Behind the mask : คุณหมอครับช่วยถอดหน้ากากที! -cut- 3
ภีม เซธยันตัวขึ้นพลิกคุณหมอผู้ลองดีแนบกับเตียงและก้มมองใบหน้าที่ตรึงใจนั้นอีกครั้ง คุณหมอคนหล่อหอบน้อยๆและจ้องตาเขากลับเหมือนกัน อ้ะ! คนตัวเล็กกว่าเผลอกัดปากเมื่อมือหนาขยับบี้ยอดอกอย่างกลั่นแกล้ง ก่อนจะรัวลิ้นลงไปในแอ่งสะดือ ยิ่งทำให้เกิดความรู้สึกบางอย่างที่เจ้าตัวไม่คาดคิดว่าชีวิตนี้ต้องมารู้สึกกับผู้ชายด้วยกัน *ปล่อยเบลอเลยแม่งง* ในเมื่อหยุดก็คงไม่ทัน งั้นก็ต้องไปให้สุด! อ๊า ยะ อย่า หมอหนุ่มหลุดห้าม เมื่อใบหน้าหล่อลูกครึ่งนั่นเลื่อนลงต่ำไปที่ความเป็นชายของภีม พลันปากที่เพิ่งบดเบียดกันมาก็ครอบครองร่างกายเขาไปแล้วทั้งท่อน! ขนาดแฟนสาวของเขาคนก่อนๆยังไม่ค่อยกล้าจะทำให้เลย อื้ออ เสียงน่าอายร้องครวญพลางดิ้นเร่าเมื่อถูกเร่งจังหวะ ลิ้นร้อนหยอกดูดดุนเล่นกับร่างกายเขาจนแทบทนไม่ไหว มือขาวสอดจิกลงไปที่กลุ่มผมสีดำปนสีเทาควันบุหรี่ของคนตัวโต คล้ายไม่มีความรู้สึกใดๆอื่นเลยนอกจากความเสียวซ่าน พลันเกิดเป็นความสุขและวาบหวามอย่างบอกไม่ถูก อ๊ะ อื้อออ คุ คุณ อื้อ! มือบางจิกลงกับผ้าห่ม บิดตัวไปมาเมื่อใกล้ถึงจุดหมาย *เก่งเกินไปแล้ว!* ฮึก! ภีมกลั้นสะอึกเมื่อถูกเร่งจังหวะจนเขาแทบจะทนไม่ไหวอีกต่อไป อ๊าาาา! เขาแทบกรีดร้องเมื่อน้ำสีขาวพุ่งทะยานออกมาเลอะฝ่ามือของชายหนุ่ม หึ หมอหนุ่มไม่อยากสบตากับสายตาเจ้าเล่ห์นั่น เขาเสมองไปทางอื่น หอบหายใจถี่เหมือนไปวิ่งรอบสนามกีฬา เจ้าของห้องมองมาที่เขาอย่างหลากหลายอารมณ์ แต่หนึ่งในอารมณ์ที่ภีมรู้สึกคือ เซธกำลังข่มอารมณ์บางอย่างไว้ แต่เขาก็เลือกตัดใจแล้วหมุนตัวเดินเข้าห้องน้ำไป อ่าว? ภีมขมวดคิ้วน้อยๆ อะไรกัน จะให้เขาเอาเปรียบอีกฝ่ายแบบนี้คงไม่ดีมั้ง . เซธเดินกลับมาอีกครั้งพร้อมกับหยิบผ้าขนหนูชุบน้ำมาเช็ดตัวให้หมอภีมอีกครั้งแล้วเปลี่ยนชุดนอนให้ เอ่อ เซธไม่พูด ไม่ถาม และไม่ตอบอะไร ก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวและเดินเข้าห้องน้ำไปอีกครั้ง อะไรวะ!? นี่ร่างกายกูมันทำให้เขาหมดอารมณ์เลยเหรอวะ? หรือว่ามันไม่ชอบมีอะไรกับผู้ชาย? ก็มันอ่อยก่อนอ๊ะ! ไม่ได้นะเว่ย! อย่างนี้มันหยามกันชัดๆ กูไม่ใช่พวกเอาเปรียบใครนะ กูไม่ยอมเสียน้ำคนเดียวแน่ๆ . จนเวลาผ่านไปสักพักเมื่อเซธเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกลิ่นกายหอมฟุ้ง เขาเดินไปเปลี่ยนเป็นชุดนอนก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆคุณหมอ โดยเว้นระยะห่างไว้พอสมควร พรึบ! ผู้ต้องการความยุติธรรมพลิกตัวขึ้นมาคร่อมคนยอมเสียเปรียบอีกครั้ง ดวงตากลมโตจ้องนิ่งที่นัยน์ตาสีสวย