เปิดฉากด้วยรูป ครอบครัวเปี่ยม(สุข)



ช่วงนี้หม๊าไม่ค่อยมีเรื่องมาเขียนเลยลูก เพราะวันๆก็เลี้ยงหนูอยู่กับบ้าน อยู่กันสองคน และรอป๊ากลับมาตอนเย็น วนเวียนไปเรื่อย จนถึงเสาร์ อาทิตย์ ถึงได้ออกไป ดี้ด้า นอกบ้าน...นั่งๆไป ก็มองดูหนู เอ!! ผมชักจะยาวแล้วนะลูก มาตัดผมกันดีกว่า...โดย..หม๊า นี่แหละ เพราะหม๊าถือ คติ เด็กๆตัดทรงไหนก็น่ารัก...

แต่พอป๊ากลับมาเห็น ถึงกับอึ้ง และ ขำกร๊าก ในเวลาต่อมา บอกรับไม่ได้เลย ต้องแก้ทรงโดยด่วน….ทำไมหล่ะ
ก็อีแค่ ทรงหน้าม้าเต่อ และตัดข้างหลังโค้งๆเป็นพวงมาลัย แค่เนี้ย ทำเป็นรับไม่ได้…แต่ลูกเราเป็นผู้ชายนะ ตัดให้ซะแหววเชียว ทะลึ่ง!!..ป๊าสวนทันควัน

ว่าแล้วก็รีบแก้ทรงให้โดยด่วน จริงๆป๊าเค้ามีฝีมือในการตัดผมมากนะลูก ถึงขนาดตัดผมตัวเองมาแล้ว (ซ่อมที่หม๊าตัดแหว่ง อิ อิ)

เบื้องหลัง..


พอป๊าแก้ไขออกมาแล้ว เออ…มันก็จริงนะ ต้องตัดทรงนี้สิ เป็นเด็กผู้ชาย เพราะหน้าหนู
ดูดื้อ ขึ้นมากเลยลูก ผิดกับเมื่อกี้จริงๆ



เรื่องที่สอง คือ เรื่องที่หนูหย่านมแม่แล้ว

เป็นอะไรที่ รวดเร็ว เกินกว่าที่หม๊าจะรับได้ แบบยังเบลอๆอยู่เลยลูก คือ อยู่ดีๆก็หย่าเลย ทั้งๆที่หนูเป็นเด็กที่ติดนมแม่มากๆ จนคิดว่า น่าจะกินกันไปยันสองขวบ

และคิดเสมอว่า ตอนหย่านมแม่ คงเป็นอะไรที่ ดราม่า มากๆ ต้องเสียนำ้ตาทั้งแม่และลูก หม๊าต้องใจแข็ง ป๊าก็ต้องคอยเป็นกำลังใจ หนูก็คงร้องไห้บ้านแตก คิดไว้เป็นฉากๆๆ

แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิดเลยลูก อันนี้ หม๊าเสียใจนะเนี้ย
เพราะจู่ๆ หนูก็ห่วงเล่นมากๆ พอหม๊าให้กินนม
ก็มากินนะ แต่ก็กินได้แป๊ปๆ ก็คลานไปเล่นต่อ แต่ถ้าหม๊าไม่ให้ดูดก็ไม่ดูด ไม่สน เล่นจนเหนื่อย และหลับได้เองซะงั้น

หม๊าก็เลยตัดใจ ให้เลิกซะเลย (แต่จริงๆหนูต่างหาก
เป็นฝ่ายเลิก แง๊ๆๆ หม่าหม๊า เสียใจนะลูก หนูไม่มีอาลัยอาวรณ์ พี่ หน่ม หน๊ม เลย ซักนีีดดด)
จนตอนนี้ หนูก็ไม่ได้ดูดนมแม่มา 2 อาทิตย์แล้ว พอเปิดให้ดูด ก็ทำท่าเขินๆ เอาแต่อมยิ้ม
ไม่ยอมดูด เหมือนคนไม่รู้จักกันซะงั้น เฮ้อ พูดแล้วก็ใจหาย นี่ลูกโตขึ้นไปอีก step หนึ่งแล้วเหรอเนี้ย

แต่ยังไง บี้ก็ยังรัก หม่าหม๊าอยู่ใช่มั้ยลูก..


