เอ.. เรื่องนี้น่าจะยังไม่เล่า มีครั้งนึงค่ะ เราแกล้งไม่ให้จิงโจ้เห็นหน้าเรา1วันเต็มๆ เพราะเราอยากรู้ว่าเค้าจะมีปฏิกิริยายังไง(ตอนนั้นเริ่มสับสนหัวใจตัวเอง) ตอนเช้า mom ไปส่งที่โรงเรียนทั้งๆที่ปกติเราจะนั่งรถจิงโจ้ไป แต่ครั้งนี้ไม่ไปกับจิงโจ้ค่ะ ช่วงระหว่างเรียนก็ไม่ได้เรียนคลาสเดียวกันด้วย ก็ไม่ได้เจอกันอยู่แล้วค่ะ นอกจากจะบังเอิญเดินสวนกัน ตกบ่ายเลิกเรียนจิงโจ้มีซ้อมดนตรี momก็มารับเรากลับบ้านก่อนค่ะ พอถึงบ้านเราก็นั่งทำการบ้านในห้องนอน ปิดประตูเอาไว้เป็นพื้นที่ส่วนตัวไม่ให้ใครเห็น(ปกติจะเปิดประตูไว้ค่ะ เวลาจิงโจ้เดินผ่านก็จะเห็นเราตลอด) แต่ครั้งนี้ตั้งใจว่า เธอไม่มีทางเห็นชั้นแน่ๆ ฮ่าๆๆ พอได้เวลาจิงโจ้กลับบ้านค่ะ เราได้ยินเสียงเค้าเดินไปเดินมาอยู่แถวหน้าห้องเรา เราก็เฉยค่ะ ทำการบ้านฟังเพลง ชิลไปเรื่อยๆ ขนมในห้องมีตุนแค่นี้ก็รอดค่ะ คือยังไงเราก็ไม่ยอมออกจากห้องไปให้จิงโจ้เห็นหน้าเด็ดขาด จนในที่สุดมีคนมาเคาะประตูห้อง เราเองก็ลุ้น พอมีคนเปิดเข้ามาแล้วถามว่า.. "ยุ้ย วันนี้เป็นยังไงบ้าง" นั่นไง.. เป็นจิงโจ้จริงๆด้วยค่ะ (ซื้อหวยทำไมไม่เคยถูกแบบนี้บ้างนะ 55) เราเลยตอบไปแค่ "ก็โอเค.." แล้วก็ก้มหน้าก้มตาทำการบ้านต่อโดยไม่สนใจจิงโจ้อีกเลย (ก็แอบสงสารเหมือนกันนะคะ แต่ต้องใจแข็งค่ะ เดี๋ยวไม่รู้ผล ^^) 

พอแผนหลบหน้าใช้ไม่ได้แล้ว เราก็เลยออกมานั่งทำการบ้านข้างนอกซะเลย ทีนี้ก็ย้ายมานั่งริมสระว่ายน้ำค่ะ ประมาณ 10 นาทีผ่านไปก็ได้ยินเสียงกระโดดน้ำตู้มมม เป็นปลามนุษย์ผู้ชายตัวใหญ่ๆว่ายไปส่งเสียงรบกวนไปค่ะ สุดท้ายก็ว่ายมาแตะขอบสระตรงที่เรานั่งอยู่แล้วยื่นมือออกมาหาเราแล้วว่า "ยุ้ย.. มาแตะน้ำในสระดูสิ" เราเลยบอกว่า "ไม่เอา ชั้นไม่เชื่อเธอหรอก ขืนแตะชั้นก็โดนลากลงสระสิ" แต่จริงๆเราไม่อยากดูจิงโจ้ในชุดว่ายน้ำเซ็กซี่ๆมากกว่าค่ะ555 เราก็ย้ายไปนั่งข้างใน สักพักจิงโจ้ก็ขึ้นจากสระตามเรามาอีก ณ จุดจุดนี้เรารู้แล้วค่ะว่า จิงโจ้อยากเรียกร้องความสนใจ เพราะคุณเธอมาทำยืนตัวสั่นต่อหน้าเรา "หนาวจังเลยอ่ะ หนาวจังเลยยุ้ย เธอว่าจะเป็นยังไงถ้าเราอยู่ในสระทั้งคืนน่ะ" เราเลยตอบไปว่า "เธอได้ตายสมใจแน่เลยจ้ะ^^" แล้วจิงโจ้ก็ถามคำถามที่ไร้สาระกับเราไม่หยุดเลยค่ะ ถามคำถามกวนๆจนเราเริ่มจะโมโห พอเราเริ่มโมโหเราก็จะพูดมาก พูดมากก็ได้คุยกับจิงโจ้มาก จนเรามารู้ตัวอีกทีว่า แย่ละสิ..นี่เราเสียทีจิงโจ้จนได้ ไหนละแผนการหลบหน้าไม่พูดไม่คุยของเรา เหอๆๆ จิงโจ้นี่ก็แปลกค่ะ พอได้พูดต่อล้อต่อเถียงก็พูดๆๆไม่หยุด จนถึงเวลากินข้าวด้วยกันสองคนก็ยังพูดไม่หยุด จนเราต้องขอร้องว่า "กินข้าวเถอะ พลีสส" แด๊ดเลยพูดเสริมขึ้นมาว่า "ถ้ามีอะไรยัดใส่ในปาก จิงโจ้ก็หยุดพูดเองล่ะ เราเลยบอกจิงโจ้ไปว่า "งั้นเธอก็ยัดๆอะไรใส่ปากแล้วก็เงียบซะนะจ๊ะ" คือมันเป็นคำสุภาพที่ไม่สุภาพอ่ะค่ะ55 จิงโจ้ดูท่าจะชอบอกชอบใจมากที่เรามีโมเม้นท์นี้เพราะหัวเราะชอบใจใหญ่ อ้อ ลืมบอกไปด้วยว่า กับข้าวที่เค้ากินเป็นฝีมือเรากับมัมด้วยนะคะ เวลาเห็นเค้าทานดูเอร็ดอร่อยเราก็เป็นปลื้ม มีความสุขที่ได้ดูแลเค้าค่ะ หลังจากวันนั้นเราก็ไม่มีการลองใจแบบนี้แล้วค่ะ เพราะพอจะรู้แล้วว่าความรู้สึกมันไปทิศทางไหน แล้วอีกอย่างพอเราคิดว่าเรามีเวลาที่จะได้อยู่ใกล้เค้าแค่ปีเดียว มันทำให้เราอยากใช้เวลาในทุกๆวันให้ดีที่สุดค่ะ :) 

เอาเรื่องเล่ามาเสิร์ฟก่อนนอน หวังว่าคงหลับฝันดีกันนะคะ^^