::: ส ะ บ า ย ดี ล า ว ใต้ ... ต อ น ห นึ่ ง ::: ส ะ บ า ย ดี ...... กลับมาแว้วค๊าบบบ....กลับมาพร้อมกันฟาม ดำ ล่ำ ป้อม  แว๊กกก.....ห่างหายไปนานไม่ได้อัพบล็อคเลย เพราะมัวแต่ไถนางกๆ เพื่อนฝูงในวงการทราบกันดีถึงความบัดซบนี้  เมื่อเคราะห์หามยามร้ายพ้นไป ไถนาไปจนเหลือนาให้ไถไม่เท่าไหร่ ก็ถึงเวลาที่ต้องออกไปโลดแล่นในโลกมายา หยึ๋ยยย ...โลกกว้างเฉยๆก็พอ อิอิ  ฤกษ์งามยามดีนัดแนะกับเพื่อนซึ่งมีอุดมการณ์เดียวกัน อย่าง ไอ่เมย์ (Minibelle) จากห้อง BP เหมือนกัน ไปท่องโลกกว้างอีกครั้ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ไปด้วยกัน หลังจากคลาดไปทีนึงเมื่อตอนที่จะไปดูซากุระ (ดอกนางพญาเสือโคร่ง)ที่เชียงใหม่เมื่อปีที่แล้ว เหอๆๆจดหมายคราวนี้ของเราคือ ล า ว ใ ต้ ค่ะ ... ป า ก เ ซ นั่นเอง เพราะอยากไปมานานมากกกแต่ไม่มีวันหยุดยาวมากพอ เพิ่งจะแพลนได้คราวนี้เอง เป็นวันหยุดช่วงเข้าพรรษา ถึงแม้ว่าออฟฟิซจะพาไปเที่ยว เกาหลี แต่เฮียเรด (redPotaTo) กะนิถอนตัว เพราะนิอยากไปปากเซมากกว่า ส่วนเฮียเรดโกอินเตอร์ ไปเมกา  โดยทริปนี้รวมตัวกันได้กลุ่มใหญ่................................ 3 คน นั่นคือ อิชั้น ไอ่เมย์ และพี่อ้อ (พี่ที่ออฟิซไอ่เมย์) TRIP : PAKSE ,LAOS DATE : JULY 17-20,2008 FLIGHT : BKK-UBON .... 9.00 pm. by TG999 (บขส.) UBON-BKK .... 7.00 pm. by CC9837 (เชิดชัยทัวร์)  ว่าแล้วก็ตามไปเที่ยวด้วยกันเลยค๊าบบบ  เริ่มจากนัดเจอกันที่ สุวรรณภูมิ สาขาหมอชิตค่ะ แต่ยังไม่ทันไปถึง BTS ฤกษ์ดีก็โคร่มมมม ลงมาซะเต็มตัวเลยค่ะ เปียกมะล่อกมะแล่ก - -'' เดชะบุญรอดไปจนถึง หมอชิต เง้อออ ได้ Boardingpass (ตั๋ว)มาแล้วค่ะ จองทางเนทไว้กั่กๆๆๆ  วันหยุดยาวค่ะ...คนเยอะมวากกกกกกกกก เรารอเครื่อง(ยนต์)มาเทียบงวง(ชานชาลา)จน 3 ทุ่มแล้วก็ยังเงียบเชียบ ถามใครก็ไม่มีใครรู้ ส่วนสายอื่นๆก็มีคนมายกป้ายเที่ยวรถยังกะมีมวยปล้ำเลยค่ะ จนกระทั่งลุงคนขับโผล่มาเจอเรา แล้วบอกว่ารถแกจอดอยู่หลุมจอดโน่นนนนนน  มีชานชาลาแล้วไม่จอด จอดซะโน่น กลางดงอาเจ้อาเฮียโน่นดูสภาพเครื่องที่เรานั่งกันซะหน่อยค่ะ...  เป็นรถ VIP 24 ที่นั่งค่ะ นั่งสบายกว่านั่งเครื่อง (Eco.) อีกคุณขรา มีหนมน้ำจัดวางไว้ให้พร้อม แต่ไม่ได้กินเลยค่ะ เพราะกินข้าวมาแล้ว เลยนอนยาว แต่กว่าพี่แกจะออกได้ ดีเลย์ไปชั่วโมงเต็มๆค่ะ แต่เจ้านี่ก็พาเรามาถึงอุบลฯเช้ามากค่ะ ยังไม่ 7 โมงเลย....  