ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.22.Ahhyou Mind พี่เกล็ดสวรรค์ ran way pls!

★งานเขียนร่วมโครงการถนนสายนี้มีตะพาบกม22★
¤- -!!โจทย์โดย พี่เป็ดสวรรค์ ค่ะ - - "¤

โจทย์คือ มีรถโดยสาร กรุงเทพฯ –สระแก้ว คันหนึ่งในนั้น มี...
เวลาสามทุ่มบนเส้นทางสายเปลี่ยวเส้นนั้น,คนเก็บค่าโดยสารหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาฉบับหนึ่งมีข่าวพาดหัวตัวใหญ่ดังนี้

.
.
แล้วก็เริ่มวิจารณ์ ถึงระดับศีลธรรมที่ตกต่ำลงของผู้คน..คำบอกคำสั่ง : ให้บล็อกเกอร์ เขียนงาน จากเหตุการณ์ดังกล่าวค๊าบบบ...

• Oº°‘¨ ¨‘°ºO •°o.O O.o°• ¨°o.O O.o°¨


ข้าพเจ้าเคลิ้มหลับในฝันหวานไปเพราะความอ่อนเพลีย แต่ไม่เต็มความใหลยังรู้ตื่นอยู่ในรอยหยักของสมอง..เมื่อปฏิบัติการติ๊ดติ๊ดยังเต้นอยู่..แต่รู้สึกเต็มตัวอีกครั้งเมื่อดวงตาดำขลับทำงาน ลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อมีแสงไฟสีเหลืองส่องประกายสว่างไสวของรถโดยสารบขส..กระทบกับใบหน้า...
"ตื่นได้แล้ว...บล็อกเกอร์คิเซา..

.
.
เสียงดังของชายหนุ่มตัดผมสั้นที่(ไม่)คุ้นเคย..ดังลอดเข้าสองหูของสาวนิสัยน่ารักมาก(Haha)ผมยาวคิเซาเสียงนั้นสดับรู้ ว่ารู้อยู่ ก้องเข้ามาให้รู้จักกันเมื่อข้าพเจ้าขับขานนามเขาตามล๊อคอินให้ได้ยินว่า.."พี่เกล็ดสวรรค์"..อ๊ะเขาเป็นชายหนุ่ม หล่อเหมือนโอริโอ้..อารมณ์ฟุ้งมิติ อายุราว 27 ปี เสียงต๊อดผ่านโอโตมิค..ของเวลาเดินทางไปเหมือนเสึยงจังหวะเต้นในหัวใจมนุษย์..ใช่ไหมนะ...
.
.
ไนท์เดย์ทาม..ทาบขอบฟ้าสีหม่นลง..อากาศคง..เริ่มซึมเซา..เหงาเหมือนหัวใจ..คนขับรถ บขส..เพราะต่อจากเพลา ณ นาวนี้ไปเขาจะแบกชีวินในชีวิตของผู้โดยสารในรถ ทั้งห้าคน และมนุษย์ทั้งหมดอันจุดมุ่งหมายในหัวใจอันซีนมุ่งหน้านั้นคือจังหวัดสระ..แก้ว (เท่านั้นๆๆ..สำหรับคนขับรถ..จะไม่มีรอยยิ้มแทรก เสียงแสดงอาการใดให้ผู้อ่านได้ยินชิชิ..)

เมื่อรถวิ่งออกจากสถานีเวลาผ่านไป..ราวสามทุ่มเศษผู้โดยสารหลายคนนอนหลับพับกับพนักพิงด้านข้าง ข้าพเจ้านั่งริ่มหน้าต่างข้างพี่เกล็ดถัดไปเป็นพระหลวงพี่ที่มีอายุไม่ห่างกับพี่เกล็ดมากนักกำลังก้มหน้าอ่านหนังสือ...ดูเหมือนทุกคนในรถจะสนใจกับเรื่องส่วนตัวของตนเอง...ส่วนคนเก็บเงินวัยกลางคน ท่าทางเป็นลุงใจดี ที่ข้าพเจ้าได้ยินคนบนรถเรียกว่าทิศมากคาดว่าคงจะได้บวชเรียนมาแล้วปลายปี..เขาเริ่มว่างและเดินไปหน้ารถหยิบหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งขึ้นมาพอเปิดเห็นพาดหัวตัวโต...ก็พูดเสียงดังปลายตาไปยังพระหลวงพี่พี่นั่งข้างๆพี่เกล็ด...

