: ชีวิตที่เหลืออยู่และกำลังหมดไป :   : ชีวิตที่เหลืออยู่และกำลังหมดไป : ปีนี้นับเป็นปีที่ชีวิตของผม เจอบททดสอบหนักหนาสาหัสเป็นอย่างยิ่ง ร้านต้องปิดอย่างยาวนานเพราะพิษโควิด 19 ผมท่องในใจทุกวัน “หายใจช้า ๆ ผ่านไปทีละวัน อดทนไว้ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป” กลางเดือนตุลาคม คนงานที่ร้านซึ่งเป็นทั้งช่างและยาม เกิดป่วยหนัก ตอนนี้ยังนอนอยู่ในโรงพยาบาล โดยมีลูกชายสองคนคอยดูแลอยู่ แม้จะมีสิทธิ์รักษาตัวด้วยประกันสังคม แต่มันไม่ง่ายเลยที่จะใช้ชีวิตต่อไปสำหรับคนรอบข้าง ผมเตือนเขาเสมอว่า ลด ละ เลิกได้ --- ก็ควรลด ละ เลิก "การดื่มเหล้า" แต่มันไม่เคยเกิดขึ้นเลย ทุกวันตอนเย็นเขาจะไปดื่มเหล้าเสมอ และกลับมานอนหลับที่ร้านด้วยอาการมึนเมา ตอนนี้ทำได้เพียงรอลุ้น ว่าอาการเกี่ยวกับระบบเส้นเลือดจะเป็นอย่างไร เบื้องต้น พูดไม่ได้ ร่างกายซีกขวาไม่มีเรี่ยวแรง โชคดีที่อาแปะผมสังเกตเห็นอาการของเขา ขณะลงมาเปิดประตูร้าน ว่าเริ่มมุมปากตก ดูไม่มีแรง ผมจึงรีบวิ่งออกจากห้องไปดูอาการ ขณะนั่งสอบถามอาการและพูดคุย เขาไม่สามารถพูดอะไรกับผมได้อีก ทำได้เพียงพยักหน้า ผมรีบโทรหาเบอร์ฉุกเฉิน ก่อนรถพยาบาลจะมารับตัวไป ตอนนี้ทำได้แค่รอดูอาการ ว่าจะต้องรักษาตัวต่อไปอย่างไร ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง ผมไม่ดื่มเหล้าเลย แต่ไม่ได้มีปัญหากับคนที่ชอบดื่ม เพียงแต่ทุกครั้งที่เตือนได้ ผมจะบอกกับทุกคนเสมอ ว่าอย่าไปดื่มเหล้า หรือ เล่นการพนันเลย มันเป็นทางเสื่อม ไม่เคยให้อะไรที่ดีกับชีวิตเราเลย นอกจากเสียเงิน เสียเวลา เสียสุขภาพ สุดท้ายเมื่อเกิดปัญหาขึ้นมา คนที่ต้องมารับทุกข์ แบกทุกข์ต่อ ก็คือคนที่ยังอยู่ คนที่ต้องดูแล มันจะกลายเป็นวันที่ผ่านไปได้ยาก เหน็ดเหนื่อย และทรมาน จากวันที่เขาล้มป่วยจนถึงวันที่ผมเขียนเรื่องราวนี้ เป็นเวลาเกือบเดือนแล้ว ร่างนั้นที่ผมไปเยี่ยมนอนอยู่บนเตียงคนไข้ ผอม ซูบ นอนไร้สติ หัวโล้นเนื่องจากถูกผ่าตัดสมอง ยังมีอาการสมองบวม และคงต้องรักษาตัวอีกยาวนาน ลูกชายสองคน คนเล็กต้องไปเป็นทหารเนื่องจากจับได้ใบแดง ส่วนคนโตทำงานเป็นพนักงานส่งอาหาร การรักษาว่ายาก ที่ยากกว่านั้นคือการดูแลรักษาคนป่วยติดเตียง สุดท้ายแล้วคงต้องส่งตัวไปรักษาที่บ้านเกิด เพราะลูกชายคนโตก็ไม่มีความพร้อมที่จะดูแลพ่อ ทั้งเรื่องเงินและเวลา ชีวิต --- ง่ายหรือยาก ? ควรอยู่ต่อ หรือควรจากไป ? ใครจะให้คำตอบได้ นอกจากชะตากรรมที่เป็นไป ของใครของมัน 
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
คุณก๋ามีบริวารไม่ดีเนอะ น่าจะนำความเดือดร้อนมาสู่ น่าจะต้องเลือกคนไม่กินเหล้าไม่เล่นการพนันมาเป็นบริวารหน่อยจ้า  โดย: หอมกร
  วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:8:52:37 น.ใครที่ทำเหตุเช่นไรได้ผลเช่นนั้นนี่ไม่เท่าไหร่นะคะ
