ถึงร้าย...ก็รัก...ตอนที่ 2

“คร้าบบบ ตัวดี ไม่ดึกหรอกครับ แค่แวะมาหาไอ้นพเฉยๆ”

“......”

“ตัวดีก็รีบเข้านอนนะ อย่าลืมฝันถึงตัวร้ายหล่ะ”

“.....”

“อะไรนะ!! จะออกไปไหน ไปกับใคร ไปทำไม ที่ไหนเมื่อไหร่อะไรยังไงรีบๆอธิบายมาเลยนะตัวดี”

“.....”

“แล้วทำไมต้องไปด้วยหล่ะ”

“.....”

“ไม่ไปไม่ได้เหรอ”

“.....”

“ยังไงตัวดีก็จะไปใช่มั้ยหล่ะ...อืม งั้น...ไปด้วยได้ป่ะ”

“.....”

“ธุระกับไอ้นพไม่สำคัญอะไรมากหรอก ยังไงตัวดีก็สำคัญกว่าอยู่แล้ว”

“.....”

“ทำไมตัวร้ายถึงไปไม่ได้! ตัวดีมีไรปิดบังตัวร้ายเหรอ”

“.....”

“ก..ก็..ได้ ครับ”

“......”

“แล้วเพื่อนตัวดีไว้ใจได้แค่ไหนกัน ทำไมต้องไปกันดึกๆดื่นๆ ด้วยหล่ะ”

“......”

“ก็ได้ๆ ครับ รับทราบ.... แต่..ต้องให้ตัวร้ายโทรหาได้ตลอดเวลานะ”

“.....”

“ครับ แล้วจะโทรหานะ อย่าไปแอบมองคนอื่นหล่ะ ถ้ารู้หล่ะก็....หึหึหึ”

“......”

“เปล่าคร้าบบบบ”

“......”

“โอเคครับ แล้วเดี๋ยวตัวร้ายจะโทรนะ ”


....................


หงุด หงิดเว้ยหงุดหงิด หงุดหงิดอีกแล้ว ตัวดีจะไปธุระกะเพื่อน เพื่อนคนไหนก็ไม่บอก ไม่บอกอะไรสักอย่าง เซงๆๆ เหี้ยเป้ เหี้ยนพก็เสือกมานัดทำไมวันนี้วะเนี่ย กูเลยอดไปเฝ้าตัวดีเลย ถ้ามีคนมาจีบจะทำไง ยิ่งคิดยิ่งเครียด โมโหๆๆๆ ฮึ่ยๆๆๆ


“กว่าจะ มาได้นะมึง กูนึกว่าต้องไปจุดธูปอัญเชิญซะแล้ว”พอเข้ามาถึงในร้าน เสียงไอ้เหี้ยนพทักมาก่อนใครเลย กลุ่มของพวกเราจะมีร้านประจำอยู่ซึ่งมันเป็นร้านของพี่ชายไอ้นพมัน เป็นแหล่งที่ใช้ซ่องสุม รวมพล กินเหล้า ทุกเทศกาล งานไหนงานนั้นกินกันอยู่ร้านเดียวเนี่ยแหล่ะ

“เออ” สั้นๆได้ใจความ ขี้เกียจคุยกูอารมณ์เสีย

“เป็นไร วะ อารมณ์เสียใครมา อ๋ออออ หรือว่า เมียที่บ้านไม่ให้ปี้วะ 55555”ไอ้นี่มันหัวเราะเยาะโดยไม่กลัวตีนกูเลย แต่วันนี้จะปล่อยให้มันลอยนวลไปก่อน ไม่มีอารมณ์จะไปเถียงกับมัน

“สัด! อย่ามาลามปามว่าที่เมียกู”ไม่ได้ๆห้ามลามปาม ห้ามติฉินนินทาว่าที่เมียลับหลัง นี่คือหนึ่งในข้อควรปฏิบัติของทฤษฏีลูกผู้ชายที่กูบัญญัติมันขึ้นมา

“เออ ลืมไป ว่ามึงยกว่าที่เมียไว้บนหิ้ง ห้ามลบหลู่ ดูหมิ่น ห้ามจับ ห้ามแตะ ห้าม..... 55555”พูดจบมันหัวเราะลั่นเลย

ไอ้เหี้ยนพทำไมมันถึงชอบตอกย้ำกูจริงวะ เรื่องที่กูยังไม่มีอะไรกะตัวดี ...

