@@@@@@ดอกไม้บานในหัวใจทุกคืนวัน@@@@@@








เคยมีใครบางคนเคยบอกฉันว่า
ความสุขนั้นหาได้ไม่ยากเลย ง่ายง่าย
หาได้จากทุกแห่งทุกหน
จากดอกไม้ริมทาง
จากสายลมเย็นพัดเฉื่อยฉิว
จากรอยยิ้มของคนรอบข้าง
ในตอนนั้นฉันไม่เห็นด้วยกับคำพูดเหล่านั้น
เนื่องจากกำลังสัมผัสกับความทุกข์
หัวใจจึงร้อนรนและหม่นหมอง
เมื่อหัวใจทุกข์ระทม
จึงมองไม่เห็นความงามของสรรพสิ่ง
ไม่ยินและไม่ยลต่อสิ่งใด
หากจมปลักอยู่กับความคิดที่บ่อนทำลายตัวเอง
จนลืมมองไปว่า...
แท้จริงยังมีดอกไม้บานอยู่รอบตัวเรา






ฉันตระหนักถึงการแสวงหาความสุขที่เรียบง่าย
โดยการเรียนรู้ความลับจากต้นไม้
เมื่อลงมือปลูกต้นไม้ ฉันจึงได้ค้นพบว่า
ยามความสุขแวะเข้ามาทายทัก
หัวใจฉันก็เบิกบาน
มิต่างไปจากการผลิบานของดอกไม้
ยามใดใจหมองเศร้าเพราะความทุกข์เข้ามาเยือน
ก็มิผิดไปจากไม้ดอกเหี่ยวเฉา รอวันเวลาที่จะร่วงโรย
ใยชีวิตคนเราจะต่างไปจากนั้น



Image Hosted by ImageShack.us



หลายต่อหลายครั้งฉันมักปล่อยให้ความทุกข์ครอบงำจิตใจ
เมื่อความทุกข์เกาะกุมหัวใจคราใด
ฉันมักจะหม่นเศร้าและก่นชังความทุกข์นั้น
นั่นเป็นเพราะฉันมองโลกด้วยมุมมองเพียงด้านเดียว
ไม่เห็นอีกด้านหนึ่งที่อยู่ในเหรียญเดียวกัน
จวบกระทั่งฉันได้พานพบกับความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ในชีวิต
คือการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักในครอบครัว
ยามนั้นฉันได้แต่จมปลักอยู่กับความเศร้าหมอง
หม่นเศร้าอยู่กับความระทม
ก่นด่าโชคชะตาอยู่ตามลำพัง
เนิ่นนานจนแทบดำเนินชีวิตตามปกติไม่ได้



Image Hosted by ImageShack.us



แล้วในวันหนึ่ง
มีจดหมายอิเลคทรอนิกส์จากเพื่อนเก่าคนหนึ่งส่งมาถึงฉัน
ข้อความในจดหมายกล่าวถึงการสร้างกำลังใจด้วยตนเอง
บางเนื้อหานั้นกระทบหัวใจฉันอย่างรุนแรง
บางถ้อยคำก่อให้เกิดการฉุกคิด
ฉันนั่งอ่านจดหมายอิเลคทรอนิคส์ฉบับนั้นเงียบเงียบ
พร้อมพร้อมคิดตามไป



