บางแสน2 at Khon Kaen ขับรถมาจากตัวจังหวัดก็ไม่เกิน 1 ชั่วโมง เมื่อเข้าสู่เขตตัวอ.เขื่อนอุบลรัตน์แล้ว ก็เลี้ยวซ้ายผ่านตลาดและที่ว่าการอำเภอ ตรงไปเรื่อย ๆ ไม่ไกลนัก ทางคดเคี้ยวเล็กน้อยก็จะเข้าเขตย่านหมู่บ้านชาวประมงคล้ายหมู่บ้านชาวประมงตามทะเล จะเริ่มเห็นป้ายรีสอร์ทบ้างและเห็นป้ายทางเข้าลงไปสู่ บางแสน 2 ที่นั่งให้เลือกเยอะแยะยาวววว บรรยากาศเหมือนแถวบ้านชาวประมงทะเล สมัยเด็ก ๆ เคยมาเดินชมวิวแถวนี้ไม่คาดคิดเลยว่าในอนาคตต่อมาจะเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีร้านมากมายขนาดนี้  มีห่วงยางและเสื้อชูชีพให้เช่าเล่นน้ำด้วย   มีจักรยานน้ำให้เช่าปั่น   ที่สำคัญมีแพให้นั่งสั่งอาหารรสแซบและชมวิว พวกเราเดินเลือกแพนั่ง เดินไปบนสะพานไม้ไผ่  ที่นี่เป็นแพฝังเสามิใช่แพลอย  ในที่สุดพวกเราก็ได้ทำเลดูวิวนั่งแพ   น้ำใสจนเห็นต้นไม้ใต้น้ำ กับแมงมุมน้ำเต้นระบำ  มีบันไดน่าไต่ลงเล่นน้ำเย็น ๆ  น้ำใสเย็นน่าเล่นน้ำมั๊กมาก  นั่งดูคนเล่นบันนานาโบ๊ท ฮามาก  คนขับเรือเวลาขับมาใกล้ ๆ คนนั่งบันนาน่าโบ๊ทเจ้าเรือกล้วยทรงตัวไม่ดีเทกระจาดตกน้ำให้คนนั่งดูได้ฮาลุ้นเป็นระยะ สนุกทั้งคนเล่นและคนดู ฮาสุดก็ฝรั่งวัยกลางคน 5 คนมาเป็นกลุ่มเล่นทั้งทีมยิ่งตัวโตใหญ่ตกน้ำทีขำสุด ๆ แม้แต่ฝรั่งสองพ่อลูกปั่นจักรยานน้ำกับลูกสาวยังอดขำไม่ได้ คนพ่อก็ชอบโยกเรือแกล้งลูกลูกก็โวยวายเป็นระยะ ๆ เป็นภาพที่น่ารักดี  ส่วนนี่เรือชาวประมงหาปลาอย่างสงบนิ่ง  อาหารที่สั่งรสแซบ แถมอุดหนุนแม่ค้าที่หิ้วตะกร้ามาเร่ขายของ แหม.. ยิ่งเหมือนเวลาไปนั่งซุ้มตามริมทะเลเป็นยิ่งนัก เลยอุดหนุน หนังไ่ก่้ทอดกรอบ ไข่ปิ้งกินกะส้มตำ ส้มปลาตอง ราคาไม่แพงแพ็คละ 20 บาทเอง เนื้อปลาแน่น ๆ ไม่ตอแหลคือทั้งที่ให้ชิมและที่ขายเนื้อปลาเหมือนกัน ไม่เหมือนซื้อของบางที่โดยเฉพาะหมูยอ ที่ให้ชิมหมูล้วน ๆ อร่อย พอซื้อไปเปิดกินที่บ้านคนละเรื่องแป้งผสมเยอะกว่าหมูอีก  เย็นสบายน่านอนยิ่งนัก แต่มีโปรแกรมที่เที่ยวต่อไปอีก เดี๋ยวไม่ทันจะมืดก่อน ยิ่งหน้าหนาวยิ่งมืดเร็ว อิจฉาบ้านนี้จัง บ้านใครละเนี้ยตั้งตระหง่านชมวิวโดดเด่นหลังเดียว  ตอนเย็นไปต่อเขื่อน เพื่อไปกินไอติมอร่อยที่ร้านอาหารรับรองของการไฟฟ้า  แต่อดกินเพราะ...เตรียมจัดสถานที่ไว้ให้พระเทพฯเสด็จมาประทับที่เขื่อน เนื่องในวันพระราชทานปริญญา มหาวิทยาลัยขอนแก่น  เลยเดินชมวิวบรรยากาศเขื่อนยามเย็นแทน  พระอาทิตย์กำลังจะตกน้ำ บรรยากาศไม่น้อยหน้าแหลมพรหมเทพ  ดูพระอาทิตย์บนร้านรับรอง ช่วงพระอาทิตย์กำลังแดงกลมโตสีสดอย่างกับมะเขือเทศลูกโต ทั้งดิฉันและกลุ่มผู้หญิงชุดสูทดำกรี๊ดกร๊าดตื่นตาตื่นใจกันใหญ่ ดิฉันอุทานว่าอย่างกับมะเขือเทศน่าเอาไม้มาจิ้มกินจัง พวกเขาหันมายิ้มอย่างเป็นมิตรกันทั้งกลุ่ม ทีแรกคิดว่ามาจัดเตรียมงานรับเสด็จหรือมารองานเลี้ยง เพราะได้ยินผู้ชายพดูออกสำเนียงภาคใต้ หนึ่งในชายหนุ่มในกลุ่มเลยแทรกตัวจากเพื่อน ๆ มาถามดิฉันว่า "ไม่ทราบว่ามีร้านอาหารที่อื่นอีกไหม คือพวกผมมาจากจังหวัดตรัง มางานรับปริญญา" อ้าว พึ่งมารู้ตอนหลังว่าใส่ชุดสูทสีดำนี่คือรับปริญญาโท "ถ้างั้นที่นี่เลยพึ่งไปมาบางแสน 2 แต่ต้องรีบไปนะ เดี๋ยวมืดก่อน ไม่รู้กลางคืนเขาจะขายไหม" "นั่นแระ ที่นั่นแระที่พวกเราอยากไป " คนในกลุ่มดีใจแย่งกันพูดตื่นเต้นกันใหญ่ จนมีความรู้สึกอย่างกับเพื่อนไม่ได้เจอกันมานานคุยกัน พอบอกทางคร่าว ๆ เขาก็ถามถึงรีสอร์ทให้พัก ก็บอกแถวนั้นก็มีดีใจกันใหญ่ เลยรีบไปอย่างที่ดิฉันแนะนำกลัวมืดก่อน สักพักดิฉันก็เดินบันไดลงไป อ้าว เจอกลุ่มนี้อีกดูทะเบียนรถเก๋งมาจากตรังกันจริง ๆด้วย เลยทักทายกลุ่มเขาต่อว่า "ที่ตรังเค้กอร่อย เคยไปกินหมูย่างที่ตรังด้วย" พากันดีใจกันใหญ่ที่ได้รับคำชมรีบลงรถมาโบกมือทักทายก่อนลา ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย "ไปนานรึยัง ไปอีกให้ได้นะ" คนผู้หญิงและเพื่อน ๆ แย่งกันพูดเชิญชวนให้ไปเที่ยวอีก ยิ้มแย้มดีใจอย่างกับอยากเป็นไกด์พาดิฉันเที่ยวตรังซะงั้น เป็นความประทับใจอิ่มใจในมิตรภาพของคนไทย ไม่ว่าภาคไหนก็ยิ้มสยามจากใจจริง ๆ ภาวนาให้เขาได้เจอรีสอร์ทและบรรยากาศที่เที่ยวได้ประทับในภาคอีสาน ่   ทั้งที่พึ่งจะหกโมงเย็นก็มืดซะแล้ว เลยเดินดูไฟประดับบ้านพักรับรองเหมือนวันคริสมาสต์ แต่พวกเราไปเที่ยวก่อนวันคริสมาสต์  เดินผ่านสะพานเพื่อจะไปยังสันเขื่อน เป็นวันที่พิเศษมีไฟประดับต้อนรับพระเทพฯ พวกเราเลยได้ชมการตกแต่งไฟตามที่ต่าง ๆ และทางเดิน รวมทั้ง"ทรงพระเจริญ" ที่ที่ปั่นไฟด้วย ช่วยเสริมให้บรรยากาศแสงหลังพระอาทิย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว โรแมนติกมากยิ่งขึ้น ทั้งคนที่มากับแฟน และกลุ่มบัณทิตมารับปริญญาที่มาเที่ยวเฮฮากับกลุ่มเพื่อนถ่ายรูปกันใหญ่  แผนผังที่เที่ยวบริเวณในเขื่อน  แสงสีส้มออกสีทอง งามจับตาซึ้งจับใจ ต้องเห็นด้วยตาจริงถึงจะประทับใจมิรู้ลืม   อ้อ คืน 20 ธ.ค.พิเศษอีกอย่างคือ บนฟ้ามีพระจันทร์ยิ้มให้เห็นเดินชัด แต่ต่างจากปีก่อนตรงที่มีตาแค่ข้างเดียว  ตามต้นไม้ประดับม่านไฟระย้าดังม่านสวรรค์ในป่าตลอดสองข้างทางจนถึงทางออก สว่างสวยจนน่าลงไปเดินชมให้เพลินลืมระยะทาง  ประดับไฟตลอดสองข้างทางจนถึงประตูทางออก เมื่อถึงตัวเมืองก็ไปกินสเต็กต่อที่ร้านทีโบนจนจุกทั้งที่เที่ยวและอาหาร 
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 91 คน [