วันไหว้ครู

หลังจากห่างหายไปนานกับการเขียนบันทึก วันนี้อยู่ดีๆไอติมก็นึกอยากเขียนอะไรต่อมิอะไรขึ้นมาอีก เป็นที่แน่นอนว่าในขณะนี้ ไอติมไม่ใช่ นิสิตแพทย์ Extern หรือ Resident อีกต่อไปแล้ว ในบางบริบท โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหน้าที่การงาน ไอติมต้องสวมหัวโขนเป็นอาจารย์ภาควิชาพยาธิวิทยา ดังนั้น การจะเขียนอะไรห่ามๆเอาสนุกเอามันก็อาจจะทำให้เสียภาพพจน์ของอาจารย์ที่ดี หรืออาจจะถูกใครต่อมิใครต่อว่าเอาได้

แต่...คิดไปคิดมา ไอติมไม่แคร์ว่ะครับ ฮ่าๆๆๆๆ สนใจไปทำบ้าอะไร ใครมันบ้าอยากแบกหัวโขนแบกเอายศตำแหน่งติดตัวไว้ก็เรื่องของเขา ในเวลางานนั่นเรื่องหนึ่ง แต่นอกเวลางาน ไอติมขอเป็นแค่นายไอติมก็พอแล้ว แค่นั้นน่าจะดีต่อสุขภาพจิตมากกว่า อย่างไรก็ตามในเมื่อชีวิตเปลี่ยนแปลงไปมากแล้วนับตั้งแต่ที่เขียนบันทึกครั้งแรก บันทึกชุดที่จะเขียนต่อไปนี้จึงอยากจะแยกไว้ต่างหาก กูอยากเขียนอย่างไร กูก็เขียนอย่างนั้น นี่มันบันทึกของกู (อุ๊ย! เผลอพูดคำหยาบ)

เรามาเข้าเรื่องถึงวันไหว้ครูตามชื่อของบันทึกในวันนี้กันดีกว่า ไม่ว่าใครๆที่ร่ำเรียนในประเทศไทยก็คงเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับพิธีการนี้ทั้งสิ้น เพราะว่าโรงเรียนในไทยทุกแห่งก็จะต้องมีกิจกรรมไหว้ครูประจำปี ไอติมเองก็เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับงานไหว้ครูมาอย่างโชกโชน ทั้งเป็นผู้เข้าร่วมเฉยๆ เป็นคนถือพาน เป็นคนขึ้นไปรับรางวัล เป็นผู้อำนวยความสะดวกในการจัดงาน เป็นนักดนตรีไทย เรียกได้ว่ามีตำแหน่งอะไรก็เป็นมาแทบทุกอย่าง ขาดแต่ผู้นำสวดมนต์กับพิธีกรนั่นแหละที่ยังไม่เคย และในวันนี้ (๑๙ กรกฎาคม) ไอติมก็ได้รับประสบการณ์ใหม่ในกิจกรรมไหว้ครู นั่นคือไปนั่งบนเวทีเป็นครูให้เขาไหว้! ด้วยวัยวุฒและคุณวุฒิที่ต่ำเตี้ย ประกอบกับที่นั่งๆอยู่รอบๆก็เป็นอาจารย์ที่สอนเรามาทั้งนั้น ทำให้อาจารย์ไอติมรู้สึกกระดากอายขวยเขินเป็นอย่างยิ่ง

แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก จากความกระดากอายขวยเขินก็แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกอยากกลับไปทำงาน เพราะว่ากิจกรรมแจกรางวัลเกียรติบัตรนั้นยาวนานมาก ประกอบกับมีการงานคั่งค้างรออยู่ที่ภาควิชา แทนที่จะมีความรู้สึกร่วมยินดีไปกับผู้เข้ารับรางวัลก็กลับรู้สึกร้อนอาสน์ราวกับมีไฟลน และเมื่องานพิธีการเสร็จสิ้นลงเหล่าอาจารย์ทั้งหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาควิชาพยาธิวิทยาก็เร่งรีบกลับไปทำงานที่ภาควิชาต่อทันที ตัวไอติมนั้นได้รับผลกระทบคือ นั่งอ่านผลชิ้นเนื้อไปจนตีหนึ่งก็ไม่เสร็จ แถมสไลด์บางแผ่นดูไม่ออกอีกต่างหาก น่าสมเพชเวทนายิ่งนัก

ตกดึกไอติมมุดไปนอนในห้องพักอาจารย์ เนื่องจากหอพักที่ขอเอาไว้ยังไม่ได้รับการอนุมัติ ต้องนอนค้างที่ภาควิชาไปพลางๆก่อน แต่ว่าภายในภาควิชานั้นก็อยู่ได้สบายดี ถ้าไม่นับเรื่องความเป็นส่วนตัวของห้อง ก็สบายกว่าหอพักเสียอีก ค่าน้ำค่าไฟก็ไม่ต้องจ่าย ห้องน้ำมีพร้อม มีเตียงที่เคยใช้วิจัยเก็บตัวอย่างน้ำลายเอาไว้นอน เตียงเก็บน้ำลายที่ว่านี้มีลักษณะเหมือนเตียงทั่วๆไปแต่ฟูกและพื้นเตียงตรงหัวเตียงนั้นเจาะเป็นรูขนาดเอาหน้าเข้าไปซุกได้สบายๆ เข้าใจเอาเองว่าเอาไว้ให้ผู้เข้าร่วมการทดลองนอนคว่ำแล้วก็อ้าปากให้น้ำลายหยดลงมา (จริงเท็จประการใดไม่อาจทราบได้ รู้แต่ว่าพอเอาผ้าปูลงไปก็กลายเป็นเตียงปกติแล้ว)

ปีนี้มีความเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับการรับรางวัลที่เห็นได้ชัด ตั้งแต่เด็กมาเวลามีประการรางวัลไอติมจะถูกย้ำนักย้ำหนาว่าให้ปรบมือเพียงอย่างเดียว แต่ว่างานปีนี้นอกจากเสียงปรบมือแล้ว ยังมีเสียงโห่ร้องแสดงความยินดีด้วย ก็เป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับไอติม

Create Date : 20 กรกฎาคม 2555 Last Update : 20 กรกฎาคม 2555 22:23:02 น. Counter : 1273 Pageviews.		12 comments
Share Tweet

	สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)		The Last Thing on My Mind - Tom Paxton ... ความหมาย tuk-tuk@korat (1 ม.ค. 2567 14:50:49 น.)
	สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๗ มาช้ายังดีกว่าไม่มา (2 ม.ค. 2567 07:30:30 น.)		สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)