Homecoming  สวัสดีค่ะ... กลับมาแล้วค่ะ หลังจากไปหลงทางอยู่ไหนมาก็ไม่รู้เหมือนกัน หายกันไปเป็นปีเรยที่เดียวเชียวก็ทั้งบินหนักบ้างอะไรบ้างตามประสา แต่สาเหตุหลักเรยที่หายไปเนี่ยเพราะว่าไม่มีอินเตอร์เนตใช้ค่ะเรยกลายเป็นการอยู่อยางพอเพียง (เหรอ??) ไปวันๆ... เมื่อก่อนเคยใช้แบบรายเดือนแต่ใช้ไม่คุ้มเรยเปลี่ยนมาเป็นแบบ prepaid แบบซิมโทรศัพท์ ครั้งละ 24ชม. บ้าง 48 ชม. บ้าง ก็ยังกลัวไม่คุ้มอีกตัดปัญหาก็เรยไม่ใช้ซะเรย แอบยืมเพื่อนใช้เอา :P กลับมารอบนี้ว่าจะเขียนนู่นนี่ไปตามประสา แต่ก็ยังไม่รู้เหมือนกันนะคะว่าจะเขียนอะไรแรงฮึดรอบนี้เนื่องจากว่าเป็นช่วงพักร้อนพอดี เปิดรูปเก่าๆ ดูแล้วก็คิดถึงเรื่องราวของแต่ละวันที่ผ่านๆ มาทำให้คิดได้ว่า กลับมาเขียนบล๊อกดีกว่ามั๊ยเรา? ถึงไม่มีใครมาอ่านแต่อย่างน้อยเราก็ได้เขียน ^_____^ งั้นบล๊อกนี้ก็ขอต้อนรับด้วยภาพมัสยิดหลัก(Sultan Qaboos Grand Mosque)ของโอมานเรยแล้วกันนะค่ะภาพนี้พึ่งจะถ่ายมาได้ไม่นานนี้เอง ตอนที่ถ่ายก็มีพวกแขกๆ เค้ามายืนมองเหมือนกันก็ตอนที่จะต้องเขียนคำว่าโอมานเนี่ยเราก็ใช้ไฟฉายวาดๆ ไปบนอากาศ เค็าก็คงคิดแหล่ะว่า นี่เธอปกติดีมั๊ย?!! แล้วที่มัสยิดหลังนี้มีพรมที่เค้าใช้กันตอนสวดมนต์ใหญ่เป็นอันดับที่สองของโลกขนาดใหญ่ถึง 70 * 60 ตร.ม. เรยทีเดียวค่ะครอบคลุมบริเวณที่ใช้สวดมนต์ทั้งหมด ที่น่าทึ่งคือเป็นพรมผืนเดี่ยวค่ะ ไม่มีการปะติดหลังการทออีก ใช้เวลาถึง 4 ปี สงสัยจังว่า ใช้คนทอกี่คนกันนะเนี่ย?? ใครสนใจก็ลองไปชมกันได้นะค่ะ การแต่งตัวคงไม่ต้องถึงกับใส่ชุดอบาย่า (ชุดดำประจำชาติ) แต่แค่ใส่ให้มิดชิด เหมือนที่เราสมควรใส่เวลาเข้าวัดนั้นแหล่ะค่ะ งามแล้วววว ^^
แล้วคราวหน้าจะกลับมาเล่าให้ฟังว่าที่หายไปนาน หายไปไหนมาบ้างนะค่ะ....I Love Muchen 
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [