น้ำตกหมันแดง ที่สุดก็ตัดสินใจตายเป็นตายได้มาสักทีให้รู้แล้วรู้รอด หลังจากเก็บแผนมานานเกือบสามสิบปี จริง เพราะว่าแหยงทาก มาคราวนี้โลกเรามีสิ่งประดิษฐ์ที่ชื่อว่าถุงเท้ากันทากและสารพัดสเปรย์ฉีดพ่นปกป้องละ แล้วยังจะรออัลไรอีกล่ะปัดโถ่ว ไปๆ ซะที ทริปเล็กๆ เดินไม่ไกลเกินใจไขว่คว้า เก็บภาพน้ำตกหมันแดง น้ำตกที่ขึ้นชื่อว่าสวยที่สุดแห่งหนึ่งของป่าไทย มี 9 ชั้น สวยทุกชั้น แถมอยู่ติดๆ กันราวกะจะเอาใจ อยากไปน้ำตกนี้มานานละ แลกด้วยเลือดนิดหน่อยบริจาคให้ทากไป คุ้มเว่อร์ แถมด้วยดงดอกลิ้นมังกรสีชมพูที่กำลังออกดอกบานฉ่ำกลางหน้าฝนตรงหน้าน้ำตกด้วย ใครอยากไปต้องรีบนิด เดี๋ยวดอกจะโรยซะก่อน เอนทรี่นี้ไม่ยาว เป็นรีวิวเล็กๆ ให้เห็นภาพเส้นทาง น้ำตกทุกชั้น ข้อมูลนิดหน่อย แล้วก็แผนที่ภูมิประเทศให้รู้ว่าน้ำตกหมันแดงตั้งอยู่ซอกไหนของภูหินร่องกล้านะครับ ปะปะ ไปกัน




ขอเริ่มจากที่ทำการอุทยานภูหินร่องกล้า เรามาปักหลักค้างกันก่อนหนึ่งคืนเช้าวันใหม่ก็เริ่มทริปด้วยการเดินทางออกจากที่ทำการ สู่จุดเริ่มต้นเดินเทรลที่หน่วยพิทักษ์หมันแดง ห่างที่ทำการไปตามทางถนน 19 กิโลเมตรมุ่งหน้ามาฝั่งหล่มเก่า จากนั้นเดินเทรลเข้าน้ำตกระยะทาง 3.7 กิโลถึงน้ำตกชั้นแรก
จากนั้น เก็บชั้นที่ 1-9 ด้วยระยะทาง 800 เมตรเท่านั้นแล้วก็เดินออก ไม่ย้อนทางเดิม ลงเขาอีก 1.7 กิโลสู่หมู่บ้านหมันขาว นัดรถมารับกลับหน่วยหมันแดง






หน่วยพิทักษ์อุทยานฯ ภรก.7 (หมันแดง) ติดต่อจนท.นำทางได้ที่นี่ (หรือจะติดต่อล่วงหน้าที่ที่ทำการก็ได้)
พิกัดหน่วย gps: N16.93069° E101.05127°
ความสูงจากระดับน้ำทะเล 1,640 m.






จากนั้นก็เปลี่ยนเสื่อผ้า เตรียมสัมภาระติดตัว ข้าวถุง น้ำดื่ม อุปกรณ์กล้องกันที่นี่






ที่ลืมไม่ได้คือถุงเท้ากันทาก หาซื้อที่ทำการก็มีขาย คู่ละ 120




อีกอย่างก็คือยากันทากครับ งัดมากันได้ 8 สูตร เหอะๆ พ่นๆ ฉีดๆ ไปตามแขนขา ทากจ๋าทากอย่าได้กล้ำกราย กลัว






เริ่มต้นเดินเทรล ควรเดินก่อนสิบโมง อย่าช้าไปกว่านี้เพราะเราต้องใช้เวลาประมาณ 5-7 ชั่วโมงในป่า






เดินบนถนนมาได้ 250 เมตรก็จะเจอรูเข้า ไม่ต้องกลัวไม่เจอ เพราะมีเจ้าหน้าที่นำ





เดินมุดป่าไปสองกิโลเมตรแรกลาดชันต่ำ พ้นจากนั้นก็เดินดิ่งลงสู่หุบลำห้วยหมันแดง ไปเจอตัวน้ำตกชั้นแรกที่ความสูง 1360 เมตร ไล่เก็บน้ำตกไปถึงชั้นสุดท้าย ชั้น 9 ที่ความสูง 1220 เมตร แล้วเดินลงสู่หมู่บ้านหมันขาวที่ความสูงประมาณ 1100 จบเทรล นั่งรถอ้อมกลับหน่วยหมันแดง 26 โล ทางจะผ่านภูทับเบิกด้วย





