วาเลนไทน์ในความทรงจำ












..........

“วาเลนไทน์ในความทรงจำ” ตัวหนังสือสีดำเข้มเส้นโตจากปากกาเมจิก
ถูกขีด เขียน วน รอบ ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า คล้ายกับคนกำลังทบทวนความนึกคิด




ใช่ ! ผมเอง




ผมทบทวนหวนคิดถึงวันเวลาเก่า - เก่า ไม่ว่าเมื่อไหร่ กับใคร
เคยมีซักครั้งไหมนะ ที่ผมมีวันแห่งความทรงจำแบบนั้น
ด้วยความที่ไม่อินังขังขอบกับเรื่องราวของวันที่และเวลา
สมองเสีย ๆ ของผม มันไม่เคยจดจำตัวเลขเหล่านี้ได้เลย
ไม่ว่าวันเกิดของเธอ วันครบรอบของเรา หรือกระทั่งวันที่เลิกร้างห่างกัน



จะจำ..ทำไม



ข้อแก้ตัวง่าย ๆ ของผมเอง ในเมื่อมันไม่อยากจะเจ็บช้ำ ก็จะไปจำเพื่ออะไร
ไม่ว่าวันไหน ๆ ผมขอให้เรายังรักกัน แม้เธอนั้น .. จะไม่อยู่ในโลกนี้แล้วก็ตาม
หายใจเข้าเป็นความรัก หายใจออกขอเป็นความคิดถึง
ให้ .. ยังรู้สึกต่อกันแบบนี้ ตลอดไป เท่าที่หัวใจยังเต้นอยู่ ก็พอ



หลายคนว่า ผม ชอบพูดจาหวาน ดูเป็นคนโรแมนติก
แต่อีกหลายคน ก็ชอบค่อนขอดว่า ผมน้ำเน่า น่าขนลุกซะไม่มี


นั่นสิ
ตกลงว่า ผมจะเน่าอย่างโรแมนติก ดีไหม นั่น .. คงดูว่า ดี นะผมว่า

..........

ว่าแต่ .. ผมมามัวนั่งเหม่อ คิดอะไรต่ออะไรอยู่ล่ะเนี่ย
เฮ้อ ..



การบ้านไม่ได้ทำกันพอดี ป่านนี้ ครูอ้อน ครูแจง ต้องค้อนขวับเป็นแน่
อ่า ตายล่ะ ครูปอยถือไม้เรียวมาแล้ว แอบ ๆ เอาสมุดการบ้านสอดไปชั้นล่างก่อนล่ะกัน
ทำเนียน ๆ ไว้ ส่งการบ้านช้าไปวัน ครูจะจับได้ไหมเนี่ย หุ หุ


ว่าแต่ เจ้าวานเลนไทน์ในความทรงจำเนี่ย ครูเขากำลังคิดถึงใครอยู่น๊า อยากรู้จัง








แหะ แหะ อย่าตีป๋มนะค๊าบคุณครู เมื่อวานยุ่งจนลืมหายใจไปเลย
ตอนเย็นจะเข้ามาแปะ เนทก็ไม่ดีเอาซะอีก เข้าแก็งไม่ได้ซะที ก็เลยจำใจ
วันนี้ เอาใหม่ก็แล้วกันเน๊อะ

จริง ๆ ก็ ไม่อยากเข้ามาปะทีหลัง แต่ อยากเข้ามาร่วมอำลาโครงการกันก่อน
ใจหาย เพราะเราคงจะผูกพันกันแล้วล่ะ ถึงแม้จะไม่รู้จักและไม่เจอะหน้าค่าตาก็ตาม
แต่ก็รู้สึกว่า ผู้คนที่นี่ ต่าง จิตใจดีทั้งสิ้น เป็นความรู้สึกดี ๆ ร่วมกัน เน๊อะ



เอ่อ ไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวเศร้า เอาเป็นว่า ให้เจ้าของงาน พักหายใจหายคอ
เคลียร์เวลาได้เมื่อไหร่ เราก็กลับมาเจอกันใหม่แล้วกัน

อย่างน้อย ที่รู้อย่างหนึ่ง .. เราก็ไม่ได้หายไปไหนไกล นี่นา จริงไหม








Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2553 9:53:40 น.
Counter : 1694 Pageviews.

6 comments
봄 처녀(Virgin spring) by 홍난파(NanPa Hong) ปรศุราม
(17 เม.ย. 2567 10:09:12 น.)
: รูปแบบของชีวิต : กะว่าก๋า
(17 เม.ย. 2567 04:37:20 น.)
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 22 หน้า 2 unitan
(16 เม.ย. 2567 10:34:46 น.)
: หยดน้ำในมหาสมุทร 35 : กะว่าก๋า
(13 เม.ย. 2567 05:51:40 น.)
  
หลายคนว่า ผม ชอบพูดจาหวาน ดูเป็นคนโรแมนติก
แต่อีกหลายคน ก็ชอบค่อนขอดว่า ผมน้ำเน่า น่าขนลุกซะไม่มี
^
^
เหมือนลิงจ๋อมากกว่า เดี๋ยวกวน เดี๋ยวอ้อน
โดย: Paulo วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:36:56 น.
  
ขี้อ้อนแบบนี้เชื่อว่าคุณครูทั้งสามไม่ใจร้ายทำโทษเด็กไม่ทำการบ้านหรอกค่ะ มีแต่จะรักมากขึ้นน่ะสิคะ
โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:04:47 น.
  
ครูเจ้าของวิชายังไม่มาตรวจการบ้านค่ะ
แต่ครูห้องข้างๆ แวะมาเยี่ยมก่อน ...
โดย: นัทธ์ วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:02:07 น.
  
จริงจ๊ะ ไม่ได้หายไปไหนสักหน่อย
แต่ว่าเข้ามาช้าเท่านั้นเองและ ...ฮา

ถือว่าส่งการบ้านแล้วนะคุณ
ว่าแต่ว่า ติดใจประโยคนี้นะ
'แม้ว่าคุณจะไม่อยู่บนโลกนี้แล้วก็ตาม'...เศร้าจังเลยล่ะ
โดย: BeCoffee วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:07:32 น.
  

...หายใจเข้าเป็นความรัก หายใจออกขอเป็นความคิดถึง...

ชอบประโยคนี้จังเลยค่ะ
โดย: ธาร นาวา วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:15:43 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Inmemoir.BlogGang.com

inmemoir
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]