31st March 13 ต่อจาก มาเก๊า1 กันค่ะหลังจากกินข้าวเที่ยงเกือบบ่ายที่ร้านนั้นแล้ว (อ่านไม่ออก)ทัวร์ฝ่าฝนตามทางไปที่ วิหารเซนต์พอล จขบ.มามาเก๊าเพื่อสิ่งนี้ระหว่างทาง อินมากกับซากเก่า ๆ บ้านเมือง และสถาปัตฯของตะวันตกที่ยังหลงเหลือรายทางให้เห็นเป็นพัก ๆ เรานั่งรถแป๊บ ๆ ก็ถึงวิหารเซนต์พอล ร่มที่ซื้อจาก ถ.นาธาน ฮ่องกงได้ใช้งานนี้แร่ะจะว่าไปสีนี้คุ้น ๆ ที่ฮานอย โปรตุเกส กะ ฝรั่งเศส ก็ใกล้ ๆ กันแฮะ !จากป้ายรากศัพท์... ก็เดาเองว่าให้จอดมอร์เตอร์ไซค์ อิ อิหว๊าน !สีสดในวันฝนรินชอบวิหาร-โบสถ์นี้ มากค่ะ เป็นตัวโบสถ์ในสุสาน ตอนแรกที่เล็ง ๆ อยู่ไม่ได้สังเกตว่าเป็นสุสานเห็นแต่ตัวโบสถ์ พอรถหยุดเลยเห็นได้ชัด ถึงอย่างนั้นสุสานคริสต์ไม่ได้น่ากลัวเลย กลับงามอย่างลงตัวและดูสงบมากค่ะพอถึงแล้ว รถบัสจอดที่ทางชัน ๆ หลังวิหารเซนต์พอล เพื่อส่งทัวร์ และจะอ้อมไปจอดรอรับที่หน้าเซนาโดสแควร์ วิวตามทางที่เดินมา + ฝนที่รินมันช่าง ฟิน ไม่ได้นอยที่ฝนรินอย่างนั้นเลยเราขึ้นจากหลังวิหารค่ะ ซากที่เห็น สวยงาม มากในสายตา จขบ. (ตามประสาคนเห็นโลกมาน้อย)คิดในใจว่า ทัวร์จำกัดเวลาอย่างนี้ วันหน้ามีรอบสองแน่ มีหลายมุมที่ไม่ได้ไปส่องนะ ! และอิจฉาคู่นี้ ที่มีรูปพรีเวดดิ้งกับวิวสวย เริ่ดซากวิหารที่เงียบขรึม กับสีสันของร่ม ที่ตัดกัน เป็นเอามาก !
ทีแรก เรามองหาร้านทาร์ตไข่ที่ขึ้นชื่อ แต่พอหาไม่เจอมาเจอสิ่งนี้แทน ลืมทาร์ตไข่ไปเลย จากหลังวิหารเซนต์พอล ก็ตอนญอนกลางฝนรินไปเรื่อย ๆ เก็บรูปรายทางไปจนถึง เซนาโดสแควร์แหล่งช๊อปปิ้ง แต่ว่าตอนนั้น จขบ.ไม่ได้มองของเลย อารมณ์ตื่นเต้นกับภาพสวย ๆ ที่อยู่ตรงหน้ามากกว่า....เราผ่านวิหารเซนต์โดมินิค พิพิธภัณฑ์มาเก๊า เสียดายมากที่เวลาน้อยไม่ได้เข้าไปข้างในยืนอธิษฐานหน้าโบสถ์เซนต์โดมินิกว่า "ขอให้ได้กลับมาที่นี่อีกครั้งหนึ่ง" ^ ^
ลายเอกลักษณ์ของที่นี่ ยอด Lisbao ขี้อายจาก senado square ทัวร์พาเราไปเดอะเวเนเซี่ยนค่ะ แหล่งช๊อปที่มีร้านถึง 350 กว่าร้าน ส่วนตัวแล้วได้ทาร์ตไข่และของฝากจากมาเก๊าที่เวเนเซี่ยนแร่ะค่ะนอกนั้นก็หามุมถ่ายรูปซะจนเหนื่อยเลยค่ะมาเก๊าทาวเวอร์ตามตามคำแนะนำของซินแสถึงแล้วค่ะไกด์บอกว่าเวเนเซี่ยนใหญ่แล้ว แต่กาเลคซี่ใหม่ และใหญ่ได้อีกจขบ.แอบทึ่งนิดหน่อยที่เดินไปเมฆก็ลอยไปกะเรา อิ อิ พี่หุ่นเหมือนจริงที่น่านับถือลามาเก๊าด้วยรูปจขบ.ค่ะ จากเวเนเซี่ยนเราหาบะ่หมี่ 38 เหรียญ ร้อยกว่าบาทไทยกินแก้หนาวกัน ได้เวลากลับแล้วทัวร์พาไปสนามบิน คราวนี้ต้องมานั่งลุ้นอีกว่าจะกลับถึงไทยอย่างปลอดภัยไหมอธิษฐานมาก เพราะขามาก็ช๊อคไปเลย ขากลับขอไม่ให้ฝนตก ที่สุดก็เจอหลุมอากาศสัก 10 นาที ตอนเครื่องจะลงที่เชียงใหม่ แต่ไม่โหดร้ายเท่า 30 นาทีที่มาเก๊าเลย --- ขอบคุณพระเจ้า --- จบทริป-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
วันที่: 9 เมษายน 2556 เวลา:14:08:02 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 63 คน [