ระยอง3 กดคลิก ชมโคราช-ระยอง2 ที่พักปากช่อง วันอังคาร30 มค. กว่าจะได้เดินทางจากปากช่องไประยองจากตั้งใจจะไปเช้า กลายเป็นไปตอนเที่ยง ไปแบบช่วยกันดูทางเพราะทุกทีมีคนชำนาญทางพาไป แต่เที่ยวนี้ไปกันเอง ใช้เส้นทางมอเตอร์เวย์ เริ่มต้นเที่ยงปากช่อง>สระบุรี>บางประอิน อยุธยา >สังเกตหาป้าย วงแหวนรอบนอกตะวันออก เจอแล้วเลี้ยวซ้ายตามป้ายบอก เข้ามอเตอร์เวย์ (เส้นทางนี้ไปสนามบินสุวรรณภูมิได้ และไปมหาลัยรามคำแหงได้จะมีป้ายบอกเลี้ยวซ้าย) >ถึงป้ายสนามบินสุวรรณภูมิตรง แต่.......เราเลือกไปเส้นทางเลี้ยวซ้ายไปชลบุรี >พัทยา-ระยอง >เข้าพัทยาทางหลวงหมายเลข36 เริ่มทางตรงไประยองที่กำลังทำทางมอเตอร์เวย์ตลอดเส้นทาง รถยนต์จ่ายค่าด่านมอเตอร์เวย์คันละ30บาท ไประยองต้องจ่ายถึง4ด่าน 30*4 = 120บาท ไปกลับก็เท่ากับเสียค่าด่าน 240 บาท ใช้เวลาเดินทางปากช่องโคราช-ระยอง ประมาณ 4 ชม. ควันไม่รู้ใครเผาอะไรยังกะไฟไหม้บ้าน ที่พักริมทางมอเตอร์เวย์มีอยู่จุดเดียว ใครจะเข้าห้องน้ำ ร้านอาหาร ปั๊มน้ำมัน ต้องใช้บริการที่นี่ แถวถนนสุขุมวิทเลี้ยวขวาตรงไฟแดง ลองเข้าไปดูหาดแสงจันทร์เพราะเห็นป้ายระยะทางใกล้กว่าเพื่อน จะได้เห็นทะเลเร็ว กลัวมืดก่อน เพราะมาถึงก็ปาไปสี่โมงเย็นแล้ว ป่าชายเลนเห็นมีที่เดียวเมื่อก่อนมีเยอะกว่านี้ ตอนนี้มีร้านอาหารบรรยากาศริมน้ำป่าชายเลน แถวนี้มีดิสโกเธคด้วย มีร้านอาหารใหญ่ที่คนในเนตโพสต์บอกหลายร้านอยู่แถวระแวกนี้ หิวก็หิวแต่จะหาที่พักก่อน พอไปถึงหาดแสงจันทร์ผิดคาด รีสอร์ทและโรงแรมร้างเพียบ แทบไม่มีคน มีแต่กระท่อมบ้านชาวประมงยาวเลย และทางก็ตันแถวท่าเรือประมง ต้องตีรถกลับไปหาทางเริ่มต้นใหม่ ตอนกลับมาบ้านดูรายการ"วิญญาณไทย ใจสากล"ช่อง9 ของดร.นิติภูมิ นวรัตน์ เสนอเรื่องทะเลและป่าชายเลนระยองที่โดนผลกระทบ ป่าชายเลนโดนบุกรุกยึดเป็นที่ส่วนตัว ทรายทะเลที่โดนดูด ถมทะเล ทำให้หาดทรายที่เคยสวยสุดทางน้ำเปลี่ยนไป ต้องเอาหินมาทำกำแพงป้องกันการกัดเซาะ มิน่าแถวนี้เลยเป็นที่ท่องเที่ยวร้าง กลับทางเดิมแต่....