นอนค้างอ้างแรม ณ ชิราคาวะโกะ (白川郷の民宿) EP : 2/2 ความใหม่ต่อจากตอนที่แล้ว ...  ลงจากจุดชมวิวมาตอน 16.30 น. เห็นจะได้ เพราะจำได้ว่าเดินกลับไปที่บ้ พอมาถึงห้องก็เข้าไปสำรวจ ในห้องมีชาเขียวรอต้อนรับพร้
ห้องของเรานั้นเรียกว่า Niwa View Type คือ วิวสวน อ่ะแหละ 55555
บ้าน "คันจะ" (คิดถึงนิชิคิโด เรียวจัง ณ Kanjani-8 ขึ้นมา ณ บัดดล) หลังใหญ่เหมือนกัน มี 2 ชั้น ชั้นบนเป็นที่พักของเจ้าของบ้าน ชั้นล่างเป็นห้องพักแขก มีห้องพัก 4 ห้อง มีชื่อห้องด้วยนะ
มองออกไปจากห้องของเรา สุดทางเดินคือห้องน้ำ
ห้องน้ำแยกชาย-หญิง เขียนภาษาญี่ปุ่นล้วน ก็จะมีปัญหาการใช้งานหน่อยๆ
ธุระหนักกดซ้าย งานเบากดขวานะจ๊ะ
ส่วนโซนห้องอาบน้ำนั้น ก็มาทางนี้ มีอุปกรณ์ให้ครบ ใครไม่ได้เอาแปรงสีฟันมาก็มีให้ ใครจะเป่าผมก็มีไดร์ให้นะ
ส่วนห้องอาบน้ำเป็นแบบดั้งเดิม (ถ่ายไม่ได้ ไม่ได้พกกล้องเข้าไป) แต่ด้านในจะมีตู้ให้วางเสื้อผ้าเป็นส่วนแห้ง และเปิดประตูกระจกไปอีกชั้นเจอส่วนเปียก มีที่ให้นั่งอาบ พร้อมก็อกน้ำ และแชมพู ครีมนวด สบู่ มีขันไม้ ให้ล้างตัวก่อนลงแช่ออนเซ็นที่อุ
แต่แช่แล้วสบายสุดๆ เบาตัวมากๆ อยากแช่สัก 30 นาที แต่เกรงใจกลัวคนอื่นต่อคิวอ่ะ (ซึ่งเอาเข้าจริง นอกจากเพื่อนเราแล้ว ไม่มีฝรั่งคนไหนมาอาบน้ำเลย 555+) อาบน้ำสบายตัว ใส่ยูกาตะได้อารมณ์แล้วนั่งเล่ มาถึงห้องโถงใหญ่ของบ้านก็พบว่า วันนี้มีชะนีไทย 2 คน, คู่รักฝรั่งเศส 1 คู่, สองสาวอิตาลีอีก 2 คน, และรัสเซียอีก 3 หน่อจ๊ะ ที่รู้สัญชาติเพราะแอบฟังเขาคุ อาหารเย็นวันนี้ แต๊น แต่นนนน
มีเนื้อฮิดะย่างใบแมกโนเลีย (อร่อย ร้องไห้ ทำไมให้น้อยยยยยยย 555+) สามชิ้นเองอ่ะคุณขาาาาาาา
ส่วนเพื่อนเราที่ไม่กินเนื้อ พอแจ้งมาแล้ว เค้าก็เตรียมเมนูหมูไว้ให้แทน ซึ่งเพื่อนบอกอร่อยมากเหมือนกัน คนที่ดูเเลแขกตอนกินข้าวเป็นลู คุณป้าก็บอกก่อน อันนี้หมู อันนี้เนื้อนะ จะได้นั่งถูกจุด ต่อไปคือเทมปุระเจ คือมีแต่ผัก มะเขือม่วงหวานมาก นุ่มมากกกกก เกลี้ยงทุกใบ ใบอะไรไม่เคยกิน ลองมันหมดวันนี้แหละ