"อึ๋ยกึ๋ย..เวงกำ 2000 ศพ"โอหนออืมพระสมัยนี้รักษาศีลแค่ห้าข้อยังทำไม่ได้"
"มุสาวาทา เวรมณี สิกฺขาปทํสมาทิยามิ" นี่มันศิลข้อที่เท่าไหร่นะหลวงพี่"เงียบ...
"ข้อ4 ครับ"..เสียงพี่เกล็ดตอบแทน หลวงพี่หันหน้ามายิ้มน้อยๆให้
เออ..ไม่ใช่ซิ...มันต้องผิดมาจากข้อ3 แล้ว "..กาเมสุมิจฉาจาร กาเมสุมิจฺฉาจารา เวรมณี สิกฺขาปทํสมาทิยามิ เราจักถือศีลโดยเว้นจากการประพฤติไม่เหมาะสมทางเพศ"..."อาจจะเป็นข้อ5" แบบว่าเมามาก่อนสวาทหวิวก็ได้นะ
ครับลุง.."..

เสียงทิศมากวิพากษ์วิจารณ์ข่าวเด็ดกับพี่เกล็ดสองคน..เสียงของลุงดังขึ้นๆ แต่พี่เกล็ดเสียงเบาลงและหันหน้าไปมองนอกรถผ่านกระจกออกไปที่..สายฝนพร่ำ...ใบไม้ปลิวเป็นวิวงามข้างทางแทนการสนทนา..ลุงมากจึงหันมาทางพระหลวงพี่..พูดเสียงดังฟังชัด..

"ผมเคยบวชเรียนมาก่อนถามผมซิเรื่องเบญจและการรักษาศีลการละเมิดศิลในความผิดของพระแบบนี้ต้องจับสึกแล้วลงโทษสองเท่าฐานสมรู้ร่วมคิด"

หลวงพี่พูดบ้างแต่เสียงเบาอย่างสำรวม พระก็เป็นมนุษย์เหมือนอย่างโยมนี่ล่ะ...เพียงแต่ครองตนเป็นบรรพชิตปฏิบัติตนถือศิลมากกว่าจะเคยถูกล่วงละเมิดกระทำผิด หรือเคยกระทำความผิดมาหรือไม่ก็ตาม....ความจริงบนโลก..ก็คือความจริงบนความพ่ายแพ้ของสรรพสิ่ง...ทำให้ต้องหาหนทางปกป้องตนเอง..หากความจริงนำพามาซึ่งความโศกโลกอับเฉาโยมหรืออัตมาอาจจะต้องทำตนให้ห่างไกลจากความจริง...เพื่อความปลอดภัย...จริงหรือไม่..ไม่มีผู้ใดล่วงรู้อนาคตกาลล่วงหน้าหรอก นอกจากโยมหรืออัตมาเองนี่หละ...เหตุที่มาเหล่านั้นอาจมาจาก..ความกลัวหนึ่ง..ความไม่แน่นอนบนโลกหนึ่ง..ความหวาดระแวงหนึ่ง...หากอุบาย...ทำให้ความผิดจากความจริงนั้น...ออกไกลตัวได้ มนุษย์ก็จะหลุดรอดจากความผิดติดตัวไงล่ะโยม...

"เวณ...บาปกรรม.." "มีจริง..เหมือนติดจรวดนะหลวงพี่"

"ความจริงที่มาจากจิตที่เสื่อมสมรรถภาพทางความคิด..ความปลอดภัยที่ยั่งยืนหาได้หรือในสังคม...บนรถคันนี้อาจจะมีโจรหัวโล้นเลี่ยนแหกแหวกหนีความจริง...จากความผิดมาก็ได้ระวังทรัพย์สินเงินทองกองล่อใจมันก็ตัวใครตัวมันนะหลวงพี่..ลุงมากพูดพร้อมๆกับหันมาจ้องหน้าพี่เกล็ด...
.

.
เสียงลุงมาก..หัวเราะ.ฮ่าฮ่า..ดังก้องบนรถในความรู้ดีหรือไม่รู้อะไรเลยของลุงมากพลันชายหนุ่มผู้กลายเป็นนักโทษแหกคุกต้องรับโทษแทนเพื่อนทั้งที่บริสุทธิ์หากแต่ในความพอดีที่ไร้ค่ายังมีความโชคดีเมื่อจรรยาบรรณของผู้ทำหน้าที่ไร้ประสิทธิ์ภาพสิ้นบนครอบครองในสันดอนความช่วยเหลือของผู้มีอิทธิพลที่เป็นนักการเมืองท่านหนึ่งทำให้พี่เกล็ดหลุดรอดออกมาได้..

ในเวลาที่เสียงผู้คนเสมือนดังลมพัดกระทบหัวใจให้รู้สึกเจ็บปวดกับคำว่า..."อำนาจ" ฉันต้องการมัน!..นายต้องยอมรับแทนลูกชายฉัน..คิดรัยมาก..คิดเพียงแค่มันเป็นฝุ่นเล็กๆที่ปลิวอยู่บนพื้นถนน..หรือ..ก็แค่ร่องรอยหนามเกี่ยวหัวใจผู้ยากไร้ก็คงพอ...."
.
.
และตอนนี้หัวใจของเขาเหมือนน้ำที่กำลังเดือดไอร้อนระอุพวยพุ่งจากศรีษะที่เริ่มมีผมขึ้นมาบ้างแล้ว..เขาลุกขึ้นยืนจากเบาะที่นั่ง...เสียงกัดกราม..กร๊อดดดดด..สองมือของเขากำหมัดของตัวเองแน่นข้าพเจ้ามองตามเห็นใบหน้าของเขาแดงมากจึงเอ่ยเสียงเบาๆ ..."เอาแน่หรอ...พี่เกล็ดคุง"
.
.
"จอดป้ายหน้าด้วยครับ" ..เสียงดังมากกลอดออกมาจากบล็อกเกอร์หนุ่ม.. อิสระชน โตเต็มวัย ไม่ใช่ใคร เขาคือเกล็ดสวรรค์ พร้อมๆกับเสียงอึยอึกอืออือเบรคคคคคดังเอี๊ยดดดดดดดด!!!!!ของรถ บขส.ที่กำลังวิ่งอย่างเร็วข้าพเจ้าเกือบหน้าคะมำไปข้างหน้ารีบก้มหยิบมือถือที่กำลังออนไลน์เอ็มเอสเอ็นที่ตอนนี้หล่นไปกองกับพื้นรถอย่างเร็ว..หันไปมองพี่เกล็ดเห็นเขาคว้ากระเป๋าเป้ไปสะพายไว้ที่หลังกำลังเตรียมตัวเดินลงจากรถ"อ้าว!แล้วแพมอ่ะ"..มือของบล็อกเกอร์ไว้เท่าความคิดข้าพเจ้าหยิบกระเป๋าของตัวเองวิ่งตามพี่เกล็ดลงจากรถไปติดๆ...


"แฮ่ก... แฮ่ก...ถึงแล้วหรอพี่......."
"ยังครับ...." พี่เกล็ดตอบเสียงขรึม
"อ้าว.....แล้วลงมาไมอ่ะเนี่ยยย....."

ฝนซาเม็ดไปนานแล้ว ลมพัดอากาศเย็นสัมผัสผิวเรา..ข้าพเจ้าแบกเป้ใบเล็กเดินตามพี่เกล็ดสวรรค์ บางทีเพียงเสียงกระแสคลื่นความคิดของมนุษย์คนหนึ่ง.. มนุษย์คนหนึ่งก็อาจซึบซับรอยเจ็บของใจมาเป็นบาดแผล..ให้เลือดในกายซึมออกมาได้ง่ายๆ..ไม่รู้ตัว....

ใต้แสงจันทร์และแสงจากไฟลีออนของบ้านพักริมทางส่องแสงวับวับต้อนรับแรงโน้มถ่วงโลก...ดึงดันผลักความท้อและเสียงแห่งความตึงเครียดหายไป..กับรถ บขส..คันนั้น....อยู่อยู่สองหูของเราก็ได้ยินเสียงหนึ่งแว่วมากระทบในหูวูวร์...

"เอ๊ก อิ เอ๊ก เอ๊ก"เสียงไก่ขัน" เฮ้..สี่ทุ่มเองไก่มันขันแล้วหรอพี่"

"งืม..ไก่มันไม่ได้ขันว่าพึ่งตื่น..มันขันบอกว่ากำลังจะเข้านอนแล้วตังหาก"

ก๊ากกก..เสียงหัวเราะของเราดังคลอกับเสียงไก่ขันแว่วเข้าหูผ่านไปที่หัวใจที่เริ่มบานขึ้นเหมือนดอกดาวกระจายสีส้มริมทาง..มนุษย์กับดอกไม้ต่างส่งยิ้มหวานให้กัน...พี่เกล็ดก้มหาอะไรในเป้สักครู่ก็หยิบห่อกระดาษห่อหนึ่งมีปลาดุกย่างของโปรดของตัวเองขึ้นมาจากเป้....หันมาพูดกับข้าพเจ้าเสียงเบาๆ..เรากินปลาดุกนี่ลองท้องก่อนแล้วเดินไปเรื่อยๆๆๆ..รอโบกรถคันหน้า..มันมีรึป่าวไม่รู้..วูววร์..ลัลล้า ล้า ลา....

.
.
เสียงของรอยยิ้มในใจ...ดังกัองปนกับเสียงหอบ.แฮ่ก..แฮ่ก..ของพี่น้องร่วมโลก..เราห้ามใครไม่ให้กระแทกระทั้นจิตใจเราไม่ได้..แต่เราบอกหัวใจเราให้เลือกรับสิ่งดีๆได้นะ....ปรับความคิดที่ดีๆ..เก็บใส่กระเป๋าชีวิตของเราแล้วก้าวเดินทางกับชีวิตที่มีความสุขของเราต่อไป❤❤I hope we find the best thing in life that brings much joy and happiness us ..ei...❤❤

۩´เขียนฝันในวิญญาณ..เรื่องโดย:°۩ มัททะนะ

• Oº°‘¨ ¨‘°ºO •°o.O O.o°• ¨°o.O O.o°¨



lll¨‘°เก็บใจ เอนทรี่ 22°‘¨lll¨‘°

โจทย์ 22 ของโครงการร่วมตะพาบเอนทรี่นี้ เพลงประกอบไม่เกี่ยวกับเรื่องนะค่ะ..แบบว่าโจทย์ยากตามจินตนาการไอดอลคนตั้งโจทย์ชิคิดไรออกจะเครียดเกือบคิดว่าตัวข้าพเจ้าเป็นทาซานน้อยห้อยโหนอยู่นานหลายชั่วโมงหาทางลงไม่เจอแระ...ไปติดตามอ่าน
ผลงานของพี่ๆเพื่อนๆบล็อกเกอร์ตะพาบตามลิ้งค์คับ>>>คลิกที่บ้านท่านประธานพี่เป็ดสวรรค์เลยค่ะ

ขอบคุณ: Pic,&Song support From:https://www.youtube.com
ขอบคุณ: พี่ๆเพื่อนและทุกคนที่มาร่วมอ่านงานเขียนในโครงการด้วยน้าจ้า

☆"Mastana~PAm^-^☆
21 Desember 2010

• Oº°‘¨ ¨‘°ºO •°o.O O.o°• ¨°o.O O.o°¨






Create Date : 21 ธันวาคม 2553
Last Update : 21 ธันวาคม 2553 19:27:25 น.
Counter : 1039 Pageviews.

