Bloggang.com : mastana - ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.39))ลูซิเฟอร์ อัลฟ่า สายฝันพันกันที่ขอบฟ้าดวงใจ

ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.39))ลูซิเฟอร์ อัลฟ่า สายฝันพันกันที่ขอบฟ้าดวงใจ

โจทย์คือ"ทัศนคติ" ไม่จำกัดงานเขียน จะเขียนอย่างไรมาก็ได้
ในโจทย์ให้เกี่ยวกับคำว่า " ทั ศ น ค ติ "
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
.
.
อัลฟ่าหญิงสาวที่มีความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าบนความหวังที่มีความรักความศรัทธาของตัวเองเป็นพลังงานในใจ..ทุกค่ำคืนเธอจะเดินขึ้นไปบนดาดฟ้าของอาคารที่มียอดสูงเกือบระขอบฟ้าในความรู้สึกของเธอ..เพื่อมาพบกับร่างกายว่างเปล่าสีขาวร่างหนึ่ง!

ในคืนที่มีความหวังรวมตัวกันเป็นความฝัน หลังจากที่เธอได้พลังงานจากวัตถุสีฟ้ามาจากชายหนุ่มที่อยู่ในเงาในความฝันพลังงานแห่งแรงศรัทธาที่มีต่อร่างว่างเปล่าที่ในบางขณะก็เปลี่ยนสถานะเป็นควันจางๆสีขาวลอยเข้ามาแฝงเร้นในร่างกายมนุษย์ตัวเล็กๆหลอมรวมกันไว้จนพลังงานผลักดันตัวเองให้เคลื่อนที่ขึ้น ลอยเหนือพื้นดาดฟ้าต้านแรงโน้มถ่วงของโลกโดยมีคลื่นของรอยหลักในสมองส่งพลังงานสีเขียวที่อยู่ภายใต้จิตวิญญาณ...หอบพลังงานสีเขียวให้หมุนเคว้งลอยตัวสูงขึ้นไปสู่ท้องฟ้า

ความรู้สึกอยู่ในความรู้สึกราวกับความฝัน... อัลฟ่าเปิดดวงตาขึ้นเมื่อความรู้สึกสัมผัสไอจากความเย็นของสายลมที่พัดพลังงานหนึ่งมากระทบเส้นผมปลิว สะบัดระกับใบหน้าไปมา...เธอรู้สึกเบาหวิวร่างกายสั่นเล็กน้อยเมื่อจ้องมองไปรอบๆ เมื่อเพ่งสายตามองไปเบื้องล่างก็มองเห็นวัตถุสีฟ้าที่อยู่บนอาคารเป็นเพียง..รูปทรงสี่เหลื่ยมเล็กๆเท่านั้น

ท้องฟ้าในม่านอวกาศสีครีมขลิบสีเทาในราตรีที่ความฝันของทุกสรรพสิ่งที่อยู่ในมวลโลกโบยบินไปสู่ความฝันของตนเอง..เงาหนึ่งที่เป็นดังพลังที่หลอมอยู่ในความศรัทธาของเงารางรางในร่างประกายสีขาวตอนนี้ก็เปลี่ยนเป็นเงาสีเข้มของชายหนุ่มผมยาว..กำลังลอยตัวอยู่ในอวกาศเขายิ้มและเอื้อมแขนมาจับข้อมือของหญิงสาว...อัลฟ่าพึ่งรู้สึกว่าตัวเธอมีตัวตนและกำลังล่องลอยราวกับลูกโป่งสวรรค์อยู่ห้วงเวลาฟากฟ้า..สมองส่วนหนึ่งส่งพลังผ่านห้วงความรู้สึกในว่าดังในลำคอ

“๊ Umm! this is a dream! - -”
" my mind...I don't know ahhh..??? - -"

.
.
"เธอ...ไม่กลัวข้าพเจ้าหรือ"
"ไม่...."
"ข้าพเจ้าอาจทำลายเธอได้ในบัดดล...แต่ข้ามีสิ่งหนึ่งจะให้เธอ"ชายหนุ่มในร่างประกายสีขาวยื่นปลายมือขาวราวหิมะที่กำไว้มาเผยอออก..อัลฟ่าจ้องมองสิ่งที่อยู่ในมือนั้น..ดวงตากลมโตของเธอเปิดกว้างเป็นประกาย..

“รู้ไหมข้าพเจ้ารักมันมากๆ รักมากที่สุดเลยล่ะ!” เขาพูดน้ำเสียงเรียบสดใสและหันหน้ามองไปเบื้องหน้าใบหน้ามีพลังแต่เสียงเขาเงียบไปแสนนาน...

