วันที่ 5 ธันวาคม วันเฉลิมพระชนมพรรษา และวันพ่อแห่งชาติ จากที่ไปหาคุณพ่อและแม่ทุกอาทิตย์อยู่แล้ว ก็เปลี่ยนเป็นคุณพ่อ-แม่และพ่อแม่ของปริมมาบ้านป้าปุ้มแทน รวมทั้งลุงป๊อบกับป้าหญิงด้วย วันนั้นป้าปุ้มมีความสุขมาก แม้ว่าจะปรุงและอุ่นอาหารบริการจนเหนื่อย หน้ามันโทรม แต่ก็มีความสุขที่สุดที่ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน คุณพ่อและแม่ก็มีความสุข ทานอาหารเสร็จก็นอนเล่น นอนคุยกันได้เป็นวัน โชคดีที่วันนั้นอากาศเป็นใจ เย็นสบายไม่ร้อนเลย แถมมีลมพัดนิดๆ มีความสุขจัง

พวกเราอยู่กรุงเทพทุกบ้านกันแท้ๆ แต่จะหาเวลาให้ว่างพร้อมกันอย่างนี้ยาก โดยเฉพาะลุงป๊อบ (น้องชายคนกลางของป้าปุ้ม)

ปริมก็มีความสุข และผ่อนคลายขึ้นบ้าง ปรกติปริมกลัวลุงป๊อบเพราะไม่ค่อยได้พบปะกันบ่อย ปริมไม่ชิน แต่วันนี้ไม่ร้องเลยและเป็นฝ่ายเดินเข้าไปใกล้ๆลุงป๊อบเอง ส่วนลุงเจี๊ยบ ไม่ต้องห่วง ปริมชอบยิ้มหวานให้ และดีใจทุกครั้งที่ได้เจอหน้า

ไม่ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้หลายเดือนแล้ว เสียดายว่าลุงเจี๊ยบต้องเป็นคนถ่ายรูป ไม่ได้เตรียมขาตั้งกล้อง


คุณพ่อ-แม่ สะใภ้ใหญ่ สะใภ้เล็ก และปริม




ลุงป๊อบของปริมหน้าดุๆดำๆ ก่อนนี้ปริมเลยร้องจ๊าก แต่มาวันนี้ปริมไม่กลัวลุงป๊อบแล้ว



รักคุณพ่อค่ะ


และก็รักแม่ค่ะ



บ้านนี้ทุกคนรักหมา ปริมก็รักพี่ชีตาร์ด้วยค่ะ

ที่บ้านปริมมีพี่เฉาก๊วยกับพี่นีโมตัวเล็กกว่าปริม ปริมเลยสงสัยทำไมพี่ชีตาร์ตัวโตจัง ปริมจ้องหน้า และมองปาก มองตา พี่ชีตาร์หลายครั้ง แล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ทำหน้าสงสัย ทำไมพี่ชีตาร์ถึงตัวโตจัง

ปริมรักการอ่านด้วย ถึงแม้มาบ้านป้าปุ้มก็ยังต้องหาอะไรอ่าน


ชักหิวข้าวแล้วซิคะ


หนูขอหม่ำก่อนนะคะ


ปลายเดือนนี้ ครอบครัวเราจะฉลองปีใหม่กันที่บ้านลุงป๊อบ แล้วพบกันใหม่นะคะ