เมื่อเจอ..... ในซอยเปลี่ยวตอนกลับบ้าน

        ตื่นเช้ามาวันหนึ่ง  ฉันรู้สึกถึงกาลเวลาอันไม่สิ้นสุดรออยู่ตรงหน้า ชีวิตฉันก็เหมือนกันกับที่มันเคยเป็นนั่นแหละ ทุกวันจันทร์ ถึง ศุกร์ ต้องตื่นเช้า เบียนเสียดผู้คนบนรถไฟไปทำงาน ถึงที่ทำงานเปิดอีเมล์ ตอบเมล์ลูกค้า แล้วทั้งวันนั้นจะผ่านไป อย่างรวดเร็ว หรือ เชื่องช้า ขึ้นอยู่กับจำนวนอีเมล์ จำนวนโทรศัพท์ และจำนวนลูกค้าที่จะพบในแต่ละวัน



แถบโตเกียวตอนนี้อากาศหนาวแล้ว ตอนกลางคืนเฉียดศูนย์องศา หรือติดลบหนึ่งในบางวัน เลิกงานแล้ว ฉันรีบเดินทางกลับบ้าน ฉันเดินจ้ำอ้าวตามปกติ ด้วยอากาศหนาว หวังให้ถึงห้องเช่าของฉันโดยไว ระหว่างทางต้องผ่านซอยมืด ฉันรีบจ้ำให้เร็วที่สุดเพื่อจะพ้นซอยในไปเร็ว ๆ ทันใดนั้นฉันได้ยินเสียง กริ๊งงงงงง  กริ๊งงงงงง เสียงโทรศัพท์มือถือ



จะมีเสียงโทรศัพท์มือถือได้ยังไง ในเมื่อไม่มีใครอยู่แถวนี้ซักคน  ฉันมองหาต้นเสียงประหลาดนั้นทันที แล้วก็พบรองเท้าหนังสีดำ 2 ข้าง ถัดไปเป็นกระเป๋าเอกสาร ที่ข้างในมีโทรศัพท์มือถือ ซึ่งกำลังกรีดร้องให้คนรับสาย ถัดไปมีร่าง ๆ นึง เหมือนเงาดำ ๆ ในชุดโค้ตสีดำ กำลังนอนนิ่งไม่ไหวติง ติดอยู่กับกำแพงตึกอยู่นี่เอง



ฉันตรงไปเขย่าร่าง ๆ นั้น ตอนนี้เห็นแล้วว่าเป็นผู้ชายวัยกลางคน ราว ๆ 45-55 ปี



"大丈夫ですか? 大丈夫ですか" (ไม่เป็นไรใช่ไหม ไม่เป็นไรใช่ไหม)



ชายคนนั้นลืมตาขึ้น ไม่ตอบอะไร จ้องมองฉันมาตาเขม็ง เหมือนกับกำลังเบลอ ๆ และไม่เข้าใจว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้น  เขาพยายามลุกขึ้นนั่ง แต่ก็ล้มลงไปนอนอีก ซักพักก็หลับตาลง




ตลอดเวลา 3 - 4 นาที ที่ฉันพยายามเขย่าเรียกเขา เขายังคงได้สติบ้าง ไม่ได้สติบ้าง สลับกัน ไม่มีใครผ่านมาแม้แต่คนเดียว  ทำอย่างไรดี ทำอย่างไร ต้องเรียกรถพยาบาล แต่ที่ญี่ปุ่นนี่รถพยาบาลมันเรียกยังไงอ่ะ   กดเบอร์อะไร  จะพูดยังไง



ท่ามกลางความสับสน ฉันตัดสินใจโทรหามาริ เพื่อนคนญี่ปุ่นที่ฉันสนิทด้วย


"マリ、倒れた人がいて、どうすればいいの?"  (เฮ้ย...มาริ มีคนล้มอยู่ ทำไงดีอ่ะ)


"......" มาริเงียบไปซักพัก ประมาณว่า เอ่อ... แกช่วยพูดไรให้เข้าใจหน่อยดิ อยู่ ๆ ก็พูดงี้ แกอยู่ไหน



หลังจากเรียบเรียงคำพูดให้เป็นผู้เป็นคน หมายถึงพูดเป็นภาษาญี่ปุ่น ให้คนญี่ปุ่นเข้าใจได้  เล่นเอาเหนื่อย ทันใดนั้นเอง ฉันก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามาในซอยพอดี...



ฉันรีบเดินตรงเข้าไปหา คว้าแขนเขาไว้แล้วลากมาที่เกิดเหตุ  "ขอโทษค่ะ มีคนล้มอยู่ตรงนี้" (すみません、倒れた人がここにいます。私は外人なんですけど、何をすればいいのか分かりません。)


"ฉันเป็นชาวต่างชาติค่ะ เลยไม่รู้จะทำยังไงดี" 



ระหว่างที่ผู้ชายกำลังดูอาการคนที่ล้มอยู่ ฉันก็คุยกับมาริ ประมาณว่า ทำไงต่อไปดี มาริคุยกับผู้ชายคนนั้นให้หน่อยสิ ว่าเสร็จก็เดินไปยื่นโทรศัพท์ให้คนญี่ปุ่นสองคนเค้าคุยกันเอง



        สรุป ผู้ชายคนนั้นบอกให้ฉันกลับบ้านไป แล้วเค้าจะเรียกรถพยาบาลเอง ฉันเดินออกจากที่เกิดเหตุอย่างหน่วง ๆ กลับบ้านดีงั้นรึ แล้วตาลุงที่ล้มอยู่นั้นตกลงเป็นอะไร



ฉันกลับถึงบ้านด้วยอาการงง ๆ รู้สึกกังวลและหนักใจอย่างบอกไม่ถูก จึงรีบหาเบอร์โทรศัพท์โรงพยาบาลทางเน็ต จดเบอร์แล้ววิ่งออกไปที่จุดเกิดเหตุ ผู้ชายคนนั้นยังยืนรออยู่ที่เดิม ฉันเข้าไปคุยด้วยได้ความว่าเค้าเรียกรถพยาบาลแล้ว กำลังจะมา



        ฉันยืนรอกับเขา คุยเรื่องไร้สาระเรื่อยเปื่อย อย่างเช่น อยู่ญี่ปุ่นมานานรึยัง เรียนภาษาญี่ปุ่นที่ไหน จนกระทั่งรถพยาบาลมา ตลอดเวลาที่คุยกับเขา โทรศัพท์มือถือของลุงที่ล้มอยู่ ก็ดังเป็นระยะ ระยะ คาดว่า คนในครอบครัวลุงคงเป็นห่วงแย่แล้ว แต่พวกเราก็ไม่กล้ายุ่งกับข้าวของเครื่องใช้ของลุงเท่าไรนัก



พอบุรุษพยาบาล 2 คน มาพร้อมกับเตียงเข็นคนไข้ และนางพยาบาลอีกคน พวกเราก็ค่อยเบาใจ ฉันถามบุรุษพยาบาลว่า ลุงเค้าเป็นอะไร แล้วก็ได้คำตอบว่า



" ไม่เป็นไรครับ กินเหล้าเมา แล้วหลับไป"



อ้าว.... เวร... ลุ้งงงงง ทำไมทำยังงี้   ให้เราหลงห่วงอยู่ตั้งนาน



"แต่ดีแล้วครับ ที่เรียกรถพยาบาล หลับไปทั้ง ๆ ที่อากาศแบบนี้ อาจหนาวตายได้"




เอ่อ... สาธุ ขอให้กลับบ้านไป เจอเมียลุงจัดหนัก ๆ เลยยยย



และแล้วชีวิตอันจืดชืดที่มีแต่งาน กับงานของเราในต่างแดน  ก็มีสีสันขึ้นมานิดหน่อยในคืนวันจันทร์ที่ผ่านมานี่เอง
















Free TextEditor



Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2555 12:03:12 น.
Counter : 1225 Pageviews.

7 comments
ขอแสดงความยินดี กับทุกๆท่านค่ะ newyorknurse
(22 ม.ค. 2568 17:50:21 น.)
ดีไม๊ โอพีย์
(19 ม.ค. 2568 17:33:07 น.)
#สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ประทานพระคติธรรม เนื่องในวันเด็กแห่งชาติ newyorknurse
(12 ม.ค. 2568 00:10:07 น.)
ขี้นบ้านใหม่ วันที่ 9 มกราคม 2568/2024 วันอธิบดี/ วันธงชัย - จีน newyorknurse
(10 ม.ค. 2568 14:34:14 น.)
  
ยอดเยี่ยมค่ะ ลุ้นไปด้วย
ในที่สุดก็จบลงด้วยดีนะคะ
โล่งใจแทน
โดย: หมุยจุ๋ย วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:13:08:09 น.
  
ลุ้นเหมือนกันค่ะ เฮ้ออ โล่ง n____n
โดย: palmsuay วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:17:39:57 น.
  
อื่ม สีสัน
ฮ่าๆๆๆ
โดย: sticker-dicut (เสี่ยวเฟย ) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:17:56:49 น.
  
อ่านแล้วลุ้นไปด้วยเลยค่ะ เป็นเราคงทำอะไรไม่ถูก
โดย: adia วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:22:19 น.
  
ลุ้นซะตัวโกร่ง อิอิ




*~*~*~*..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..*~*~*~*




คนโสด" เพราะครูภาษาไทย เพราะสอนแต่ สระอิ,สระอา, สระอุ, สระอู แต่ไม่ยอมสอนให้เรา .. "สละโสด"


..HappY BrightDaY..
โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:19:48 น.
  
ใจดีมากเลยค่ะ อุตส่าห์กลับไปดูอีกด้วย
โดย: มารน้อยไร้สังกัด วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:23:19:18 น.
  
ขอบคุณค่ะ ที่แวะเข้ามาคอมเม้นต์

ตอนนั้น ยอมรับว่าปอดแหกพอสมควร

ตอนแรกเราคิดว่าลุงแกอาการโรคหัวใจกำเริบ
เพราะพ่อเราก็เป็นโรคหัวใจเหมือนกัน

แต่ว่าแค่เมาหลับไปก็ค่อยโล่งใจหน่อย
โดย: ปลาทองในกองหนังสือ วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:17:34:16 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Lost-dreams.BlogGang.com

ปลาทองในกองหนังสือ
Location :
Kawasaki  Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [?]