เพราะว่าวันนี้เป็นวันดี...บลอกที่หนึ่งร้อยค่ะ

วันฝนตกกับนกกางเขนตัวน้อย

บ่ายของวันลาพักผ่อนวันหนึ่ง ฉันกลับขึ้นมาทำงานต่อบนห้องหลังจากที่จัดการกับอาหารกลางวันเรียบร้อยแล้ว พายุฝนที่ตั้งเค้ามาตั้งแต่ก่อนเที่ยงก็เริ่มโปรยปราย สักพักก็กลายเป็นพายุ และไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

ฉันละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่พิมพ์เอกสารการสอนค้างอยู่ มองออกไปนอกระเบียง นกกางเขนตัวหนึ่งบินมาเกาะอยู่บนขอบประตูที่ฉันเปิดไว้เพื่อรับอากาศบริสุทธิ์ เสียงฟ้าคำรามเหมือนจะเตือนว่าฉันควรจะเซฟงานและปิดเครื่องให้เรียบร้อยได้แล้ว ถ้าไม่อยากให้งานที่ทำมาตลอดเช้านี้สูญเปล่า ... เหมือนเมื่อวาน

ฉันหันกลับมาเซฟงาน บอกลาเพื่อนร่วมสนทนาทาง MSN ก่อนที่จะปิดเครื่อง

ฝนที่กระหน่ำลงมาเหมือนฟ้ารั่วเมื่อสักครู่ ค่อยๆ ซาลง พร้อมกับนกน้อยบินจากไป

ฉันย้ายตัวเองออกมาจากโต๊ะทำงาน มานั่งอยู่ที่ระเบียงข้างๆ ประตูที่นกกางเขนเกาะอยู่ นั่งมองสายฝน และคิด

ฝนยังไม่ขาดเม็ด ฉันมองเห็นนกกางเขนตัวน้อยอีกครั้ง กำลังบินไปยังจุดหมายที่อาจเป็นต้นไม้ต้นใดต้นหนึ่งที่มีครอบครัวของมันรออยู่ หรืออาจไปที่ไหนๆ ที่ฉันคงไม่มีวันรู้

..
..
นกกางเขนยังรู้จักประมาณกำลังของตน ไม่บินฝ่าพายุฝนแม้จำเป็นต้องไปถึงจุดหมาย มันยังรู้จักหยุด รู้จักรอ
แล้วฉันล่ะ ทั้งที่รู้แน่ว่าพายุนั้นเกินกำลัง ทำไมถึงได้ดึงดัน ไม่ใช้ความรอบคอบ ไม่ใช้สติ ไม่รู้จักประมาณตน .. อายนกกางเขนมันนะนั่น

เขียนไว้ตอนบ่ายวันฝนตกกับปัญญาที่ได้จากนกกางเขน .. วันที่ 12 เมษายน 2550

ปล. ฉลองครบรอบ 100 บลอก กับเรื่องดีดีเรื่องนี้ค่ะ

Create Date : 23 เมษายน 2550 Last Update : 23 เมษายน 2550 0:00:09 น. Counter : 850 Pageviews.		37 comments
Share Tweet

	สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๗ มาช้ายังดีกว่าไม่มา (2 ม.ค. 2567 07:30:30 น.)		สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)
	๏ ... รามคำแหง แรงคำหาม ... ๏ นกโก๊ก (2 ม.ค. 2567 14:22:51 น.)		สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)