สู้กันต่อไป กับภาวะคลอดก่อนกำหนด  ไปถึงโรงบาลใช้เวลาไม่เกิน 10 นาทีก็ถึงแร๊ะ คุงหมอก็จับตรวจการบีบตัวของมดลูก ปรากฏว่ามันถี่มากคือทุก 3-5 นาที คุณหมอก็เลยขอตรวจปากมดลูก โอววว แม่เจ้าปากมดลูกเปิดแล้วด้วยอ่ะ เปิดมา 1 ซม.แย้ว ว้าย ๆ ๆ ๆ อิแม่ได้แต่ร้องในใจ อย่าเพิ่งนะลูก นู๋อย่าเพิ่งออกมาตอนนี้น๊ะจ๊ะ เพราะอายุครรภ์เพิ่งจะ 33 วีคกว่า ๆ เองง่ะ  แม่กลัวนู๋จะไม่แข็งแรงอ่ะจิ คุณหมอก็เลยเจาะน้ำเกลือแล้วให้ยาคลายมดลูกเข้าเส้นเลือดให้แม่อ่ะ แล้วก็ฉีดยาชะลอคลอดให้ (แม่โดนฉีดยาเยอะมากก ตั้งหลายเข็มแน่ะ เจ็บแต่แม่ทนได้เพื่อนู๋จ้ะ อั่งเปาลูกรัก  ) หลังจากนั้นคุงหมอก็เข้ามาดูผลกราฟการบีบตัวของมดลูกเรื่อย ๆ พร้อมกับปรับระดับยาให้ด้วยจ้ะ นู๋คงสงสัยใช่มั้ยว่าทำไมคุณหมอถึงฉีดยาชะลอคลอดให้แม่อ่ะ เพราะอายุครรภ์ยังน้อย เห็นคุณหมอบอกกับแม่ว่า จะมีสารหล่อลื่นหรือเคลือบปอดนู๋นี่แหละตัวนึง มันยังไม่ทำงานทำให้ถ้านู๋คลอดออกมาแล้วนู๋ยังหายใจเองไม่ได้อ่ะจ้ะ นู๋ต้องอยู่ตู้อบพร้อมกับใช้เครื่องช่วยหายใจไปด้วย และนุ๋อาจจะเกิดภาวะแทรกซ้อนได้ง่ายอ่ะจ่ะ เพราะปอดยังไม่ทำงาน เสี่ยงต่อการเป็นโรคปอด โรคระบบทางเดินหายใจ หอบ หืดไรเงี้ยอ่ะจ้ะ แม่กะพ่อก็เลยตัดสินใจว่า งั้นให้นู๋อยู่ในท้องแม่นี่แหละดีที่สุด นู๋จะได้พัฒนาการตามกระบวนการธรรมชาติของนู๋อ่ะ คุณหมอบอกว่าถ้าจะให้ดีคือ 38 วีคอ่ะจ้ะดีที่สุด ซ๊า...ธุ... ขอให้นู๋อยู่ในพุงยุ้ย ๆ ของแม่ให้ถึง 38 วีคนะจ๊ะ  สรุปคือวันนั้นแม่ต้อง admit ที่รพ.สองคืน เพราะหมอเค้าต้องดูอาการของแม่อย่างใกล้ชิด หมอเค้าฉีดยาบำรุงปอดมาให้นุ๋ด้วยนะ 2 เข็มแน่ะ แม่เจ็บมากกกกกกกก แต่ก็ทนได้อีกแหละเพื่อนู๋งัยจ๊ะลูกรัก  คุณหมอบอกว่ายาฉีดบำรุงปอดของนุ๋เพื่อป้องกันไว้อ่ะ ถ้าหากว่านู๋อยากจะออกมาภายในอาทิตย์หรือสองอาทิตย์นี้น่ะจ้ะ ปอดจะได้แข็งแรงมากขึ้น พร้อมกับให้ยาคลายมดลูกมากินต่อ ( ซึ่งจริง ๆ แม่กินยาตัวนี้มาตั้งแต่วันที่ 3 ม.ค. 51 แล้วจ้ะ เพราะนู๋อยากจะออกมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว เพียงแต่ไม่รุนแรงขนาดนี้อ่ะจ้ะ )ส่วนมดลูกที่เปิด 1 ซม. แล้วคุณหมอบอกว่ามันก็จะเปิดคาแบบนั้นอ่ะ  หมอก็เลยสั่งให้แม่พักงานยาวววว ให้แม่นอนพักผ่อนมาก ๆ ห้ามเดินทาง ห้ามลุกเดินบ่อย ๆ ห้ามทำงานหนัก คือง่าย ๆ ให้แม่งด Activity ทุกอย่างอ่ะจ้ะ เพราะมันอาจจะไปกระตุ้นให้มดลูกบีบตัวมากขึ้นแล้วจะทำให้ปากมดลูกเปิดเพิ่มอ่ะจ้ะ ตอนนี้แม่ก็พยายามดูแลตัวเองอย่างดีที่สุด เพื่อนู๋จ้ะอั่งเปา อีกอย่างที่แม่อยากจะบอกลูกก็คือ พ่อเค้าดูแลเราสองคนดีมากกกกกกกกก ซึ่งแม่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าไม่มีพ่อ แม่จะเป็นยังงัย พ่อเค้ารักนู๋มากนะจ๊ะลูก นู๋โตขึ้นนู๋ต้องรักพ่อ อย่าดื้อกับพ่อนะลูกนะ นู๋โตมาแล้วนู๋จะรู้ว่าพ่อของนู๋น่ารักและรักแม่กะนู๋มากแค่ไหน ตอนนี้พ่อเค้าต้องลาออกจากงานเพื่อมาดูแลเราสองคนแม่ลูกนะจ๊ะ เพราะแม่ต้องพักผ่อนไม่สามารถที่จะทำอะไรได้มากนัก พ่อเค้าก็เลยตัดสินใจลาออกจากงานมาดูแลแม่งัยจ้ะ พ่อเค้าทำทุกอย่างเลยนะ เช้ามาก็ไปซื้อข้าวมาให้แม่กินแต่เช้าเลย 6 โมงแน่ะ ( แม่ต้องกินยาทุก 6 ชั่วโมงอ่ะจ้ะ ) พ่อเค้าดูแลเราดีมากกกกก แม่ล่ะแอบปลื้มสุด ๆ แม่ดีใจที่ได้ผู้ชายคนนี้มาเป็นพ่อของนู๋นะจ้ะอั่งเปา พ่อเค้าทำงานบ้าน กวาดบ้าน ดูดฝุ่น ซักผ้า หุงข้าว ล้างจาน คือตอนนี้งานบ้านเป็นของพ่อเค้าเต็ม ๆ เลยอ่ะจ้ะ พร้อมกับเตรียมห้อง จัดห้องไว้ให้นู๋ด้วย อั่งเปาลูกรัก นู๋เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของพ่อกะแม่นะจ๊ะ นู๋เกิดมาจากความรักของเราทั้งคู่ พ่อกับแม่รอคอยเวลานี้มานานเหลือเกิน นู๋มาเติมเต็มความรัก ความอบอุ่นมาช่วยเพิ่มบรรยากาศแห่งความรักให้คำว่า "ครอบครัว" แม่อยากจะบอกนู๋ว่า แม่ดีใจแค่ไหนที่มีนู๋ มันอธิบายยาก ไม่สามารถบอกได้หมดรู้เพียงแต่ว่าตอนนี้แม่พบกับความสุขที่แท้จริง เมื่อมีนู๋เข้ามาเติมเต็มความรักของครอบครัวเราจ้ะ อีกไม่นานเราก็จะได้เจอหน้ากันแล้ว ตอนนี้นู๋อดทนไปก่อนนะลูกรัก อยู่ในพุงยุ้ย ๆ ของแม่อาจจะอึดอัดบ้างเพราะไขมันแม่มานเยอะ  แต่ยังงัยก็เอาสัก 38 วีคอัพแล้วเราค่อยเจอกันนะจ๊ะ อั่งเปาลูกรักของแม่
สู้ต่อไปนะคะ เอาใจช่วย ให้น้องอั่งเปา อยู่ในท้องคุณแม่จนครบกำหนด นะจ๊ะ
โดย: แม่มินมิน (nardlada
 ) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:56:30 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เราเองก็มีความเสี่ยงที่จะคลอดก่อนกำหนดเหมือนกันค่ะ แต่แตกต่างตรงที่เรามีภาวะความดันสูงเป็นตัวที่ทำให้เกิดความเสี่ยงนี้ ช่วงก่อนทานยาควบคุมก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ตอนนี้หมองดให้ยาแล้วค่ะ ก็ต้องควบคุมเอง
ถ้าควบคุมไม่ได้ ความดันขึ้นสูงมากก็คงต้องรีบผ่าคลอดทันที ตอนนี้อายุครรภ์เราจวนจะ 34 อาทิตย์แล้ว (พอๆ กันเลยนะคะ) แถมลูกยังตัวเล็กกว่าอายุครรภ์ประมาณสองสัปดาห์อีกค่ะ Y_Y