ชีวิตหลังเกษียณ(วัยชราเร็ว)ทำอะไรกันน๊า เวลาผ่านไปรวดเร็ว ชีวิตในแต่ละวันของต่างแดนที่อยู่ในตู้เย็นใบใหญ่ ก็หนาวนะ แต่ว่าบ้านก็มีเตาเผาเตาฟีนที่เผาให้ความร้อน หัวใจก็คือไม้ อีกหลายปีก็คงไม่มีไม้เราก็คงตัดกันไม่ไหว คงเปลี่ยนไปใช้แก็สแทน อนาคตก็ยังไม่ถึง คิดไปก็เสียเวลา เอาเป็นว่าเราอยู่กันได้ในภาวะที่หนาว อย่างกลางคืนก็มีผ้าหุ่มไฟฟ้า ใช้บ้างไม่ใช้บ้าง แต่ว่ามันก็ร้อนนะ เวลานอนกันสองคน เพราะว่าคุณสามีตัวจะร้อนเหมือนเตาเผา ตอนแรกคิดว่าสามีตัวเองร้อนคนเดี่ยว ไม่ช่ายเนอะ เพื่อนก็บอกว่าสามีเขาตัวก็ร้อน เสมือนฮีตเตอร์ในตัว วันๆ ของคนอย่างเรามันก็ไม่มีอะไรมาก แค่ตืนมา แล้วก็หาอะไรรอบๆ บ้านทำ ซึ่งออกข้างนอกบ้านได้นิดหน่อย แบบต้องปกปิดมิดชิดให้ร่างกายอบอุ่น ชีวิตชรานี่เขาทำอะไรกันมั่ง นี่เรามันชีวิตเกษียณจริงๆ หรือเปล่า หลังจากปีที่สองไม่ได้ทำงานก็ชินกะการอยู่อย่างเงียบๆ มันไม่ได้มีอะไรที่เลวร้าย คืองานเล็กๆ ในบ้านก็เป็นงานทั้งหมด ถ้าเราทำ เพียงแต่ว่าไม่มีใครมาออกคำสั่ง เป็นไปตามอารมณ์ ยิ่งการใช้จ่ายนี่ยิ่งแล้วไปใหญ๋ ไม่มีการจ่าย จุกจิก เพราะว่าสถานที่และสถานะการณ์ไม่เอื่ออำนวย ด้วยการเดินทางเข้าเมืองต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมง ช่างเป็นการเดินทางที่ไกล ซื้อของทางเน็ตไม่ได้ใจ แต่ว่าสามีจะซื้อบ้าง เราก็ไทยเนอะชอบสัมผัส ลองก่อน ไม่ชอบก็ไม่ซื้อ คือเราไม่อยากคืนของถ้าอันไหนซื้อแล้วก็ซื้อเลย นีหรือชีวิตบ้านนอกในอเมริกา อะไรก็ต้องรอดินฟ้าอากาศ ปลูกอะไรก็เหมือนแช่แข็งไม่รอด ถ้าปลูกดูเล่นต้องปลูกในบ้าน ถ้าชีวิตชราในฝันคือ แบบอย่างของพ่อฉัน อยู่บ้านสองคนกับน้องชาย ตอนเช้าของพ่อ จะตื่นหุงข้าวทำกับ ไว้ใสบาตร เสร็จแล้วมารถน้ำต้นไม้ ดูแลผัก พีช ที่ปลูกไว้เล็กๆ น้อย นอนพัก ทานข้าวเที่ยง ทำไรก็อกแก็ก นอนพักผ่อน วันพระก็ไปทำบุญที่วัด ชีวิตเป็นเช่นนี้ เราลูกพ่อคงจะได้เชื้อบ้างล่ะน่ะ
อะไรก็ไม่แน่นอน
ขอบที่คุณอ่าน และเมตตาค่ะ
|