28 มีค 63 เอื้องช้างน้าว - เอื้องคำตาควาย - Dendrobium pulchellum Roxb. ex Lindl. ไม่ได้เขียนบันทึกหลายวัน ถ้าจะเขียนก็มีแต่เรื่องราวปลอบใจให้กำลังใจ ก็สถานการณ์โลกขณะนี้จะมีแก่ใจเขียนเรื่องรื่นเริงบันเทิงอย่างไร รวมทั้งความร่วมมือแก่บุคลากรทางการแพทย์ที่เป็นด่านหน้าสู้ข้าศึกไร้รูป หยุดการเคลื่อนไหวสมาคมทุกรูปแบบ  ภาพถ่ายเก็บมาฝาก แบกกล้องใหญ่ไปพร้อมเลนส์เต็มพิกัด ดันลืมแบตเตอรี่ ซะงั้น ได้แต่ภาพจากมือถือ กล้วยไม้นี่ก็สูงสุดสอยทีเดียวค่ะ  หลังคาไม้แป้นเกล็ดเป็นที่ชื่นชอบของต้นไม้ปลิวมาติดเติบโต อายุหลายสิบปีผุกร่อนไปตามเวลา น้ำไม่รั่วก็ปล่อยไปก่อนสวยดี ต้นกล้วยไม้ที่ไม่เคยสืบหาชื่อค่อยๆเติบโตยืดยาว ปีนี้ดอกกำลังบานโดดเด่นสวยงามสะดุดตา ไม่เก่งชื่อกล้วยไม้ต้องเสาะหาชื่อเธอสักหน่อย " เอื้องช้างน้าว" หรือ "เอื้องคำตาควาย" ... ออกดอกพร้อม ต้นช้างน้าว ชื่อก็เหมือนกันอีก  สีจริงประมาณนี้   เอื้องช้างน้าวอยู่ตรงนี้คงมีความสุขดี เจริญงอกงาม   สวนผลไม้ปีนี้อากาศรุนแรงให้ดอกมาก แต่ถึงเวลากลับไม่ติดผลเท่าที่ควร ลิ้นจี่เป็นไม้ผลโบราณไม่เป็นพืชเศรษฐกิจอีกแล้ว "ตกยุค" แต่เป็นไม้ผลในความทรงจำ มีความความสวยงามของทรวดทรงต้นและผลสีแดงสดยามให้ผลสุกเต็มต้น พยายามจะเก็บไว้ให้มากที่สุด แต่ก็เป็นตัวนำแมลงมายังพืชเศรษฐกิจอื่นๆ ...เสียดายมาก ปีนี้แล้งที่สุดกว่าปีไหนๆ แต่โชคดีที่บ่อน้ำยังมีน้ำซึมจากพื้นดินให้พอได้ใช้อย่างประหยัด ปรับแผนลดการใช้น้ำ และสภาพเศรษฐกิจที่ถดถอยปรับแผนลดค่าใช้จ่ายสิ่งก่อสร้าง โรงจอดรถและเรือนรวบรวมผลผลิตถูกปรับเปลี่ยนให้เป็นที่พักร้อนกลางสวนไปด้วยก่อน     ภาคภูมิใจกับเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นที่ประกอบขึ้นด้วยฝีมือตัวเอง รวมทั้งท่อน้ำทิ้งใต้อ่างล้างจาน...เก่งมาก ยกเว้นขั้นตอนแขวนตู้ครัวที่ต้องให้ช่างช่วยเจาะแขวนให้  ตั้งใจจะ social distancing อยู่ที่นี่ล่ะ ..( ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องไฟป่า ) ยามเช้าอากาศยังหนาวเย็น ต่ำ 20 องศา แต่กลิ่นควันไฟล่องลอยอบอวลไปทั่วบริเวณโดยรอบมากบ้างน้อยบ้างตามกระแสลมจะพัดไปทางทิศใด ควันไฟจากดอยสุเทพและดอยปุย กลุ่มควันไฟมองเห็นได้ไกล บางครั้งเป็นเปลวไฟสีแดงลุกโชนและมีเสียงปะทุของไฟดังขึ้นเป็นพักๆ  บางวันมองไม่เห็นดอยสุเทพ ดอยปุย ปกคลุมไปด้วยควันไฟ กลิ่นควันไฟคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ ดมอยู่หลายวันยังไม่มีทีท่าจะลดลง ที่ตั้งใจจะ social distancing ที่นี่จึงต้องปรับแผน