เต็กกอ ครูนอกคอก เมื่อไหร่พวกทำตัวให้ชาวบ้านเดือดร้อนจะกลับตัวกลับใจช่วยเหลือคนอื่นแบบเต็กกอครูนอกคอก เมื่อนั้นโลกคงหมดความวุ่นวายไปเยอะ เรื่องจริง ของ สุพรชัย พลทิพย์ หรือ เต็กกอ ลูกชายคนสุดท้ายในบรรดาพี่น้องทั้งหมด 7 คน ที่สังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี ช่างดูแตกต่างเสียเหลือเกิน เพราะหลังจากแม่ของ เต็กกอ เสียชีวิตไปตั้งแต่เขาอายุได้ 2 ขวบ พ่อก็กลายเป็นคนติดสุราจนมาด่วนจากไปอีกคน ทำให้ภาระหาเลี้ยงครอบครัวตกเป็นของพี่ชายคนโต และพี่คนอื่น ๆ ต่างก็มีงาน อารมณ์ขาดความรัก ความอบอุ่นในครอบครัว ทำให้ เต็กกอ เริ่มรู้สึกเบื่อครอบครัว และพี่ชายที่มักจะบ่นอยู่เสมอ โดยที่เขาไม่รู้ซึ้งถึงความลำบากของพี่ชาย ที่กว่าจะหาเงินมาได้แต่ละบาท เต็กกอ จึงหันไปหาความรักความอบอุ่นจากเพื่อน จนเที่ยวเล่นด้วยกันถึงค่ำมืด แม้จะมีเสียงบ่นดุด่าจากพี่ชายก็ไม่เคยฟัง และเพื่อนนี่เองที่นำพาความเปลี่ยนแปลงมาสู่ชีวิตของ เต็กกอ เมื่อเขาต้องการได้รับการยอมรับจากเพื่อน ๆ เขาจึงตัดสินใจลองสูบบุหรี่ ตามคำชักชวนของเพื่อน ๆ อย่างไม่อิดออด ก่อนจะไต่ระดับมาเป็นดมกาว กัญชา จนกระทั่งลองยาบ้า ลามไปจนถึงเฮโรอีน ทำให้เขาตัดสินใจหาเงินใช้เอง ด้วยวิธีการ "ค้ายาบ้า" ตั้งแต่ยังเรียนมัธยม ช่วง ชีวิตวัยรุ่น เป็นช่วงชีวิตที่เต็กกอเกเรมากที่สุด ทั้งติดเพื่อน ไม่เรียนหนังสือ ติดยา ส่งยา เป็นหัวโจกยกพวกไปตีกับคนอื่น มีรอยสักรอบตัว จนคนในครอบครัวเอือมระอา แม้แต่ชาวบ้านก็สาปแช่ง จนกระทั่งเขาถูกตำรวจจับ แต่ด้วยความที่เต็กกอยังเป็นเยาวชน จึงไม่ต้องไปรับโทษในคุก หลังจากนั้น พี่ชายของเขาจึงได้พาเขาไปบวช เพื่อหวังให้ธรรมะกล่อมเกลาจิตใจ และหวังว่าจะช่วยให้เขาเลิกยาได้ แต่นั่นก็ไม่ได้ผล สุดท้ายพี่ชายจึงส่งเต็กกอไปเป็นครูอยู่บนดอยซาลาวะ ใน อ.สังขละบุรี จ.กาญจนบุรี ที่แทบไร้การติดต่อจากโลกภายนอก เพื่อหวังให้ "เต็กกอ" ได้รู้จักคำว่า "ให้" บ้าง และหวังว่าสิ่งแวดล้อมของที่ดอยซาลาวะ จะช่วยขัดเกลาให้ เต็กกอ เป็นคนอ่อนโยนได้บ้าง แน่นอนว่า ครั้งนี้ก็กลายเป็นจุดเปลี่ยนอีกครั้งในชีวิตของเต็กกอ เพราะในเวลาต่อมาคนที่ดอยซาลาวะต่างเรียกเต็กกอว่า "ครู" เดิมที เต็กกอ ไม่ได้สมัครใจที่จะขึ้นมาที่ดอยแห่งนี้ แต่ต้องการพิสูจน์ความเป็นลูกผู้ชายให้พี่ชายได้เห็น ที่นี่ ครูเต็กกอ ได้เรียนรู้ความยากลำบาก ทั้งการเดินทางข้ามห้วยที่แสนลำบาก ต้องเดินเท้า กว่า 20 กิโลเมตร รวมทั้ง การใช้ชีวิต และภาระที่ต้องรับผิดชอบ แต่ก็ต้องจำใจอยู่ เพื่อให้ญาติพี่น้องยอมรับในตัวเขา เขาก็เป็นเพียงครูคนเดียวในหมู่บ้าน ทำให้ชาวบ้านต่างให้เกียรติในความเป็นครู สร้างกำลังใจให้ครูเต็กกอ และยังออกไปทำไร่ ทำนา เก็บผัก หาปลา เหมือนชาวบ้านคนอื่น ๆ ตั้งแต่เช้า ชีวิตในแต่ละวันเต็มไปด้วยความช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ซึ่งช่างแตกต่างกับชีวิตในเมืองเบื้องล่าง ที่ครูเต็กกอประสบมาอย่างสิ้นเชิง เมื่อได้ฝ่าฟันอุปสรรคนานัปการมาได้ ทำให้เขาเริ่มเห็นคุณค่าในตัวเองมากขึ้น และยังดีใจที่คนในชุมชนแห่งนี้ก็เห็นคุณค่าของตัวเขาเช่นกัน พร้อมกับภาคภูมิใจที่ได้พิสูจน์ "หัวใจ" ตัวเอง ด้วยการเอาชนะความทุกข์ยากมาได้สำเร็จ ทุกวันนี้ ครูเต็กกอ เป็นเพียงครูอาสา เพราะไม่มีวุฒิครู แต่อนาคต เขาตั้งใจที่จะศึกษาเพิ่มเติม เพื่อจะได้เป็นครูอย่างเต็มตัว |
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 91 คน [