...ท่ามกลางพายุบนเรือที่เรียกว่าเรือรัก....
คู่รักหนึ่งคู่... คนสองคนที่กำลังพยายามฝ่าฟันเหตุการณ์ต่าง ๆ ด้วยกัน
บางครั้งไม่เข้าใจซึ่งกันและกัน ท่ามกลางควมกดดัน สภาพการณ์ต่าง ๆ ความกลัว
กลัวจะไม่ถึงฝั่ง ต่างความคิด ต่างจิตใจ ต่างการกระทำ

พวกเขาต่างตะโกน สาดอารมณ์ใส่กัน จนเกลือบลืมไปว่า...
พวกเขายังรักกันอยู่ ลืมไปว่ากำลังสาดใส่อารมณ์ร้าย ๆ ใส่คนที่ตัวเองรัก
เปรียบเหมือนเอามีดกรีดแผลเล็ก ๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า จนเลือดโชก เจ็บปวดกับสิ่งเหล่านั้น

...ยังรักกันอยู่ไหม? หากพวกเขาหยุดถาม...ถามตัวเอง ...รอยแผลเล็ก ๆ เหล่านั้นจะลดน้อยลง..

..ความเจ็บปวดก็น้อยลง...เหลือแต่ความรัก ความเข้าใจซึ่งกันและกัน..

.-ตลอดไป-

คำตอบ ..ยังรักกันอยู่คะ....หวังว่าจะเป็นความรัก..ตลอดไป

  

...ยังรักกันอยู่ไหม?

ไม่ได้กลัวคำตอบ แต่ไม่รู้ทำไมไม่เคยกล้าถามสักครั้ง

ขอให้มีความสุขในความรักนะคะ ^^

  

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณจันทร์

กลอนก็ซึ้ง เพลงก็ซึ้ง..

มานั่งเป็นเพื่อนนะจ๊ะ

  

มาส่งเข้านอนคืนนี้ค่ะ
หลับฝันดี พรุ่งนี้พบกับวันใม่ที่สดใสนะคะ

  

ยังรักกันอยู่สิคะ รักและคิดถึงกันเหมือนเดิมน้า ^_^

ส่วนความรัก... ก็เดินทางของมันไปเรื่อย ๆ สุข ๆ ทุกข์ ๆ เหงา ๆ บ้างสลับกันไปเน๊อะ

  

สุขสันต์วันหยุดนะคะคุณจันทร์

คิดถึงเสมอจ้า...

ถ้าเปรียบความรัก คือ ความห่วงใยต่อกัน..

ความสัมพันธ์ระหว่างกัน ไม่มีจืดจาง..