เลี้ยวสี่แยกผิดต้องเป็นอีกแยกนึงที่จะมีป้ายบอกทางไปหาดแม่รำพึง เลยหลงทางเข้าหมู่บ้าน ถามทั้งเด็กกลุ่มวัยรุ่น และผู้ใหญ่ก็บอกไม่ชัวร์ คนนึงบอกอย่างอีกคนบอกอย่าง ก็งมจนออกมาถนนใหญ่สุขุมวิท เข้าตัวเมืองระยองรถติดหน่อย ดีที่ไปทางตรงตลอดตามป้ายบอกทางไปหาดแม่รำพึง หลงทางเสียเวลาอีกแล้วกับป้ายที่บอกทางลัดไปหาดแม่รำพึง ดันไปยูเทริน ไปถามเด็กปั๊มไม่มีทางลัดหรอก เวงกำ ต้องยูเทรินกลับไปใช้ทางเดิม ยี่สิบกว่ากิโลถึงหาดแม่รำพึงเกือบหกโมงเย็นเพราะหลงทางนี่แระ หาที่พักรีสอร์ทแถวสุดหาดบ้านก้นอ่าว ก็ดูเก่าเปลี่ยวจังไม่มีคน เลยวนกลับมาเอาที่นี่ รีบลงมาจะถ่ายรูปพระอาทิตย์ตกก็ไม่ทัน แต่ก็ยังดีที่ได้เห็นพระอาทิตย์กำลังจะลับฟ้าระหว่างเดินทางหาที่พัก สวยซึ้งเชียว ยังมีเด็กเล่นน้ำบ้างประปราย ยังดีที่นี่มีคน เพราะบางหาดที่ผ่านมาเงียบเหงาไม่มีคน ทีแรกก็ผิดหวัง คลื่นอยู่ไกลที่พักคงนอนไม่ได้ยินเสียงคลื่น บังกะโลที่เคยประทับใจก็ไม่แน่ใจใช่หลังที่ติดกับโรงแรมไหม เมื่อหลายสิบปีก่อนมาพักที่ระยองเป็นบังกะโลไม้โรแมนติคเชียว ไม่มีที่พักอื่นใกล้เคียง ยังกะหาดส่วนตัวเลย ตอนเย็นนั่งทานข้าว ยำหอยนางรมสด ที่ร้านอาหารริมหาดอย่างเก๋ กลางคืนได้ยินเสียงคลื่นนอนฟังเพลินจนหลับ ตอนนั้นคิดว่าถ้ามีแฟนพามาพักและกินที่นี่คงโรแมนติคน่าดู แต่ตอนนี้ไหง เต็มไปด้วยเตียงผ้าใบร้านอาหารหรูหายไปซะแระ เลยสั่งอาหารทะเลร้านที่เขามีเตียงผ้าใบให้นั่ง ก็ร้านแถวนี้มีแต่แบบนี้นี่ อาหารทะเลโดยเฉพาะปูสดจริง แต่หอยหวานเผาเสียดายไม่สด โป๊ะแตกก็ปลาหมึกเยอะจนเคี้ยวกินไม่ไหว ต้องแบ่งหมาทะเลกินด้วย ลาภปากหมา แต่......น่าเสียดาย โรงแรมเขามีงานเลี้ยงด้านหน้าโรงแรมเปิดเพลงร้องคาราโอเกะแข่งเสียงคลื่นทะเล บรรยากาศเลยกร่อย ฝรั่งและคนนั่งทานแถวนั้นรวมทั้งพวกเราเลยเข้าที่พักไปนอนดีกว่า ประมาณสี่ทุ่มงานเลี้ยงคงเลิก เย้....... ระเบียงกว้างลมเย็นไม่มียุง น่าจิบเบียร์ รับลมทะเลฟังเสียงคลื่นจัง เลยชวนไปซื้อเบียร์ร้านมินิมาร์ทใกล้ที่พัก จะสั่งกับแกล้มกับโรงแรมซะหน่อยครัวปิดแล้ว เลยข้ามถนนไปสั่งใส่กล่องร้านกอล์ฟ-กิ๊ฟตรงข้าม เมาหลับไปเลยคืนนั้น กดคลิก ชมโคราช-ระยอง4 ทะเลตอนเช้า |
บทความทั้งหมด
|