เพราะเงียบหายไปนาน กับการเตรียมตัวเพื่อคลอดน้อง

วันนี้ก็เลยคิดว่า เหมาะที่สุดก็คงจะแชร์เรื่องการคลอดนี่ล่ะค่ะ ^_^ 

ยิ่งใกล้วันครบกำหนดคลอดก็ยิ่งตื่นเต้น อาการนี้คุณแม่มือใหม่ และไม่ใหม่คงจะได้สัมผัสกันถ้วนหน้า เพราะความตื่นเต้นยังมีไม่เปลี่ยน แม้ว่าจะเคยขึ้นเขียงเข้าห้องคลอดมาแล้วสองครั้งก็เถอะ

คือคลอดแต่ละครั้งไม่เหมือนกัน ทั้งบรรยากาศ ความพร้อมทั้งร่างกายและจิตใจ ที่ไม่เหมือนอย่างแน่นอนคือ เวลา

ร่างกายเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ ต้องออกกำลังกาย (แบบที่เหมาะสม) ให้ร่างกายแข็งแรงอยู่เสมอ เพราะตั้งใจว่าคนนี้ก็จะคลอดเอง (คลอดแบบธรรมชาติ) เหมือนคนก่อนหน้า 

ไม่ควรปล่อยตัวให้มีอาการเจ็บไข้ได้ป่วย เพราะลูกน้อยจะได้รับผลไปด้วย 

ที่สำคัญ ยาที่ใช้แก้โรคทั้งหลายก็ต้องปรึกษาแพทย์ (ห้ามซื้อทานเองมั่วๆ น๊า) เพราะคนที่ได้รับผลโดยตรงก็เจ้าตัวเล็กในท้องนี่ล่ะค่ะ

สภาพจิตใจก็สำคัญไม่แพ้ร่างกายค่ะ ร่างกายแข็งแรงก็ได้มาจากจิตใจที่สดชื่น ผ่องแผ้ว แจ่มใสเช่นกันนะคะ

อย่าเครียดหรือหาเรื่องวิตกกังวลมาใส่หัว ใส่ใจ ให้พิกัดความสำคัญไปที่เจ้าตัวเล็กเป็นหลัก ช่วงท้องนี่พยายามยิ้มเยอะๆ หัวเราะเข้าไว้ เสียงหัวเราะจะทำให้เรามีความสุข ลูกน้อยก็มีความสุขไปด้วยค่ะ

อีกหนึ่งอย่างที่ต้องเตรียมพร้อม คือ การฝึกหายใจ ต้องฝึกเพื่อให้เรารู้จังหวะการหายใจ การกลั้นหายใจ เพื่อให้ง่ายต่อการเบ่ง ^_^ อิอิ แอบขำตัวเองอยู่เหมือนกัน ตอนที่ต้องมานอนจินตนาการถึงตอนคลอดน้องคนแรกและคนที่สอง (ประสบการณ์ทั้งสองครั้งต่างกันจริงๆ ค่ะ)

พอจะเอามาใช้กับคนที่สามได้บ้างเหมือนกัน แต่พอเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่เหมือนกันอีกนั่นล่ะค่ะ

คุณหมอที่ฝากท้องบอกว่า คนที่สามแล้ว น่าจะคลอดไม่ยาก ซึ่งก็ไม่ยากจริงๆ เบ่งสองทีก็ได้เจอเจ้าตัวเล็กแล้ว แต่กว่าจะได้เบ่งนี่สิคะ ปวดท้องอยู่นานเหมือนกัน (อันนี้ทำใจไว้แล้วค่ะว่าจะต้องปวดท้อง จะนานหรือไม่นั้นก็ลุ้นกันวันคลอด)

กว่าจะคลอดเจ็บแทบแย่แต่พอคลอดแล้วหายเหนื่อยเลยค่ะ เรียกว่าการคลอดแบบธรรมชาติเป็นสุดยอดประสบการณ์ของชีวิตเลยก็ว่าได้ค่ะ ครั้งหนึ่งในชีวิตกับประสบการณ์ของการเป็นแม่

ได้ยินเสียงร้อง ได้เห็นร่างเล็กๆ กำลังดิ้นอยู่ในมือคุณหมอ ก่อนจะถูกนำไปวางบนเตียงเด็กเพื่อทำความสะอาดและจัดการตามขั้นตอน ตอนนั้นหมดแรงค่ะ แต่ยิ้มได้ ปลื้มปริ่มอบอุ่นในหัวใจเป็นที่สุด...

คลอดธรรมชาติดีกว่าผ่าคลอดตรงที่ แผลหายเร็วมาก วันสองวันก็ลุกเดินได้แล้วค่ะ (ประมาณว่าไม่อยากโดนมีดหมอเฉือนว่างั้นเถอะ อิอิ) 

การดูแลรักษาดูแล้วก็ไม่ลำบากนัก เรื่องอาหารก็ทานได้ปกติ แต่เราก็เลือกทานนะคะ โดยส่วนตัวแล้วจะเน้นทานที่เป็นยา หรือสมุนไพรเพราะห่วงว่าเจ้าตัวเล็กจะเผลอปวดท้องเพราะอาหารที่เราทาน เพราะเลือกจะเลี้ยงลูกด้วยนมแม่เป็นหลักค่ะ

การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่มีผลดีมากค่ะ นอกจากอบอุ่นร่างกายเราแล้ว ลูกก็อบอุ่นทั้งร่างกายและหัวใจ ได้สารอาหารที่ช่วยให้เติบโตได้เต็มที่ ทำให้เด็กแข็งแรงไม่เจ็บป่วยง่ายๆ แถมยังช่วยให้ร่างกายของคุณแม่เข้าที่เข้าทางได้เร็วขึ้นด้วยนะคะ (อันนี้คุณหมอและผู้ใหญ่ที่บ้านบอกมาค่ะ) 

ปัจจุบันนี้เห็นคุณแม่ส่วนใหญ่เลือกวิธีการผ่าคลอดมากขึ้น ก็เป็นอีกทางเลือกที่วิวัฒนาการด้านการแพทย์ทำให้คุณแม่ทั้งหลายมีทางเลือกมากขึ้น ซึ่งโดยส่วนตัวไม่เคยผ่าคลอด (ไม่ขอเสนอแนะอะไรจะดีกว่า อิอิ) แต่เคยเห็นตอนรอผ่าคลอด เห็นว่าต้องรอเวลาไม่ต่างกับคนที่คลอดธรรมชาติ นั่นเป็นอีกเหตุผลที่เลือกคลอดธรรมชาติว่า จะอย่างไรก็ต้องนอนรอเจ็บเหมือนกัน ขอสัมผัสรสชาติความเป็นแม่ที่แม่ของเราได้ผ่านมาดีกว่า (เหมือนจะซาดิสแต่ไม่นะคะ ฮ่าๆๆ)

จะเลือกคลอดแบบไหนก็ต้องแล้วแต่วิจารณญานคุณหมอที่เราฝากครรภ์ รวมถึงความสมัครใจของคุณพ่อคุณแม่ที่ตั้งใจเลือกวิธีคลอดด้วยตนเองด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกคนและทุกครอบครัวที่กำลังจะได้มีโอกาสต้อนรับสมาชิกใหม่ด้วยนะคะ

^____^