แต่ก็รับขวัญเราซ้า ใจหายแว้บบ.... กระเป๋าตังค์พี่อ้อหายค่ะ พี่แกเลยต้องไปตามหา ส่วนเราก็นั่งรอเพราะมีรถไปปากเซตอน 9 โมงครึ่ง แต่จะเปิดขายตอน 8 โมงครึ่งค่ะ ..... โชคดีที่หากระเป๋าตังค์เจอ ปรากฎว่าตกอยู่บนรถนั่นแหละค่ะ ดีที่ไม่มีใครหยิบไป ถือว่าโชคดีมากๆ ระหว่างที่รอ ก็หาไรกินดีกว่าค่ะ ....มีร้านกาแฟใกล้ๆ  ลุงแกอารมณ์ดีอัธยาศรัยดีค่ะ...กาแฟแกก็เลยหวานนนนนจัดๆ ไปด้วย ฮ่ะๆๆๆ  ซักพักก็ไปซื้อตั๋วรถไปปากเซค่ะ .... ราคา คนละ 200 บาท   แต่เหลือเวลาเป็นชั่วโมงเลยค่ะ ยังมีเวลาสำหรับข้าวเช้า (ปกติไม่เคยกินหนักๆ) ซึ่งตอนหลังพบว่าเราทำถูกแล้ว เพราะเราได้กินข้าวอีกทีตอนบ่ายมากแล้วค่ะ   อ่ะแน่ะ มี ด่วนบขส. อยู่นี่อีกคัน อิอิ  ตอนแวะซื้อของก็หันไปเจอเจ้านี่เข้าให้ค่ะ....นึกถึง TAG BP รุ่นที่เสี่ยฯเรียกว่า รุ่นแบกส้นตรีนไว้บนบ่า เลย ค่ะ แต่อันนี้อันละ 10 บาทนะ (สงสัยไม่มีค่าบล็อค เหอๆๆๆ) ว่าแล้วเสียดาย น่าจะซื้ออันนี้ติดมาซักอัน Vanuatu (ประเทศที่คนมีความสุขที่สุดในโลก) มัวแต่เม้าท์....9.00 น.แล้ว ได้เวลารถออกแล้วค่ะ   ถือว่าโอเคเลยแหละค่ะ สำหรับการนั่งไป ต่างประเทศ แค่ราวๆ 3 ชม.ครึ่งเองค่ะ อย่าได้โวยวายหากคนเยอะจนไม่เหลือที่นั่ง....เพราะเค้ามีชั้น First class ค่ะ อิอิ หรือว่าจาเถียง ???   ระหว่างทางพอหัวไฮไลท์ข้างๆก็หันมาเม้าท์ ได้ฟามว่าเป็นหนุ่มออซซี่(ฮ่องกงออซซี่) แต่เพิ่งออกจากงานมาเที่ยวค่ะ และจะเที่ยวไปเรื่อยๆ ....โถ พ่อคู๊ณ.. น่าเอาเยี่ยงอย่าง เอิ๊กกก... แต่ให้อภัยเพราะอน้าตาดี ฮ่ะๆๆๆๆไม่นานก็มาโผล่ที่ ช่องเม็ก แล้วค่ะ ที่นี่เรียกว่า ด่านวังเต่า ค่ะ (ด้านหน้าไม่ถ่าย ถ่ายข้างหลัง -*-)    เริ่มฝึกภาษากันได้เลย หุๆๆๆ   ไปยื่นใบผ่านแดนตรงข้างหน้าโน้นค่ะ  หน้าตา Immegration form ค่ะ  วันนี้คนเยอะพอสมควรค่ะ...ส่วนใหญ่คนไทยทั้งน้านนน.. เอาฟอร์มพร้อมพาสปอร์ตไปยื่นได้เลยค่ะ วันนี้เฮียแกเรียกเก้บเราคนละ 70 บาทค่ะ บางคนโดนเรียก 80 (ข่าวว่าปกติแค่ 20 ) เดี๋ยวไปแลกตังค์ก่อนดีกว่าค่ะ เมื่อกี้เดินผ่านมามีแบ็งค์อยู่  แลกพันเดียวก่อนละกันค่ะ ไว้ถ้าไม่พอค่อยแลกใหม่ เรทไม่น่าต่างกันมาก อ่อ เรทวันนี้คือ 257 Kp : 1 Baht ค่ะ  เหอๆๆๆ รวยยยอีกแว้ววว.... เสร็จแล้วก็ต้องนั่งรถต่อ เพื่อข้ามไปปากเซค่ะ... อ่อ เค้ากันที่นั่งไว้ให้ด้วยแฮะ นึกว่าจะต้องนั่ง First class ซะแล้ววว ...... แม่น้ำโขงค่ะ...  