เดินดุ้มๆ เข้าไป ตามมาครับ






มีข้ามลำธารนิดหน่อย





แล้วก็เริ่มจ๊ะเอ๋ทาก มาแล้ว ทาคุน้อยไต่ผับๆ ยังกะมีเรดาห์ รู้ด้วยว่ามีคนเข้ามานะตะเอง อร๊ายยย





สนุนสนานไปกับเสียงกรี๊ดลั่นสนั่นป่า โอย มองกันดีดี มองขากันบ่อยๆ ไม่งั้นมันจะแอบไต่สูงขนาดนี้ครับ






ช่วงที่มาคือ 2 กย มานี้เอง อากาศตอนเดินก็เย็นสบายสมกับเป็นป่าที่สูง และคำภาวนาสำริดผล ไม่เจอฝนตก (แต่ประมาทไม่ได้นะครับ ต้องเตรียมเสื้อผ้ากันฝนกันไปด้วยทุกคน)





ใช้เวลาเดินเกือบสองชั่วโมงเต็มๆ เราก็มาถึงหมันแดงชั้นที่ 1 ดูไปใจยังแป้ว ยังไม่ค่อยสวยโดนใจเท่าไหร่ แต่พอถ่ายออกมาแล้วโอ้วว้าว ของจริงเหมือนสาวที่มีเค้าหน้าโครงร่างดีงามอยู่แล้วครับ ภาพถ่ายก็เหมือนแค่ช่วยเขียนคิ้วปัดแก้มให้แค่นั้น ปะปะ ไปชมกัน น้ำตกหมันแดงครบทุกชั้น >>>






น้ำตกหมันแดงชั้นที่ 1
ชั้นแรกอาจจะเรียกว่าสวยน้อยที่สุด แต่ลีลาก็อ่อนโยนละมุนสุดเช่นกัน






น้ำตกหมันแดงชั้นที่ 2 (ถัดชั้นแรกมา 160 เมตร)
สวยผิดหูผิดตาไปจากชั้นแรก ลีลาแผ่กว้างเต็มโตรกผา ไล่ลงไปตรงนั่นเขย่งเดินลงไปถ่ายได้แต่ทางโคตรลื่น ไม่ใจพอ ยืนตรงนี้ยังต้องเกรงกล้ามขาจนหน้าแดง เลยเก็บแค่มุมสูง






น้ำตกหมันแดงชั้นที่ 3 (ถัดชั้นสองมา 100 เมตร)
สายน้ำไหลต่อมาจากชั้นสองวาดลีลาแตกเป็นสามสายสมชื่อชั้น แล้วไหลรวมตัวอีกทีนึงตกกระแทกตึ่กๆๆๆ ลงมาก่อนจะไหลอ่อยๆ ไปสู่ชั้นสี่






น้ำตกหมันแดงชั้นที่ 4 (ห่างชั้นสามไป 130 เมตร)
สวยขึ้นไปอีกเรื่อยๆ ด้วยฉากหน้ากองหินจับตะไคร่ แล้วสายน้ำที่แผ่กว้างเป็นลานใหญ่กว่า 1 2 3
ชั้นนี้ต้องระวังเป็นพิเศษจะหาทางเข้าไม่เจอ เห็นป้ายชั้นแล้วไม่เห็นทางเข้า ต้องแซกตัวผ่านซอกหินใหญ่เข้าไปเหมือนไม่ใช่ทาง แต่มันคือทางๆ เดียวข้างๆ ป้ายเลย






น้ำตกหมันแดงชั้นที่ 5 มาถึงชั้นพระเอกของเรา
(ถัดจากชั้น 4 มาอีกร้อยเมตร)
ชั้นนี้ได้ยินชื่อเสียงมาว่าเป็นชั้นที่สวยที่สุดของหมันแดง และจะมีดอกลิ้นมังกรพันธุ์สีชมพูขึ้นเป็นฉากอยู่หน้าน้ำตก (ลิ้นมังกรมีสีส้มอีกสีนึง)





นี่ครับลิ้นมังกรสีชมพู แต่ถ่ายยากชะมัด เพราะยิ่งเข้าใกล้ตัวน้ำตกหน้าเลนส์ก็เจอน้ำเต็มๆ กระเซ็นเข้าไปไม่ขาดสาย ลิ้นมังกรเธอก็ไวต่อลมมาก ระริกพลิ้วไหวราวเจ้าเข้า มองเฉยๆเนี่ยมีเพลินจนเคลิ้มอยากหลับ จริง




