by merveillesxx
ละครเวที "Hunger หยดเลือดที่เหือดหาย"
@ Crescent Moon Space
คนดู
และก็คนดู
ตอนจบนักแสดงออกมาโค้ง (หญิงล้วนจ้ะ)
คุณปลิ้ม + อ.พิชิต ช่วงเสวนา (มาได้ไง คำตอบอยู่ข้างล่าง)
เสวนากันต่อไปสัปดาห์นี้น้องเมอร์ก็ขอทำตัวเก๋ไปดูละครเวทีอีกแล้ว โฮะ โฮะ โฮะ (แล้วทำไมต้องหัวเราะเหมือนตัวร้ายในเซลเลอร์มูนล่ะเนี่ย)
งานนี้ไปดูเรื่อง
Hunger หยดเลือดที่เหือดหาย เล่นที่ Crescent Moon Space ซึ่งอยู่ในสถานปรีดี พนมยงค์ ซึ่งอยู่ในซอยทองหล่อ อีกที (ซับซ้อนมะ) เป็นโรงละครเล็ก จุประมาณ 30 เองมั้ง อบอุ่นดี แต่ที่นั่งเมื่อยตูดมากกกกกก
ไปถึงก็แอบอึ้ง เพราะคนแรกที่เจอคือคุณปลื้ม! (ทำไมชีวิตชั้นช่วงนี้พัวพันกับคนชื่อ ป. จิงเว้ย) ก็แอบหมั่นไส้ เพราะเล่นใส่สูทมาคนเดียว (ร้อนจะตายห่านะพี่) แล้วตั้งแต่มีเคสเจ๊รสนา ดิชั้นก็ไม่ค่อยปลื้มอีตาโบจังนี่เท่าไร (จริงๆหมั่นไส้ตั้งแต่ตอนถ่ายแบบคู่กับแตงโมแล้ว ฮึ่ม!)
Hunger เป็นละครเพื่อสันติภาพ ว่าด้วย เจสสิก้า ทนายสาวชาวอเมริกัน ที่เดินทางไปกัวเตมาลา แล้วได้พบรักกับ เออร์เนสโต้ นักปฏิวัติชาวมายัน แต่หลังจากเธอกลับไปบ้านเกิด คนรักของเธอก็หายตัวไปอย่างลึกลับ และเมื่อไม่มีใครให้คำตอบที่แท้จริงกับเธอได้ เธอจึงลงมืออดข้าวประท้วงหน้าบันไดรัฐสภากัวเตมาลา
เนื่องจากเนื้อเรื่องมันค่อนข้างไกลตัวมากกกกก (กัวเตมาลาอยู่ตรงไหนของโลก ดิฉันยังไม่รู้เลยค่ะ) เราก็เลยไม่ค่อยอินเท่าไร แถมการที่นักแสดงไทยก็มาเล่นเป็นคนชาติอื่น มันก็ให้ความรู้สึกที่แปร่งๆ นะ
แต่ก็ขอชมน้องนางเอก (ปัณณพร สุทัศน์กุล - อยู่ปี 3 อักษร จุฬา) ว่าเล่นได้ดีมาก เพราะเล่นคนเดียวเกือบทั้งเรื่อง (ตัวละครอื่นก็โผล่มาเหมือนผี มาเป็นเงา เป็นเสียง) คุณน้องต้องแบกรับบทและอารมณ์ที่หนักมากๆๆๆ (ประมาณว่าถ้าเล่น 40 รอบแบบบัลลังก์เมฆ คุณน้องจะเป็นบ้า และหาผัวไม่ได้แน่นอนค่ะ) ยิ่งช่วงหลังที่น้องเค้าต้องร้องไห้ด้วย เราก็รู้สึกทึ่งนะ เพราะเหมือนน้องเค้ากลายเป็นเจสสิก้าไปแล้ว
ประเด็นที่เราค่อนข้างโดนใจ ก็คือเรื่องของอุดมการณ์ บางทีอุดมการณ์อันแรงกล้ามันก็ย้อนกลับมาทำร้ายตัวเรา และทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่า เหมือนกับนางเอกในตอนท้ายที่ไม่รู้ว่าตกลงตัวเองกำลังสู้กับใคร หรือเพื่ออะไร (ฟีลเดียวกับเรา ตอนเรื่องเซนเซอร์ -แสงศตวรรษ- ปีที่แล้ว)
กะว่าพอละครจบ จะรีบแว่บไปแร่ดๆๆ ต่อที่แกลเลอรี่แถวสีลม ปรากฏว่าดันมีเสวนาซะงั้น ตอนแรกก็จะฟังแป๊บเดียว แต่อีฝรั่งข้างๆ (ซึ่งมันก็ทนดูจนจบ ทั้งที่ไม่มีซับอิงค์) ก็ขอร้องให้ช่วยแปลที่เค้า Q&A ให้หน่อย อ้าว ซวยแล้วไงกู ทักษะ speaking กูก็ยิ่งดับเหวอยู่ แล้วไอ้ที่ท่านๆ เค้าพูดกัน ก็ใช่ว่ากูจะฟังรู้เรื่องนะนั่น แต่ก็แปลถูไถไปได้เกือบครึ่งชั่วโมง
สุดท้ายทนไม่ไหว เพราะฟังไปยิ่งโง่ลง ปล่อยให้คนฉลาดๆ เค้าคุยกันไปดีกว่า คนโง่อย่างเราขอลา ว่าแล้วก็บ๊ายบายคุณฝรั่ง (ซึ่งเค้าก็ขอบคุณเราอย่างดีแหละ)
ป.ล. ด้วยความรีบ เลยลืมถ่ายรูปน้องนางเอกมา จริงๆ เธอไม่ค่อยสวยหรอก
แต่ร้องดังได้ใจดี ชั้นชอบ 
ผู้ติดตามบล็อก : 58 คน [
ปล. กัวเตมาลา อยู่ทวีปอเมริกากลาง ติดกับเม็กซิโกทางทิศใต้ จ้ะ