Image Hosted by ImageShack.us



ข้อความหนึ่งในจดหมายนั้นกล่าวว่า
“ เวลามีพอเสมอสำหรับความสุข ......
ความทุกข์สร้างสิ่งมหัศจรรย์ ชีวิตที่พบความทุกข์ เป็นชีวิตที่แท้...
ไม่มีความทุกข์ ก็ไม่มีการเติบโต
ความทุกข์เป็นพลังขับเคลื่อนให้หลายอย่างเกิด
ไม่มีใครไม่มีความทุกข์ เพราะนั่นคือการเป็นชีวิต
ความทุกข์สอนให้แต่ละคนเข้มแข็งในแง่มุมต่างๆ
ถ้าความทุกข์ไม่เข้ามาหา
ก็จะไม่รู้ว่า ความสุขที่แท้เป็นอย่างไร
ไม่มีความทุกข์ ก็ไม่รู้จักความสุข......
เพราะความทุกข์พิสูจน์ความเป็นคน อ่อนแอ หรือเข้มแข็ง
ความทุกข์เป็นสิ่งท้าทายความสามารถ.....
ต่างจากความสุข ที่ทำให้อ่อนแอ มองโลกง่ายๆ แคบๆ
ความสุขเหมือนฝนพรำสาย อ่อนโยน งดงาม บางเบา แต่ว่างเปล่า
ไม่มีการเรียนรู้ใดในความสุข.......
เมื่อใดที่มีความทุกข์ ควรยิ้มรับ
และคิดว่าโชคดีที่ได้เจอความทุกข์
ได้เรียนรู้การแก้ปัญหา ได้สงบ ได้สติ ได้ความนิ่ง
ได้รู้จักโลก รู้จักตัวเอง รู้จักการเติบโตทุกๆก้าว
ให้กำลังใจตัวเองมากๆ
บอกตัวเองว่า โชคดีที่วันนี้มีความทุกข์
เพราะเมื่อผ่านความทุกข์ ความสุขก็จะรออยู่เบื้องหน้า...
จงใช้ความทุกข์สร้างสิ่งมหัศจรรย์ให้กับชีวิต. ”



Image Hosted by ImageShack.us



ฉันจบจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ฉบับนั้น
ด้วยดวงใจที่เงียบงัน
ท่ามกลางความเงียบงันฉันได้ตระหนักว่า แท้จริง
เราไม่อาจปล่อยให้ชีวิตที่เป็นสุขถูกครอบงำด้วยความทุกข์
ที่กระหน่ำซัดเหมือนพายุร้าย
เพราะในความทุกข์นั้น
ก่อให้เกิดปัญญาในการแก้ปัญหา
และทำให้ฉันรู้จักสงบจิตใจ
ได้มองเห็นตัวเองมากขึ้น
มองเห็นความเป็นไปของชีวิต
และน้อมรับกฎกติกาแห่งความเป็นไปของชีวิต
อย่างถ่องแท้และชัดเจน



Image Hosted by ImageShack.us



เนื้อหาจากจดหมายฉบับนั้น
ทำให้ฉันหวนคิดถึงการพูดคุยสนทนาธรรมกับนวภิกษุรูปหนึ่ง
ผู้เปรียบเสมือนมิ่งมิตรและพี่ชาย
หลวงพี่รูปนั้นบอกกับฉันเสมอว่า
ให้ดำรงชีวิตอยู่อย่างมีสติ
มองปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิตอย่างมีสติ
และแก้ไขทุกอย่างด้วยปัญญา
ยามนั้นฉันได้แต่จดจำคำสอน
หากไม่เห็นปัญญาในการแก้ไข
เพราะไม่รู้ว่า
ฉันจะก้าวผ่านความทุกข์ ความเจ็บปวด
ความเหนื่อยล้า ความท้อแท้สิ้นหวัง
การพลัดพราก การจากลาได้อย่างไร



Image Hosted by ImageShack.us


ตราบกระทั่งถึงวันนี้
เมื่อฉันเปิดหน้าต่าง
แล้วมองเห็นดอกไม้ที่ฉันปลูกไว้รอบรอบบ้านบานแบ่ง
ชูช่อไสว ผลิดอกท้าทายลมแดดลมฝน
จึงได้ตระหนักถึงความสุขที่ก่อตัวขึ้นอย่างเงียบงันในหัวใจ
และล่วงรู้คำตอบที่เพียรพยายามค้นหา
แท้จริงแล้วคำตอบนั้นอยู่เพียงแค่เอื้อม
นั่นคือการเข้าถึงพลังแห่งการตื่นรู้ในตัวเรา
ซึ่งก็คือการมีสตินั่นเอง



