ปรกติบันก็จะยอมดื่มนมโดยดูดหลอดถ้าไม่ใช่มื้อก่อนนอน ถ้ามื้อนอนเค้าจะอยากดูดนมแม่สุดๆ วันนี้มีเหตุต้องออกจากบ้านเลยลองเสี่ยงดูว่าถ้ามื้อนอนไม่มีแม่จะเป็นก๊อซซิล่าขนาดไหน ห่วงก็ห่วงโทรมาถามที่บ้านเป็นระยะว่าเป็นยังไง ที่บ้านก็บอกว่ามีงอแงบ้างแต่ยังไหว ที่บ้านบอกว่ายังไหวแม่เก่งเลยได้ใจเอาของไปให้บ้านพ่อและแม่ตัวเองต่ออีก หุ หุ พอกลับมาบ้านสิ่งที่พี่เลี้ยงเล่าให้ฟังคือ

น้องบันให้อุ้มไปห้องหม่่ามี้ ไปถึงก็ชี้เสื้อแม่ที่แขวนอยู่แล้วบอก "แม่แม่ แม่แม่" จากนั้นก็ไปหยิบรูปถ่ายแต่งงานของป่าป๊ากับหม่ามี๊มาถือแล้วชี้บอกว่า "แม่แม่ แม่แม่" เหมือนกับจะบอกว่าจะหาแม่ พี่เลี้ยงบอกว่า "พี่นิดรู้บันคิดถึงหม่ามี้แต่หม่ามี้ไปธุระ บันนอนนะครับ" ว่าแล้วก็ถือรูปออกจากห้องแม่ไปห้องตัวเอง นอนดูรูปแม่เรียก "แม่แม่ แม่แม่" ตลอด ถือจนถือไม่ไหวเพราะมีกรอบรูป พี่เลี้ยงเลยต้องไปเอารูปอื่นที่ไม่มีกรอบมาให้ถือ บันบันก็ถือรูปใบนั้นนอนดูแล้วก็เรียก "แม่แม่ แม่แม่" ตลอดจนหลับ ฟังแล้วทั้งขำทั้งเอ็นดูลูกชายหัวแก้วหัวแหวน สงสารลูกก็สงสาร แต่ก็ดีใจที่เค้าพยายามอดทนสุดๆ 

แม่แม่รักบันบันมากที่สุดในโลกนะครับ