ขำ ขำ ไปสอบสัมภาษณ์ฝึกงานมาจ่ะ และ แล้ว .... ข้าพเจ้าก้อมีที่ฝึกงาน เยซ..ซ...ซ....(มาจาก yes! กรุณาอย่าคิดเป็นอื่น) มันเป็นอะไรที่ ขำ ขำ มาก สัมภาษณ์เป็นภาษาปะกิดซะอย่าง ถนัด ก๊อแหมระดับภาษาปะกิดเรามันไปไกลแล้ว ขนาดครูเคทยังอายเลยนะเนี่ย ไม่อยากจะคุย (อายที่มีศิษย์อย่างเธอ!!!) ในห้องสัมภาษณ์พี่ๆใจดีมากเลย เค้าพยายามไม่ให้เราเครียด โดยการให้ก้อนกลมๆหยุ่นๆมาถือ พี่เค้าบอกให้บีบไว้จะได้หายเครียด แต่ถ้าไม่หาย ก้อให้เอาปาหัวคนที่ทำให้เราเครียด (เหวอ ถ้าปาจริงจะสอบผ่านมะนี่>.<~) เริ่มต้นด้วยการแนะนำตัวเอง 15 นาที Hello, My name is XXXX XXXXX.i'm a 3rd year student of XXXXX university.Now i'm in the faculty of ...(พูดไปประมาณ30วินาที)..... My father is a XXXX and my mother is a ... เอ่อ แม่บ้านอ่ะ คิดมะออก เลยตอบเค้าไปว่า "my mother is a servant" เวนกำ ทำไมพี่คนสัมภาษณ์(ทั้งไทยและฝรั่ง)แอบยิ้มกันหยั่งงั้นอ่ะ สงสัยไม่เคยเห็นคนหน้าตาดี อิ๊ๆๆๆ (ความจิง พึ่งมารู้ทีหลังว่า servant มันแปลว่าคนใช้นะจ๊ะ โห..แม่รู้นี่แม่โกดตายเลยอ่า) ต่อมา ไอ้เราก้อคุยโม้ๆเรื่องโปรเจคที่เราทำ คือว่า ตอนอยู่มหาวิทยาลัย แอบทำชมรมรถประหยัดน้ำมันอ่า ดูท่าทางพี่คนสัมภาษณ์จะสนใจเอามาก โดยเฉพาะพี่ที่เป็นฝรั่ง ยิงคำถามแหลกเลย แต่แบบว่า ฟังพี่เค้าไม่ออกอ่า สำเนียงดีเกินไป ไอ้เราได้แต่ pardonๆๆๆ แถมตอบเปนภาษาอังกิดมะได้ can i speak in Thai? หลายรอบมาก จนพี่เค้าตอบว่า yes, you can speak Thai, but i can't. (มะรู้เค้าจะบอกว่า เมิงจะพูดก้อได้นะแต่กรูพูดไม่ได้นะฟังไม่ออกด้วย อะไรประมาณนี้รึป่าว...แต่ข้าพเจ้าก้อยังตอบเป็นไทยอยู่ดี 555) ได้นั่งต่อล้อต่อเถียงกะพี่เค้าอยู่นานพอสมควร จนในที่สุด ก้อโดนไล่ออกมา เย้..รอดแล้วตรู ไปสัมภาษณ์เนี่ย ทำให้เรารู้หลายอย่างนะ อย่างแรก คำถามพื้นฐานที่เค้าจะถามคือ "วิธีในการแก้ปัญหาของเรา" แต่อาจมาในหลายรูปแบบ บางคนอาจจะถามตรงๆ บางคนอาจจะแกล้งถามประมาณว่า เวลามีปัญหากะเพื่อนร่วมงาน(ชมรม)จะทำยังไง (ไอ้เราก้อดันตอบว่าไม่เคยมีปัญหา เพราะเปนผู้ ญ คนเดียว ทุกคนต้องเกรงใจ 555) บางคนอาจจะโดนถามเชิงจิตวิทยา เช่น ถ้าอยู่ดีดีคอมดับจะทำอะไรก่อน แต่ไม่ว่าจะถามยังไง ให้พึงระวังไว้ เพราะจะเป็นคำถามที่ตัดสินตัวเรา อย่างที่สอง อย่าไปเครียด ยิ้มสู้เข้าไว้ บรรยากาศจะดีเอง ถ้าเราเครียด เค้าจะยิ่งกดดันนะจ๊ะ และ อย่างที่สาม ถ้าเครียดให้บีบไอ้ก้อนกลมๆหยุ่นๆ มันหายเครียดจริงๆนะ ถ้าเค้าไม่มีให้ ก้อเตรียมไปเอง แต่ต้องซ่อนดีดี เดี๋ยวเสียบุคลิก หุหุ ปล. "ฝรั่งเค้ารู้น่าว่า ภาษาอังกิดไม่ใช่ภาษาแม่แก จะไปกลัวทำไมวะ...." ขอบคุณเจ้แอนที่รัก ณ คลับ x-philes นะจ๊ะ ได้งานที่ไหนอ่ะ มีสัมภาษณ์เป็นภาษาอังกิดซะด้วย แหมเพื่อนเราก็ช่างไฮโซ บอกแม่เป็นservant ขำว่ะ
แหม บลอคแอบมีสาระด้วยนะแก โดย: สุดสวย IP: 61.91.93.169 วันที่: 27 มกราคม 2548 เวลา:12:56:20 น.
ช่วงเวลาแห่งความ "ฮา" มาอยู่ที่ blog นี้เอง 555
เค้าไม่ให้แกพูดอังกฤษ แกก็ยังจะดันทุรังจะพูดอยู่นั้นแหล่ะ กรรม -"- ( อิอิ ) ส่วนเรื่องคำแนะนำ: วันหลังต้องคิดตังแล้ว *จุ๊บ จ๊บ* ( ถังแตกอยู่ จ่ายค่าหนังสือหมด -"- ) เจ้าของบลอคค่ะ
อย่างนี้เค้าไม่เรียกว่าอัพบลอคซักกะหน่อย ไม่เห็นอะไรอัพเดทๆให้อ่านเลย ใช่ซี่ มีความลับตลอด ทำให้เพื่อนเซอร์ไพรส์ เชอะ โดย: จำไว้!!!!!! (Jemie9 ) วันที่: 11 มีนาคม 2548 เวลา:22:18:00 น.
เข้ามาขำด้วย....
เออ เพิ่งรู้ว่ามีบล๊อคแฮะ เออ...ชั้นจบปีนี้นะยะ สอบผ่านแล้ว เหลือส่งตัวเล่มย่ะ ...ไม่รอจบพร้อมแกแล้วนะ หุหุ โดย: Gillian_Anderson วันที่: 2 พฤษภาคม 2548 เวลา:2:07:35 น.
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
yes you can speak thai but i can't ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เอ๊ะ พี่จะมีฟามสุขบนฟามทุกข์ของเกตุไปป่าวเนี่ย ฮ่า ฮ่า โดย: พี่ปุ๋ย - อยากกินต้มยำไก่กระดูกกรอบ *q* - IP: 203.154.148.50 วันที่: 4 พฤษภาคม 2548 เวลา:13:37:28 น.
|
|
//joblovenuk.bloggang.com