ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ชีวิตไม่เคยหยุดพัก
ดองบล็อกอีกแล้วว่าจะมาอัพก็ไม่ได้มาสักที พอไปกลับไปเรียนแล้วเลยไม่ค่อยได้ไปดูหนังเท่าไร บางทีก็ไม่มีอารมณ์มารีวิวหนังซะงั้น ก็เลยกะว่าจะพยายามมาอัพบ่อยที่สุดเท่าที่อารมณ์จะพาไป แถมพอได้กลับไปเรียนให้กระตุ้นสมองก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวเองไฟที่ค่อยๆ มอดลงก็คุโชนขึ้น เริ่มเพ้อเจ้อมากขึ้น ช่วงเวลานั้นก็เกิดอะไรขึ้นหลายๆอย่างตามประสา “นี่แหละชีวิต” ช่วงนี้เกมส์ออนไลน์ที่เคยติดเป็นบ้าเป็นหลังก็ค่อยๆ ทรงตัวและค่อนข้างจะเลิกลาลงไปมากแล้ว ช่วงนี้มีความสุขกับการสูบ Fanart ตามที่ต่างๆ บางทีก็เอาไปลงบอร์ดสาธารณะ ให้คนอื่นชมบ้างแต่ก็นั่นแหละขึ้นชื่อว่าบอร์ดสาธารณะก็มีคนมากหน้าหลายตาน่ะนะ บางคอมเมนท์ก็ทำเอาอารมณ์ตึงขึ้นมาทันทีได้เหมือนกัน คอมเมนท์แบบที่ทำให้รู้สึกแย่ๆ ก็เช่นว่า “ทำไมไม่ลงเครดิตให้เจ้าของเขาล่ะ” อืม...อันนี้บางทีก็อธิบายไม่ถูกว่าไปเอามาจากบอร์ดสาธารณะที่อื่นไม่ได้จากบล็อกส่วนตัว ไม่มีที่มาก็ใส่ให้ไม่ถูกอ่ะ ปัญหานี้หลังๆ ไม่ค่อยเจอเพราะอาศัยว่าจะแปะ URL มันซะ อีกอันคือ “ขออนุญาตเจ้าของเขารึยัง” อันนี้ก็คิดในใจว่า ถ้าไม่พอใจจะแจ้งลบก็เชิญเถอะ ไม่ว่าอะไร บางทีถ้าเป็นของคนไทยวาดเราก็จะพยายามขออนุญาตนะ ยกเว้นไปเอามาจากบอร์ดนอกแล้วก็ไม่รู้ว่าจะต้องขออนุญาตด้วยหรือเมื่อมันเป็นบอร์ดสาธารณะ คงจะเป็นความคิดเห็นเราฝ่ายที่คิดอย่างง่ายๆ หรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ว่า รูปจากบอร์ดสาธารณะที่อย่างมากก็สมัครสมาชิกเข้าไปสูบรูป เนี่ยเวลาจะเอามาแปะบอร์ดอื่นต้องขออนุญาตด้วย แม้ว่าจะลงเครดิตให้แล้วก็ตาม ในฐานะที่เราก็วาดรูปแปะเล่นบ้างแต่อาจจะเป็นส่วนน้อย เราก็คิดอย่างง่ายๆ ว่า ถ้าเราจะบังเอิญเจอรูปที่เราวาดไปที่เว็บอื่นก็ไม่เป็นไรล่ะนะ ถ้ามีคนจะเอาไปลงอาจจะเป็นเพราะเราก็ไม่ได้มีชื่ออะไร ฝีมือก็งั้นๆ ก็เลยไม่ต้องเดือดร้อนอะไร และคิดง่ายจนเกินไป หรือคิดมากกับคนอื่นก็ได้จนทำให้รู้สึกแย่ๆ กับคอมเมนท์

ก็ไม่ใช่จะไม่เข้าใจคนที่โดนขโมยผลงานน่ะนะ ออกจะเข้าใจดีด้วยซ้ำ แต่เราก็ไม่ได้ขโมยของใครลบชื่อคนวาดออกแล้วใส่ชื่อตัวเอง อย่างน้อยก็ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีน่ะนะ แค่เห็นว่ารูปสวยก็เลยเอามาแปะให้คนอื่นชื่นชมบ้าง แต่ก็นั่นแหละด้วยความที่คิดง่ายเกินไปก็เลยทำให้คนอื่นไม่พอใจ เลยต้องมารู้สึกผิดมหันต์เอาทีหลัง ในเวลาแบบนี้ก็จะพยายามนึกถึงประโยคให้กำลังใจจาก Princess Diary ที่เป็นวาทะของ เอลีเนอร์ รูสเวลว่า “no one can make you fail and failure without your concern”

พอระบายเสร็จก็ขอแปะรูปที่ไม่ได้เพิ่งวาดเมื่อเร็วๆ นี้แต่วาดไว้ตั้งแต่เดือนเมษาแต่ยังไม่ได้เอามาแปะเสียทีก็แล้วกัน พอไปดู Fanart สวยๆ ของคนอื่นก็ได้แต่อิจฉา ว่าเมื่อไรจะวาดได้งามเทพขนาดนั้นนะ





พอไม่ได้วาดนานพอกลับมาวาดอีกทีมีแต่คนทักว่าวาดได้แย่ลงนี่ก็แป่วไปเล็กน้อย ต่อไปจะพยายามวาดบ่อยๆ



Create Date : 13 กรกฎาคม 2552
Last Update : 13 กรกฎาคม 2552 21:32:16 น.
Counter : 896 Pageviews.

0 comments
พระราชวังบ้านปืน ดาวริมทะเล
(9 เม.ย. 2567 14:46:08 น.)
โจทย์ตะพาบ ... วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ ... tanjira
(9 เม.ย. 2567 14:13:50 น.)
"วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ" คนผ่านทางมาเจอ
(10 เม.ย. 2567 23:49:39 น.)
come from away พุดดิ้งรสกาแฟ
(7 เม.ย. 2567 19:24:46 น.)
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Licht.BlogGang.com

Miran
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด