✿ในความเป็นเด็ก โปงโปโคริน เริงร่า✿@ PonPoKoRin




ท่ามกลางฤดูใบไม้ผลิ..
ดอกไม้นอกหน้าต่างกำลังแย้มกลีบเบ่งบานส่งกลิ่มหอมฟุ้งกระจายในบรรยากาศภายนอกมีสายลมพัดปะทะพาหนะที่กำลังโปรยปรายสายลมพัดผ่านช่องระบายอากาศในห้องผู้โดยสารขนาดเล็ก


ฉันมองเด็กน้อยคนหนึ่งขณะภายในห้องบินภายในจิตใจของฉันกำลังเหินฟ้าโบยบินอยู่บนท้องฟ้าเหนือพาหนะของโลกผ่านก้อนเมฆสีขาวหม่นไป..


ในเรื่องราวที่หวนกลับมาให้ฉันคิดถึง..อีกครั้ง


ใช่ความรู้สึกที่อบอุ่นด้วยความรู้สึกอุ่นละมุนในเสียงหัวเราะอันอบอุ่นที่ดังอบอวลก้องกังวานภายในจิตใจที่ฉันอยากเอาติดตัวไว้ตลอดเวลา...


ก่อนหน้านี้ฉันเคยเป็นเด็กน้อยเช่นเดียวกันกับเด็กทุกคน


และเติบโตขึ้นตามทฤษฏีของครอบครัวกับเสียงที่ดังอยู่ในความคิดฉันที่ว่า"เราน่ะเป็นวัยรุ่นที่วุ่นวายจริงๆอ้าวก็จริงดิถ้าไม่วุ่นวายก็ไม่ใช่วัยรุ่นสิ" 


ผ่านวันวานในรอยยิ้มทุกเหตุผลมักส่งผลมาถึงวันเวลาแห่งรุ่งอรุณเสมอแม้นเติบโตฉันก็ไม่ได้หยุดวุ่นวายเสียที


หากการเปลี่ยนแปลงทางความคิดมนุษย์ก็คงเปลี่ยนไปตามวันเวลาในวัยหญิงสาวความสวยงามบนใบหน้าในร่างกายก็เข้ามาครอบงำจิตใจและแล้วกระแสทางศัลยกรรมนั่นก็เลยทำให้ผ่านการทำศัลยกรรมมาแล้วตั้งหนึ่งครั้งนะเกี่ยวกันมัั้ยล่าา งื้อออ...


Smiley
ในวันนั้นของเด็กๆและในความเป็นเด็กน้อยน่ารักๆใครๆก็กล่าวว่าวัยเด็กเป็นวัยที่ไม่ต้องคิดอะไรแต่ฉันก็คิดว่ามันคงต้องคิดต้องขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อมรอบตัวเด็กๆนั่นแหละ 


บางทีในความเป็นเด็กการใคร่เรียนรู้ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นบนโลกก็คงดีเหมือนกันนะ


จริงดิดังนั้นก่อนหยิบขนมเข้าปากเราพลิกไปอ่านวิธีการวาดSakusaku[กรอบ]หน้าหมีแพนด้าที่ด้านหลังซองขนมกันเถอะ


[1]. มีทะเลสาบกลมๆ และมีที่จอดรถ 2 คันอยู่ใกล้ ๆกัน

[2]. เอาล่ะ.. ลองโยนหินก้อนเล็ก ๆ เข้าไปในทะเลสาบ

[3].โอ้..สร้างวนเวียนให้เกิดขึ้นสองครั้ง ...

[4]. ฮ่า..ตอนนี้มันก็ได้แสดงให้เราเห็นใบหน้าของหมีแพนด้าแล้ว [อิอิ]




ไม่ว่าสิ่งใดๆจะเกิดขึ้นบนโลกนี้ก็ตามไม่ว่าความทุกข์ความสุขล้วนส่งผลในกำลังใจการสั่งการให้พลังหัวใจแข็งแกร่งล้วนบันดาลขึ้นจากพลังใจในตนเองทั้งนั้นล่าาา 

นั่นๆเรามาเต้นรำกันกันเถอะเด็กๆดูสิภายในกล่องใบนั้นผูกโบว์อยู่ในกล่องของขวัญด้วยฮ่า..ส่งเสียงหัวเราะให้สะดือบนท้องน้อยจุ่นกันไปเลยนะเด็กๆทุกคน..

แสงแดดยามบ่ายกำลังสาดส่องรอยยิ้ม..

ในเงาสะท้อนจากเสาโทรศัพท์ปรากฏเป็นตัวฉันขึ้นมาไม่ว่าเมื่อไหร่ฉันก็จะไม่กังวลในเรื่องราวใดอีกต่อไปส่งเสียงหัวเราะกันเถอะเด็กน้อยโปงๆโปๆโครินๆว่ะฮ่ะฮ่าๆ



งานเขียนบทประพันธ์ Mastana


ขอแสดงความยินดีกับพี่ๆเพื่อนๆบล็อกเกอร์ที่ได้รับรางวัลทุกคน
และ จขบ.ขออนุญาตปิดคอมเม้นท์ชั่วคราวนะคะ 

Smiley
ขอบคุณท่านผู้ชมท่านผู้อ่านที่ติดตามอ่านงานเขียนที่บล็อกนี้ด้วยฮ่ะ



Create Date : 13 มกราคม 2561
Last Update : 13 มกราคม 2561 21:02:29 น.
Counter : 1791 Pageviews.

0 comments
: รูปแบบของการตระหนักในการรับรู้ : กะว่าก๋า
(15 เม.ย. 2567 05:37:45 น.)
ธี่หยด (2566) ไมเคิล คอร์เลโอเน
(15 เม.ย. 2567 12:42:37 น.)
: หยดน้ำในมหาสมุทร 34 : กะว่าก๋า
(12 เม.ย. 2567 05:52:40 น.)
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 22 หน้า 1 unitan
(11 เม.ย. 2567 07:22:50 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณNickkit, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณLikLi Sympathy, คุณอาคุงกล่อง, คุณเกศสุริยง, คุณหอมกร, คุณSai Eeuu, คุณอุ้มสี, คุณtoor36, คุณล้งเล้งลัลล้า, คุณกิ่งฟ้า, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณสองแผ่นดิน, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณข้ามขอบฟ้า, คุณRinsa Yoyolive, คุณmambymam, คุณkae+aoe, คุณAppleWi, คุณQuel, คุณปลาแห้งนอกกรอบ, คุณ**mp5**, คุณชีริว, คุณก้อนเงิน, คุณhaiku, คุณลอยละล่อง บล็อกแกงค์, คุณผีเสื้อยิปซี, คุณโอพีย์, คุณSakormaree


Mastanapata.BlogGang.com

mastana
Location :
Kiyose Tokyo  Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 365 คน [?]

บทความทั้งหมด