แน่ใจแล้วหรือ

ว่าเราต้องมีบางสิ่งที่ขาดหายไป

บางทีเราอาจะเต็มอยู่แล้วก็ได้นะ

  

การต่อ jigsaw แต่ละภาพ...

คนเราคงใช้เวลาในการต่อไม่เท่ากัน...

ภาพสวยๆของ jigsaw แต่ละภาพ....

ความยาก-และความง่าย ในการต่อ.... แตกต่างกัน....

เราเป็นคนชอบต่อ jigsaw เหมือนกันนะ

แต่ว่าใช้เวลาในการต่อภาพแต่ละภาพนานจัง...

ไม่เคยต่อจบภายในเวลาอันรวดเร็ว.....

..... ต่ะก่อนต่อ jigsaw กับพี่สาว....

สองคนช่วยกันต่อ...ช่วยกันคิด.....

ช่วยกันเติมภาพ...ก็จะได้ภาพที่ต้องการ

ต่อผิดไป ยังมีอีกคนช่วยบอก.....ช่วยแก้....ช่วยติง...

ตอนนี้ถ้าต่อ jigsaw เอง.....

ก็คงงมกับเหลี่ยมๆ มุมๆ ของมันอีกนานเชียว...

อุอุ.... เห็นพระญาติไม่อัพบล็อกซะหลายวันเลยตอบยาว

  

ของดี ไม่จำเป็นต้องรอนานก็มีนะคะ

  

เคยนั่งต่อจิ๊กซอว์เป็นวันๆ หลายวันติดต่อกัน กว่าจะเสร็จ

ได้ภาพสวยสมใจ....ทุกชิ้นอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้องของมัน

ภูมิใจอยู่หลายวัน ชื่นชมอยู่หลายวัน แต่ในที่สุดภาพนั้นก็ถูกลืม





เคยไหม....

เมื่ออะไรที่ยากแสนยาก อยากได้เป็นนักหนา

แต่เมื่อได้มาจริงๆ กลับพบว่า.....มันไม่คุ้มกับเวลาและความพยายามที่ให้ไปซะเลย

  

ตัวและหัวใจของแต่ละคนก็มีค่า

ไหน ๆ ก็จะทุ่มลงไป พยามตาสว่างดูซักหน่อยก็ดี

ว่าสิ่งนั้น คู่ควรแก่การเสียเวลาหรือเปล่า....

ไม่เช่นนั้นสิ่งที่ได้มา แทนที่จะเป็นภาพที่ตามหา

แต่กลับกลายเป็นแค่สสารหนึ่งบนโลกนี้...

  

เข้ามาอ่านค่ะ

  

"ทำไงดี ต่อภาพได้เต็มและสมบูรณ์แล้ว แต่ดันมีชิ้นส่วน สุดท้ายเหลือ"








"ตัวและหัวใจของแต่ละคนก็มีค่า

ไหน ๆ ก็จะทุ่มลงไป พยามตาสว่างดูซักหน่อยก็ดี

ว่าสิ่งนั้น คู่ควรแก่การเสียเวลาหรือเปล่า...."

ลป. อันนี้เห็นด้วย ไม่เจอก็ไม่เห็นเป็นไรนะ

  

บางทีก็หลงรอจิ๊กซอร์ที่จะเข้ากับมุมๆนึง..


หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ จนกระทั่งต่อภาพจนจะเสร็จ..




ถึงรู้ว่ามันหายไปแว้วว..

  

ชอบท่อนนึงของเพลงงมงายมากๆ

เขาบอกว่า

เกิดมาได้เจอคนที่ตามหามานานแสนนาน ทำให้รู้ว่าเธอมีค่ามากแค่ไหน..

ทำให้เรารู้เหมือนกันว่า การรักใครสักคน กับการรักใครก็ได้

ไม่ได้มีความหมายเดียวกัน

  

อ่ะ...

"แต่ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ใด ..
บนโลกนี้ที่มันช่างกว้างใหญ่..
และฉันยังคงต้องรออีกนานเท่าไร..
กว่าจะพบคนนั้นที่รออยู่..
คู้แท้ที่เธอเข้ามาเปลี่ยน..
ชีวิตคนธรรมดาคนนี้..
ให้ไม่ต้องเหงาอีกต่อไป.."

  

ภาพของใจ อยู่ที่ ส่วนที่ใจต้องการ (พอใจ พอดี ดีใจ)


เหลี่ยมมุมที่ไม่พอดี ทิ่มแทงใจ เป็นแผลบาดเจ็บ (อุบัติเหตุ ประมาณ เออใครก็ได้ตอนนี้)



ใจพองโต อิ่มเอม ภาพของใจนั้นสวยงาม (ชิ้นส่วนที่เติมเต็ม แก่กันและกัน)


ปล. ชิ้นส่วนของภาพ คงไม่เพียงแค่ ชิ้นส่วนของฉันเติมเต็มแก่เธอ

แต่มันคงต้องเป็น

ชิ้นส่วนของเธอ เติมเต็มแก่ภาพของฉันด้วย

คงยากที่ภาพของใจ ของ แต่ละคนจะเป็นภาพเดียวกัน

เพราะ แค่ละคนก็มีภาพของใจเป็นของตัวเอง


**** เหอะๆๆ พิมม์ผิด เป็นสรณะ เหอะๆๆ (ลบอันบนด้วยนะท่าน ขอบคุณค่ะ)

  

พยายามจะไม่ตามหาส่วนที่หายไป

เพราะเชื่อว่าความงามแบบขาดๆ หายๆ ก็เป็นศิลปะอีกแบบนึงเช่นกัน

แต่ถ้าชิ้นๆ นั้นที่มันหายไป มันมีอยู่จริง มันคงมาหาเราเองตามเวลาที่มันสมควรจะมา

  

ไม่มีชิ้นส่วนที่ขาดหาย

ก็อยู่แบบขาดๆ ไม่สมบูรณ์เนี่ยล่ะ

อยู่ได้ ไม่ซิ ต้องบอกว่า ต้องอยู่ให้ได้






...

  

แหว่งๆขาดๆก็ดูดีในบางทีเหมือนกันนะฮะ........

  

ไม่เล่นค่ะ...

ถ้ารู้ว่าภาพนั้นขาดจิ๊กซอว์ไป แม้แต่อันเดียวก็ไม่อยากเล่นแล้วอ่ะค่ะ -_-"

เวลาได้ภาพจิ๊กซอว์มาต่อเล่นทีไร ก็เลยต้องรักษาชิ้นส่วนจิ๊กซอว์นั้นไว้...ไม่ให้หายไป...จะได้หยิบมาเล่นได้อีกบ่อยๆ เพราะเป็นคนชอบเล่นซ้ำไปซ้ำมา^^" ถึงจะเป็นภาพเดิมๆก็เถอะค่ะ...จับเวลาเล่นซะ...ก็สนุกไปอีกแบบนะคะ...ตื่นเต้นดี เร้าใจดี

  

เคยได้จิกซอว์ชิ้นสุดท้ายมาแล้ว

แต่เขี้ยงทิ้งไปแล้ว

ซวยเลย ต้องรอชาติหน้า