ไม่นานก็มาโผล่ที่ท่ารถ หลักสอง ในเมืองปากเซแล้วค่ะ  เราต้องหารถต่อไปเที่ยวค่ะ... โปรแกรมวันนี้คือ จะไปเที่ยวน้ำตก 2 ที่แล้วจบที่ตาดผาส้วม ตอนเย็นเพราะเราจองที่พักที่นั่นไว้ค่ะ ...  แต่ว่า.... ที่นี่ไม่มีรถโดยสารไปอย่างงั้นค่ะ แต่ละที่อยู่นอกเมืองออกไปหลายสิบกิโล ต้องเหมาอย่างเดียว ....ทีแรกพี่แกขอ 1500 สำหรับการไป น้ำตกตาดฟาน ตาดเยื้อง แล้วก็ไปส่งที่น้ำตกตาดผาส้วม ...แต่สุดท้ายเราต่อได้ที่ราคา 1000 บาทถ้วนค่ะ ... แต่พี่แกต้องไปส่งคนอื่นๆที่ท่ารถ หลักแปด ก่อน แล้วค่อยแยกพาเราไป ซึ่งไม่มีปัญหาค่ะ ระหว่างนั่นก็ผ่าน โรงแรม แสงอรุณ ที่เรากะจะพัก แต่เต็มค่ะ มีทัวร์มาลง  ซักพักก็มาถึง หลักแปด ค่ะ .... หน้าตาราชรถของเราค่ะ   แวะเติมน้ำมันก่อน...ราคาเท่าไหร่ไม่รู้ มองไม่เห็นง่ะ   เอ๋ ??? (เรียกชื่อเจ้านายทำไม ฮ่ะๆๆๆ) เรามีเพื่อนร่วมทางอีก 2 ตัวแฮะ  จากตัวเมืองปากเซ ไป น้ำตกตาดฟาน ระยะทางประมาณ 38 กม.ค่ะ ... แต่ถนนก็...อย่างที่เห็น..  ไม่นานก็มาถึงตาดฟานแล้วค่ะ.... ต่างชาติเสียค่า ปี้ (ตั๋ว) 5000 กีบค๊าบบ      จริงๆวันนี้อากาศค่อนข้างร้อน อบอ้าว แดดจัด แต่ระหว่างทางก็มีฝนบ้าง แต่พอเข้ามาในนี้แล้วเย็นสบายมั่กๆ ....  ถึงแล้วค่ะน้ำตกตาดฟาน...  เค้าว่า ฟาน หมายถึงสัตว์ป่าตัวคล้ายเก้งค่ะ (จำได้เลาๆว่าตอนเด็กๆเคยเห็น) น้ำตกที่สูงที่สุดของประเทศลาวสูง ประมาณ 200 เมตรค่ะ  บอกได้คำเดียว ... สวยมากค่ะ  ใกล้อีกนิด  เคยดูรีวิวหมอยุ่งฯ เคยบอกว่ามีทางเดินลงไปด้วย...แต่   นอกจากทางลงจะชันและลื่นมากแล้ว ยังมองไม่เห็นจุดหมายปลายทางใดๆเลย ไม่มีฟามหวังเลยค่ะ เลยต้องจากไปแบบเลอะๆ(ลงไปได้ช่วงนึง) จริงๆแล้วต้องเดินไปอีกหลายกิโลเลยค่ะ เง้อ.อ..อ... ตอนนี้ชักไม่ไหวแล้วค่ะ เปลี้ยไปเลย..ขอไปหาไรหม่ำก่อนดีกว่า เติมพลัง อิอิ มีร้านอาหารอยู่ตรงใกล้ๆจุดชมวิวค่ะ...   เราต้องสั่งอะไรง่ายๆค่ะ เพราะจะได้ไม่เสียเวลารอนาน แล้วก็มั่นใจว่าไม่เสี่ยงกับอาหารที่เต็มไปด้วยผงชูรส (ที่ล่ำลือ)ด้วย   ราบคาบ กั่กๆๆๆๆ อร่อยใช้ได้ค่ะ (เอ๊ะหรือหิว ฮ่ะๆๆๆ) มื้อนี้หมดไป 53,000กีบค่ะ อิ่มท้องแล้วก็เดินทางต่อดีกว่าค่ะ ปล่อยลุงคนขับรถ(อยู่กับกบ)รอนานแระ เป้าหมายต่อไป น้ำตกตาดเยื้อง ค่ะ...ไม่ไกลกันมากค่ะ  ถึงแว้วววว....   เราพบว่าประสิทธิภาพในการดูแผนที่ของเราอยู่ในระดับ......... ต่ำ ค่ะ เพราะหลังจากนั้นเราพบว่าเรา ................