Image Hosted by ImageShack.us


ดอกไม้ที่ฉันปลูกไว้รอบรอบบ้าน
ยังคงทำหน้าที่ของตนอย่างสัตย์ซื่อ
ผลิบานแย้มกลีบเป็นบรรณาการแก่ฉันอย่างสม่ำเสมอ
ที่บานแล้วก็ร่วงโรยไป
ที่เหลืออยู่ก็ผลิดอกแย้มกลีบออกมา
ให้เชยชมอย่างสม่ำเสมอ
เหมือนคำพูดของหลวงพี่รูปนั้นที่บอกกับฉันว่า
“ สรรพสิ่งในโลกนี้เป็นเช่นนั้นเอง
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป วนเวียนเช่นนี้เป็นนิรันดร์
ชีวิตก็เป็นเช่นนี้เอง....เป็นเช่นนี้เอง
หากเมื่อใดที่เราสามารถทำความเข้าใจถึงสัจธรรมข้อนี้ได้อย่างถ่องแท้
ใจเราก็จะเป็นสุข ใจเราจะคงที่กับอารมณ์ที่เกิดขึ้น
ไม่หวั่นไหวและลื่นไหลไปตามกระแสแห่งชีวิต
ความสุขที่เกิดขึ้นก็ไม่เอ่อล้น
ยามที่ได้พบ และไม่ก่นเศร้าฟูมฟายราวชีวิตจะหาไม่
เมื่อต้องพบกับความพลัดพราก ”



Image Hosted by ImageShack.us




เหมือนดอกไม้บานในหัวใจเราทุกคืนวัน
ดอกนี้ร่วงโรยรา ก็เกิดดอกใหม่เข้ามาแทนที่
เป็นเช่นนี้เสมอไป.....



Image Hosted by ImageShack.us




Create Date : 04 ตุลาคม 2550
Last Update : 5 ตุลาคม 2550 15:00:39 น.
Counter : 2539 Pageviews.

32 comments
ของไม่ตรงปก ผักไม่ตรงซอง? สวยสุดซอย
(3 เม.ย. 2567 12:54:31 น.)
เก๋งจีนดอกปลาดาว (Stapelia Gigantea) 3 ... เมื่อดอกไม้บาน ฟ้าใสวันใหม่
(29 มี.ค. 2567 09:15:33 น.)
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 348 - "ฉุกละหุก" ทนายอ้วน
(28 มี.ค. 2567 14:24:52 น.)
รถเจาะบาดาลน้ำลึก 80-300 เมตร อ.เฉลิมพระเกียรติ จ.สระบุรี โทร 062-1705084 สมาชิกหมายเลข 5575925
(25 มี.ค. 2567 01:55:50 น.)
  
มาอ่านข้อความดีๆ เห็นด้วยค่ะ ยอดหนังสือ ทะลุแสนเล่มหรือยังคะ ขอให้ยอดทะลุเป้าไวๆนะคะ
โดย: พี่อู้ค่ะ IP: 58.9.185.216 วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:14:00:15 น.
  
แวะมาทวงของบริจาค
โดย: somnumberone วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:17:34:20 น.
  
ชอบจังเลยค่ะ ...แง่คิดกับถ้อยคำที่ไพเราะ
ทุกสิ่งบนโลกนี้มีเวลาที่จะจบลงไปด้วยกันทั้งนั้น...ไม่ว่าจะเรื่องทุกข์หรือสุข แค่เรามีสติตามรู้สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นตามธรรมชาติ ทุกขณะ ทุกขณะก็พอ...

มีคนบอกว่าความสุขมีอยู่เต็มท้องฟ้า...ชีวิตคนเราอายุไม่เกิน 100 ปีจะมีความสุขใหญ่ๆได้สักกี่ครั้ง....
...สอบเข้ามหาวิทยาลัยดีๆ
...ได้ทำงานในบริษัทใหญ่ พร้อมกับตำแหน่งที่สูงและมั่นคง
...แต่งงานกับคนที่ดี มีลูกดี มีชีวิตครอบครัวที่อบอุ่น

หากเรามีความสุขกับสิ่งเล็กๆน้อยๆ
...นั่งอ่านหนังสือที่ชอบ พร้อมจิบกาแฟยามเช้า
...ฟังเพลงในรถ
...ดูผีเสื้อคุยกับดอกไม้ ...ฯลฯ

ความสุขเล็กๆ เมื่อบวกๆ กันแล้วอาจได้สุขที่ใหญ่กว่าการ ที่จะคอยรอรับความสุขก้อนใหญ่ๆ ที่จะมีโอกาสเกิดขึ้นเพียงไม่กี่ครั้งในชีวิตนะ


ฟังดูเหมือนจะทำง่ายนะคะ แต่ต้องฝึกฝนบ่อยๆ
ได้มาอ่านข้อความดีๆ เติมใจให้มีสติอีกดีจังค่ะ
โดย: ช่อชบา IP: 58.9.98.155 วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:22:54:20 น.
  
ที่แท้ สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจเรารู้สึก

เหมือนดอกไม้เบ่งบานแล้วมีโรยรา
เหมือนวันนี้มีสุข พรุ่งนี้อาจทุกข์บ้าง แล้วไม่นานความสุขก็เวียนมาใหม่ในไม่ช้านานค่ะ
โดย: วีดวาด IP: 117.47.105.57 วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:12:10:40 น.
  
ความสุข เป็นเรื่องง่ายๆ..
ความทุกข์ ทำให้เกิดปัญญา..

โดย: แร้ไฟ วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:23:35:51 น.
  

ข้อความไพเราะกินใจ อ่านแล้วจินตนาการตามไปด้วย
มองเห็นดอกไม้สวยงามบานสะพรั่งรอบๆบ้านของเลเต
แค่นี้ก็มีความสุขยามเช้าได้แล้วจ้ะ
นอกจากมีความสุขแล้วยังเตือนสติให้พี่มองย้อนถึงตัวเอง
ว่ามีความสุขกับสิ่งรอบๆตัวเหมือนเลเตรึเปล่า
ปล. อย่าลืมหนังสือเล่มใหม่พร้อมลายเซ็นต์ด้วยนะจ๊ะ
โดย: Petit Patty วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:8:26:42 น.
  


เอาหัวใจมาทักทาย....
ตอนนี้มาสูดกลิ่นไอรอลมหนาว.....
เลยดมกลิ่นข้าวเลือดซิบ
ซิบๆเลยล่ะ...ดมใกล้ไปหน่อย ใบข้าวบาดจมูก....

ว่าจะอินกะบรรยากาศซะหน่อย...ได้เรื่องจนได้

ความสุขเล็กๆ....แค่ปลายจมูกสัมผัสกลิ่นหอมของข้าว

ในสุขเล็กๆนั้นพลันบังเกิดทุกข์

เพราะอยู่กับสุขมากไปใบข้าวบาดจมูก....ทุกข์จึ่งตามมา

เท่านั้นเอง....มาแล้วไป เกิดแล้วดับ
โดย: ปลายแปรง วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:11:13:11 น.
  
สายัณห์สวัสดีจ๊ะเลเต
---------------------
"ฟังเสียงดอกไม้ทักทายกัน"
สาวฯ ผึงพุงเอกเขนกอ่านหนังสือฯ เล่มนี้
เมื่อวันหยุดสุดสบายกาย

เปิดท้ายเล่ม เพิ่งบางอ้อ!

อ๊าย อาย
เพิ่งรู้ว่าสาวฯ เป็นพี่เลเต
แม่รีบให้เกิดก่อน 2 ปี (เชียว) อะคึ่ ๆ

ปล. ตั้งใจจะซื้อ 2 เล่ม
แต่ค้นหาในชั้นเจอแค่ 1 เล่มค่ะ
โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:17:21:04 น.
  

สวัสดีค่ะพี่อู้
หุหุหุ...กำลังคำนวณอยู่ค่ะว่า
ทั้งสองเล่มที่วางแผงไปแล้วนั้น
ขายได่รวมกดัยนแล้ว ถึง500เล่มหรือเปล่าก็ไม่ทราบสิคะ
สำหรับนักอยากเขียนหน้าใหม่อย่างเลเตแล้ว...โอกาสที่จะขายได้ครบจำนวนที่พิมพ์ยังเป็นเรื่องยากเลยค่ะ



คุณชายคา....เลเตคิดถึงจังเลยค่ะ
แล้วของบริจาคนั้นคืออะไรคะ เลเตจำไม่ได้จริงๆค่ะ
ช่วยรื้อฟื้นความจำหน่อยเถอะค่ะ

