Bloggang.com : ซองขาวเบอร์ 9 - ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 168 "หวั่นไหว"

ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 168 "หวั่นไหว"

โจทย์ของคุณเป็ด (เป็ดสวรรค์) ค่ะ

หวั่นไหว

ใบไม้นาบ อาบน้ำค้าง ธาราใส
ใจหวั่นไหว ตามสายน้ำ ยามลมหนาว
เพื่อนที่รัก มาร้างรา จากจรยาว
ความว่างเปล่า เคล้าหัวจิต หัวใจคราง

เราพบกัน ดั่งมิตรแท้ ที่แนบแน่น
เพียงมีแผ่น แผ่นบางบาง มากั้นขวาง
เพียงหูเบา ไม่พินิจ มากั้นกลาง
สวรรค์ร้าง สร้างกำแพง ไมตรีเรา

คำว่าเพื่อน ไม่ต้องท้า ว่าศักดิ์ศรี
แต่ต้องมี ความเชื่อมั่น ไม่อับเฉา
ความเป็นเพื่อน เข้าใจกัน แค่สองเรา
หากเชื่อเขา เราสองคน ก็จบกัน

คุยกันก่อนนิดนุง

ลาบล๊อกไปสองเดือน
กลับมาประเดิมด้วยงานตะพาบ
ซื้อคอมฯใหม่แต่ยังใช้ไม่เป็นซักที
จำเป็นต้องงัดเอาเก่ามาใช้ก่อน
แบบทุลักทุเล
แต่ก็จบจนได้ค่ะ

วันนี้ขอใช้บล๊อกระบายความในใจหน่อย
เสียใจและเสียดายที่ต้องเสียเพื่อนไปหนึ่งคน
แบบไร้เหตุผลจริงๆ หวั่นไหวจนต้องระบายค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ

Create Date : 14 ธันวาคม 2559
Last Update : 14 ธันวาคม 2559 20:12:09 น.
Counter : 1264 Pageviews.

53 comments

	แพ้เนื้อจากการโดนเห็บกัด alpha-gal allergy สวยสุดซอย (17 เม.ย. 2567 14:07:10 น.)		: รูปแบบของการค้นพบตนเอง : กะว่าก๋า (16 เม.ย. 2567 06:05:58 น.)
	: หยดน้ำในมหาสมุทร 36 : กะว่าก๋า (14 เม.ย. 2567 06:17:30 น.)		: หยดน้ำในมหาสมุทร 35 : กะว่าก๋า (13 เม.ย. 2567 05:51:40 น.)

อ่านกลอนของคุณแม่จบ
รู้สึกเลยครับ
ว่ามิตรภาพนั้นเปราะบางมากๆ
บางทีแค่ความเข้าใจผิดที่มี
ก็อาจทำให้ต้องเลิกคบหากันไปเลยทีเดียว