หลง อันนี้น่าจะเป็นสะพานข้ามไปรีสอร์ท (เดาอีกตามเคย แหะๆ)  จากที่เราดูแผนที่ ระยะทางไปน้ำตกราวๆ 200 เมตรค่ะ แต่ว่าทางที่เราเดินไป.... - -''  ก็ว่า.... เจอฝรั่ง 2 คนเดินสวนกัน ก็ยิ้มแหยๆให้ (นึกในใจ ถ้าไปผิดทางแล้วไม่บอกนะ ตูจะด่า อิอิ)....จนเจอชาวบ้าน....  ก็ยังคิดว่าน่าจะถูกทาง เพราะเจอคน ซึ่งเข้าใจผิด....เค้ามาทำไร่กาแฟต่างหากล่ะยะ   จริงๆแล้วแค่เดินเลยแผนที่นั่นลงไปไม่เท่าไหร่ก็เจอทางลงไปน้ำตกแล้ว ...นั่น โง่ได้อีก แล้วเมื่อกี้เดินไปเกือบกิโลนั่นจะไปไหนยะ...-*-  ทางเดินไม่ลำบากเท่าตรงตาดฟานค่ะ ...ไม่กี่สิบเมตรก็เจอภาพนี้ตรงหน้าค่ะ  โอ้ววว...หายเหนื่อยค่ะ  ละอองน้ำกระเซ็นขึ้นมาเยอะมาก เวลาถ่ายรูปก็เสียวไปค่ะ กลัวพาลูกมาตายต่างบ้านต่างเมือง แถมมีฝนปรอยๆอีก ชุ่มฉ่ำมวากกกก...สดชื่นค่ะ   จริงๆเดินลงไปข้างล่างได้ด้วยค่ะ แต่ทางเดินแฉะมาก กลัวกล้องพังอีก เลยลงไปได้แค่ระดังนึงเท่านั้นเอง  ที่นี่เราได้เจอพี่คนไทย 2 คน ค่ะ..ซึ่งต่อมาโชคชะตาทำให้เจอกันอีกและได้เดินทางร่วมกันค่ะ  สภาพหลังขึ้นมาจากน้ำตก..เละเทะค๊าบบ - -''  ร้านขายของด้านหน้าน้ำตก  ตอนนี้เย็นพอสมควรต้องจากตาดเยื้องไปแล้วค่ะ เพราะต้องรีบไปที่พัก ที่อุทยานบาเจียง (ตาดผาส้วม)ค่ะ ...อีกไกลพอสมควรเพราะต้องแยกไปอีกทาง แล้วก็มาถึง บาเจียงรีสอร์ท ค่ะ   เดินไปล็อบบี้กันค่ะ...ข้ามสะพาน แล้วก็มองไปเห็นสะพาน กี๊ดดดดด...สะพานไม้  ฟ้าครึ้มมาเชียวว....ไปเช็คอินก่อนค่ะ ...เด๋วกินข้าวค่อยกลับไปห้องพักทีเดียวเลย  ชอบบรรยากาศมากๆค่ะ ดูอบอุ่นดี ....   เราต้องย้ายที่นั่งอยู่ 2-3 ครั้งค่ะ เพราะฝนเทลงมาอย่างหนัก หลังคารั่ว ... นาทีนั้นเอง เราเจอพี่คนไทยสองคนที่เจอกันเมื่อตอนกลางวันค่ะ ...คุณเชื่อเรื่องโชคชะตามั้ยล่ะคะ ? เราตกลงปลงใจจะออกไปพร้อมกับพี่ๆเค้าพรุ่งนี้เช้าค่ะ เพราะเราจะไป นากะสัง เพื่อไปคอนพะเพ็งเหมือนกัน.....เสร็จสรรพก็ได้เวลาหม่ำแว้ววว...ช่วงเวลาที่สำคัญที่ซู้ดดดดดดดดด เริ่มจากเครื่องดื่มที่เมย์ภูมิใจนำเสนอค่ะ เพราะมาจากคำแนะนำจาก พี่วุฒิพี่เคท....น้ำหมากไข่ปั่น นั่นเอง ถึงแม้จะมีชาร้อนให้อยู่แล้ว  แล้วเมนูมื้อเย็นเราก็พร้อมมมมม.... ขอนำเสนอ.... ต้มยำปลา (ปลาเนื้อ่อน ถ้าจำไม่ผิด)... ผักฟักแม้ววุ้นเส้น...ยำบำรุงกำลัง (มีผักอะไรซักอย่าง -*- หมูสับ ข้างล่างมีไข่เจียว)....  อร่อย และอิ่มมวากกกค่ะ...ข้าวโถใหญ่มาก ถ้าไปน้อยคนแนะนำให้สั่งเป็นจาน...ค่าเสียหาย 145,000 กีบค่ะ ระหว่างที่นั่งกินข้าว พี่หมวย ภรรยาคุณวิมลเจ้าของ ก็ใจดีดูแลเราอย่างดี พร้อมให้ความช่วยเหลือตลอด...