อย่างที่รู้สึก
นานแล้ว ที่ไม่ได้จุดบุหรี่ขึ้นสูบ
คันสีเทานวล ลอยอ้อยอิ่งตามสายเบา ๆ จาง ๆ
ความครุ่นคิดที่ไม่ลงตัว อย่างหาทางออกไม่ได้
จับ จด จ้อง แล้วก็นึกคิดไปเรื่อยเปื่อย
..
อาจจะเป็นเพราะความเบื่อจากใจ มันสะสม มันทับถม
ค่อย ๆ เพิ่มพูน ค่อย ๆ ทวีคูณ .... .. อย่างไม่รู้จบ
เธอเคยเอ่ย ว่า อย่าเก็บมันมาใส่ใจ วางเสียบ้าง ทิ้งไว้ห่าง ๆ
..
พยายามจะไม่รับรู้อย่างเธอว่า แต่ มันก็ไม่เคยทำได้สักที
มันตกค้างอยู่ข้างในใจ
..
เคยบอกเธอหลายครั้ง หากว่าวันหนึ่งเราจะเลิกเป็นคนรักกัน
ไม่ใช่จากเรื่องระหว่างเราหรอก หากแต่ เพราะคนรอบข้างเธอต่างหาก
ความเป็นเธอ ที่ไม่ใช่เธอ เงาที่ถูกปกคลุมไปด้วยคนอื่นที่แวดล้อม
ฉันเหนื่อย ฉันเบื่อ และ ยอมรับว่ามันก็หน่าย ในหลาย ๆ ที
เมื่อไหร่ มันจะหมดเรื่องราวเหล่านี้ซะทีนะ เมื่อไร เมื่อไร .. เมื่อไร
..
ความรัก มันไม่ใช่แค่ คนสองคน
หากแต่แวดล้อมไปด้วยคนรอบ-รอบ ทั้งครอบครัวเธอ ทั้งครอบครัวฉัน
เมื่อเธอรักพ่อแม่ แน่นอน ฉันก็ย่อมรักพี่น้องของฉัน
เธอรักพี่น้องผูกพัน ฉันก็มีพ่อแม่เหมือนกันที่ต้องเอาใจใส่ดูแล
..
ยอมรับและขอบคุณมาก ที่ดูแลกันอย่างดีมาตลอด
ไม่ว่าอย่างไร เธอก็ไม่เคยเกี่ยงงอน
ฉันเชื่อ เสมอ - การกระทำ ย่อม ดีกว่าคำพูดเสมอ
แต่คำพูดจากคนของเธอ ... มันทำร้ายใจฉันเหลือเกิน
เราถอยออกมาดีไหม
ห่างกันออกมาสักหน่อย แล้วค่อย ๆ มอง ค่อย ๆ ทบทวน
..
จะดีไหมนะ
..
จะดีไหม
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
ดึกขนาดนี้ยังจะดื่มกาแฟอีกจริงหรือคะ
อ้อนเอง วันนี้ดื่มไปสามแก้วแล้ว
แก้วสุดท้ายตอนหนึ่งทุ่ม
แต่ท่าทางกาแฟสามแก้ว จะเอาชนะ การนอนตีสองเมื่อคืนก่อนไม่สำเร็จ...
กาแฟ บ้านี้ท่าทางรสข้นข้นเหมือนกาแฟดำใส่น้ำตาล
แต่ไม่ใสครีมและนม
เอาไว้ตอนเช้าค่อยดื่มนะคะ