ผมว่าจะเข้าใจความตายได้คงต้องไปใกล้มันที่สุด ที่ลมหายใจเกือบหมดไปละมั้งถึงจะรู้

  

ประเด็นของเรื่องนี้
ไม่ใช่ความกระหายที่จะจบชีวิตลงใช่ไหม??

การเข้าใจ
การไม่เข้าใจ
การทำความเข้าใจ
การปฏิเสธที่จะทำความเข้าใจ

ถ้าทั้งหมดนี้มันยากนัก
ก็แค่อย่าเอาจิตใจไปพัวพันอยู่กับมัน
แล้วใช้ชีวิตอยู่กับสำนึกพื้นฐานของจิตใจก็น่าจะพอแล้ว

  

ใช่...

แค่เบื่อการมีชีวิต
ไม่ได้อยากจบชีวิต


ยังตระหนักอยู่เสมอว่า

การไร้ชีวิตของเรา
จะทำให้คนที่รักเราเสียใจ
และทำให้ไม่ได้พบกับคนที่เรารัก

ความรัก ทำให้ไม่อยากตาย

  

ความรักเป็น เหตุ ให้เรารักตัวเองพอที่จะยืนอยู่บนโลกนี้ต่อไปสินะ

มีคำพูดหนึ่งซึ่งประทับใจ
เขาว่า " มนุษย์ทุกผู้สามารถทำอะไรก็ได้ ถ้าเขากล้าพอ มั่นใจพอ และไม่ตายเสียก่อน..."

เข้าท่าดีนะ ว่ามั้ย

  

เข้าท่าดีพี่


จะได้ไม่ต้องแล่นวนไปวนมาในทะเลที่ไม่รู้จักจบสิ้น
จอดนิ่งๆอยู่ริมฝั่ง เติมเสบียงเรียบร้อยค่อยออกเดินเรืออีกครั้ง

  

แต่ถึงจะเจอเรื่องทุกข์ยากแสนสาหัสยังไง เราก็ยังอยากมีชีวิตอยู่นะ เพราะว่าท้าทายที่สุดที่จะอยู่ยังไงให้ชีวิตมีความสุข

  

เธอตายไม่ได้
เพราะสมาคมแม่บ้านทุกคนรักเธอ

ก็เลยไม่อยากให้เธอตาย

  

ฉันอาจแค่อยากปล่อยตัวเอง ออกจากอะไรบางอย่าง
บางอย่างที่ฉันไม่เข้าใจ
หรือบางอย่างที่ไม่อยากจะเข้าใจ

แล้วดำดิ่งลงไป...
ในโลกที่ไม่จำเป็นต้องทำความเข้าใจกับอะไร

บางทีสิ่งที่เธอกำลังหวนหา
อาจจะไม่ใช่ 'ความตาย' ก็ได้

จำละครเวที 'กุหลาบสีเลือด' ได้ไหม...

ฉันตายแล้วค่ะ
ฉันตายในบ้านหลังนี้
ฉันเคยคิดว่าความตายคือการหลุดพ้น
แต่หลังจากที่ตายแล้ว
วิญญาณของฉันก็ยังติดอยู่ในบ้านหลังนี้
...ไปไหนไม่ได้

ความตายจึงไม่น่าจะเป็นคำตอบ
ของการปลดปล่อยตัวเอง
...จากอะไรบางอย่าง

อืมมมม...
บางทีสิ่งที่เธอกำลังหวนหา
อาจจะมีความหมายเท่ากับคำว่า 'ปล่อยวาง' ก็ได้นะ

ยากใช่ไหม!!!???

แต่ท้ายที่สุดแล้ว
จะ'ปล่อย' หรือ 'ผูกมัด' มันไว้
ก็ขึ้นอยู่กับ 'ใจ' ของเธอเองทั้งนั้นแหละ....

  

สมมุติว่ากำลังตายอยู่ทุกขณะ
จริงๆ พี่ชอบเพลงนึงมากเลย
แต่ว่าเนื้อมันภาษาปะกิต จำไม่ได้อะ
ชอบมากๆ พูดถึงความตายนะ