ส่วนคุณวิมล ก็ใจดีแล้วก็ให้คำแนะนำอะไรดีๆกับเรามากเลยทีเดียวค่ะ ...... รู้สึกประทับใจและขอบคุณมากๆนะคะ _/l_ เสร็จสรรพฝนหยุดแล้วก็แยกย้ายกันไปห้องพักกันค่ะ ... เราได้พัก บ้านต้นไม้ ด้วยยยย ตื่นเต้นๆๆๆ ปรากฎว่าห้องใหญ่มวากค่ะ กว้างพอสำหรับ 5-6 คนเลยแหละ ห้องเราเบอร์ 18 ค่ะ อยู่ชั้นบน เตียงไม้ไผ่...ห้องน้ำ open air หยิวกิ้ววว  มีแยกห้องอาบน้ำ กะห้องสุขา (โห พูดเพราะ ฮ่ะๆๆๆ) ... มองขึ้นไป โล่งงงงงงงงงง - - แต่เสียดายที่ห้องเราไม่มีน้ำอุ่น (บางห้องมีค่ะ) คืนนี้หลับเป็นตายค่ะ เพราะนั่งรถเหนื่อยมาทั้งวันทั้งคืน .... ฝนตกอีกแล้ววว นะ นะ น้ำเย็นมวากกก กลั้นใจอาบนิดนึงเด๋วดีเองค่ะ กั่กๆๆๆๆ ไปนอนแย๊ววว พรุ่งนี้หนทางยังอีกยาวไกลมวากกกกค่ะ กู๊ดไนท์ 
^
^ ^ นั่น คลาดกันนิดเดียวโนะ อิอิ ....เจ้าของน่ารักเนอะ ที่พักก็สวยค่ะ  โดย: NiToRiA
 วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:16:36 น.อิจฉา อีกแล้วคนได้เที่ยว
อีกหนึ่งที่ ๆ อยากไปมากกกกกกกกค่ะ และ รวยจิง ๆ น้องเรากินข้าว มื้อละ สีห้าหมื่น โดย: sukdina IP: 202.60.203.212 วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:29:38 น.
Thanks for sharing na kha...^_^
โดย: Martin IP: 68.226.200.57 วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:4:45:15 น.
สวัสดีครับ รบกวนจากใจจริง อยากไปบ้าง อยากถามว่า ใจจริงอยากไปหลวงพระบางมากๆ แต่เจอ ทริปของคุณ ก้ออยากไปอันนี้ด้วย ถ้าผมมี6วัน สามารถเข้าหลวงพระบางด้วยได้มั้ยครับ จะทันมั้ยครับ วันสุดท้ายจะกลับจาหลวงพระบาง เข้ากรุงเทพฯเลยครับ เพราะไม่มีเวลาแล้ว รบกวนอีกครั้ง ตอบกลับทางเมล์ก้อได้นะคัรบ mrnext@hotmail.com ขอบคุณมั่กๆครับ เน๊กซ์
โดย: Next IP: 118.173.63.254 วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:11:32:14 น.
ลาวเหนือกะลาวใต้นี่มีความแตกต่างกันเลยนะค่ะ แต่ยังไงก็น่าไปทั้งคู่ค่ะ ขอบคุณนะคะ สำหรับข้อมูลดีดีจากไกด์คนเก่งนะคะ
 โดย: foodsc
วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:11:26:21 น.โฮ้ตามมาดูแล้วค่ะ เห็นแล้วเดินทางโหดดีเหมือนกันค่ะเนี้ย
โดย: paerid
วันที่: 23 สิงหาคม 2551 เวลา:18:01:59 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ไปพักห้อง 17 กะ 18 ที่อุทยานบาเจียงเมื่อคืนวันที่ 19 กค. ด้วยล่ะ ชอบๆๆๆๆๆๆ อยากไปอีก