ค่ะคุณช่อชบา
ความสุข..นั้นหาได้ง่ายๆค่ะรอบๆตัวเรา แต่บางครั้งเราก็ปล่อยให้ความทุกข์ครอบงำจิตใจเรา
จนลืมที่จะมองหาความสุขซึ่งอยู่แสนใกล้นะคะ..ชอบสิ่งที่คตุณช่อชบาเขียนมาเช่นกันค่ะ
และที่สำคัญก็คือ
ดูเหมือนง่าย...
แต่ไม่ง่ายเลยค่ะที่จะทำได้

นั่นสิคะคุณวีดวาด
สุขหรือทุกข์ อยู่ที่ใจเรา
ขึ้นอยู่กับว่าเรามองเห็นหรือไม่เห็นเท่านั้นองนะคะ แต่จขบ.ก็คิดว่า
ดอกไม้ยังบานได้ทุกวัน ความสุขก๋เช่นกันนะคะ เหมือนดอกไม้ที่โรยราแล้วแย้มบานใหม่อีกครั้ง

ค่ะ..คุณแร้ไฟ ขอบคุณสำหรับการเตือนสตินะคะ
หากไม่มีความทุกข์ เราก็ไม่มีปัญญาในการแก้ปัญหานะคะ

พี่แพทขา
ไม่ลืมสิคะ
งานมหกรรมหนังสือเดือนนี้ เจอกันนะคะ เลเตจะรอพี่แพทและเพื่อนชาวบล็อกคนอื่นๆค่ะ
พี่แพทไปนะคะ ...

คุณปลายแปรง
มาแบบปรัญชาที่เกิดจากเหตุการรืจริง
อ่านแล้วเห็นภาพเลยล่ะ
ว่าแต่..อิจฉาคนได้ดมดอมกลิ่นหอมของข้าวมากมาย
แม้ว่าจะเห็นใจที่เกิดทุกข์อันเนื่องจากถูกใบข้าวเกี่ยวปลายจมูกก็ตามค่ะ

อ้าววววววว.

ไม่ต้องอายค่ะ ..คุณสาวบ้านนอกฯขา
สงสัยที่ขอนแก่นนี่
เค้าวางขายแค่เล่มเดียวแหงเลย
...คุณสาวฯจึงได้มาเพียง1เล่มหากหาไม่ได้ และอยากได้อีกเล่ม บอกมานะคะ ที่กทม.นี่ มีเป็นกะตั๊กเลยค่ะ..ขอบคุณมากค่ะสำหรับการอุดหนุนงานเขียนของจขบ.
ว่าแต่...ชอบบ้างหรือเปล่าคะ

.








โดย: สเลเต วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:22:27:15 น.
  
ในราตรีเงียบงัน...
ดอกไม้ดอกนั้นพูดคุยกับหยาดน้ำค้าง
กลีบบางบาง
ยินยอมรับสัมผัสหยดน้ำนั้น...
ด้วยเต็มใจ
โดย: ตาพรานบุญ วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:0:14:48 น.
  
เข้ามาดูดอกไม้สวยสวย แถมด้วยได้อ่านบทความดีดีอีกด้วยค่ะ
โดย: นางฟ้าของชาลี วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:0:36:48 น.
  
บทความงดงาม...และเข้าถึงธรรมชาติของจิตใจคนอย่างแท้จริงเลยค่ะ...
โดย: cera (เหมือนดอกไม้ ) วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:17:19:58 น.
  
ก่อนจะอยากหลุดพ้นทุกข์ คงต้องถามตัวเองก่อนว่า เราได้อยู่กับความทุกข์ มองทุกข์ สัมผัสทุกข์จนรู้จักกับเขาดีพอแล้วหรือ?

การมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเองและผู้อื่น กับหัวใจดวงน้อยๆ ที่ยอมให้ความทุกข์เข้ามาสะกิดให้หัวใจจั๊กจี้บ้าง ชีวิตมันถึงจะเป็นชีวิตนะคะ

ดังนั้น บางครั้งเราก็ต้อง"กล้าที่จะเจ็บ"ให้ได้ โดยไม่กลัวเจ็บ.. บอกกับ ทุกข์ ไปเลยว่าเราจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับความเป็นจริงแห่งจักรวาลนี้ อย่างกล้าหาญ กับชีวิตที่ธรรมดาๆ กับความเจ็บปวดทุกรูปแบบ อย่างตรงไป ตรงมา และไม่ตัดสิน ....

ทำยากอีกละ

อ้อ! อย่าลืมบวกเล่มที่สวยๆ ที่เพิ่งมาอยู่กับ ช่อชบาในวันนี้เป็น 501 ด้วยนะคะ
โดย: ช่อชบา IP: 58.9.98.148 วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:23:23:15 น.
  


ไปสอยมาแล้วค่ะ หนังสือของ สเลเต

แล้วจะแจกลายเซนต์ เมื่อไหร่คะ
จะได้ไปให้ถูกวัน ที่ศูนย์สิริกิตติ์..?

โดย: ป้าเเอ๊ด (addsiripun ) วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:16:46:19 น.
  
น้องเลเตจ๋า...
จะไปแจกลายเซ็นในงานหนังสือวันไหน
พี่จะได้ไปเข้าแถวได้ถูกวัน
เอาวันที่ช่างภาพไปด้วยนะจ๊ะ..
จะได้ 2 ลายเลย..ทูอินวัน..ไง
คิดถึงเสมอจ้ะ
โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.64.39 วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:18:05:40 น.
  
สุขทุกข์ อยู่ที่ใจอย่างที่ฉันบอก แต่วันนี้ฉันทุกข์ใจมากๆเรื่องแมว ไปอ่านที่บลอคนะคะ
เหนื่อยใจจัง
แต่อ่านที่เพื่อนๆไปทักทายก็ได้ยิ้มขึ้นมาบ้างค่ะ
และเลเตก็ยอเกินเหตุมะเก่งอะไรเลย ออกแบบอะไรทีงมเกือบตายค่ะ..อิอิ
โดย: วีดวาด วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:19:03:09 น.
  
น้องสาวแสนสวยกว่าที่รัก
ไปจ๊ะไป แล้วจะชวนสวามีไปด้วยนะเจ้าคะ

คิดถึงจังเลย
โดย: ภ.สำเภากางใบ วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:18:11:55 น.
  

สวัสดีค่ะ...คุณ....ตาพรานบุญ
สวยสดและงดงามมากค่ะ
สำหรับบทกวีที่นำมาฝาก
มองเห็นภาพเลยนะคะ
เลเตนึกถึงบทคำนึงวัจนะ ของท่านระพินทร์นารถ ฐากูร ขึ้นมาในทันทีเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะ...คุณนางฟ้าของชาลี
ที่แวะเวียนมาทักทายกันอย่างสม่ำเสมอ

ขอบคุณนะคะ...คุณcera (เหมือนดอกไม้ )
อยากให้อ่านทั้งเล่มจังเลยค่ะ


โดนใจค่ะ...คุณช่อชบาขา
เขียนได้โดนใจมากมาย
อ่านแล้วนั่งคิดตามไปด้วย
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีดีที่นำมาฝากนะคะ
555 อย่างเก๋เลยค่ะ
501....


จาก501ก็มาเป็น502ที่ป้าแอ๊ดนี่ล่ะค่ะ
อิอิอิ...

ป้าแอ๊ดขา
ขอบพระคุณค่ะที่ช่วยอุดหนุนงานเขียนเล็กๆของเลเต

เลเตมีคิวที่จะไปทักทายผู้อ่านและแจกลายเซ็นต์
ในวันเสาร์ -อาทิตย์ที่ 20-21
และเสาร์อาทิตย์ที่ 27-28 ค่ะ
ช่วงบ่ายเป็นต้นไป
ป้าแอ๊ดอย่าลืมไปทักทายข้าวต้มมัดสเลเตนะคะ
อิอิอิ



พี่ตะเบบูญ่าขา
เลเตไปวันเสาร์และอาทิตย์ที่ 20-21แล้วก็เสาร์-อาทิตย์ที่ 28-29ค่ะ
แต่พี่ช่างภาพไปวันที่ 27-28
เพราะติดงานต่างจังหวัดค่า
พี่ตะเบบูญ่าไปนะคะ
ไปให้กำลังใจน้องสาวด้วยค่ะ
คิดถึงพี่เช่นกันนะคะ

กรี๊ดดดดดดดด
พี่สาวคนสวย
ดีใจจังเลยค่ะ
อิอิอิ...งานนี้ได้มีโอกาสเจอพี่ชายรูปหล่อด้วย
คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
คิดถึงจริงๆค่ะ


โดย: สเลเต วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:19:02:07 น.
  