ปลาย่างเกลือ เค็มมากกกกก แต่กินกับข้าวสวยร้อนๆ อร่อยนะ
โซบะเย็น อร่อยยยยยยยยย
และเครื่องเคียงก็อร่อย ชอบ เจริญอาหารสุดๆ อ่ะ
ล้างปากด้วยผลไม้
คือเค้าให้ข้าวสวยใส่ถังไม้มานะ แบบ 1 ถังต่อ 2 คน ใช่ไหม เรากับเพื่อนนี่แบบกินไปคนละ 3 ชามได้ ข้าวแทบหมดถัง ฮ่าๆๆๆๆๆ กินแบบสนุกสุดๆ และลอบมอง culture shock รอบตัวไปด้วย ชาวฝรั่งเศสนี่ กินไปวิเคราะห์กันไป อันนี้อะไร อันนั้นอะไร แต่ลองกินทุกอย่างนะ ชาวอิตาลีนี่ กินไป เขี่ยไป บ่นไป ชาวรัสเซียนี่ นอกจากเนื้อแล้ว ไม่มีอะไรพร่องเลยทีเดียว ชาวไทย เรียบทุกจาน 55555555555555555 กินจนพุงกางแล้ว ป้าก็เข้ามาเก็บจานชามและบอกว่ เชิญไปอาบน้ำ พักผ่อนได้ตามอัธยาศัย เราก็แยกย้ายเข้าห้อง
อ่อ ก่อนนอน ป้าบอกว่าให้ปิดประตูให้ดีๆ มั่นใจว่าล็อกแน่นอน เพราะเมื่อ 3 วันที่แล้ว หมีเพิ่งลงมาที่หมูบ้าน ห่ะ!!! แล้วห้องหนู ติดริมเขาเข้าป่าขนาดนี้ คืนนี้หมีมา หนูต้องแกล้งตายไหมป้า!!!! นอนแบบพะวงถึงหมีทั้งคืน 5555 ยุงที่นี่ตัวใหญ่มากกกกกกกก
เช้าวันใหม่ เนื่องจากต้องกินมื้อเช้าตอน 7.30 น. และ check out ตอน 9 โมง
เราจึงต้องรีบตื่นมาอาบน้ำ กลัวแย่งกับฝั่งยุโรปไม่ทัน เช่นเคย ไม่เห็นต้องรีบ เพราะเขายังไม่ตื่นกัน 55555555555555555 พอมานั่งกินข้าวเช้านี่เรียกว่ แต่งตัวพร้อมเที่ยวแล้ว และสภาพพร้อมกินสุด ที่เหลือคือแบบหัวยุ่ง มาทั้งชุดนอน ลักษณะไม่อยากจากฟุตงมาเลยทีเดี อาหารเช้าเป็นแบบรักสุขภาพสุดๆ จนอิฉันสะพรึง!!!
มันไม่มีโปรตีนเลยอ่ะ นี่เรียกว่าชีวจิตได้ไหม กำลังคิดว่าจะกินยังไงดีวะ เต้าเจี้ยวนั่นจำเป็นต้
สลัดผัก ถั่ว กระเจี๊ยบ เว้อออออ กินไม่เป็น มีไข่คนนิดนึงกับสาหร่ายในซอง รสจืดๆ พอให้ชื่นใจว่าคงพอกินได้บ้าง
แต่..... ทันใดนั้นก็มองไปที่ผอบน้อยๆ อะไรหว่า เปิดผอบมาพบ อุเมะโบชิ!!!!