บางคนนี่อุตส่าห์ดูแลสุขภาพดีทุกอย่าง แต่ต้องมาเจ็บป่วยนี่ มันเซ็งมาก บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต The Kop Civil Movie Blog ดู Blog ภาวิดา คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog nonnoiGiwGiw Food Blog ดู Blog life for eat and travel Travel Blog ดู Blog กะว่าก๋า Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:9:16:25 น.สวัสดีมีสุขค่ะ
บางเรื่องห้ามไม่ให้เกิด ไม่ให้เกี่ยวข้องผูกพันยาก เหมือนเป็นข้อกำหนดมาแล้ว สิ่งที่ทุกคนพึงทำ ก็คือหลีกเลี่ยงทำเหตุแห่งความเสื่อมให้ได้...แม้ทำเช่นนี้แล้ว แต่ยังต้องเผชิญเรื่องร้ายอีก.. ก็ต้องตั้งรับให้เป็นอย่างมีสติ และอดทน..ที่พูดได้ เพราะเคยผ่านจุดนั้นมาได้แล้วค่ะ ...อดทนสู้ต่อนะคะ ตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจค่ะ โดย: ตะลีกีปัส
 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:10:29:17 น.อ่านเรื่องวันนี้ของพี่ก๋าแล้วเม้นท์ไม่ถูกค่ะ
นึกถึงยามคนเก่าของบริษัทที่ตูนเคยผูกพันด้วย แกกินเหล้าเป็นนิจ แกลาออกไปนานมากแล้ว ไม่รู้ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง โดย: ตูน IP: 203.147.5.239 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:11:02:15 น.
อะไรจะเกิด มันก็เป็นไปตามกรรมอ่ะเนาะเจ้า
โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:13:25:29 น.ปล. ไปส่องในกูเกิลสตรีทวิวแล้วเจ้า เนื้อน่องขาลายน่ากิ๋นแต๊ ๆ เจ้า
โดย: tuk-tuk@korat
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:13:31:16 น.ยังไม่จนอยู่อย่างจน จะไม่จนครับ ผมคล้ายพี่ก๋า ไม่ดื่มเหล้า แต่ไม่ได้ต่อต้าน ผมรู้สึกประหลาดใจบางครอบครัวที่ตัวสามีต้องหนีภรรยาออกมาเพื่อกินเหล้า แล้วก็ทะเลาะกัน หรือไม่ก็อวดเพื่อนว่าข้าแน่หนีเมียมากินเหล้า
กรณีที่พี่ก๋าเล่า อย่างน้อยๆ ต้องใช้เวลาฟื้นตัว 1-2 ปี (ขึ้นอยู่กับอายุด้วย ยิ่งอายุมากยิ่งใช้เวลานาน) ผมไม่ค่อยชอบคำว่าชะตากรรมเท่าไหร่ โดยส่วนตัวมีแนวคิดว่า เราต้องเอาชนะชะตากรรมให้ได้ แม้มันจะยากลำบากก็ตาม โดยเฉพาะในยุคนี้ ช่วงเวลานี้ โลกมันคงไม่แตกใน 1-2 เดือนนี้หรอกเนอะ ถึงแตกจริง ผมก็จะดำรงชีวิตตามปกตินี่แหละ โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:16:12:23 น.สวัสดีครับคุณก๋า
เค้าว่ากันว่า เราไม่สามารถเปลี่ยนใจใคร หากเค้าไม่เปิดใจที่จะเปลี่ยนแปลง แต่หากเค้ามีส่วนต้องเกี่ยวข้องกับเราแล้ว ก็อดที่จะเคี่ยวเข็ญไม่ได้จริงๆ ครับ เป็นกำลังใจให้ครับคุณก๋า โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:17:31:46 น.น่าเห็นใจช่างท่านนี้ครับ
เขาคงมีความสุขในสื่งที่ทำ การจะเลิกพฤติกรรมเดิมๆ จะต้องใช้ใจที่เข้มแข็งมากๆ ส่วนผลที่เกิดขึ้นในการใช้ชีวิตแบบนั้น ย่อมมีต่อคนรอบข้าง ในฐานะนายจ้างยิ่งน่าเห็นใจ คงมีเรื่องที่ต้องคิดต้องจัดการ ส่งกำลังใจครับคุณก๋า โดย: Insignia_Museum
 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:17:52:36 น.เปอร์เซ็นต์น้อยมากนะคะที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ส่งกำลังใจให้ค่ะ โดย: สันตะวาใบข้าว