. อืม..แต่จะว่าไปแล้วถ้าเทียบในสถิติบรรดาแฟนเก่าของกูตัวดีนี่ถือว่าเป็น อะไรที่ ที่สุดสำหรับกูในทุกๆด้าน ตัวดีเป็นคนที่กูทุ่มเททั้งเวลา ร่างกาย และจิตใจในการจีบมากที่สุด และเป็นคนที่กูรักที่สุดด้วย

แต่...ถึงยังไงตัวดีก็ยังไม่ยอมมีอะไรกะกูซักที พูดแล้วก็...อยาก.......เฮ้ออออ....กรรมจริงๆกู


“อ่ะ ของนี่มึงอยากได้ เหี้ยนพ”เกือบลืมของที่หิ้วมาให้มัน ก็ตามสัญญาในเมื่อมันจัดการมลภาวะทางอารมณ์ของกูเรียบร้อยก็ต้องหาเครื่อง เซ่นมาให้พวกมัน ส่วนเครื่องเซ่นเป็นอะไรนั้นอย่าไปรู้เลย เอาเป็นว่ามันไม่ดีสำหรับอนาคตของชาติแน่ๆ

“จัยว่ะ เหี้ยพีท อย่างนี้ค่อยคุ้มกะค่าเหนื่อยหน่อย”ดูมันเหอะ แค่เห็นของก็ทำตาวาว ความจริงบ้านมันก็รวยอยู่แล้วแต่มันเป็นประเภทชอบของฟรี นิสัยผู้หญิงจริงๆเลยมัน

“แล้วเป็นไง เคสนี้ เก็บเนียนป่ะ”ต้องถามเพื่อความแน่ใจ ไว้ใจไอ้พวกนี้ไม่ค่อยได้ บางเคสก็เก็บไม่ค่อยแนบเนียนทำให้มีปัญหายุ่งยากตามมา...

“เนียนเรียบ ไม่มีสาวไปถึงตัวได้อยู่แล้ว”

“เออ ให้มันแน่เถอะว่ะ”

“รับรอง รายนี้ กริบมาก”ในเมื่อมันยืนยันขนาดนั้นแล้วก็ต้องเชื่อกันหน่อย ความจริงไอ้นพนี่มันไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ก็ได้ แต่ด้วยความที่มันเป็นคนที่ชอบมีเรื่อง ชอบวอนหาตีนเป็นนิสัย การให้มันทำอะไรแบบนี้ก็เลยเป็นที่ชื่นชอบของมันมากๆ มันเลยทำโดยไม่ปริปากบ่นสักคำ

“เออ แล้วเหี้ยเป้ไปไหนวะ กูไม่เห็นหัวมันเลยช่วงนี้”ไอ้เป้เพื่อนสนิทอีกคนนึงของกู

นอก จากไอ้นพแล้วก็มีไอ้เป้นี่แหล่ะที่เป็นเพื่อนแท้เพื่อนตาย เราสามคนรู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนประถม ในพวกเราสามคน ถ้าเปรียบแล้วไอ้นพก็เหมือนมือขวา ไอ้นพมันเป็นพวกบู๊ล้างผลาญมีงานมีเรื่องขอให้บอกของชอบมันเลย งานโปรดของมันก็คือการต่อยตี ส่วนไอ้เป้ก็เหมือนมือซ้ายของกู ไอ้นี่มันเป็นพวกแผนสูง แผนเยอะ คิดซับซ้อนซ่อนเงื่อน ร้อยเล่ห์มารยา ใครบอกผู้หญิงมารยาร้อยเล่มเกวียนเจอมารยาไอ้เป้คนเดียวไปแล้วจะหนาว ส่วนกูหน่ะเหรอเปรียบเสมือนหัว...หัวใจหลักของกลุ่มว่ะ มันก็ไม่ได้สำคัญอะไรมากหรอก แต่กูมีหน้าที่คอยหาเรื่องมาให้พวกมันว่ะ ของชอบกูเลยทำให้เพื่อนๆงานเข้าเนี่ย…หึหึหึ