25 comments
เรื่อง รัก ลึก อุ่น (Omega Verse) - บทที่ 43 วัลยา
(16 เม.ย. 2567 16:34:37 น.)
๏ ... ขอฝน แทน พรวันมหาสงกรานต์ ... ๏ นกโก๊ก
(15 เม.ย. 2567 15:30:08 น.)
เวลวที่หายไป - บทที่ 26 ดอยสะเก็ด
(11 เม.ย. 2567 11:44:44 น.)
lead to better decision-making พุดดิ้งรสกาแฟ
(11 เม.ย. 2567 21:19:04 น.)
  




ⓛⓞⓥⓔ

☀ <º))))><.•´¯`•.§

✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・ ✿.。.:*

*.:。✿*゚¨゚✎・ ✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・ ✿.。

✿mastana✿mastana✿mastana✿mastana✿
BIG Happy ..BIG Happy .. BIG Happy ..BIG Happy JA


•.★*... ...*★.• •*.:。✿✲-•(¯`°.•°•.★* *★ .•°•.°´¯)*¤°•★


✿✲-•(¯`°.•°•.★* *★ .•°•.°´¯)*¤°•★


โดย: mastana วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:0:50:35 น.
  
ยํ เว เสวติ ตาทิโส
คบคนเช่นไร ย่อมเป็นคนเช่นนั้น

มีความสุขในชีวิต ด้วยการเลือกคบแต่คนดี ตลอดไป..นะคะ



เขียนเก่งจริง...ลูกสาวมามี้...

โดย: พรหมญาณี วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:11:48:09 น.
  
ฮ่าๆๆ แพมมี่จัง รู้ได้ไง ว่าพี่ชอบพกปลาดุกติดตัว

ฮี่ๆ

รู้ใจจริงจังนะเนี่ย เอิ้กกกกกกกกกก

พี่ยิ้มหวานให้ดอกไม้ด้วยหราาาาาาา เท่ห์เนอะ ว่ามะ แพม


ฮี่ๆ เพลงคึกคักอ่ะ ใครร้องเนี่ย?

ฮี่ๆ
โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:12:17:21 น.
  
อัพเร็วนะตะเอง
สนุกด้วย
แวะมาอ่าน
พร้อมความคิดถึงจ่ะ
โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:12:25:48 น.
  


อ่านเพลินเลยค่ะ น้องแพม
คิดถึงน๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คนดี

โดย: พธู วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:14:48:15 น.
  
แวะมาอ่านค่ะ
โดย: Mir & deS วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:15:39:45 น.
  
แพมมี่ แวะมาอ่านจ่ะ อิอิ เค้ายังไม่มีเวลาเขียนเลย งานยุ่งอ่ะจ่ะ สิ้นปีก็เงี้ยล่ะ
คิดถึงน้า จุบุๆ
โดย: คล้ายดาว วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:18:46:43 น.
  



สวัสดีตอนค่ำจ๊ะ น้องแพม
โดย: nootikky วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:20:40:58 น.
  
เขียนได้เก่งจังเลยเน๊าะ

แวะมาอ่านจ้า
โดย: อุ้มสี วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:20:41:43 น.
  
หลวงพี่มั่วศีลนี่นะ ^^
โดย: sierra whiskey charlie วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:21:55:23 น.
  