มันจะฉ่ำๆ หน่อย ละอองน้ำเยอะ เช็ดเลนส์กันสนุกสนาน





น้ำตกหมันแดงชั้นที่ 6
(ชั้นนี้ติดกับชั้นห้า ถัดมาเพียง 30เมตร)
ความสวยขนาดย่อมๆ แต่โขดเด่นด้วยหินกลมๆ






น้ำตกหมันแดงชั้นที่ 7
(ถัดชั้นหกมา 120 เมตร)
ตกแปลกแหวกแนวชั้นอื่นๆ ตกเตี้ยๆ แต่แผ่กว้างมาก ถือว่าแหวกตลาดมาได้เวลาเหมาะเพราะ 2-6 หน้าตามันจะคล้ายๆ กันเกิ๊น






น้ำตกหมันแดงชั้นที่ 8
(ถัดจากชั้นเจ็ดมา 80 เมตร)
จ๊ะเอ๋ชั้นแปด ใครๆต่างว่าชั้น 5 สวยสุด แต่นายน้ำฟ้าขอยกตำแหน่งนี้ให้กับชั้น 8 ลีลาเธอจัดเต็มตอนตกลงมายังมีบิดเอวนิดๆ คิดดู แล้วมุมถ่ายก็เยอะ

อันนี้มุมด้านข้างบนๆ เด๋วไปดูมุมด้านล่างกัน






มุมด้านล่าง ตกได้สวยสมกับที่ยกตำแหน่งที่หนึ่งให้ ทั้งลีลาการตก ทั้งขนาด ทั้งการลดหลั่นเล่นชั้น งามได้โล่ นี่ถ้ามีเมเปิ้ลแดงๆ หล่นพรมมาบนหินฉากหน้านะ โอยๆ ไปกันใหญ่





น้ำตกหมันแดงชั้นที่ 9 อันเป็นชั้นท้ายสุด
(ถัดชั้นแปดมาเพียง 40 เมตร)
ถึงแล้วชั้นสุดท้าย เหมือนจะสวยธรรมดาไปซะแล้วเมื่อเจอชั้นแปดกลบรัศมี แต่ช้าแต่ชั้นนี้ดั๊นมีกอลิ้นมังกรขึ้นอีกกอบนโขดหินหน้าฉาก ก็เลยได้ใจไปเต็มๆ อีกชั้นนึง แต่ทางเดินลงชั้นนี้โหดชะมัด






แผนที่ 3D ให้เห็นภูมิประเทศครับ ว่าเดินลงมาจากหน่วยหมันแดงยังไง น้ำตกซ่อนตัวอยู่ตรงไหนแล้วก็เดินต่อลงไปหมันขาวยังไงทำไมถึงไม่เลือกวิธีเดินย้อนกลับหมันแดง ก็เพราะขี้เกียจเดินไต่กลับขึ้นไปหน่ะ เลือกได้ขอเลือกไปเทรลเดินลงเรื่อยๆ เมื่อยน้อยกว่า





จากนั้นก็เดินกลับ โดยเดินต่อไปข้างหน้าไม่ย้อนทางเดินเพราะมันจะขึ้นเขาเหนื่อย
เดินออกมาระยะทาง 1.7 โลก็จะไปโผล่ที่หมู่บ้านหมันขาว จุดนัดรถมารับ






ใช้เวลาเดินป่าไปทั้งหมดรวมถ่ายรูปด้วยก็ 6 ชั่วโมงครับ แล้วรถพากลับนี่ 26 กิโล แล่นกันอีกร่วมชั่วโมงเลย






สภาพหลังจากเดินออกมา





ที่เท้าผมป้องกันเต็มที่ ทากไม่ได้แหยมสักตัวได้แต่ไต่ยั้วเยี้ย มากสุดที่รุมมาพร้อมกันก็แค่ห้าตัว แต่ส่วนใหญ่โผล่มาทีละหนึ่งละสอง แต่ดันลืมเก็บชายเสื้อมันเลยแอบย่องมาสูบเลือดในซอกจั๊กกะแร้ ไม่รู้มันตายเพราะแรงขยี้หรือเหม็นเต่า เหอะๆ น่าจะอย่างหลังมากกว่า แต่ก็เล็กเอาเสื้อแดงเถือก






ก็ถือเป็นทริปที่สนุกนะครับ เหนื่อยกำลังดีไม่โหดมาก สมบุกสมบันนิดๆ น่องขาอาจตรึงๆ แต่ก็เดินสั้นๆ ไม่ต้องอาศัยแรงอึดมาก จบแล้วครับ




พบกันใหม่ทริปหน้า