วันอาทิตย์ที่ ๒๙ กันยายน พ.ศ.๒๕๖๗
ตอนนี้หกโมงสามสิบสี่นาที วันจันทร์แล้วหละ
..
ก็ทบทวนความทรงจำ ที่เริ่มเลอะเลือน ต้องอาศัยการถ่ายรูปเก็บไว้ระลึก
..
วันอาทิตย์ จำไม่ได้โดยสิ้นเชิง ถ้าไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้ในทวิตเตอร์
แต่พ่อจำไม่ได้แล้วหละ ว่า พ่อซื้ออะไรให้รันยากินในตอนเช้า
เพียงแต่จำได้ว่า พอรันยาตื่น พ่อก็พารันยาไปที่สวนสุขภาพดอนจั่น
..
เริ่มจำมาได้เล็ก ๆ แล้วว่า
ก่อนจะถึงสวนสุขภาพดอนจั่น เราขี่มอเตอร์ไซต์ฟอร์ซ่า ๓๕๐ มาทางลัด
แล้วลัดออกมาทางถนน แถว ๆ สี่แยกตลาดเจริญเจริญ
แล้วเราก็แวะจอดรถข้างทาง เปิดไฟกระพริบ
มีร้านข้าวเหนียวหมูปิ๊งร้านหนึ่ง มีหมูย่างเกลือ แต่หน้าตาแตกต่างไปจากร้านประจำที่แถว ๆ นั้น
ร้านนี้จะทำหมูเป็นชิ้นใหญ่ ๆ บาง ๆ เสียบไม้ ดูเหมือนจะเป็นแผ่นใหญ่ ๆ
สำหรับรันยา รันยาบอกว่า อร่อยมาก แต่สำหรับพ่อ พ่อคิดว่า ร้านประจำของเราอร่อยกว่ามาก
..
เราได้หมูย่างเกลือสามไม้ แล้วก็แวะเซเว่นก่อนถึงสวนสุขภาพฯ
ได้น้ำเปล่า ได้ช็อกโกแลตหนึ่งขวด ได้ขนมปังปิ๊ง แล้วก็เอาไปกินตอนอยู่ในสวนฯ
..
พ่อตั้งกล้อง บันทึกวีดิโอไลฟ์ผ่านเฟซบุ๊ค เก็บไว้ตามเคย
ความทรงจำ พ่อกับรันยา พ่อพยายามเก็บไว้ให้ได้มากที่สุด ก่อนที่จะอีกไม่กี่ปีต่อจากนี้
จะกลายเป็นเพียงความทรงจำแน่นอน เพราะลูกจะโตขึ้น ความใกล้ชิดแบบนี้ก็จะหมดลงไปเรื่อย ๆ
..
เราออกกำลังกายอยู่ในสวนสุขภาพประมาณหนึ่งชั่วโมงสามสิบนาที
แล้วพ่อจำได้นิด ๆ ว่ารันยางอนพ่อบางอย่าง
จริง ๆ พ่อก็ขอโทษในใจอยุ่เหมือนกัน เพราะไปดูลูก ในเรื่องที่ลูกอ่อนแอในบางเรื่อง
เช่น ยุงกัด แล้วบอกเจ็บ ๆ ไม่ไหว ๆ ...พ่อก็โหดไปนิด หุๆ
คราวหน้าพ่อจะพยายาม ค่อย ๆ สอนลูกในเรื่องพวกนี้เน้อะ
..
พ่อพารันยาไปปลอบใจ แต่ไม่ได้โอ๋ เพราะพ่อไม่โอ๋
แต่จะพาไปแบบอ้อม ๆ คือ ไม่ได้ด้วยคำพูดโอ๋หรอก
อ้อม ๆ ในวิธีของพ่อก็คือ พาไปกินชานมไข่มุก ที่ร้านแถว ๆ สารภียางเนิ้ง
เพราะรันยาชอบมาก ๆ แต่ก็จะนาน ๆ ไปกิน เพราะแพงหน่อย กับหวานไปนิด
รันยานั่งเล่นหมอนในร้าน แต่หน้าตาก็ยังเศร้า ๆ อยู่ในช่วงแรก ๆ
https://pbs.twimg.com/media/GYnp5g6asAAF_Co?format=jpg&name=largehttps://pbs.twimg.com/media/GYnp4pSasAEMJ96?format=jpg&name=largeแต่ก็น่าจะเริ่มดีใจลึก ๆ แล้วหละ ว่าพ่อก็รักเหมือนเดิมแหละ
..
https://pbs.twimg.com/media/GYnp4jjakAA2c0I?format=jpg&name=largehttps://pbs.twimg.com/media/GYnp3p-asAIw8kZ?format=jpg&name=largeพ่อถ่ายรูปไปตามระเบียบ
..