คุณควรนอน คนข้างล่าง เอ่ยเนิบนาบ เขาไม่อยากให้คุณหมอเหนื่อย อีกอย่างเขากลัวว่าเมื่อตื่นมาในตอนที่คุณหมอมีสติกว่านี้ คุณหมออาจจะรู้สึกแย่กับเรื่องที่พวกเขาทำลงไปในคืนนี้ ไม่อยากเอาเปรียบ หึ โถ่คุณหมอ แค่นี้คุณก็จะไม่ไหวแล้วนะ อยากจะปลุกเสือให้มาขย้ำอีกรึไง คิดจริงๆเหรอว่าแค่น้ำเดียวมันจะพอน่ะ! ให้ผมช่วยนะ เสียงแหบของคนตัวขาวเอ่ยเบาๆ เอาจริงๆพอเริ่มมีสติ หมอก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงเหมือนกัน ผิดกับเจ้าคนตัวโตกว่าที่ลูบไล้สะโพกเขาอย่างหยอกล้อ * ก็ถ้าเหยื่อยอมให้กิน แล้วเสือไม่กิน ก็คงจะเสียมารยาท* คุณหมอโน้มตัวลงไปบดเบียดจูบกับคนใต้ร่างที่เผยอปากรออย่างเต็มใจ อื้อ จูบเก่งเป็นบ้า แค่เพียงเท่านี้ หัวสมองของคนคิดมากก็ขาวโพลน แทบไม่มีอะไรในหัว ปล่อยให้ทุกอย่างไปตามสัญชาตญาณ อ้ะ! รู้ตัวอีกที ร่างของทั้งคู่ก็เปลือยเปล่า คนเริ่มรุกกลับถูกพลิกตัวกดคว่ำหน้ากับเตียง คนช่ำชองกว่าก้มหน้าลงสูดกลิ่นประจำตัวที่ซอกคอขาวของคนเป็นหมอ ลากจูบเรื่อยต่ำลงจากคอ บ่า หัวไหล่ กระดูกสันหลัง สะโพกขาว อาา คนข้างล่างครางแทบไม่ได้ศัพท์ เมื่อรู้สึกถึงนิ้วที่ค่อยๆสอดเข้ามาที่ช่องทางสีสวย คุณหมอพยายามใช้ความรู้ที่มีมา ตามหลักทฤษฎี ค่อยๆผ่อนคลายตัวเองเพื่อไม่ให้เจ็บ อ๊าา เรียวนิ้วที่ค่อยๆขยับพร้อมกับลมหายใจอุ่นรดที่ข้างกกหูยิ่งกระตุ้นอารมณ์ อ๊ะ อ๊า เมื่อช่องทางพร้อม ของแข็งขนาดใหญ่ก็ค่อยๆสอดเข้ามาแทนที่ คุณหมอแทบตาเหลือก รู้สึกคับแน่นไปหมด อันนี้ขนาดมันเป็นแค่ลูกครึ่งนะ ถ้ามันมาเต็มทั้งลูก กูคงแหกตายไปละ! อืมม ร่างหนาครางเสียงต่ำในลำคอขณะค่อยๆหยัดสะโพกเข้ามา คุณหมอพยายามผ่อนคลายและขยับช่องทางให้ช้าๆ ช่วยคนข้างบน อ้ะ! ร่างสูงกัดเบาๆที่บ่าขาวของคนข้างล่างเมื่อเขาเองกลับรู้สึกเสียวจนแทบจะเผลอขึ้นสวรรค์ไปก่อน * คับ* เขาค่อยๆขยับสะโพกเริ่มบรรเลงช้าๆ เมื่อทุกอย่างเริ่มลงตัว อ๊าาา ริมฝีปากอิ่มครางไม่หยุดเมื่อความรู้สึกมันมากเกินจะกัดริมฝีปากข่มไว้ได้ นี่มันเสียวเกินไปแล้วนะ! เซธจับคุณหมอหันหน้ามารับจูบเร่าร้อนอีกครั้งและอีกครั้ง แรงอารมณ์ของคนทั้งคู่ ทั้งร้อนแรงและเริ่มดุเดือด รอยแดงเกิดขึ้นทั่วทั้งร่างของคนทั่งคู่ อะ อืมม คนตัวขาวถูกจับขึ้นคร่อมแล้วเป็นคนบรรเลงเอง เซธแค่อยากแกล้ง แต่ใครจะไปคิดว่าคุณหมอจะมีส่วนร่วมไปด้วยขนาดนี้ ทำเอาเขาเผลอจิกเล็บลงไปที่สะโพกนุ่ม พายุอารมณ์โหมเข้าใส่เขาทั้งคู่ แทบไม่รู้สึกอะไรนอกจากความเสียวซ่านและเสียงเรียกร้องให้กระทำซ้ำๆ อืมม อ๊ะ เซธ มะ ไม่ไหว แฮ่กๆ คุณหมอกล่าวเสียงสั่น