เสียงไพเราะก้องกังวานจากเจ้าของร่างสีเข้มที่มีดวงตายาวรีสีฟ้าเข้มเส้นผมสีน้ำตาลมันวาวเป็นประกายทองระยับดุจเส้นไหมยาวสยายราวกับแส้บางเบาปลิวระกับสายลมบนท้องฟ้าอวกาศดังขึ้นพร้อมๆดวงตาดุดันที่ตอนนี้กลับกลายเป็นอ่อนโยนกำลังจ้องมองตามอัลฟ่าลงไปยังพื้นโลกเบื้องล่าง.พลันดวงตาคมสีเข้มก็สะดุดกึก!!กับสิ่งเล็กๆสิ่งหนึ่งที่อยู่ไกลโพ้นเบื้องล่าง!อัลฟ่าได้ยินเสียงสูดลมหายใจแรงๆที่ลอยลมลอดเข้าไปแทนที่เสียงไพเราะหวานทุ้มดังกังวานที่หายไปสักครู่ใหญ่..จึงค่อยหันกลับมาช้าๆอีกครั้งใบหน้าคมสีเข้มเปลี่ยนแปลงเป็นเรียบเฉย..

“อัลฟ่า!..อัลฟ่าเธอก็รักมันเหมือนกันใช่ไหม” เสียงเขาดังก้องสะท้อนอยู่บนท้องฟ้า..อย่างจริงจังมาก

“เอ่อ!!ก็รักสิ...มันคือสิ่งเหนือพื้นโลกที่น่าอัศจรรย์มากที่สุดที่ฉันเคยพบเลย” อัลฟ่าก้มหน้าตอบเสียงเบา

“ข้าพเจ้าดีใจ” เขาหันหน้ากลับมาช้าๆ สีหน้าเคร่งขรึมมากกว่าเดิม
“แล้วตอนนี้..บอกฉันได้รึยังว่าล่ะ..เป็นอะไรหรือ?”

ฟิ้ววววววววววววววววววววววววววววววว์!!!!!!!!!!

ทันใดนั้น...เสียงดังผ่านอวกาศธาตุจากวัตถุสิ่งหนึ่งก็วิ่งสวนเข้ามาเกือบปะทะกับใบหน้าชายหนุ่ม เขาเอียงใบหน้าหลบมันอย่างเร็ว!! ชายหนุ่มมีสีหน้าและท่าทางเปลี่ยนไปในทันที หัวเราะขึ้นเบาๆพูดเสียงเรียบเฉย

"อัลฟ่า..."
"ข้าพเจ้าจะให้มันกับเธอ"

"อะไรนะค่ะ!!!....." เหมือนเสียงถ้อยคำที่ดังของเขาหลุดลอยเข้าไปกระแทกตรงกลางร่างกายที่ลอยในอากาศอย่างแรงจนหัวใจเล็กๆของเธอเต้นรัวเร็วขึ้นเธอหันมาจ้องมองหน้าเขาทันที..เขายิ้มน้อยๆที่มุมปากอย่างแจ่มใส

"มันเป็นเรื่องจริงนะ..แต่ว่าเธอต้องไปกับข้าพเจ้า ในบัดนี้"
"จริงหรือ"อัลฟ่าเสียงเบารู้สึกว่ามีความเย็นเหมือนหิมะร่วงกราวปะทะร่างกายเข้าไปถึงในหัวใจ...

"ทำไมหรือ ..เมื่อครู่เธอบอกไม่กลัวข้าพเจ้าอย่างไรเล่า"
"ใช่ค่ะ...ฉันไม่กลัวหรอกแต่ว่า....." หญิงสาวพยายามปรับเสียงให้เป็นปกติแต่ร่างกายกลับสั่นระรัวพร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ

"มาเถอะไม่มีเวลาแล้ว" ชายหนุ่มพาอัลฟ่าเหินฟ้าเขาเล่าเรื่องราวหนึ่งให้เธอฟังขณะผ่านก้อนเมฆสีครีมและมาหยุดที่ปลายยอดเขาลูกหนึ่ง...

"ที่นี่ไง....ข้าพเจ้าจะทำลายเธอในอ้อมกอดดวงดาว ณ บัดดล"เขาหัวเราะเสียงเบา...แต่ก้องกังวานไปทั่วยอดเขา

"ฉันไม่เชื่อ...ฉันไม่เชื่อ!"

ผ้าม่านสีส้มอ่อนของท้องฟ้าเปิดออกสกุณาสีชมพูเข้มในฟากฟ้าแห่งรุ่งอรุณขันขานบทเพลงใหม่ของโลกสีฟ้า อัลฟ่ามีรอยยิ้มหลับใหลรู้สึกอยู่ในอ้อมกอด ณ ปลายเขา ในดวงดาวส่องระยิบระยับของดาดฟ้าอาคารในห้วงสำนึกแห่งพลังศรัทธาอันแข็งแกร่งด้วยทัศนคติที่มีต่อลูซิเฟอร์..ผู้มาจากแดนนรกยังสดใสในหัวใจเสมอ....เธอยังไม่อาจรู้ว่าชีวิตแห่งรุ่งอรุณกำลังจะเริ่มต้นเดินทางใหม่แล้ว....ในขณะนั้นเสียงทุ้มก้องกังวานแสนไพเราะที่อยู่ในความรู้สึกก็ดังขึ้น!...