 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:19:12:12 น.พออายุเริ่มเยอะขึ้น ผมว่าสุขภาพนั้นสำคัญจริง ๆ ครับ
ลิเวอร์พูลเล่นเป็นทีมเวิร์คมากครับ เล่นเหมือนตัวจริงไม่มีใครเจ็บเลย ถ้าฟิมิโน่กับมาเน่คมกว่านี้ ผมว่าอาจจะเพิ่มประตูได้อีกครับ โดย: The Kop Civil
 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:19:42:46 น.สวัสดีครับ
ส่งกำลังใจครับคุณก๋า หวังว่าทุกอย่างคงจะดีขึ้นครับ กดพลาดไป ไว้หลังเที่ยงคืนมาอีกรอบนะครับ  โดย: Sleepless Sea
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:20:49:31 น.สวัสดี จ้ะ น้องก๋า
วันนี้ ซ่อมบ้าน เหนื่อยทั้งวัน คอมต้องย้ายมาอยู่ชั้นบนใน้องนอน บ้านครูชั้นล่างต่ำกว่าคนอื่น ๆ เพราะยังไม่เคยถมบ้านให้สูง ต้องถมให้สูงประมาณ 60 เซ็นต์ ขยสมบัติจากชั้นล่งนี้เหนื่อยมาก ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรมาก สั่งการอย่างเดียว เพราะจ้างคนมาขนหนังสือ ไปสามรอบแล้ว ที่เหลือ ช่างเขาแบกขึ้นชั้นสาม ขุด หลุมเพื่อทำหหห้องน้ำใหม่ไปไว้ที่ห้องครัวครึ่งหนึ่ง บ้านเลอะเทอะ มาก หลังทำบ้านเสร็จ ตอนจัดบ้านจะเหนื่อยอีกมาก เฮ้อ! อ่านเรื่องคนงานของก๋าแล้ว เศร้าใจจัง ถ้าเขาเชื่อคำเตือนของก๋า ไม่ดื่มเหล้าทุกเย็น เขาคงไม่ต้องมีสภาพอย่างที่ ก๋าเล่า กรรมใครกรรมมันจริง ๆ คงต้องส่งกลับบ้านเกิดจะได้มี ญาติช่วยดูแล น่ะนะ ก็ขอให้เขาค่อย ๆ ดีขึ้น จ้ะ โหวดหมวด งานเขียน ฯ โดย: อาจารย์สุวิมล
 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:21:59:24 น. ผู้สูงอายุและ ผป ติดเตียง
เป็นปัญหาที่รัฐบาลควรช่วยเหลือสนับสนุน การบริหารจัดการอย่างจริงจังเสียทีค่ะ ครอบครัวที่ต้องทำงานหาเลี้ยงชีพทุกคน ไม่มีคนดูแล คนสองกลุ่มนี้ค่ะ เคยมีข่าวเศร้าบ้าง ที่คนดูแลต้องตัดสินใจ ฆ่าทั้งตัวเองและอีกคน เห็นใจมากๆค่ะ โดย: mcayenne94
 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:22:30:12 น.คิดที่ละวัน คิดที่ละเรื่อง เราผ่านคืนวันเรื่องราวต่างๆมาได้
เราก็จะผ่านไปได้ กรรมของใครก็รับกรรมนั้นๆ อากาศยังไม่หนาวครับ ยังมีฝนตกหนักเมื่อคืน  โดย: สองแผ่นดิน
 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2563 เวลา:23:54:55 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 375 คน [
ก็เป็น...
....
เรื่องท่องเที่ยว คนไทยอัดอั้นตันใจมานาน เลยออกไปท่อง
เที่ยว แต่เขาก็ใช้จ่ายเงินเป็น เหมือนที่เราไปเที่ยว ตปท.
ก็เข้าร้าน แฟมิลี่มาร์ช กับร้านฉิกจับอิ๊ก ยอมกินซ้ำ ๆ บ้างก็
ไม่เป็นไร.
แต่บางส่วนก็เที่ยวถนนคนเดิน ซื้อของกินชาวบ้าน หรือผ้า
พื้นเมืองสวยราคาไม่แพง ดีเหมือนกันเงินจะได้ถึงชาวบ้าน
ส่วนที่พัก คงกระจายไปตามคนลงทุนเล็ก ๆ
ที่ลงทุนเยอะ คงต้องแห้งไปอีกปีสองปี จะเหมือนต้มยำกุ้ง
อาคารสูงคอนโด บ้า่นจัดสรรแพง ๆ ยืนแห้งตาย...เจ้าของ
โครงการคงจะกลุ้ม ไม่่มี ไม่หนี ไม่จ่าย.. (ให้ธนาคาร และ
ธนาคารก้ไม่รู้จะยึดไปทำไม) รอ..ครับ