ว้ายยยย
ตาแชแหม
ตกสำรวจคุณวีดวาดไปได้อย่างไรกัน
ทำใจให้สบายนะคะ
อย่าคิดมากกับคำพูดร้ายๆที่มาทิ่มแทงใจเราเลยค่ะ
สู้..สู้ ค่ะ
โดย: สเลเต วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:19:04:36 น.
  
สเลเตจ้ะ
ได้อ่านหนังสือเล่มใหม่ของสเลเตแล้วนะ จะบอกให้...
สวยงามมากทั้งถ้อยคำและเรื่องราว
ดอกไม้บานสะพรั่งในใจเราจริงๆ...สุดยอดค่ะ
ขอให้ขายดีๆดั่งดอกไม้บานตลอดไปนะจ้ะ
โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:20:55:23 น.
  
มาทำความรู้จักกับคุณสเลเตหน่อยค่ะ ตามมาจากบล๊อคคุณปุ้ม

คุณสเลเตเป็นนักเขียนด้วยเหรอค่ะ
มดทิพย์เข้าใจว่าอย่างนั้น อยากไปงานหนังสือจะไปอุดหนุนมาอ่านบ้างค่ะ
จริงค่ะความสุขอยู่รอบตัวเรา มดทิพย์ก็ชอบปลูกต้นไม้ดอกไม้ มันทำให้มีความสุขได้อย่างไม่น่าเชื่อ

เช้านี้มีความสุขกับการทททททททำงานนะค่ะ
โดย: มดทิพย์ วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:8:29:13 น.
  
ขอบคุณค่ะ...คุณยิปซีสีน้ำเงิน
ดีใจที่ชอบหนังสือเล่มนี้นะคะ

สวัสดียามเย็นค่ะคุณมดทิพย์
สเลเตเป็นนักอยากเขียนค่ะ
อิอิอิ...เพิ่งมีงานรวมเล่มออกมา 2เล่มเองค่ะ
คือฎดอกไม้ วันวารและความทรงจำ"
และ"ฟังเสียงดอกไม้ทักทายกัน"
หากว่ามีโอกาสไปงานหนังสือ
ในช่วงที่สเลเตไปพบปะผู้อ่าน
อย่าลืมทักทายกันนบ้างนะคะ
ขอบคุณค่ะที่แวะมาทำความรู้จัก ยินดีที่ได้รู้จักคุณมดทิพย์เช่นกันค่ะ
โดย: สเลเต วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:17:10:55 น.
  
ชอบครับ กับถ้อยคำความรู้สึก...
นิ่งและงดงาม...
โดย: pu_chiangdao วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:9:30:38 น.
  

ขอบคุณค่ะ...
คุณpu_chiangdao
ถ้อยคำของคุณในบล็อกคุณเองนั้น
ก็ช่างงดงามยิ่งนัก....
โดย: สเลเต วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:12:04:43 น.
  
เป็นกำลังใจให้ครับ สำหรับชีวิตที่ทุกข์ สุข ทุกข์ สุข ทุกข์ สุข ... งดงามมากครับ
ยินดีที่ได้รู้จักน่ะครับ
โดย: ดอกเสี้ยวขาว IP: 203.172.199.254 วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:14:44:30 น.
  
ฟังดนตรี ดูผีเสื้อบล็อกสเลเตก็มีความสุขแล้ว อื่นใดไหนเล่าแถมด้วยชาร้อนสักแก้ว
งดงามเหมือนที่คุณดอกเสี้ยวว่า
โดย: กบเมืองชล วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:21:01:41 น.
  
แวะมาทักทายอีกครั้งค่ะ
หลับฝันดีนะคะ
โดย: นางฟ้าของชาลี วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:1:26:51 น.
  
