เล่าเรื่องการบินเก่าๆ ตอนใบพัดหลุดกลางอากาศ ( ตอนจบ ) ความเดิม เครื่องบินดาโกต้าที่จะปฎิบัติภารกิจถ่ายภาพทางอากาศ ได้เกิดเหตุใบพัดด้านขวาหลุด... กัปตันก๋อยได้ตัดสินใจที่จะนำเครื่องไปลงที่สนามบินอุดร... (ต่อจากตอนที่แล้ว) ท่ามกลางพายุฝนที่กระหน่ำอย่างรุนแรง กัปตันก๋อยบอกกับหมวดอำนวยว่าจะบินเอง เพื่อที่จะให้หมวดอำนวยคลายเครียด จากนั้นก็ค่อยๆนำเครื่องบินร่อนลงด้วยกำลังเครื่องยนต์เพียงเครื่องเดียว จากความสูง 5,500 ฟุต ร่อนลงมาด้วยมุมบางๆ โดยมีเรดาร์ควบคุมอย่างใกล้ชิด และในที่สุดเวลาแห่งการรอคอยก็มาถึง เมื่อบริคแฮมเรียกมา *แอร์ฟอสท์ โฟร์วันทรี บริคแฮม ***บริคแฮม แอร์ฟอสท์ โฟร์วันทรี ส่งข่าว *ขณะนี้แอร์ฟอสท์ โฟร์วันทรี อยู่ห่างสนามบิน 5 ไมล์ เห็นสนามบินหรือยัง ***แอร์ฟอสท์ โฟร์วันทรี ยังอยู่ในเมฆ ยังมองไม่เห็น กัปตันก๋อยตอบ แล้วเพิ่มอัตราการร่อนลงอีกเล็กน้อย ขณะนี้ระยะสูงอยู่ที่ 2,000 ฟุต เมื่อร่อนลงมาอยู่ที่ 1,800 ฟุตก็ออกจากเมฆ เห็นแล้ว นั่นอย่างไร สนามบินอุดร อยู่ตรงหน้าพอดี ***บริคแฮม แอร์ฟอสท์ โฟร์วันทรี ทอลลี่โฮ ผมขอลงวิชช่วล เลิกการติดต่อ ขอบคุณมากครับ *ด้วยความยินดี แอร์ฟอสท์โฟร์วันทรี ขอให้คุณโชคดี ขณะนี้ฝนหยุดแล้ว แต่ท้องฟ้ายังฉ่ำอยู่ กัปตันก๋อยให้หมวดอำนวยติดต่อกับหอบังคับการบินอุดร ส่วนตนเองนั้นนำเครื่องบินร่อนเข้าหาทางวิ่ง ***อุดร ทาวเออร์ แอร์ฟอสท์ โฟร์วันทรี ลองไฟนั่ล ใบพัดเครื่องยนต์ขวาหลุด ขอลงฉุกเฉิน *****แอร์ฟอสท์ โฟร์วันทรี อุดรทาวเออร์ ทราบแล้ว ลงมาได้เลย ทางวิ่ง สามศูนย์ ลมสงบ ทัศนวิสัย 7 ไมล์ จะให้เราช่วยอะไรอีกบ้าง ***โรเจอร์ แอร์ฟอสท์ โฟร์วันทรี แสตนด์บาย กัปตันก๋อยนำเครื่องบินร่อนลงไปเรื่อยๆโดยยังไม่ได้กางฐาน ผ่าน 1,000 ฟุต ...900 ฟุต พอ 800 ฟุต ก็เข้าเมฆอีกครั้งหนึ่งทำให้มองไม่เห็นสนามบิน แต่ก็ยังกัดฟันนำเครื่องบินร่อนลงตรงหน้าต่อไป โดยรักษามุมร่อนเอาไว้ จนกระทั่งถึง 500 ฟุต ก็หลุดออกมาจากเมฆ เครื่องบินมาอยู่ที่ท้ายทางวิ่งพอดี แต่อยู่สูงเกินไป เครื่องบินอยู่ค้ำสนามบิน จะทำอย่างไร การบินไปใหม่ด้วยกำลังของเครื่องยนต์เดียวก็สามารถทำได้ แต่ก็เสี่ยงมาก ด้วยประสบการณ์ที่มากเกินพอ กัปตันก๋อย เห็นว่าสนามบินอุดรมีทางวิ่งที่ยาวมากกว่า 3 กิโลเมตร จึงผ่อนเครื่องยนต์ซ้ายมาจนสุด สั่งเอาฐานลง เปิดแฟลบ และร่อนลงแบบเดียวกับเทคนิคการลงสนามสั้น ทางวิ่งค่อยๆใกล้เข้ามา....ใกล้เข้ามา ในที่สุดล้อของเครื่องบินดาโกต้า 413 ก็สัมผัสพื้นทางวิ่ง กัปตันก๋อยปล่อยจนเครื่องบินช้าลงจึงหยุดเครื่องบินบนทางวิ่งแล้วดับเครื่องยนต์ ในขณะที่รถกู้ภัยทั้งของไทยและอเมริกันวิ่งตามมาเป็นขบวน กัปตันก๋อยเอื้อมมือไปตบไหล่ของหมวดอำนวยและยิ้มให้เป็นการปลอบใจ แล้วถอดครอบหูฟังวิทยุออก หลับตาเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ เป่าลมออกจากปากอย่างโล่งใจ จากการสอบสวนทางเทคนิคในภายหลังทราบว่า ใบพัดของเครื่อง 413 ได้หลุดออกไปทั้งชุด ลอยละลิ่วลงไปเบื้องล่าง ในเขตของจังหวัดขอนแก่น เดชะบุญที่ตกลงไปในทุ่งนาไม่ถูกใครเลย นอกจากควายของชาวบ้านขาหักไป 2 ตัว เนื่องจากใบพัดตกลงใกล้ๆกับที่ผูกควาย ทำให้ควายตกใจกระโดดหนีสะดุดคันนาจนขาหักทางการต้องจ่ายค่าเสียหายให้เจ้าของควายไปหลายพัน จากเรื่องราวที่ท่านได้อ่านผ่านไปแล้วนี้ สามารถวิเคราะห์ได้ว่า อุบัติเหตุนั้นสามารถที่จะหลีกเลี่ยงได้ ถ้านักบินควบคุมสติได้ กระทำทุกอย่างตามขั้นตอนอย่างรอบคอบ ใช้วิจารณญาณและประสบการณ์ที่มีอยู่ได้อย่างเต็มที่ แล้วอย่างนี้อุบัติเหตุที่ไหนจะเกิดขึ้นได้..จริงแม๊ะ โดย: โสมรัศมี วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:13:39:30 น.
ตื่นเต้นหวาดเสียว แต่ก็แฮปปี้เอนดิ้ง
ตบมือให้กัปตันก๋อยค่ะ ขอให้น้องนะโมโตเร็วๆนะคะ โดย: เอสเจ~* วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:18:21:20 น.
|
บทความทั้งหมด
|