26-27 มีค.52


กลับมาจากศรีราชาแบบหอบแฮ่ก เหนื่อยและเพลียมากมาย อาจเป็น
เพราะเจอแดดแรงๆติดๆกันหลายวัน มันเลยเพลียกว่าปรกติ
(เอ๊ะ ........ หรือชราแล้วอ้างโน้นนี่ อิอิ)
แต่ถึกๆแบบมาดามซะอย่าง ขออัพรูปของฝากแทนคำขอบคุณ เพื่อนๆ
ที่แวะมาทักทายกันในบล็อคอัมพวาก่อนนอนคืนนี้แล้วกันค่ะ
เพราะมีเวลาแอบทำรูปตอนน้องโจนอนหัวค่ำไว้บ้างเลยเอาชุดแรกมา
ฝากกันเป็นน้ำจิ้มไปพลางๆก่อนแล้วกันดีกว่า

อากาศที่สวนผึ้งโดยทั่วไป กลางวันร้อนมาก แดดแรงมาก แต่บ่ายๆ
ฝนตกแทบทุกวัน ช่วงเช้าอากาศเย็นสบาย และมีหมอกลงสวยมากๆ
อากาศมันชุ่มๆเลยทำให้มีน้ำค้างยอดหญ้าอยู่เต็มไปหมด จากสนาม
หญ้าสีเขียว เปลี่ยนสีกลายเป็นสนามหญ้าสีขาวเทาเหมือนปูพรม
เพราะน้ำค้างนี่แหล่ะค่ะ แต่มองเผินๆอาจจะไม่สังเกตุหยดน้ำค้าง
ที่มากมายมหาศาลบนยอดหญ้าก็ได้

แต่อากาศร้อนๆแล้วเห็นน้ำค้างยอดหญ้าสะท้อนแสงแดดระยิบระยับ
น่าจะทำให้สดชื่นได้บ้างไม่มากก็น้อย จริงมั้ยคะ








ใช้ขาตั้งกล้องไม่ได้เพราะมันอยู่ต่ำเกินไป เลยต้องใช้มือถือถ่ายอีกแล้ว










ด้วยความที่ต้องใช้มือถือ เลยจำเป็นต้องใช้ F ต่ำเพื่อให้ชีวิตง่ายขึ้น
แต่การใช้ F ต่ำแบบนี้ก็พลอยทำให้ได้โบเก้งามๆแบบอลังการแบบนี้









ตำแหน่งของรีสอร์ท มีภูเขาบังแสงแดดยามเช้า เลยต้องรอแสงงามสาด
ส่องมาที่หญ้าก่อนถึงจะได้โบเก้แบบนี้










ไม่เคยเห็นหยดน้ำค้างมากมายมหาศาลขนาดนี้มาก่อนเลย หรืออาจจะไม่
เคยสังเกตุก็ได้










ไม่รู้จะว่ายัไง แต่มันเกาะเรียงกันเยอะ อะมเซิ่งมากๆ









บางรูปพยายามใช้ F สูงหน่อย เพื่อจะได้เห็นหยดน้ำค้างเรียงตัวกันแบบนี้









หรือจะเป็นหยดน้ำค้างจิ๋วๆแบบนี้









พอเปิด F กว้างๆ ทำให้เห็นหยดน้ำมากขึ้นแต่มือมันสั่นสู้ไม่ค่อยไหว









ปวดหลังอยู่หน่อยๆ แต่เห็นแบบนี้แล้วอดใจไม่ไหวจริงๆ










เก็บภาพมาเยอะเลยค่ะ









จากที่ไม่เคยสังเกตุสนามหญ้ายามเช้าเลย ต่อไปจะลองมองให้บ่อยขึ้น
จะได้ฝึกถ่ายภาพแบบนี้ได้บ่อยๆ









พยายามเก็บภาพน้ำค้างเรียงตัวเป็นแถวบนยอดหญ้ามาฝาก










ที่นี่ใช้หญ้าคุณภาพดีมาก ระดับเดียวกับที่เค้าใช้ทำสนามกอล์ฟ หญ้าละเอียด
ใบเล็กๆ ถ่ายยากจัง