“อ๋อเหี้ยเป้หน่ะเหรอ ช่วงนี้มันติดสัดว่ะ ได้เด็กใหม่ ขาวจั๊วะ น่าเจี๊ยะโคตรๆคนนี้”ไอ้นพพูดพร้อมยื่นแก้วเหล้ามาให้

“กู เห็นมันได้เด็กใหม่ทั้งปีแหล่ะ ได้มันทุกอาทิตย์”จริงๆนะไอ้เป้นี่ตัวม่อของแท้เลย ไปที่ไหนๆ ไม่ว่าจะเป็น สาวๆเกย์ กระเทย แมร่งอ่อยมันตรึม กูที่ว่าแน่แล้วยังต้องยอมยกธงแพ้มันในเรื่องนี้เลย สงสัยไอ้นี่มันจะมีของดี

“เฮ้ย เหี้ยพีท สาวชุดดำที่ 9 นาฬิกาว่ะ เอ็กซ์โคตรๆกูว่าเขาสนใจมึงแน่ๆเห็นมองมาที่มึงหลายรอบแล้วนะเว้ย”ไอ้นพบอก กูพร้อมเหล่ไปที่สาวชุดดำคนนั้น

“เออ แล้วไง”

“เหี้ยนี่ มึงสิ้นลาย สิ้นน้ำยาแล้วใช่มั้ยเนี่ย” มันพูดพร้อมทำตาโตแบบช็อกๆ มึงจะเว่อร์ไปมั้ย กูไม่ได้ม่อขนาดน๊านนน

“ตอน นี้กูมีคนที่กูรักแล้ว กูไม่สนใจหรอกว่ะ” ถึงเมื่อก่อนกูจะฟันไม่เลือกว่าลูกเขาเมียใครก็ช่างเหอะ แต่ตอนนี้กูมีคนที่กูรักจริงๆแล้ว กูไม่อยากให้เรื่องพวกที่มาทำลายความรักของกู

“คนนี้ตัวจริงใช่ป่ะ น้องไผ่ของมึงเนี่ย”

“จริงแท้แน่นอน คนนี้แหล่ะคนที่ฟ้าประทานมาให้กู” กูคิดอย่างนี้จริงๆนะถึงแม้มันจะเน่าไปหน่อยก็เหอะ

“เลี่ยน เหี้ยๆ ตัวจริงแล้วทำไมยังไม่พามาเปิดตัวกับเพื่อนกับฝูงบ้างวะ”ไอ้นพถามพร้อมทำ หน้างงๆ ทำหน้าโง่ใส่กูไม่พอยังเสือกทำหน้างงใส่กูอีกไอ้นี่

“ไม่รู้ว่ะ กูยังไม่แน่ใจ”

“ไม่แน่ใจอะไรวะ”

“ก็ กูไม่รู้ว่าเขาจะรับกูได้มั้ย ที่กูเป็นแบบนี้”นี่เป็นสิ่งที่กูกังวลจริงๆ ไม่รู้ว่าตัวดีเขาจะรับกูได้มั้ย ถ้าตัวดีรู้ว่ากูเป็นคนแบบนี้.. กูไม่ใช่คนดีอะไรนัก ทั้งขี้โมโห อารมณ์ร้อน โมโหร้าย มีด้านชั่วๆที่ตัวดียังไม่รู้มากมายเกี่ยวกับตัวกู ด้านที่ตัวดีเห็น ที่รู้จักกู มันก็แค่บางมุมของกูเท่านั้น ซึ่งบางมุมนั้น ที่กูทำที่กูเป็นมันก็เป็นเฉพาะกับตัวดีเพียง....คนเดียว


“แบบนี้! แบบไหนวะ?” ไอ้เหี้ยนพทำหน้างงๆโง่ๆใส่กูอีก

“ก็ แบบนี้ไง ”พูดแล้วก็กวาดสายตาไปที่รอบๆร้านเหล้า มันเป็นสังคมอีกสังคมนึงของกู ซึ่งไม่รู้ว่าตัวดีมาเห็นมาเจอแล้วจะชอบ จะรับรึเปล่า?