ก่อนที่จะหมดโอกาสเดินทางข้ามจังหวัด เมื่อย้ายที่ข้ามจังหวัด จึงสังเกตว่ากลิ่นควันที่ยังคงเหม็นนั้นน่าจะระเหยออกมาจากลมหายใจ คงจะฝังอยู่ในปอด สระผมอยู่หลายวันกว่าผมจะหายเหม็น เสื้อผ้าเครื่องใช้เหม็นควันทั้งหมด กลิ่นควันไฟในลมหายใจและรูขุมขนใช้เวลาราวสามวันกว่าจะหมดไป ปีนี้ไฟป่าดอยสุเทพ ดอยปุย เป็นบริเวณกว้างและมาใกล้บ้านเรือนผู้คน    ไฟไหม้ป่าเป็นบริเวณกว้าง และต่อเนื่องติดต่อกันตลอดวันตลอดคืนอยู่ต่อหน้าต่อตานี่เอง เสียงตามสายหมู่บ้านเรียกให้ชาวบ้านช่วยกันไประดมดับไฟ แต่ชาวบ้านดูเหมือนอ่อนล้าหมดแรงเสียแล้ว  ไฟป่าลุกลามเป็นแนวยาวจริงๆ  คืนที่กลับออกมาจากหมู่บ้าน เที่ยงคืนคนที่ช่วยดูแลบ้าน โทรศัพท์มาหาด้วยเสียงสั่น " เจ้ากลัวขนาด ไฟมาห่างบ้านวาเดียว ตามไผก็บ่มา รถดับเพลิงเคยมาตามก็บ่มาแห่ม ว่าไฟไหม้ไปตั้วบ้านไผหื้อผ่อกันเอง เจ้าเอาปั๊มสูบน้ำในลำธารฉีดบ้านจนเปียกหมดละ " "โจ่กดีปิ๊กไปแต่วัน" "แล้วจะเอาอยู่มั้ยนั่น" ก็บ่มั่นใจ๋เปียกหม้ดบ้านแล้วก่ะ จากการสื่อสารบอกให้ทราบว่าสถานการณ์ไม่ดีให้เผื่อใจไว้ล่ะ เที่ยงคืนแล้ว ถ้าไฟมาเอาไม่อยู่ก็คือบ้านหมดกัน ลุกนั่งนึกทบทวนถึงบ้านหลังที่รัก บ้านเล็กๆติดลำธารริมป่า ถ้าไฟไหม้ก็คงเสียดายความทรงจำดีๆที่นั่น เสียงคำสอนหลวงตามหาบัวขึ้นมาในใจ "ยามใดมีภัยหรือเกิดความกลัว ให้ระลึกถึง พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ หรือ พระสังฆคุณอย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้" นั่งสมาธิจิตรวม ระลึกถึงองค์หลวงตามหาบัวขอให้ท่านคุ้มครองอย่าให้มีภัยแก่ทรัพย์สิน คุณความดี ความบริสุทธิ์สะอาดในจิตใจขอให้ช่วยคุ้มภัย จิตรวมดีโล่งสบายใจ โทรศัพท์ให้กำลังใจคนดูแล เธอว่าดูท่าจะดีเอาอยู่ ขอบคุณที่ช่วยดูแลอย่างดีด้วยความลำบาก ภาพถ่ายหลังบ้านเพื่อนบ้าน ส่งไลน์มาให้ตอนเช้า เปิดอ่านถ้อยคำที่เขาใช้น้ำตาซึม "ปีนี้เรารอดแล้วครับ ไฟลามมาเกือบถึงบ้าน โชคดีที่เราทำแนวกันไฟไว้ก่อนล่วงหน้า" ที่จริงหมู่บ้านเราก็ทำแนวเตรียมไว้ก่อนทุกปี เพิ่งจะมีสองปีหลังนี้ที่ไฟมาใกล้บ้านมากกว่าหลายสิบปีที่ผ่านมา ปลื้มใจในพระคุณครูบาอาจารย์ ในยามลำบากหรือมีภัยท่านมาเตือนสติให้ระลึกได้ ตอนนี้ก็เช่นกัน เมื่อหวาดกลัวภัยจากเชื้อโรคโควิด นอกจากระมัดระวังตัวเอง รักษาสุขอนามัย ไม่คลุกคลี อยู่นิ่งกับที่ไม่เคลื่อนย้ายที่อยู่ ระลึกถึงพระรัตนตรัยให้ท่านคุ้มครองตนเอง ครอบครัว ญาติพี่น้องมิตรสหาย และ คนไทยทั้งประเทศอยู่เสมอ
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 36 คน [