เมื่อวานป่ะป๊าคุยโทรศัพท์กะเพื่อน นัดแนะว่าจะไปตีกอล์ฟกัน
ไอ้เราก็นั่งฟังเงียบ ๆ หน้าหงอย ๆ ไม่พูดอะไร
ป่ะป๊าก็พูดขึ้นมาว่า "จิ๊บ พรุ่งนี้ไปยูนิแลนด์สนใจมะ"
โห say yes แทบไม่ทัน อิอิ

เมื่อเช้า เลยต้องให้ลุงโทร.มาปลุก
เพราะกลัวนากามันไม่ปลุกอีก
หกโมงเช้า ลุงโทร.มา เสียงงัวเงียมาก ขอบคุณน๊าาา
พอวางสายจากแบ้ง นากาก็ปลุกเลยล่ะ 

ออกจากบ้านเจ็ดโมง ขับรถกินลมไปเรื่อย
เพราะเฮียแก้ว (เพื่อนป่ะป๊า) คงจะมาช้าหน่อย
ได้แวะกินข้าวขาหมูกับเกาเหลาเลือดหมูข้าง ๆ ปั้ม?
จำไม่ได้ว่าปั้มไรอ่า ก็อร่อยดีน๊าาา
ถ้าได้ผ่านไปอีกจะกลับมาบอกใหม่ว่าร้านอะไร

ไปถึงยูนิแลนด์ นั่งรอซักพักเฮียแก้วก็มา
ก็ออกกันแค่ 3 คน เลยเดินละกัน ออกกำลังกาย
ตีไปได้ 3 หลุม เริ่มเหนื่อยวุ้ย
อาจเพราะร่างกายไม่ค่อยพร้อมเท่าไหร่
เพิ่งหายหวัดมา แถมยังมีเลือดไหลในโพรงจมูกอีก
ดีที่มันไม่ไหลออกมานะ มันค่อย ๆ ออกมาทีละนิด
ละก็แห้งไปเลย แหวะ...
เป็นมาสามสี่วันแล้ว ไม่หายซักที เลือดจะไหลหมดตัวมะเนี่ย

ผ่าน A Course ไปด้วยสกอร์ 51 ถือว่าไม่เลว(มาก)
เพราะวันที่ 5 ที่ไปเบสโอเชี่ยน ออกซะเกือบหกสิบ
แถมได้มา 1 พาร์ อืม... ใช้ด้ายยยย

 ผ่าน B Course ไปด้วยสกอร์ 49 ... กรี๊ดดด 49
ครั้งล่าสุดที่ได้ 49 คือเมื่อสิงหาคมปีที่แล้ว ที่ Evergreen ใน blog เก่านี้

ครบ 18 หลุม

ป่ะป๊ากับเฮียแก้วจะต่ออีก 9 หลุม แต่ใช้รถ
อิป้าก็เลย OK เพราะเริ่มจะปวดหัวตึ๊บ ๆ แล้ว
ถ้าเดินอีกคงเป็นลมแน่ ๆ
อากาศวันนี้แดดมีบ้างไม่มีบ้าง
ลมไม่มีเลยยย ร้อนมาก อบสุด ๆ

ผ่าน C Course ไปด้วยสกอร์

48

ห๊ะ

48

โอ้วววว โน่ววววววววววววว

แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง กรี๊ดดดดดดด

รอบนี้ได้พาร์มาอีก 2 นอกนั้นก็โบกี้ ดับเบิ้ล มีแย่สุด 2 หลุม
คือพาร์ 4 ออก 7

ดีใจมากที่พาร์ 5  ได้พาร์ !!!

ปกติตีตั้งกี่ออนกันล่ะ คราวนี้ 3 ออน 2 พัตต์!!! โห

แต่ที่ดีใจมาก ๆ ก็คือ Course B หลุม 8 พาร์ 5 H.C.1 ได้โบกี้

เพราะมันเป็นหลุมยาวสุดในสนามเลย

ตาม score card หมุดแดงอยู่ที่ 581

อิป้าตี 4 ออน

สี่ออนนนนนนนนนนนนนนน

คือมันไม่มีพลาดเลย ตั้งแต่ทีออฟออกไป ละก็วันนี้ตีหัวไม้ 3 ได้มั่นใจขึ้น

ปกติตีพาร์ 5 ทีนี่แทบลากเลือด เพราะเรี่ยวแรงก็ไม่มี
แถมตีทิ้งตีขว้าง งานนี้ยกความดีความชอบให้กับ "โปรยุทธ" ณ Heart Land Golf พระราม 2
ที่ป้าไปให้โปรดูให้หน่อย เพราะตีแล้วบานตลอด หลังลูกบ้าง แชงค์บ้าง

โปรดูแล้วบอกว่าวงดีอยู่แล้ว เพียงแต่ บลาๆๆๆๆๆๆ ก็ฝึกกันไปวันนึง
หลังจากนั้นไม่ได้ซ้อมอีกเลย ผ่านไปอาทิตย์นึง มาออกรอบที่นี่
ก่อนทีออฟ นึกถึงคำครูสอนทุกอย่าง รู้สึกมั่นใจขึ้นเห็น ๆ

แต่ยังเสียลูกพัตต์อยู่ดี ไม่เคยซ้อมพัตต์อะไรที่ไหนเลยก็เงี้ย
ความรู้สึก ความชำนาญ ฯลฯ ไม่เคยมีเลย

พาร์ 3 ตีออนตลอด แต่ได้พาร์บ้าง โบกี้บ้าง

เสียด๊ายยย เสียดายยยย

โชคดีที่คราวนี้ได้แคดดี้ดีด้วยแหละ เบอร์ 483 จำไว้ๆๆๆ
นิสัยดี ให้กำลังใจนายสุด ๆ 55
ไม่ใช้รถก็ไม่บ่น ไม่หงิก ร้อนก็ร้อนกะนาย เหนื่อยก็เหนื่อยกะนาย
แบบนี้ค่อยรู้สึกว่าน่ามาหน่อย

มิน่า พี่ไก่ถึงเลิกไปเบส ทั้ง ๆ ที่เป็นสนามหลังบ้าน
เพราะพี่ไก่บอกว่า "เบื่อแคดดี้"
เลยหนีไปตียูนิแลนด์แทน

โอ๊ยยย สกอร์แบบนี้ คราวหน้าจะทำได้อีกมั้ยหว่า

51

49

48

เอาหน่ะ ถึงไม่ได้เรียกว่าเบรคร้อยได้ ก็ดีใจเฟร้ยยยยยยยยยยยยยย




แต่คืนนี้ต้องโด๊ปยาแก้ปวดหัวแน่นอน - -"