“เฮ้ย มึงกังวลเรื่องแค่นี้เองเหรอวะ”

“........”

“ถ้าเค้ารักมึงจริง ยังไงเค้าก็ต้องรับมึง ในสิ่งที่มึงเป็นได้”

“แต่.... กูไม่อยากซ้ำรอยเดิมว่ะ”พอดีกูมีอดีตที่ไม่น่าจดจำสักเท่าไหร่ในเรื่องความ รัก...ไว้(คนแต่ง)ว่างๆจะเล่าให้ฟังละกัน......หึหึหึ

“เออมันก็ จริง แต่มันก็คนละคนกันนะมึง มึงต้องอยู่กับปัจจุบันสิวะ อย่าไปยึดติดกับอดีต มึงควรลืมมันไปได้แล้ว”ก็จริงอย่างที่ไอ้นพมันพูดนะ กูควรจะลืมๆมันไปได้แล้ว....ว่าใคร...มันเคยทำอะไรไว้กับกู

เฮ้ย ยยยยยย พอนึกถึงเรื่องของตัวดีแล้วพึ่งนึกขึ้นได้ ตัวดีหนีเที่ยวนี่หว่า ต้องโทรเช็กซะหน่อยแล้ว หนีไปเที่ยวกะเพื่อนที่ไหนก็ไม่รู้ไม่ยอมบอกอะไรกูซักอย่างแมร่งกูก็ไม่กล้า ซักอะไรมากด้วย กลัวตัวดีหาว่ากูจู้จี้จุกจิก

“เฮ้ยเหี้ยพีท เหี้ยเป้มาแล้วว่ะ ควงใครมาด้วยไม่รู้ว่ะ น่ารักโคตรๆ เด็กใหม่มันรึเปล่าวะ” ไอ้นพพูดรัวเร็วแบบคนตื่นเต้นสุดๆแล้วจับแขนกูเขย่าๆใหญ่เลย ไอ้นี่เว่อร์จริงๆ แค่ไอ้เป้มามันจะตื่นเต้นอะไรนักหนาวะ ขัดจังหวะกูจริงๆ กำลังจะโทรหาตัวดีอยู่เลย กูกดโทรศัพท์พร้อมเงยหน้าไปดูเมื่อได้ยินไอ้นพทักทายไอ้เป้เสียงดังลั่น


“ตุ้บ..”



โทรศัพท์ รุ่นบางเฉียบของกูตกลงทันทีเมื่อกูได้เห็นหน้าคนที่มาพร้อมกันกับไอ้เป้ คนที่กูคิดว่าตอนนี้ควรจะอยู่กับเพื่อน คนที่กูกำลังจะโทรหาด้วยความคิดถึงและเป็นห่วง...



“ตัวดี!!?”





Create Date : 28 ธันวาคม 2551
Last Update : 28 ธันวาคม 2551 7:01:34 น.
Counter : 116 Pageviews.

0 comments
เวลวที่หายไป - บทที่ 26 ดอยสะเก็ด
(11 เม.ย. 2567 11:44:44 น.)
ep 4 ขับรถบนถนนเริ่มจะประมาท โอพีย์
(10 เม.ย. 2567 05:03:14 น.)
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 349 :: กะว่าก๋า
(8 เม.ย. 2567 05:48:36 น.)
"วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ" อาจารย์สุวิมล
(8 เม.ย. 2567 08:12:29 น.)
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mintmint555.BlogGang.com

Mint-Mint555
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]