"~~ขอฉันขอนั่งคุยด้วยได้มั๊ยดวงดาว
ไม่มีอะไรจะทำ...ขอนั่งคุยกันถึงเช้า
ก้อเหงาเพราะใครบางคนนั้นกลับมาเดินแยกทาง
ดาวฉันมันไม่ดีพอให้รัก..ใช่มั๊ย....รึอันที่จริง
ตัวฉันโชคร้าย....ไม่เคยเจอะใคร
ที่เค้ารักจริงอย่างตัวฉัน....หลอกลวงกันทุกที

ดาวเธอเอง...ก้ออยู่บนฟ้า
หากพอมีเวลาช่วยฉันสักที

ถ้ามองจากบนฟ้าอาจจะเห็นว่าความรักแท้ยังมี...~~"

อัลฟ่าปัดผมยาวที่ระใบหน้าแล้วเือื้อมแขนไขว่คว้าหาโลหะสีฟ้าที่เคลือบด้วยพลาสติกใส....ภาพลูซิเฟอร์บนยอดเขาล้อมรอบด้วยดวงดาวที่ติดอยู่รอบๆเครื่องมาแนบที่ใบหูข้างซ้ายแล้วกดเบาที่ปุ่มสีเขียว ..ติ๊ดด!เสียงปลายทางดังลอดอย่างดัง!!

"ถึงไหนแล้ววันนี้มีอบรมเวลาเก้าโมงเช้า"
"หา..อะไรนะค่ะ...เก้าโมงเช้าหรอ" ดวงตาหญิงสาวเปิดกว้างทันทีเหลือบมองนาฟิกาปลุกบนหัวเตียงปลายเข็มยาวชี้ไปที่เลขแปดบอกเวลาอีกยี่สิบนาทีเก้าโมง...อ๊ากกกกกก!
.
.
มนุษย์สร้างความฝันอย่างไรผลอันเนื่องมาจากแรงศรัทธาในตนหรือไม่...เราทุกคนต้องการพลังศรัทธาในใจเมื่อใดที่ความรู้สึกก่อเกิดเป็นรูปร่างนามธรรมกลายเป็นความนึกคิดในจิตวิญญาณ...เราก็อาจจะมีพลังงานส่งเสริมมาเป็นกำลังใจให้สร้างสรรค์ความฝันที่อยู่บนแรงศรัทธานั้นตลอดไป ..
.
.
แต่ในบางเวลา...พลังใจในกายอาจหลุดร่วงหายไปบ้าง..เราจะพึ่งพาสิ่งใดหากไม่ใช่ความเพ้อหา..ความฝัน....
.
.
ทุกวันหากอัลฟ่าคือหญิงสาวที่เป็นผู้นำความคิดที่ยืนทำหน้าที่เปลี่ยนแปลง"..ทัศนคติมนุษย์ผ่านกิจกรรม...ละลายพฤติกรรม..." เพื่อสร้างศรัทธาในด้านบวกให้กับมนุษย์เบื้องหน้าหลายๆคนมีความคิดเปลี่ยนแปรในเชิงบวกต่อองค์กรหลักและสร้างเสริมพลังศรัทธา ความรัก มองเห็นคุณค่าขอ
ตัวตนและผองเพื่อนร่วมโลก แต่เบื้องหลังรอยยิ้มอันสวยงามนั้นอาจไม่มีใครรู้ว่าเธอหรือเขาก็ต้องการเติมเต็ม...ความรัก..ความศรัทธาในดวงใจเล็กๆสักดวงอย่างมากมายเหมือนกัน...และมิตรภาพตรงนั้นจากไหนถ้าไม่ใช่ดวงดาวในดวงใจบนท้องฟ้าใน..คืนหนึ่ง...

