ฤดูดาว …. พงศกร

สนพ. เพื่อนดี


คำโปรยจากปกหลัง
เอื้องแสนเพ็งเป็นกล้วยไม้มหัศจรรย์...ผมเชื่อว่าไม่มีกล้วยไม้ที่ไหนในโลกที่มีลักษณะเช่นนี้...อาจจะมีเพียงต้นนี้ต้นเดียว ที่เวียงแสนเพ็งนี่ก็ได้...โลกจะได้ตื่นตะลึกสักเพียงไหนที่รู้ว่ายังมีเอื้องป่าชนิดหนึ่ง ซึ่งดอกของมันจะบานเพียงหนึ่งครั้ง ในหนึ่งคืนของทุกหนึ่งพันพระจันทร์เพ็ญ...แปดสิบปีเชียวนะ...หากพลาดที่จะได้เห็นดอกเอื้องบาน ก็จะต้องรอไปอีกกว่าแปดสิบปี...ชั่วชีวิตของคนหนึ่งคน อาจจะไม่มีโอกาสได้เห็ฯอีกเลย...

ดอกเอื้องแสนเพ็งที่ชูช่อหยัดสง่าอยู่บนแท่นศิลากลางห้อง กำลังคลี่กลับบานทีละน้อย...ยิ่งกลีบดอกเบ่งบานมากเพียงใด กลิ่นหอมของดอกไม้ ที่หอมยิ่งกว่ามวลมาลีใดก็กรุ่นกำจายไปทั่วบริเวณ...

เป็นกรุ่นหอมที่ไม่เหมือนดอกไม้ใดในโลกหล้า...
เป็นกรุ่นหอมแนบสนิทติดปลายนาสา...
เป็นกรุ่นหอมเหนือกรุ่นหอมของเหล่ามวลมาลา...
เป็นกรุ่นหอมของหัวใจรักที่ร้างรามาชั่วกัลป์...

>อ่านแล้วคิดอย่างนี้ค่ะ

เท่าที่อ่านนิยายของคุณพงศกรมา (ประมาณ 5 เรื่องละมั้ง) เรื่องนี้เราว่าหวานสุดแล้วค่ะ เรื่องอื่นมีแต่โหดๆ ไม่ก็ผีๆ

เรื่องราวเริ่มต้นที่ ดรสา เดินทางไปกลับไปอยู่ที่ ผาช้างร้อง ซึ่งเป็นที่ที่มารดาของเธอได้มาพัฒนาที่นี่ไว้ พัฒนาในที่นี้ไม่ได้เป็นการนำความเจริญเข้าไปนะคะ แต่เป็นการพัฒนาทางสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน คือให้ความรู้ความเข้าใจแก่ชาวเย้าที่เป็นคนพื้นเมืองที่นั่นเกี่ยวกับการรักษาป่าต้นน้ำและสิ่งแวดล้อม แต่เมื่อดรสามาที่นี่ กลับพบว่าชาวบ้านแตกแยกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มนึงต้องการรักษาป่าต้นน้ำให้คงอยู่ในสภาพเดิม ส่วนอีกกลุ่มต้องการขายที่ให้ ดร.สินธพ เพื่อขยายสวนส้มของเขา

เหตุการณ์ในเรื่องเกิดขึ้นในช่วงใกล้ ฤดูดาว ซึ่งก็คือช่วงที่ใกล้จะถึงรอบหนึ่งพันพระจันทร์เพ็ญ ที่นางอั้วแสนเพ็งจะได้พบกับแถนเมืองแมน โดยในระหว่างรอบหนึ่งพันพระจันทร์เพ็ญนั้น นางจะอยู่ในรูปของเอื้องแสนเพ็ง และจะกลายร่างเป็นนางอั้วแสนเพ็งในคืนที่ว่า เพื่อมาพบกับแถนเมืองแมน ถ้าไม่มีอะไรเป็นอุปสรรคก็จะได้อยู่ร่วมกันซะที หลังจากที่ต้องแยกจากกันมานานมากกกกกกก แล้วในช่วงใกล้ๆ ฤดูดาวนี้ จะมี กะนาแปะย้อง ซึ่งเป็นแมงมุมพิษยกทัพกันมาที่ผาช้างร้อง ซึ่งเป็นปากทางเข้าสู่เวียงแสนเพ็งเพื่อปกป้องเวียงแสนเพ็งจากคนนอกด้วยค่ะ

ตัวละครที่สำคัญอีกตัวนึงก็คือ โคลิน ซึ่งเป็นนักอนุกรมวิธาน (คือพวกที่ค้นหาสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ๆ น่ะค่ะ) ที่มาที่ผาช้างร้องเพื่อจะค้นหาเอื้องแสนเพ็งในตำนาน เนื่องจากปู่ของโคลินเคยพยายามจะค้นหามาก่อน แต่ไม่สำเร็จ เขาจึงต้องการทำความฝันของปู่ของเขาให้เป็นจริง อ่านแล้วชอบโคลินมาก เพราะดูเป็นคนเก่ง รักสิ่งแวดล้อม แต่ก็มีเหตุให้ lalabel ต้องเสียใจ (อันนี้ต้องไปหาเอาเองว่าทำไม)

เรื่องนี้มีข้อมูลเกี่ยวกับนิเวศวิทยาเยอะมากค่ะ lalabel ชอบเพราะไม่ค่อยเห็นนิยายที่เน้นเนื้อหาทางนิเวศเท่าไหร่นัก และเรื่องต่างๆ ที่นำเสนอมาก็เป็นประเด็นที่เป็นที่ถกเถียงกันอยู่พอสมควร คือเรื่อง GMO หรือ Genetically Modified Organisms ซึ่งในเรื่องนี้แสดงผลลัพธ์ของพืช GMO ออกมาได้โหดร้ายพอสมควร

นอกจากเรื่อง GMO แล้ว ประเด็นทางสิ่งแวดล้อมที่นำเสนอก็มีเรื่องเกี่ยวกับการทำสวนส้ม ซึ่งมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมในท้องถิ่นค่อนข้างเยอะ เนื่องจากการใช้ยาฆ่าแมลง การแย่งแหล่งน้ำจากคนในท้องถิ่น โดยในเรื่องนี้บริเวณที่ทำสวนส้มยังเป็นป่าต้นน้ำด้วยค่ะ

อีกจุดนึงที่ชอบก็คือเรื่องนกเงือก อันนี้ชอบเป็นการส่วนตัวค่ะ เพราะนกเงือกเป็นสัตว์ที่รักเดียวใจเดียว จะมีคู่เพียงตัวเดียวตลอดชีวิต ถ้าตัวนึงตายไป ตัวที่เหลือก็จะไม่มีคู่ใหม่ไปตลอดชีวิต เศร้าเนอะ อ้อ แล้วนกเงือกก็ยังเป็นดัชนีชี้วัดความอุดมสมบูรณ์ของป่าด้วยค่ะ

จุดสุดท้ายที่อยากจะพูดถึง คือเรื่องระบบนิเวศค่ะ เรื่องนี้อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิตได้ชัดเจนดีค่ะ อย่างที่บอกว่า “เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว” ถ้ารบกวนสิ่งมีชีวิตชนิดนึง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะดูไม่มีค่าแค่ไหนก็ตาม ก็ย่อมจะรบกวนสิ่งอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งมีชีวิตชนิดนั้นด้วย

รายละเอียดเรื่องนี้ค่อนข้างเยอะจนไม่รู้จะเล่ายังไงไม่ให้สปอยล์ สรุปว่า ชอบ น่ะค่ะ
... จบ ...

Create Date : 06 สิงหาคม 2551 Last Update : 6 สิงหาคม 2551 22:18:07 น. Counter : 8547 Pageviews.		9 comments
Share Tweet