ตั้งเป้าไว้ตั้งแต่ต้นปีว่าจะอ่านงานเขียนในหมวดงานเขียน – บทประพันธ์ให้ได้วันละ 5 บล็อก แต่เอาเข้าจริงบางวันก็ไม่สามารถทำได้ เพราะมันมีตัวขี้เกียจเกาะอยู่ แต่บางวันก็อ่านเกิน 5 บล็อก ขึ้นอยู่กับอารมณ์และความว่าง
แต่อยากจะบอกว่าเราเป็นกำลังใจให้กับคนที่เขียนหมวดนี้ทุกคนนะ หลายคนยังคงลงงานอย่างต่อเนื่อง บางคนลงวันนึงหลายตอนก็มี ก็ขอชื่นชมในความสามารถ
แล้วก็ขอชื่นชมในความสามารถของนักอ่านด้วย เพราะนอกจากเราก็มีคนตามอ่าน และตามโหวตงานเขียนของหลายท่านอยู่ ก็อยากบอกว่าถ้าว่าง ก็กลับมาเขียนบ้างก็ได้นะ คิดถึงน้องออม รัชต์สารินท์ อยากเห็นน้องกลับมาวางงานเขียน รวมไปถึงคนที่ได้สายสะพายอันดับหนึ่งครั้งล่าสุด(ครั้งที่ 15)ด้วย หายเงียบไปเลยคนนี้ แต่เห็นอยู่ว่าอยู่ในพันทิป ถ้าคิดถึงแล้วอยากกลับก็กลับมานะ แต่ถ้าคิดว่าพอแล้วก็แล้วแต่ บางเรื่องบางอย่างเราก็คงไปบังคับกันไม่ได้
โดยรวมก็ถือว่าหมวดนี้ก็ยังเป็นอะไรที่ครึกครื้นอยู่ มีหลายคนลงงานเขียนทุกวัน บางคนลงวันละหลายตอน ลงวันละหลายเรื่อง
หมวดนี้เราเชื่อว่าทุกคนไม่สนคะแนนโหวต เพราะถ้าสน ก็อาจมีคนน้อยใจแล้วไม่กลับมาลงงานอีก แต่เท่าที่เห็นก็ยังคงลงงานกันอย่างสม่ำเสมอ ส่วนคนที่หายไปก็น่าจะมีเหตุผลอะไรบางอย่าง ส่วนใหญ่ในหมวดนี้หลายคนคงเอาไว้เป็นที่ฝากงาน เก็บงาน ดังนั้น ความจริงเราจะโหวต หรือไม่โหวตก็ได้ แต่เราก็อยากโหวต เพื่อเป็นกำลังใจ โดยตั้งข้อแม้กับตัวเองว่าเราต้องอ่านก่อน
แต่เอาเข้าจริงๆ เราก็ตามอ่านไม่ไหว แม้จะตั้งไว้ที่ 5 บล็อกต่อวันก็ตาม เพราะบางคนเขียนยาวมาก ต้องใช้เวลาอ่านพอสมควร ถ้าไม่มีความกระตือรือร้นในการอ่านก็จบเลย และเรานี่แหละที่มีความกระตือรือร้นไม่พอ ดังนั้น ก็ต้องขอโทษด้วยที่ไม่สามารถอ่าน และโหวตให้ได้ทุกวัน
แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เราก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนเสมอ ขอให้ทำงานที่ตัวเองรักกันต่อไปค่ะ
ขอบคุณรูปภาพจากอินเทอร์เน็ต