ฝันหวานโดย...มัททะนะ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ท้ายเอนทรี่ตรงเส้นสุดเขตท้องฟ้า
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เอนทรี่ที่กม.39:-
~~~~~~~~~~~~
อันเนื่องมาจากโจทย์..ทัศนคติ..เป็นคำนามที่กว้างมากๆและมีความหมายเยอะมากราวกับท้องฟ้าของทะเลอันดามันเลยค่ะ..คำนามนั้นเลยนำพาความคิดฟุ้งกระจยไปในเชิงบวกของความรักในปรากฏการณ์บนท้องฟ้ามากๆโจทย์นี้จึงคิดถึงลูซิเซอร์เป็นไปได้อย่างไรไม่ทราบเหมือนกันเฮะๆ..

ลูซิเฟอร์เป็นทูตสวรรค์ที่อยู่ทางฝ่ายที่ไม่ดีแต่ในเรื่องความรู้สึกบนท้องฟ้าที่สวยงามอยู่ในความรู้สึกของดวงดาวอาจจะหลุดโลกไปนิดๆเพราะโจทย์กว้างมากๆเลย เพื่อนๆอาจจะรู้จักลูซิเฟอร์กันแล้วจึงมีรายละเอียดมานิดๆค่ะ^//^
.
.
ลูซิเฟอร์ (Lucifer)คือ...จอมมารแห่งนรกภูมิ ....

เพื่อนหลายคนจะรู้จักคุ้นเคยกับชื่อนี้มากเพราะว่ามีบทบาทมากๆในพระคัมภีร์ (ทั้งวงนักร้องและเกมส์การ์ตูนต่างๆค่ะ) คำำว่า"ลูซิเฟอร์"เป็นคำละติน มาจากสองคำ คำว่า Lux ซึ้งแปลว่าแสงสว่าง และ Ferrer แปลว่า ผู้นำมา หรือ ผู้ถือ ถ้าเอามารวมกันก็จะแปลว่า "ผู้นำมาซึ่งแสงส่วง" หรือถ้าจะแปลตามความหมายหนึ่งก็จะแปลว่า..

" รุ่งอรุณ หรือ ดวงดาวแห่งแสงสว่าง"
.
.
.
(ถ้าต้องการทราบมากกว่านี้ตามไปอ่านได้ที่พี่กูร์เกริล์นะค่ะมีเยอะมากๆ)
อันดับต่อไปเราตามไปอ่านผลงานดีๆของเพื่อนตะพาบ กม.39 คลิกที่>>>
บ้านท่านประธานเป็ดสวรรค์ค่ะ

ขอบคุณ: ภาพและเพลงประกอบจากกูร์เกริล์และยูทูป
ขอบคุณ: ที่มาแห่งแรงศรัทธาที่ทำให้วิญญาณสีเขียวเติบโตขึ้นบนโลกสีฟ้า
ขอบคุณ: ท่านประธานและโครงการถนนสายนี้มีตะพาบฯด้วยขอบคุณมากค่ะ

!!!!PAm Mastana!!!!! 8 September 2011

Create Date : 08 กันยายน 2554
Last Update : 8 กันยายน 2554 13:10:09 น.
Counter : 2240 Pageviews.

45 comments

	: รูปแบบของชีวิต : กะว่าก๋า (17 เม.ย. 2567 04:37:20 น.)		ธี่หยด (2566) ไมเคิล คอร์เลโอเน (15 เม.ย. 2567 12:42:37 น.)
	15 เมษายน 2567 คุกกี้คามุอิ (15 เม.ย. 2567 04:15:53 น.)		Oh!! my sassy boss ตอนที่ 22 หน้า 1 unitan (11 เม.ย. 2567 07:22:50 น.)

❤
ⓛⓞⓥⓔ

☀(`•.¸ ¸.•´)<.•´¯`•.

✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:*

*.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡

(︶︿︶)o ˋ(′~‵)ˊ∪▂∪ˋ( ° ▽、° ) (︶︿︶)o
✿mastana✿mastana✿mastana✿mastana✿

✿✲-•(¯`°.•°•.★* *★ .•°•.°´¯)*¤°•★))))))))))yeah!!!

โดย: mastana

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:12:53:49 น.

สำนวนการเขียนของแพมมี่ ทำให้พี่ อยากเป็นลูซิเฟอร์ปากแดงๆ น่ารักๆ

คอยเดินแจกมุกสาวๆคับ

อิๆ

เก็บลิ้งก์ไปล่ะนะ

โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:13:41:54 น.

อ่านแล้วรู้เลยว่าคนบ้านนี้ตั้งใจกะงานชิ้่นนี้มาก ๆ

ไม่มีที่ติ จ้า

โดย: ปันฝัน

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:16:26:23 น.

ตามมาอ่านงานตะพาบด้วยคนค่ะน้องแพม
โอ้โห มีหักมุม สรุปว่าหญิงสาวฝันไปนั่นเอง อิอิ

อ่านเรื่องวันนี้แฟนตาซี สนุกจัง น้องแพมจินตนาการบรรเจิดมากๆ
นึกไปถึงการ์ตูนญี่ปุ่น เมื่อก่อนพี่ชอบอ่าน
(หลังๆ ไม่ค่อยได้อ่านเท่าไหร่ มาอ่านนิยายฝรั่งแทน ฮ่าฮ่า)

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ

โดย: diamondsky

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:19:43:00 น.

มาลงชื่อไว้ก่อนน้องแพม ต้องเข้ามาอ่านให้จบ เพราะตอนแรกๆ ก็น่าสนใจซะแล้ว....

