจัยสำคัญเลยนะ สำหรับการใช้ชีวิต, ความรับผิดชอบ และหลายๆอย่างในชีวิต.. คนรอบตัวนี่แหละตัวการสำคัญ เหมือนในสำนวนที่ว่า "คบคนพาล พาลพาไปหาผิด คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล" มิวว่า มิวคงต้องเริ่มมาใช้ชีวิตเหมือนเดิม ชีวิตที่ไม่มีเพื่อนเป็นปัจจัยหลัก และเอาความฝันของตัวเองขึ้นมาเป็นปัจจัยสำคัญอีกครั้ง.. มิวเข้าใจนะ ว่าช่วงหลังมานี้ มิวติดเพื่อน.. จนเหมือนเป็นการเอาความฝันไปแลกกับมัน กับการที่เพื่อนจะยอมรับในตัวของมิว มันเป็นอะไรที่ใช้ไม่ได้เลยจริงๆ .. เมื่อก่อน มิวมีแค่เรียนและเพื่อน แต่ก็ไม่ได้ติดอะไรขนาดนั้น เพื่อนที่มิวติดตอนนี้ มิวแทบไม่ได้ยุ่งด้วยเลย.. มิวก็ไม่ตายนะ อยู่ได้ สบายใจด้วย 555 แถมการเรียนดีกว่าตอนนี้มากกก .. มิวไม่ได้ว่า ไม่ได้โทษเพื่อนๆตอนนี้นะ หรืออะไร แต่ว่า ความฝัน ความต้องการของเรามันต่างกัน และมิวอาจจะแยกแยะมันไม่ถูก.. เมื่อตอนที่มิวมีปัญหามากๆเมื่อไม่นานมานี้ ม๊าพูดว่า "มิวจะติดเพื่อนไปทำไม เพื่อนที่ไม่มีอะไรเลย ไม่กระตือรือร้น ไม่คิดจะทำอะไร .. ไม่ใช่ว่าเค้าไม่ดี เค้าดี แต่ความดีของเค้า ทำให้มิวตกต่ำ" และ "เห็นรึยัง เพื่อนมิวน่ะไม่ได้ช่วยอะไรเลย เพื่อนมิวมีแต่จะมาสนุกสนาน แต่พอมีปัญหาก็ไม่ได้ช่วย" จริงๆ มันเป็นคำที่ดูแรงนะ แรงมาก แต่ก็จริงมากด้วย.. คนที่คิดจะช่วยมิวจริงๆ มีนะ เพื่อนที่ทำแบบนั้น แต่เพื่อนพวกนี้ อืมม มิวมาคิดดูแล้ว มันก็จริงๆอย่างที่ม๊าว่า ทุกครั้งที่มิวมีปัญหาหรืออะไร คนพวกนี้ไม่เคยคิดจะยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือหรืออยากจะรับฟัง.. จะเป็นมิวมากกว่าที่รับฟังเค้า มิวไม่ได้คิด ไม่ได้ว่าเค้านะ แต่ว่า เราอยู่ในแวดล้อมแบบไหน ชีวิตเราก็จะยิ่งเป็นแบบนั้น มิวเชื่อว่าอย่างนี้.. มิวไม่ได้จะเลิกยุ่ง แต่มิวก็คงจะแค่ห่างๆ เหมือนก่อนหน้านี้ ที่มิวห่างๆกับพวกเค้ามากกว่า.. เพราะเค้าทำอะไร มิวก็ทำ และมิวก็เป็นพวกไม่ค่อยอยากจะขัดใจใคร และเพื่อนๆของมิวพวกนี้ เค้าดูเหมือนจะใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่ได้ต้องการเรียนให้จบหรืออะไรด้วยซ้ำไป.. อย่างที่มิวบอก พื้นฐานของความฝันและการใช้ชีวิตของเรามันต่างกัน มิวรักเพื่อนนะ แต่ตอนนี้มิวคงต้องเปลี่ยนมารักตัวเองแล้วแหละ.. อ่า อีกเรื่อง.. เรื่องความรักแหละ มิวไม่รู้ว่ามิวตัดสินใจถูกหรือตัดสินใจผิด ที่คิดจะมีความรักในตอนนี้ ระยะเวลานี้.. เพราะบางทีมันก็เหมือนจะดี และบางทีก็เหมือนจะไม่ .. มิวห่างหายจากความรักมาปีกว่าๆ เมื่อมีความรักอีกครั้ง มิวก็ต้องพยายามทำให้มันดี และพร้อมๆกัน มิวก็ต้องทำให้ทุกๆอย่างในชีวิตดีด้วย.. มันเป็นเรื่องยากแฮะ.. เรื่องยากมากเลยที่จะไม่นึกถึงเรื่องความรักนี้ ในขณะที่เรากำลังมีความรักกับใครอีกคน.. ตอนนี้มิวพยายามจะโฟกัสเรื่องเรียนมากเลย แต่เหมือนเรื่องความรักจะมีอะไรบางอย่างให้มิวต้องเอามาคิดมากตลอด 555 ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าอะไร.. แต่ก็เอาเถอะค่ะ มิวก็เคยผ่านมันมา ตอนนี้ก็พยายามทำทุกอย่างให้มันดีที่สุดแล้วกันเนอะ.. ปล. ตอนนี้เสียงแมนเว่ออ 5555 บางทีตกใจเสียงตัวเองซะงั้น..
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
พี่ว่าความคิดของมิวจะเปลี่ยนไปเลยละ
เราทำให้เรื่องเรียนและเรื่องรักไปด้วยกันได้ดีทั้ง2อย่างได้อยู่แล้ว
อยู่อย่างพี่ซิ พี่ทำเรื่องเรียนให้กลายเป็นรัก เรื่องรักก็เป็นรัก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