มาติดตามอ่านงานเขียนด้วยความสนุก มันส์ดีจ้า

พรุ่งนี้ ไม่อยู่รัง ฝากไปดูแลรังด้วยนะ แล้วก็หยิบของกินได้ตามใจชอบ 555
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:22:01:26 น.
  
ยาวมาก สารภาพว่าต้องเข้ามาถึงสองรอบถึงอ่านจบค่ะ รอบเที่ยงและรอบดึก

อิอิ เขียนเก่งจังนะคะ แผงข้อคิดดีๆไว้หลายแง่เลยค่ะ

เจอกันโครงการหน้านะคะ
โดย: is_ninja วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:22:20:57 น.
  
เจ๋งค่ะ เลือกที่จะลงจากรถ ไม่รับซะเลย
โดย: ชะเอมหวาน วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:22:36:02 น.
  



วันพุธสวัสดีค่ะ นางฟ้าแพม จ๋า
อ้ะ มีเวลาว่าง แต่งเรื่องดี ๆ ได้แล้วนี่นา ฮ่า ๆ ๆ
ปล. มีความสุขมาก ๆ นะคะสาวน้อยของพี่
โดย: มินทิวา วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:5:49:29 น.
  
สวัสดีค่ะ ...


อ่านมาหลายบ้าน .. เจอบ้านนี้อีก อยากบอกว่า
อยากซื้อตั๋วนั่งรถไปสระแก้วด้วยคนจังเลยค่ะ
โดย: JewNid วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:7:57:06 น.
  
ตะเองว่างแระ
ก็อย่าลืมคิดถึงเก๊านะ
แวะไปบ่อยๆด้วย
เก๊ากิ๋ดตึ๋ง
อิอิ

ทักทายค่ะคุณแพม
โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:9:24:41 น.
  
ทุกข์หนัก เพราะอยากมาก...ไม่อยาก ก็ไม่ทุกข์

มีความสุขกับชีวิตที่เพียงพอ ตลอดไป..นะคะ


โดย: พรหมญาณี วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:10:10:59 น.
  
ขอบคุณน้องแพมค่ะสำหรับโหวตนะคะคนดี

โจทย์ยาก หัวข้อฯ สะท้อนให้เห็นมุมหนึ่งของสังคมได้หลายแง่คิด

อ่านแล้ววิเคราะห์ได้เกินกว่าจะให้เขียนได้สั้น ๆ

ถ้าจะแตกประเด็นก็น่าจะมีหลายทางเชียวค่ะ

แต่ของน้องแพมคนเก่งของพี่ไอ เขียนได้ดีทีเดียวนะคะ
โดย: I_sabai วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:11:02:01 น.
  
สวัสดียามเช้าครับน้องแพม





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:7:27:12 น.
  
555+
สนุกจังครับคุณแพม ^^


อรุณสวัสดิ์นะครับ ^^
โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:9:08:22 น.
  
ตณฺหกขโย สพฺพ ทุกขํ ชินาติ

ความสิ้นตัณหาย่อมชนะทุกข์ทั้งปวง



อากาศเปลี่ยนอีกแล้ว อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วย..นะคะ


โดย: พรหมญาณี วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:11:16:11 น.
  
ตามมาอ่าตะพาบค่ะหนูแพม
โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:19:24:53 น.
  
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

แวะมาตามไปเที่ยวเกาหลีกันอีกค๊า

แนะนำ เสื้อผ้าเกาหลีมาใหม่ แวะมาชมได้ค่ะ
โดย: สาวสะตอใต้ วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:20:00:20 น.
  
แวะมาทักทายอีกรอบจ้า
เพิ่งได้ใส่หูฟังเลยได้ฟังเพลง

ฝันดีนะ

โดย: sierra whiskey charlie วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:22:39:04 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับน้องแพม






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:6:36:24 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mastanapata.BlogGang.com

mastana
Location :
Kiyose Tokyo  Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 365 คน [?]

บทความทั้งหมด