พยายามหายอดหญ้าที่สูงโด่กว่าที่อื่นเพราะอยากได้รูปแบบนี้











สลับจุดโฟกัสบ้าง










เสียดายที่ไม่ค่อยวิ้งเท่าไหร่ เพราะแสงมาบ้าง ไม่มาบ้าง











และด้วยความที่ใช้ F ต่ำสุดและองศาของพระอาทิตย์ที่มากระทบกับหยดน้ำ
มันไม่พอดีที่จะทำให้เกิดแสงเป็นแฉกได้ แต่บล็อคต่อไปมีมีฝากค่ะ เพราะอะไร
โปรดติดตาม อิอิ









แม้จะไม่ได้แสงกระทบเป็นแฉกๆดาวๆ แต่ก็ได้หยดน้ำอีกอารมณ์ที่ดูไม่เปรี้ยวมากนัก











แต่ไหงได้โบเก้ปากเปิดแบบในรูปนี้หว่า?









แอบเห็นวิ้งเป็นดาวแฉกเล็กน้อยแล้ว แต่ทำให้มากกว่านี้ไม่ได้ เพราะอะไร??
โปรดติดตามตอนต่อไป (อีกแระ) อิอิ










พยายามหาหยดน้ำที่มาเกาะกันเยอะๆบ้าง











รูปทั้งหมด ไม่ได้ crop เลยค่ะ











แต่ก่อนเป็นคนไม่ชอบตื่นเช้าเลย











แต่หลังจากเริ่มสนใจถ่ายภาพ ก็เริ่มอยากจะตื่นขึ้นมาก่อนคนอื่น
อยากเห็นธรรมชาติรอบตัวที่สดๆและอยากจะบันทึกภาพเก็บไว้












รวมถึงมีโอกาสจะได้เก็บภาพพระอาทิตย์ขึ้นงามๆ หรือแม้แต่สายหมอก
ยามเช้าด้วย เพราะถ้าตื่นสาย เป็นอันอดอย่างเดียวเลย










ถ้ารูปที่แสงอันเดอร์ หรือดูหยดน้ำไม่วิ้งๆก็ให้เดาไว้ก่อนเลยว่าไม่มีแสงแดดค่ะ
(เหมือนรูปบน)











ถ่ายยากมาก












เพราะไม่ได้ใช้ขาตั้งกล้อง สายลั่นก็มีแล้วแต่ไม่ได้ใช้กับเซ็ตนี้เพราะแค่ก้มลงถ่าย
ก็ลำบากพิลึกแล้ว











ชืนมือนึงถือกล้อง อีกมือถือสายลั่น เป็นอันจบกัน อิอิ










เพื่อนๆไปเที่ยวคราวหน้า ลองสังเกตุสนามหญ้าดูนะคะ










ถ่ายตอนสายๆ และแดดแรงมาก เดินผ่านเห็นแสงสะท้อนที่หยดน้ำเป็นสีรุ้ง
ระยับระยับไปหมด เตะตาสุดๆเลยต้องคว้ากล้องขึ้นมาถ่ายอีก









สีรุ้งที่เห็นด้วยตาเปล่า สวยมากมาย









อยากได้แบบมุมกว้างๆ เลยไม่ได้เจาะถ่าย










ถ้ามีเวลามากหน่อยก็จะเจาะอยู่เหมือนๆกัน นานๆจะเห็นโบเก้สีรุ้งระยิบระยับจับตาแบบนี้
ซักที










แต่ถ่ายตอนเดินผ่านไปที่รถหลังจากเช็คเอ้าท์แล้ว










ไม่มีเวลาพิถีพิถันกับมุมนี้มากนัก เสียดายเหมือนกัน








ขอบคุณเพื่อนๆที่แวะมาดูแลบล็อคตอนที่ไม่อยู่พร้อมกับทักทายกันน่ะค่ะ
ทริปนี้ถ่ายรูปมาเยอะมากๆ โดยเฉพาะสวนผึ้ง แล้วจะทยอยเอามาฝากนะคะ
และคิดว่าน่าจะหากินกับทริปนี้ไปได้อีกสองอาทิตย์ เพราะถึงตอนนั้นก็ต้อง
พักบล็อคลาขึ้นเหนือกันยาวๆพอดีน่ะค่ะ


..................



บล็อคหน้า มีเฉลยสำหรับเพื่อนๆที่อยากถ่ายภาพให้ได้ประกายดาว
แฉกย้าวยาวแบบนี้ค่ะ ปล... แฉกดาวกระจายจากกล้องที่ทุกคนก็ทำได้จ้า