ไปยืนเอาหน้าแนบกระจกร้านนายอินทร์......
ทำน้ำลายยืดๆ กระจกฝ้าขึ้น เด็กที่ร้านไล่เปิงเลย.....55555

ร้านที่พะเยาเขากำลังจัดร้านใหม่เพราะหนังสือล๊อตใหม่เพิ่งมาถึง...ร้านก็ยังอีรุงตุงนังอยู่ เลยเพ่นพ่านมากไม่ได้ สงสารน้องๆเขา จัดหนังสือกันหัวหมุน

รอให้เรียบร้อยสักสองสามวัน
จะไปเด็ดดอกไม้มาเชยชม.....

รอก่อนเถอะ....
โดย: ปลายแปรง วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:8:42:55 น.
  
สวัสดีค่ะเจ้าของสวนดอกไม้อันแสนงาม..
เจ้าของหนังสือเล่มที่เราแสนหวง..

อยากบอกซ้ำว่า
อ่านหนังสือของคุณสเลเตแล้วมีความสุขมากค่ะ ได้ทั้งความรู้ที่ไม่เคยรู้มาก่อน
ได้ทั้งเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
ได้เสพงานศิลปะที่เจ้าของจงใจจับวางเป็นทางให้เราเดินไปลิ้มชิม
อิ่มที่ใจ

งานหนังสือ เป็นอะไรที่เราฝันถึง..แต่ไปได้ไม่กี่ครั้ง
ไปทีแบกถุงจนหลังคด
เจ้าของหนังสือเองคงมีความสุขมากกว่าหลายเท่า
สุขกับการพบปะแฟนๆ
จริงมั้ยคะ

โดย: นกแสงตะวัน วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:2:01:25 น.
  

ขอบคุณค่ะ....คุณดอกเสี้ยวขาว

วันนี้ไม่มีชาร้อนหรือกาแฟสักถ้วยมาฝากคุณกบเมืองชล
เพราะอยู่ไกลบ้านค่ะ...ไว้กลับบ้านแล้ว
จะนำไปฝากที่บล็อกคุณนะคะ

อรุณสวัสดิ์จากเมืองไทยค่ะ...คุณ
นางฟ้าของชาลี
ขอบคุณที่แวะมาทักทากนอ่างสม่ำเสมอนะคะ

คุณปลายแปรง...
กลับไปพะเยาเเล้วเหรอคะ
หวังว่าหลังจากที่เขาจัดร้านเสร็จแล้ว...คุณปลายแปรงคงได้"ฟังเสียงดอกไม้ทักทายกัน"นะคะ


คุณนกแสงตะวัน
ผู้มาพร้อมกับแดดอุ่นละมุนที่ทำให้หัวใจคนเขียนสัมผ้สได้ถึงความสุขในยามเช้า ไม่มีถ้อยคำใดที่จะบอกกล่าวไปได้มากกว่าคำว่า "ขอบคุณ" ขอบคุณสำหรับแสงตะวันที่ทำให้เช้าอันมืดหม่นของวันนี้มีสีสันขึ้นค่ะ
โดย: สเลเต IP: 125.25.159.69 วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:7:54:53 น.
  
สวัสดีค่ะ

อ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆอีกเยอะเลยค่ะ
ความสุขเนี้ยทำให้เราอ่อนแอจริงๆด้วย
แต่เรามักจะไม่รู้สึกตัว เพราะไม่เห็นรู้สึกเหนื่อยหรื่อท้อแท้เลยเวลามีความสุข
คิดว่าความทุกข์ที่ทำให้เราอ่อนแอ
เพราะว่ารู้สึกว่ามันเหนื่อย
แต่ที่ใหนได้มันกำลังสร้างภูมิคุ้มกันความอ่อนแอให้กับเราอยู่นั้นเอง
โดย: เบญจวรรณ IP: 61.7.231.130 วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:13:22:29 น.
  
สวัสดีค่ะน้องเบญจวรรณ
ไว้คืนนี้จะส่งโค้ดเพลงไปให้นะคะ
โดย: สเลเต วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:16:13:34 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mahahong.BlogGang.com

สเลเต
Location :
นนทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]