บ๊
เม็ดเบ้อเริ่มเลย เท่านั้นแหละ ข้าวหมดถังไม้อีกแล้วครับท่าน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เป็นคนกินง่ายขึ้นมาทันใด กินข้าวกับบ๊วย แค่นี้ก็อยู่ได้แล้วอ่ะ แถมขโมยอีกเม็ดของเพื่อนมากินด้วยอ่ะ ฟิน แลกสลัดกับนางไป กับไอ้แดงๆ สับนั่นก็อร่อยนะ โรยข้าวกิน ชอบมากเลย มีขายเป็นของฝากในหมู่บ้านด้วย แต่ไม่ได้ซื้อกลับมาอ่ะ เสียใจจริงๆ
และเกิดปรากฎการณ์ Culture Shock Ver. 2 อีกแล้ว ฝรั่งเศสเจ้าเดิม ยังคงกินไปวิเคราะห์ไป แต่อีตาลีนี่ถึงขั้นผลักสำรั (บางทีก็พูดยาก จะมานอน home stay ในบ้านแบบนี้ มันก็น่าจะทำใจเรื่องวั ส่วนรัสเซีย ไม่พร้อมกิน โดนปลุกมาก็มา แต่มากองหลับกันกลางห้องอาหาร เอ่อออออ ถ้ายังอยากนอน กลับไปนอนกันก็ได้นะคะ เกรงใจจัง เพราะเราก็กินไปงงไป ทำไมไม่กลับไปนอนซะ
จนกระทั่งเราวางตะเกียบลง เค้าถึงได้หันมามอง แล้วลุกขึ้นเดินกลับห้องกันไป เอ้าาาาาาา รอฉันกินเหรอเธอ เอาจริงไม่ต้องก็ได้นะเนี่ยยยยย เราก็ไม่รู้ว่ารอ เลยกินเพลิน ส่วนเขาก็คงคิดว่าต้องนั่งให้ มึนกันไปทั้งสองฝ่าย แหะแหะ อิ่มดีแล้ว เราก็เดินย่อยแป๊บนึง เข้าห้องน้ำ เก็บของเรียบร้อย ก็เดินออกมาหาคุณยาย จ่ายเงินค่าที่พักด้วยเงินสด เงินเยนเท่านั้น งดรับบัตรเครดิตจ้า
ขอบคุณคุณยายสำหรับประสบการณ์ดี ขากลับเดินออกมาหน้าหมู่บ้านก็แวะถ่ายรูปรายทางกัน
บ้านหลังนี้ ใหญ่มากๆๆๆๆๆๆๆ
ส่วนหลังนี้มีตั้ง 4 ชั้นแน่ะ หูยยยย
เป็นการมาเยือนเมืองมรดกที่โลกที่ เป็น dream destination นะ เคยเห็นตอนหน้าหนาวหิมะตูมๆ ก็อยากมาแต่ไม่จำเป็นต้องมาหน้า แต่มาใบไม้เปลี่ยนสี หรือมาตอน light up จะพีคกว่าแค่นั่นเอง ก็ดีใจมากๆ เลยที่ได้มา ^^
เก็บตก ขณะกำลังนั่งรอบนรถบัส เตรียมกลับเข้าเมืองทาคายามะ เห็นอิตาลีสาวสองคนที่พักบ้ คำนวณจากเวลาที่เราออกมา จนถ่ายรูปเล่นได้หลายรูป จนรถมาแล้วนั้น นางสองคนไม่อาบน้ำแน่ๆ 55555555 (เม้าท์) เพราะมาแบบหัวยุ่ง กระเป๋าก็เก็บไม่เรียบร้ และขึ้นรถไม่ได้เพราะไม่มีตั๋ เราซึ่ง .... ได้ยินเสียงเถียงกันลั่นๆ หน้ารถ จนรำคาญใจ ก็เลยตัดสินใจไปเผือกมา (เป็นล่ามนั่นเอง) ได้ความว่าสองสาวทำตั๋วขากลั ก็บอกแล้ว ใบมันเล็กจึ๋งเดียวเอง และนางเก็บกระเป๋าได้รกมากๆ จะหาเจอก็แปลกล่ะ คุณคนขับก็ยืนยันว่าถ้าไม่มีตั๋ สองสาวก็ไม่ยอม ก็เถียงกันไปมา ดังมากๆ ล่ามอย่างอิฉันก็ตัดปัญหาด้ "คุณคนขับคะ ไปเถอะค่ะ เลยเวลาแล้ว" 55555555555555555555555555 นิสัยดีมากๆ ก็ไม่มีตั๋วก็สมควรไม่ได้ขึ้ ในเมื่อไม่มีหลักฐาน คุณก็ต้องซื้อใหม่ ถ้าไม่ซื้อ ก็ไม่มีสิทธิ์ขึ้นรถอ่ะ สุดท้ายด้วยความโกรธา สองสาวก็ต้องซื้อตั๋วใหม่ (ถูกต้องแล้วค่ะ) แล้วพอขึ้นรถได้ก็มาบ่นๆ กับเราอีกชุดใหญ่ ว่าญี่ปุ่นเรื่องมาก อย่างนั้นอย่างนี้ (ทำไมไม่มองตัวเองว่าผิดก่อนนะ) จุดขึ้นรถบัสกลับ
......ถึงเมืองทาคายามะ นางโบกมือลา พร้อมคำว่า "I just found our return tickets in my pocket" เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถ้าเก็บกระเป๋าให้เรียบร้
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [