รักมากก็ห่วงมาก ห่วงมากก็โกรธได้ การดูแลคนแก่ที่บ้านไม่ใช่เรื่องง่าย ยิ่งเมื่อต้องดูแลคนแก่ที่ดื้อด้วยแล้ว ยิ่งมีโอกาสสติหลุดได้ง่าย ๆ เราเองก็เคยสติหลุด โมโหยายเมื่อตอนที่ยายแอบกินน้ำ เมื่อครั้งที่น้าป่วยนอนอยู่โรงพยาบาล แล้วเราต้องอยู่กับยายสองคน ในตอนนั้นยายก็มีปากมีเสียงเขวี้ยงแก้วมา เรียกว่าเกือบจะโดนหน้าเรา ครั้งนั้นถือว่าเป็นครั้งที่รุนแรงที่สุดที่เราเคยโดน เวลาที่มีปัญหากันเราก็จะใช้วิธีออกไปข้างนอก แต่ถ้าออกไปข้างนอกไม่ได้ เราก็จะอยู่คนละมุม ยายเป็นคนที่ดีอย่างคือลืมเร็ว ข้อดีของการลืมเร็วคือทำให้ยายหายโกรธได้ไว ขณะที่อีกฝั่งอาจจะยังเคือง ๆ อยู่ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ยายสร้างเรื่อง แต่ไม่ใช่กับเรานะ กับน้าเรา น้าเราจะเข้มงวดและเอาจริงเอาจังกับยายมากกว่าเรา ยายเราจะกินไข่วันละสี่ฟอง เช้าสอง เย็นสอง เพื่อเพิ่มโปรตีน กินเฉพาะไข่ขาว เมื่อก่อนก็จะเป็นไข่ต้ม เดี๋ยวนี้จะเป็นไข่ลวก จะกินหลังจากกินอาหารมื้อหลักเสร็จ เมื่อต้องกินไข่ มันก็ต้องเหยาะแม็กกี้ ซึ่งจริง ๆ หมอบอกว่าให้แค่หยดเดียว แต่น้าก็เหยาะให้มากกว่านั้นเป็นสามหยด แล้วน้าก็ไปทำอย่างอื่น ปกติถ้าเราอยู่แถว ๆ นั้น อยู่ใกล้ ๆ ยาย ยายก็จะเรียกเรา ขอแม็กกี้ ยายจะมาเหยาะเพิ่ม ซึ่งเราก็ให้ (เรื่องนี้น้าไม่รู้) วันนี้เราไม่ได้อยู่แถวนั้น ยายเอื้อมมือไปหยิบเอง แล้วพลาดทำให้ไข่หกออกมาจากถ้วย น้าก็เลยรู้ เพราะนอกจากไข่จะหกเลอะโต๊ะแล้ว ไข่ยังหกเลอะชุดด้วย น้าก็เลยโมโหว่ายายไป หลังจากเปลี่ยนชุดให้ยาย น้าก็ไม่พูดกับยายอีก วันนี้น้าบอกกับเราว่าให้ดูแลยายไปนะ น้าจะออกไปข้างนอก เวลาน้าโกรธกับยาย ถ้าเราอยู่ น้าก็จะออกไปข้างนอก แต่ถ้าเราไม่อยู่ (ซึ่งน้อยมากที่เราจะไม่อยู่) น้าก็คงจะอยู่กับยายคนละมุม แล้วก็คงจะพูดกับยายน้อยถึงน้อยมาก บรรยากาศคงอึมครึมน่าดู เรารู้ว่าน้ารักและเป็นห่วงยายมาก และเพราะเป็นห่วงมากก็ทำให้โกรธได้ง่าย เราคิดว่าถ้าใครต้องดูแลคนแก่ที่ดื้อ ๆ ก็คงจะเป็นกัน เราเองก็เคยเป็น ในอนาคตก็อาจจะเป็นอีก ก็คิดว่าจะพยายามควบคุมสติอารมณ์ตัวเองให้ดี เพราะเราก็ไม่อยากทะเลาะกับยายหรอก
|
บทความทั้งหมด
|