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:23:03:36 น.

น้องแพม
ได้เวลาหลับเมื่อไร
เมื่อนั้น ฝันดีนะครับ

โดย: panwat

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:23:34:27 น.

ขอมาฟังเพลงที่บ้านนนี้ค่ะ

โดย: rommunee

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:23:54:45 น.

ผลงานตะพาบของน้องแพมละเอียดละออในแต่ละคำมากครับ
พี่ซาอยากเขียนแนวนี้บ้าง
แต่ที่สังเกตบางคนอ่านทุกบรรทัด อ่านข้ามบรรทัด อ่านไม่จบ หรือ ไม่อ่านเลย(เข้ามาทักทายอย่างเดียว)
เรื่องที่พี่ซาเขียน เลยสั้นลง สั้นลง

ฝันถึงลูซิเฟอร์ครับ คืนนี้
ส่วนพี่ซาขอหลับฝันถึงอัลฟ่า อิ อิ

โดย: เศษเสี้ยว

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:0:10:58 น.

หวัดดีค๊า คุณแพม อ่านแระ ขอชมเลยนนะคะ

คุณแพมเขียนบรรยาย ให้นึกได้ตามจินตาการได้เห็นภาพเลยอะรุ้ไม๊

อัลฟ่า เอย

อยากใจเต้นระรัวบ้างจังเลย อิอิ

ไป ๆ มา ๆ ฝันอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมนั่นเอง

ตั้งใจทำการบ้านมาอย่างดีนะเนี่ย

รินไม่ไหวอะ เอาแค่เบาๆ เพราะหาอัพบล้อกอื่นอีกเยอะมาก อิอิ

ฝันดีนะคะ

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:0:36:50 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องแพม

ดีใจที่น้องแพมกลับมาเขียนตะพาบด้วยกันแล้ว อิอิอิ

โจทย์หน้า เขียนเป็นภาคสองของอัลฟ่าได้เลยนะครับพี่ก๋าว่า อิอิอิ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:5:23:22 น.

อ่านแล้วเหมือนตกอยู่ในห้วงของเทพนิยาย ยังงัยยังงั้นเลยค่ะ

เขียนเก่งค่ะ น่าติดตาม

โดย: Gunpung

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:6:04:29 น.

อ่านแล้วอารมณ์ฟุ้งจริงๆ ค่ะ .. เหมาะกับบล็อก
ที่เจ้าของบล็อกเป็นนักจินตนาการอะไรได้
เยอะแยะมากมายจากความรักและทัศนคติที่ดีค่ะ

ไม่ได้คุยกันนานเลยนะค่ะ สบายดีน๊า

โดย: JewNid

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:8:04:05 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องแพม

โดย: panwat

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:8:10:36 น.

ตเถเวกสฺส กลฺยาณํ ตเถเวกสฺส ปาปกํ
ตสฺมา สพฺพํ น กลฺยาณํ สพฺพํ วาปิ น ปาปกํ

สิ่งเดียวกันนั่นแหละ ดีสำหรับคนหนึ่ง แต่เสียสำหรับอีกคนหนึ่ง
เพราะฉะนั้น สิ่งใด ๆ มิใช่ว่าจะดีไปทั้งหมด และก็มิใช่จะเสียไปทั้งหมด

เลือกแต่สิ่งที่ดีและเหมาะสมกับตน ตลอดไป...นะคะ

คิดถึงลูกสาวคนนี้เสมอ...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:9:23:59 น.

555+ แพมมี่ เรื่องน่ารักจัง

กำลังพยายามจะปั่นนิ อิอิ เด๋ววันนี้เบรคงาน ปั่นดีกว่าเนอะ ไม่ได้เขียนนานแระ

คิดถึงจ้ะ

โดย: คล้ายดาว

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:9:25:45 น.

ูyeah! yeah++^^!

โดย: mastana

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:12:09:39 น.

สวัสดีค่ะน้องแพม ขอเรียกตามพี่ๆข้างบนนะคะ อิอิ พี่กิ่งตามมาอ่านตะพาบเหมือนกันค่ะ โห..น้องแพมเก่งมากแต่งเป็นเรื่องเลย พี่กิ่งอ่านเพลินเลยค่ะ

ขอบคุณนะคะที่ไปอ่านตะพาบพี่กิ่ง เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงของลูกอมค่ะน้องแพม

ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ลูกอมค่ะ

พี่กิ่งสอนคาบเช้าทั้งหมดจึงมีเวลามาพักเที่ยงช้าไปไม่ว่ากันนะคะ

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:12:30:37 น.

ขอบคุณ ที่โหวตให้มี่นะคะคุณมัทฯ