เมื่อรู้สึกว่าสวรรค์ตรงหน้ามันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เรียกชื่ออีกที ได้มั้ย please คนข้างบนเร่งจังหวะอีกครั้งพลางมองลงมาที่หนุ่มลูกครึ่งด้วยดวงตาหวานเชื่อมคล้ายจะยั่วยวนให้ลุ่มหลง อะ ซะ เซธ เซเธิร์น ชื่อผม เขายังคงขยับสะโพกกระแทกอย่างต่อเนื่อง ทำเอาคนข้างบนแทบอยู่ไม่สุข ซะ เซเธิร์น! มะ ไม่ไหวแล้วว คนตัวสูงราวกับรู้ใจ พลิกร่างข้างใต้ให้หันนอนหงาย กดหน้าลงไปจูบอย่างรุนแรง เม้มงับที่ซอกคออีกครั้ง ขยับแกนกายเข้าออกรัวเร็วส่งท้ายอีกสักพัก อื้อๆๆ อ๊ะๆ ตาสีฟ้าใสจากการเปลี่ยนสีมองลึกเข้ามาหาคนตาสีดำสนิทคล้ายมีความหมายบางอย่างที่วาบหวามกว่า คนมองอ่อนระทวยอย่างเป็นสุข *เซ็กซี่เป็นบ้า* แฮก ซะ เซธ ร่างหนาหลับตาอย่างกลั้นอารมณ์ เมื่อตัวเขาเองก็เริ่มจะทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน เขาขยับซ้ำๆ เน้นๆอย่างรู้จุด จนสุดท้ายน้ำรักของทั้งคู่ก็พวยพุ่งออกมาพร้อมๆกัน อ๊าาาา ความอุ่นร้อนวาบ ฉาบทั่วทางเดินของคุณหมอ คนข้างบนโน้มตัวลงมาจูบซับเหงื่อที่หน้าผากขาวของภีม ทั้งคู่ต่างเหนื่อยหอบจากกิจกรรมเข้าจังหวะ ต่างฝ่ายต่างรู้สึกดีแบบแปลกๆ ทั้งๆที่ไม่คิดว่าชีวิตจะมาถึงจุดนี้ได้จริงๆ ยิ่งกับคนที่เจอกันแค่ 3 ครั้งด้วยแล้ว *บ้าไปแล้วแน่ๆ อะไรของกูวะเนี่ยไอ้ภีม!* . . ตอนนี้คุณหมอผู้ต้องการความยุติธรรม เมื่อได้ความเท่าเทียมแล้วก็หลับไปอย่างหมดแรง เมื่อการแลกเปลี่ยนของเหลวครั้งที่ 4 หมดลง ทั้งๆที่เซธพยายามหยุดตัวเองแล้ว จะโทษเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ถูก ในเมื่ออีกฝ่ายก็สมยอมนี่นา อีกอย่างเจ้าคนตัวขาวที่นอนหลับปุ๋ยนี่สิ น่าหลงใหลเป็นบ้า มันทำให้เขารู้สึกดีและแปลกใจในคราวเดียวกัน คุณหมอไม่ได้เย็นชาเหมือนหน้ากากเลยสักนิด เหมือนพระอาทิตย์ในหน้าหนาวมากกว่า มันสดใส อบอุ่น งดงาม ไม่ได้ทำให้รู้สึกร้อนจนแห้งแล้ง ไม่ได้เยือกเย็นจนเหน็บหนาว คุณหมอตัวขาว ช่างลงตัว จุ้บ ตาสีมรกตเบิกกว้างเล็กน้อยอย่างตกใจในสิ่งที่ตัวเองเพิ่งทำลงไป กูต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ตาคมสวยมองหน้าผากเนียนของคนในอ้อมแขนที่ตัวเองเพิ่งประทับจูบลงไป ฝันดีนะคุณหมอ สวัสดีปีใหม่ครับ คุณหมอผู้หลับใหล ตอนนี้คงไม่รู้สึกถึงเสียงหัวใจของใครอีกคนที่ทั้งเต้นเร็วและส่งเสียงดังอย่างที่เจ้าของไม่รู้ตัวเลยสักนิด . . . ตอนนี้มีเพียงเขาและคนข้างกายที่กำลังโอบกอด ข้ามผ่านวันใหม่ของปีใหม่ไปด้วยกัน เขินค่าาาาา
โดย: พีซัง IP: 125.27.80.117 วันที่: 29 เมษายน 2561 เวลา:21:33:37 น.
|
บทความทั้งหมด
|