หม๊ากับป๊าขำอะไรกัน บี้ไม่เข้าจายย!! (ขำอี๊แนนที่พยายามหลอกล่อ ให้หนูมองกล้อง กระโดดไปมา เป็นกระต่ายเลยลูก หุ หุ)




เรื่องสุดท้าย พัฒนาการของหนู

-ตัวยาวขึ้น แต่ไม่รู้เท่าไหร่ เพราะสังเกตุได้จากอะไรที่เคยจับไม่ถึง ตอนนี้ก็ถึงแล้ว

-ตัวแน่นขึ้น เหมือนหนักขึ้นด้วย แต่หม๊าไม่กล้าชั่งอ่ะลูก
กลัวว่ามันยังน้อยอยู่ แล้วจะใจแป้วว...

-ปีนป่ายคล่องสุดๆ ชอบคลานไปในเขตหวงห้าม

-เริ่มปล่อยมือ ยืนเองได้แล้ว แต่ยังไม่ก้าวขา ต้องให้จับเดิน แต่ถ้าเกาะเดินที่บ้าน นี่คล่องกันสุดๆ


-ฟันยังไม่ขึ้นซะที ไม่รู้อีกเดือนครึ่ง จะขึ้นทันมั้ย
ไม่งั้นคงต้องยิ้มเหงือกฟู ตอนฉลองครบขวบ

-กินข้าวเก่งเหมือนเดิม ถึงแม้จะห่วงเล่นบ้าง

-ยังจับขวดนมกินเองไม่เป็น เคยพยายามฝึกแล้ว แต่ก็ไม่เป็นผล
และเพื่อการกินนมที่ดี อย่างต่อเนื่อง(หนูกินนมยากมากๆ) หม๊ากับป๊าก็ต้องป้อนกันต่อไป

-เล่นของเล่นได้มากขึ้น แบบดูรู้เรื่องขึ้น อ้อ ตอนนี้หนูเปิด
ipad เป็นแล้วนะ อันนี้ป๊า ภูมิใจมาก เพราะเป็นคนสอนเอง...แต่หลังๆป๊าเริ่มบ่นว่า ไม่น่าสอนเลย เพราะตอนนี้ ถ้า หม๊ากับป๊ามัวแต่เล่น ipad โดยที่ไม่สนใจหนู หนูจะคลานมากดปุ่ม home ทันที..ฮ่วย!!หมดกัน

สัมผัสหญ้าเขียวๆ ครั้งแรก


ทำตัวน่ารัก เวลาอยู่กับอี๊แนน



อ้อ เมื่อวันอาทิตย์ทีผ่านมาเรามี BBQ กันที่บ้าน อี๊แนนด้วยนะ จัดเลี้ยงส่ง uncle Jake หนะ ลูก เค้าได้ทุนไปสอนภาษาอังกฤษที่ไหนสักที่นี่แหละ (ชื่อออกเสียงยากมาก) ซึ่ง Jake เนี้ย เคยเป็นครู ของหม๊ากับอี๊แนนมาก่อน แต่ตอนหลังก็เป็นเพื่อนกันนี่แหละลูก





โอเค.วันนี้หม๊าก็ขอจบ Blog ด้วยรูป น่ารักๆของพ่อลูกแล้วกัน (ติดกันแจ ไม่แยแส หม่าหม๊า ชิ ชิ)



ส่วน Blog หน้าก็เจอกันตอนครบ ขวบเลยนะลูก .. หม่าหม๊า รักบี้มากมายก่ายกอง