..............

สวัสดีค่ะ กลับมาแล้วค่ะ เหนื่อยๆ อิอิ

* โคลงผวน๑ *

พลีแทน แผ่นที่ สร้าง............................สอนเสริม
แรงซัด ลัดแซง เติม..............................ตระหนักหล้า
มิตรค้าน ม่านคิด เหิม...........................หักบอก
ในครึ่ง หนึ่งใคร ช้า..............................ชักแล้วทำฉงน

ล้นเฆี่ยน เรียนค้น คิด...........................ความนัย
ผันเปลี่ยน เพียรปัน หทัย.......................ท่ามว้าง
สิ้นบัง สั่งบิน ขัย..................................ขานขื่น
พลันว่าง พรางวัน คว้าง..........................คิดบ้างในสรวง

เกิด,ร่วง กลวง,เลิศ นั้น..........................นับดู
สอนคิด สิทธิ์ค่อน พรู............................เพียบห้อม
ใดหัด ดัดให้ หู.....................................หันสนิท
ฤทธิ์คัด รัดคิด พร้อม..............................เพิ่มรู้อนันต์สนอง

ผองเริ่ม เพิ่มร้อง ไล่................................และถาม
เงียบยก งกเหยียบ ความ.........................เคลื่อนเร้า
ไม่รู้ หมู่ไล้ หวาม...................................แวดยั่ว จิตนา
รู้เถิด เลิศ “ทู้”เฝ้า..................................ฝากซึ้งเสริมศร

เกลียดย้อน ก่อนเหยียด คล้อย...................คืบตรอง
คลาด,ผิด,คิด,พลาด ครอง........................คู่ได้
ไม่หัด มัดให้ ผอง....................................ผลัดสลับ
โง่เหยียบ เงียบโย้ ไห้...............................หัดแกล้งโยกถวิล

โดย: ญามี่

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:12:37:15 น.

ฮ่าๆๆๆ

ต้องเซนเซอร์นิดนนึงครับน้องแพม
ไม่งั้นเดี๋ยวโดนข้อหาอนาจารครับ 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:14:40:50 น.

ดีจ้า .งน้องแพม ..
มาช้าไปนะมัวแต่ ยุ่ง
พี่ไม่ค่อยได้อ่านการ์ ตูน มารู้ จากนี่แหละ เรื่องราว น่ารัก จัง ..
.

โดย: tifun

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:18:06:20 น.

ลืมบอก คือ ภาพที่บล็อก เป็น ตอนเช้า ค่ะ

โดย: tifun

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:18:08:00 น.

มาเยี่ยมยามค่ำ พร้อมชวนแพมไปเที่ยวต่อจ้า

โดย: sawkitty

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:20:47:51 น.

ยาวมากค่า ลงชื่อเยี่ยมบ้านไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวจะมาตั้งใจอ่าน ท่าทางจะสนุก(อ่านขึ้นต้นไปสักพักนุงละค่ะ)

โดย: ชะเอมหวาน

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:21:06:20 น.

พี่อุ้มแวะมาอ่านจ้า...เขียนได้ดีเลยเน๊าะ
ป.ล. เป็นที่ระบบเขาตั้งไว้น่ะน้อง
พี่อุ้มเขาไปดูแล้วล่ะก็ไม่เห็นจะน่าแบนตรงไหน
เม้นท์มีตามปกติแล้วล่ะจ๊ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:21:11:41 น.

ไม่ได้ฝันแนวแฟนตาซีมานานแล้วครับ
ถ้าฝันว่าบินไปบนฟ้าจริงๆคงหวาดเสียวจนสะดุ้งตื่น

โดย: ชีริว

วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:9:14:57 น.

อ้าว..... ไมหักหลังกันอย่างงี้ล่ะ กลายเป็นฝันไปซะอย่างงั้น

พูดถึงลูซิเฟอร์หลายคนชอบชื่อนี้กันมากนะครับ เอาไปตั้งเป็นชื่อล็อคอินตามบอร์ดเยอะเหมือนกัน

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:11:14:05 น.

ร้านอาหารบนดาวอังคาร...

แหม..งวดหน้าสงสัยตะพาบของพี่ต้องเกี่ยวกับอาหารการกินนะน้องแพม

แต่ตอนนี้ยังนึกไม่ออกว่าจะประยุกต์ไปในแนวไหนดี

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:14:31:43 น.

ฟ้าฝนแบบนี้

ไม่กล้าออกไปไหนเลยอ่ะแพม

แบบว่า กลัวฟ้าลงหัว

โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:14:38:20 น.

ตามมาอ่านค่ะ
เขียนได้ยาวจัง

โดย: nini (ST2Wonder

) วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:19:59:11 น.

หลับฝันดีค่ะคุณแพม
................................

ใกล้วันไหว้พระจันทร์แล้ว ...
มีโปรแกรมไปไหนกันบ้างไหมคะ?

* โคลงผวน ๒ *

เด่นเลือน เดือนเล่น พริ้ง..................แพรวหาว
พรายหมื่น พื้นหมาย ดาว.................ดาษครื้น
รางวับ รับวาง ขาว............................ขนานขนาบ
ล้วนจั่น รัญจวน ฟื้น..........................ฟ่องฟุ้งกระเซ็นหาย

สาดหาย ทรายหาด ริ้ว.......................เรียงทะยอย
หนามง่วน นวลงาม ซอย.....................ซึ่งซึ้ง
เฉือนดุจ ฉุดเดือน หงอย.....................เงยสนิท สนมเฮย
ฝันง่าย ฝ่ายงัน อึ้ง.............................แอบอ้อยส้อยหวัง

ฝั่งสรรค์ ฝันสั่ง เอื้อ............................อาทร
มิตรใคร่ ไม่คิด จร..............................จากแพร้ว
หาอ้าง ห่างอา วรณ์.............................วุ่นแวด หวานนา
โสมชัก ซักโฉม แคล้ว..........................คลาดคล้ายสนองสม

เสริมลม สมเริ่ม เรื้อง............................ราศี
ดาวหว่าง ด่างวาว มณี...........................ณ พริ้ง
เสี้ยวแรก แทรกเหลียว หนี.....................นัยสวาดิ
อ่อนศัพท์ อัปสร สะอิ้ง..........................อุ่นถ้อยอธิษฐาน

หวานหลง วงล้าน รอบ...........................เรืองโพยม
ในแอบ แนบไอ ประโลม........................ประณีตแก้ว
อ้อมกอด ออดกล่อม โสม......................เสริมกระหวัด
จองไพล่ ใจผ่อง แผ้ว............................ผ่านฟ้ากมลไหว

โดย: ญามี่

วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:22:35:30 น.

สวัสดีค่ะคุณแพม

ลากิจไปหลายวัน เพิ่งกลับมาวันนี้เอง ขอบคุณคุณแพมมากที่แวะไปปัดกวาดบล็อกและโหวตให้จ้า

โดย: haiku

วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:23:58:17 น.

สวัสดีค่ะ...น้องแพมคนสวย

แวะมาทักทายวันหยุดพร้อมส่งความคิดถึงค่ะ
.....สบายดีนะคะ....

โดย: nootikky

วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:15:10:23 น.

สวัสดีค่ะคุณแพม ^^

ชาลีตามมาอ่านงานเขียนด้วยคนนะคะ
เป็นงานเขียนที่แฝงไว้ด้วยจินตนาการเลยค่ะ

ไม่ได้มาทักทายกันนานเลย
คิดถึงเช่นกันนะคะ ^^

โดย: sierra whiskey charlie

วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:22:15:26 น.

อุกฺกเฐ สูรมิจฺฉนฺติ มนฺตีสุ อกุตูหลํ
ปิยญฺจ อนฺนปานมฺหิ อตฺเถ ชาเต จ ปณฺฑิตํ

เมื่อเกิดเหตุร้ายแรง ย่อมต้องการคนกล้าหาญ
เมื่อเกิดข่าวตื่นเต้น ย่อมต้องการคนหนักแน่น
เมื่อมีข้าวน้ำบริบูรณ์ ย่อมต้องการคนที่รัก
เมื่อเกิดเรื่องราวลึกซึ้ง ย่อมต้องการบัณฑิต

เป็นบัณฑิตที่กล้าหาญ หนักแน่น และเป็นที่รักของทุกคน ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 12 กันยายน 2554 เวลา:11:03:47 น.

วู้ๆ คุณแพม ชอบจัง ชอบจัง เข้ามาบ้านนี้แล้วต้องโยกย้ายตัวตามไปด้วยเลย

เรื่องตะพาบหน้าน่ะคุณแพม โจทย์น่าเล่นมากๆ เลยจ๊ะ

อีก 100 ปี เราคงเป็น เถ้าถ่านกันหมดแล้ว 555

รินคงเขียนได้แนวเดิมเหมือนกัน ใส่มงใส่มุกอีกหน่อย

เป็นอันใช้ได้เแระ

คุณแพมก็อัพเรื่องอื่นไปก่อนจี่ นะ นะ

ความรัก ก็ได้ อยากอ่านๆ

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 12 กันยายน 2554 เวลา:19:33:57 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
สวัสดีค่ะน้องแพม ขอโทษที่หายไปเสียสองสามวัน งานยุ่งมากๆค่ะ งานแสดง งานสอน ร้านกาแฟ ทำเค๊กจนมือหงิกแล้วเพิ่งหมดออร์เดอร์วันนี้เอง อยากจะเข้ามาทักทายก้เพิ่งจะปลีกตัวได้ตอนนี้เอง น้ำเริ่มเอ่อมาฝั่งบ้านครูเกสแล้วค่ะ งงไปหมดไม่รู้จะทำอะไรก่อนหน้าหลังดี หวังว่าน้องแพม คงสบายดีนะคะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 12 กันยายน 2554 เวลา:23:38:48 น.

อลโส คิหิ กามโภคี น สาธุ อสญฺญโต ปพฺพชิโต น สาธุ
ราชา น สาธุ อนิสมฺมการี โย ปญฺฑิโต โกธโน ตํ น สาธุ

คฤหัสถ์ชาวบ้าน เกียจคร้าน ไม่ดี บรรพชิตไม่สำรวม ไม่ดี
ผู้ครองแผ่นดิน ไม่ใคร่ครวญก่อนทำ ไม่ดี บัณฑิตมักโกรธ ไม่ดี

มีความสุขกับการเลือกเป็นแต่สิ่งที่ดี ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 13 กันยายน 2554 เวลา:11:22:46 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายกัน หลังจากร่างกายหยุดเนื่อย อยู่นอย ได้บางในบางขณะ

ลูซิเฟอร์ ครั้งแรก ที่เห็นชื่อนี้ ทำให้นึกถึง ตัวละครในการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง ที่เคยอ่านเมื่อสมัยมัธยม

ลูซิเฟอร์ เป็น นักร้องนำของวงดนตรีที่ชื่อ ว่า ลูซิเฟอร์ เขาเป็นคนที่มีเสียงร้องที่โดดเด่นและทรงพลัง ..ฯลฯ...

เมื่อเห็นชื่อนี้อีกครั้ง ทำให้นึกถึงหนังสือการ์ตูนเล่มนั้นที่ถูกเก็บไว้ในตู้หนังสือเมื่อนานมาแล้ว

โดย: เจ็บแต่ตอนหายใจ

วันที่: 13 กันยายน 2554 เวลา:16:52:19 น.

แวะมาทักทายยามเย็นครับ โจทย์คราวหน้าเขียนกันมันเลย 100 ปีข้างหน้า

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 13 กันยายน 2554 เวลา:18:27:04 น.

คุณแพมขา วามาส่งความคิดถึงมั่กๆๆๆๆ เลยค้า

โดย: Sweety-around-the-world

วันที่: 14 กันยายน 2554 เวลา:0:44:36 น.

น มชฺเชถ ยสํ ปตฺโต.....ข้อหนึ่ง ได้ยศแล้วไม่พึงเมา
น พฺยาเธ ปตฺตสํสยํ......ข้อสอง ถึงมีเหตุอาจถึงแก่ชีวิต ไม่พึงใจเสีย
วายเมเถว กิจฺเจสุ........ข้อสาม พึงพยายามทำกิจทั้งหลายเรื่อยไป
สํวเร วิวรานิ จ.............ข้อสี่ พึงระวังตนมิให้มีช่องเสีย

ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขด้วยธรรมทั้ง ๔ ประการ ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 14 กันยายน 2554 เวลา:11:31:41 น.

ราตรีสวัสดิ์นะคะน้องแพม

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 14 กันยายน 2554 เวลา:21:49:28 น.

โย จ วสฺสสตํ ชีเว กุสีโต หินวีริโย
เอกาหํ ชีวิตํ เสยฺโย วิริยํ อารภโต ทฬฺหํ

ผู้ใดเกียจคร้าน หย่อนความเพียร ถึงจะมีชีวิตอยู่ได้ร้อยปี ก็ไม่ดีอะไร
ชีวิตของผู้เพียรพยายามจริงจังมั่นคง เพียงวันเดียว ยังประเสริฐกว่า

มีความสุขกับการเป็นผู้เพียรพยายาม ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 15 กันยายน 2554 เวลา:10:30:51 น.

แวะมาทักทายน้องแพม เอาขนมมาฝากค่ะ

โดย: diamondsky

วันที่: 16 กันยายน 2554 เวลา:1:40:47 น.

น ชจฺจา โหติ พฺราหฺมโณ
กมฺมุนา วสโล โหติ

ใคร ๆ จะเป็นคนประเสริฐเพราะชาติกำเนิด ก็หาไม่
คนจะประเสริฐ ก็เพราะการกระทำ ความประพฤติ

คิดดี พูดดี ทำดี เป็นคนประเสริฐ ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 16 กันยายน 2554 เวลา:10:09:28 น.

Mastanapata.BlogGang.com

mastana

Location :
Kiyose Tokyo Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ผู้ติดตามบล็อก : 365 คน [?]

บทความทั้งหมด