มิตรภาพเดินทางมาไกล

LMJ เป็นคนชอบได้รับสิ่งของทางไปรษณีย์ค่ะ (จริงๆ ได้อีเมล็ก็ชอบ แต่ชอบน้อยกว่า) ก็เลยสนิทสนมกับบุรุษไปรษณีย์แถวบ้านเป็นพิเศษ เพราะชอบเข้าไปถามเขาบ่อยๆ ว่ามีอะไรมาหรือเปล่า จนเขาจำชื่อจำหน้าได้

วันนี้กำลังจะเดินไปเก็บผ้าที่ซักไว้ในเครื่องหยอดเหรียญ คุณบุรุษไปรษณีย์ขี่รถสวนมาพอดี รีบกวักมือเรียกตั้งแต่ยังจอดรถไม่สนิทดี บอกว่ารีบๆ มาเอาเลย กล่องเบ้อเริ่ม

เราก็งงๆ เพราะช่วงนี้ไม่ได้รอของเป็นกล่องๆ อยู่นะ รออยู่เป็นซองๆ แต่ก็นั่นแหละ ขอให้ได้รับเถอะ เป็นอะไรก็ชอบทั้งนั้น

ปรากฏว่าพอดึงกล่องออกมาจากใต้กองกล่องที่ซ้อนกันอยู่สี่ห้ากล่องแล้วก็ต้องกรี๊ด อ๊ะ ว้าย อะไรกันนี่

ตรงชื่อที่อยู่ผู้ส่งนั้นเป็นเพื่อนสมัยที่เขียนอยู่ไดอารี่ฮับที่เธอย้ายมาเขียนที่อื่น และเลิกอัพไดไปนานจนเราชักจะเป็นห่วง เพียรฝากข้อความทิ้งไว้เท่าไร ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับกลับมา

กล่องนั้นใหญ่เบ้อเร่อ เขย่าดูมีเสียงกุ๊งกิ๊งๆ คล้ายเครื่องถ้วยชาม เราถือไปเก็บผ้าด้วย แล้วก็ขึ้นมาทิ้งผ้าไว้งั้นก่อน แกะของก่อน

ปรากฏว่าในนั้นมี 1 ห่อ 1 กล่อง 2 ชิ้น และ 1 แผ่นค่ะ

กรี๊ดมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

1 ห่อนั้นคือ กาแฟลาวค่ะคุณกาแฟลาว กาแฟลาวที่ดิฉันฝันมานานเนิ่นแล้วว่าจะข้ามฝั่งโขงไปชิมและซื้อกลับมาให้ได้สักครั้งในชีวิต กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ วันนี้คุณบุรุษไปรษณีย์มาบ่ายไปหน่อย ไม่งั้นแกะชงไปแล้ว พรุ่งนี้ก่อนนะ พรุ่งนี้ไม่รอดแน่แกกาแฟปากซ่อง

ส่วน 1 กล่องนั้นน่ารักมาก เธอกลัวเราไม่มีเครื่องชงกาแฟ เลยส่งที่กรองกาแฟผลิตจากปากเซมาให้ด้วย ประกอบด้วยถาดรองถ้วยมีรูพรุน ถ้วยสเตนเลสมีรูพรุน ที่กดกาแฟ และฝาปิดเก็บความร้อน ถ้านึกภาพไม่ออก แนะนำให้ไปร้านเวียตคูซีนและสั่งกาแฟเวียดนามมาหนึ่งที่

และหนึ่งใน 2 ชิ้นก็คือตุ๊กแกไม้ผสมกะลาหนึ่งตัว ตัวเป็นไม้รูปไข่พื้นเรียบชิ้นเล็ก เผาไฟเป็นลายจุด หัวเป็นกะลาครึ่งซีก เจาะปากไว้เสียบรูปดูเล่นได้ เจ้าตุ๊กแกตัวนี้ถ้ามองจากด้านบนจะน่ากลัวนิดๆ ตามันเป็นแผ่นไม้กลม เผาไฟเป็นแถบเล็กๆ ยาวๆ ตรงกลาง แต่ถ้ามองจากด้านหน้า หน้าตามันจะตลกเป็นบ้าเลย ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ

อีกหนึ่งใน 2 ชิ้นเป็นไม้นวดอันเล็กๆ ที่เล็กมากจนกลัวจะทำหัก เอาไว้ดูเล่นก็แล้วกัน

ส่วน 1 แผ่นเป็นจดหมายบอกเล่าความเป็นไปในชีวิตของเธอในปัจจุบันนี้ เธอไม่ได้จิตตก สติแตก เศร้าใจจนอัพไดไม่ได้หรอก เพียงแต่เปลี่ยนวิถีชีวิตตัวเองไป ใช้เน็ทน้อยลง และไม่ได้เข้าไปที่ไดอารี่อีกเลยเท่านั้น แต่ก็มีเวลาออกกำลังกายและอ่านหนังสือได้มากขึ้น

และสรุปว่ายังคิดถึงกันอยู่ ตบท้ายด้วยการบอกให้เมสเสจบอกด้วยหากได้รับของแล้ว พร้อมให้เบอร์โทรศัพท์

ซึ่งก็เป็นเบอร์ที่อยู่ในเครื่องฉันมาปีกว่านั่นแหละ เพราะเคยต้องให้เธอเมสเสจที่อยู่มาให้ ฉันมีเบอร์เพื่อนจากเน็ทอยู่ในเครื่องเยอะมาก แต่แทบไม่เคยโทรหาใครเลย และก็ไม่ค่อยมีใครโทรหาเช่นกัน เพราะอะไรก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน เลยไม่อยากพูด

พอเห็นเบอร์พร้อมความซาบซึ้งใจกับข้าวของ ฉันก็สิ้นความยั้งคิดโทรไปหาเธอทันที โชคดีที่เธอว่าง เราเลยคุยกันอยู่ครึ่งชั่วโมง

คุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ มีสาระบ้างไร้สาระบ้าง แต่ที่ฉันไม่ได้พูดออกไปเลยก็คือ ทำไมเธอถึงดีกับฉันเหลือเกิน ฉันเป็นคนดีมากมายอะไรหรือก็ไม่ใช่ ทำดีอะไรไว้กับเธอหรือก็เปล่า หรือจะว่ามีเสน่ห์อะไรชวนให้นึกถึงก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่ ทำไมต้องดีกับฉันถึงปานนี้ ซาบซึ้งอ่ะ

ขอบคุณมากนะคะพี่หน่อย

Create Date : 20 เมษายน 2549 Last Update : 20 เมษายน 2549 21:39:45 น. Counter : 626 Pageviews.		14 comments
Share Tweet

	๏ ... รามคำแหง แรงคำหาม ... ๏ นกโก๊ก (2 ม.ค. 2567 14:22:51 น.)		พบเจอภาพอะไร? ส่วนหนึ่งของภาพน่าสนใจจึงตัดมาใช้ คุกกี้คามุอิ (1 ม.ค. 2567 03:56:23 น.)
	ทนายอ้วนจัดดอกไม้ - จัดดอกไม้ง่ายๆ – แจกันสวัสดีปีใหม่ 2567 - กุหลาบพวงสีชมพู - ขาว ทนายอ้วน (2 ม.ค. 2567 15:16:32 น.)		สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)