พอเราออกจากร้าน
รันยาก็ลืมแล้วหละ ว่างอนพ่ออยู่ เพราะกลับมาเป็นรันยาที่ร่าเริงตามเดิม
เป็นแบบตลก ๆ ร่าเริงไปเรื่อย ๆ ไปตามการไร้เดียงสา ตามวัย
พ่อเปรียบเทียบกับเพื่อนของรันยา พ่อดีใจนะ ที่ลูกเป็นเด็กธรรมดามาก ๆ
เรียนกลาง ๆ ไร้เดียงสาไปตามวัย ไม่เหมือนเพื่อนบางคน ที่พ่อต้องขอโทษด้วย
ที่จะใช้คำว่า แก่แดดไปนิด....หลายคนอวดรวย ก็ไปตามวัยเด็กที่ชอบอวดของ อวดวัตถุ
พ่อก็สอนรันยาบ่อยมาก ๆ ว่า ไม่เท่ห์น่า อวดรวยอวดของ อย่าไปทำตามเพื่อนนะ เพราะไม่เท่ห์
..
ความเท่ห์ของคนสมัยนี้ก็คือ
ต้องอวดความจน
จำไว้อวดความจน อวดการใช้น้อย ๆ อวดการใช้ชีวิตแบบ มินิมอล ต่างหาก
..
ดูแบบเจ้านายพ่อเก่งสิ
พ่อชอบยกตัวอย่างเจ้านาย
เจ้านายบินไปกลับเชียงใหม่ กทม... มีอะไรมาบ้าง
รันยาตอบว่า มือถือหนึ่งเครื่อง
พ่อเสริมว่า แล้วก็ใส่กางเกงขาสั้นยับ ๆ เสื้อยืดยับ ๆ ก็แค่นั้น
ไม่มีสัมภาระใด ๆ
..
นี่คือการอวดท่ี่ควรอวด
..
แต่ในใจพ่อมีคำตอบลึก ๆ แล้ว แต่ก็จะตอบได้กับพี่น้องคริสเตียนเท่านั้น
ก็คือ เราจะอวดพระเยซูเท่านั้น หนะเอง
..
ตอนเย็นหรือบ่าย พ่อพารันยาไปกินสเต็กแถวถนนนั้นอีก ก็ไม่ไกลจากตลาดเจริญเจริญ
https://x.com/i/status/1840330189953249460รันยาคุยไปตามธรรมชาติแล้วหละ ทำให้พ่อยิ้ม
พ่อก็เลยบันทึกวีดิโอไว้ดูกัน
..
https://pbs.twimg.com/media/GYosEn4aQAALEm3?format=jpg&name=largehttps://pbs.twimg.com/media/GYosFsxbkAAetcF?format=jpg&name=largehttps://pbs.twimg.com/media/GYosFsya4AA7UYC?format=jpg&name=largehttps://pbs.twimg.com/media/GYosGNtasAAB-HK?format=jpg&name=largeพ่อดีใจที่มีลูกที่ชื่อรันยานะ
เป็นเด็กโคตรธรรมดาจริง ๆ เสื้อเก่า ๆ กางเกงเก่า ๆ ใช้ตามที่มี ใช้ตามที่อาเก๋ซื้อให้
(พ่อไม่ค่อยได้ซื้อเลย)
มันเท่ห์มากสำหรับพ่อ ที่เราเห็นความเป็นธรรมดาของลูก
..
ขากลับเราแวะซื้อขนมปังโฮลวีต แล้วก็ครีมซอสในเซเว่น
มาถึงรันยา จัด ๆ ใส่จานหั่นเป็นสามเหลี่ยม ก็คงได้ชิมบางคน เช่น ย่า ปู่ อาเก๋ พ่อ รันยา
https://x.com/i/status/1840342003214844106https://x.com/i/status/1840342542929592605..
ขอบคุณพระเจ้าจริง ๆที่ส่งลูกคนนี้มา
พระเยซูช่วยเปลี่ยนพ่อไปอย่างสิ้นเชิงในเรื่องความคิด
ผ่านสิ่งต่าง ๆ แล้วก็ผ่านลูกด้วย
..
จบข่าว
อ้อ พ่อลืมอีกละ
พ่อออกกำลังกายตอนค่ำสองยก
https://youtu.be/H10eQYuHaXc?si=Tv3lOXMu1x7RxaT1https://youtu.be/tQbbEJxXdbw?si=Hcm1aY4Td-2JlgMxคือ Pull up , Push up
(ก็ทำให้พอถึงเช้าอีกวัน ก็ปวด ๆ หน่อย)
จบข่าว
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [