เมื่อก่อนนั้น ..
ฉันเคยหัวเสียกับเชือกที่พันกันยุ่งเหยิง

.. ยิ่งแก้ ยิ่งอารมณ์เสีย
หงุดหงิด ร้องห่มร้องไห้ โทษดินฟ้าอากาศ

ฉันได้แต่คิดว่า ..
ทำไมฉันต้องทนกับเจ้าเชือกไร้สาระพวกนี้ด้วย
ฉันพยายามใช้มีดตัด .. ตัด .. ตัด จนเชือกขาดเป็นชิ้น ๆ

ครั้งต่อไป ..
พอเชือกพันกันอีก

ฉัน ..
ก็จะใช้มีดตัดมันอีก
โดยที่ไม่คิดอะไร


..


เมื่อ ..
เวลาผ่านไป

.. โลก
สอนให้ฉันได้รู้ว่า

ถ้าฉัน ..
ยอมเสียเวลานั่งแก้เชือกที่พันกันกองโต
เพื่อให้มันกลับมาเป็นเส้นตรงได้เหมือนเดิม

นั่งแก้มันทุกวัน .. วันละนิดละหน่อย
เมื่อไหร่ที่ฉันเบื่อฉันก็หันไปทำอย่างอื่น
แล้วค่อยหันกลับมาแก้มันใหม่

เวลาที่เชือกพันกันห้ามใช้มีดตัด
.. ต้องพยายามแก้ออกให้ได้

เพราะ ..
เชือกเป็นเส้นเดียว ต่อให้พันกันยุ่งแค่ไหนก็แก้ได้

ถ้าแค่เชือกพันกัน .. แค่นี้แก้ไม่ได้
แล้วต่อไปแกจะแก้ปัญหาอะไรในชีวิตได้
.. คงทำได้แค่แก้ปัญหาแบบไม่คิด
เหมือนกับใช้มีดตัดเชือกนั่นแหละ

.. ไม่มีอะไรยากไปกว่า
ความอดทนของคนเราหรอก
ปัญหาของคนเรา จริง ๆ แล้ว
คือการหนีปัญหานั่นแหละ

เพราะถ้าเราตั้งใจแก้มัน มีหรือจะไม่มีทางออก
แพ้บ้าง .. ชนะบ้างเป็นเรื่องปกติ ก็จะได้เรียนรู้ว่า


"เมื่อล้มเป็น ก็ต้องลุกขึ้นเองเป็น"


..


มันก็คงเหมือนกับโลกเป็นผู้สร้างโจทย์
สร้างปัญหา สร้างความทุกข์ ให้เราผ่านไปให้ได้

ฉันไม่เคยซ้ำเติม คนที่ฆ่าตัวตายว่าเค้าโง่
เพียงแต่เค้าเหล่านั้นก้าวผ่านปัญหาบนโลกไปไม่ได้
เค้าเลยเลือกที่จะหนีไปจากโลกนี้แทน
ด้วยความขาดสติ ด้วยอารมณ์ชั่ววูบ

ซึ่งจริง ๆ แล้วถ้าเค้าเหล่านั้นอดทนกว่านี้
เค้าจะได้รู้ว่า .. ปัญหาเหล่านั้นมันคือ "บทเรียน"


บทเรียนที่สอนให้เราได้รู้จักชีวิต คนเราผิดพลาดได้
ความพ่ายแพ้เป็นเรื่องปกติ ไม่ใช่สิ่งเลวร้ายอะไรเลย
ไม่ว่าจะเหนื่อยจะท้อแค่ไหน จงอย่าหนีปัญหาไปเฉย ๆ
แค่บอกปัญหาว่าพักสักเดี๋ยว แล้วค่อยมาเจอกันใหม่

ฉันเชื่อว่า ..
ยังมีคนรอบตัวเราอีกหลายคนที่พร้อมจะยืนเคียงข้าง
แค่เราลองมองไปข้าง ๆ หรือหันหลังกลับไปมอง
เชื่อเถอะว่า .. พวกเค้ายังคงยืนอยู่ตรงนั้นเสมอ.